“เห็นข้อความแล้วใช่ไหม” เขาคุยกับคนปลายสาย “ตรวจสอบแล้วส่งข้อมูลมาให้พี่ทีนะ เรื่องด่วน”
ทัศกัณฐ์วางสายจากลูกน้องแล้วหมุนตัวกลับขึ้นรถตัวเองบ้างแล้วขับไปยังโรงแรมเพื่อพักผ่อนระหว่างรอให้ลูกน้องส่งข้อมูลมาให้ เขาไม่ได้ตั้งใจจะจับผิดแค่อยากรู้ว่าเจ้าของรถหรูคันนั้นเป็นใคร หากไม่สนิทมากคงไม่กล้าให้น้องสาวเขายืมรถราคาแปดหลักมาขับได้
และที่สำคัญดูเหมือนว่าช่วงนี้ลูกศรใช้แต่ของดีมีราคา ไม่ว่าจะเป็นเสื้อผ้า กระเป๋า รองเท้า นาฬิกา ไหนจะเครื่องประดับต่าง ๆ
ลำพังเงินเดือนลูกศรกับค่าขนมที่เขาโอนให้ใช้ไม่น่าจะพอให้ใช้จ่ายสุรุ่ยสุร่ายขนาดนั้น หากรูดบัตรเครดิตมีหวังได้ใช้หนี้กันบาน
ถ้าลูกศรจะมีแฟนเขาไม่ว่า เธอโตมากพอและถึงวัยที่จะมีความรักได้แล้ว แค่หากลูกศรจะคบใครก็อยากให้อยู่ในสายตา อย่างน้อยจะได้ช่วยสแกนดูว่าผู้ชายคนนั้นจะเป็นคนแบบไหน นิสัยใจคอเป็นอย่างไรเชื่อถือได้หรือไม่ กลัวน้องสาวเจอคนไม่ดีคนเจ้าชู้จนทำให้เสียใจ เขาไม่อยากเห็นลูกศรร้องไห้
ทศกัณฐ์อาบน้ำเสร็จแล้วเตรียมล้มตัวลงนอนอยากพักสายตาสักงีบแต่ขณะนั้นเองที่มีข้อความส่งเขามา
ทันทีที่เห็นชื่อเจ้าของรถคันที่ว่าทศกัณฐ์ก็หน้าถอดสี และผ่านไปแค่ไม่กี่วินาทีใบหน้าหล่อคมกลับเปลี่ยนเป็นสีแดงด้วยความโกรธกรุ่นควันแทบออกหูทันที
“ไอ้เหี้ยสิงห์!”
สิงหราช กิตติไพศาลกุล รองประธานบริษัทใหญ่ในเครือวาคิมกรุ๊ป มีธุรกิจโรงแรม รีสอร์ท และธุรกิจอื่น ๆ อีกมากมาย ไม่ว่าจะหน้าตาฐานะหรือชาติตระกูลไม่ติดอะไร แต่ติดอย่างเดียวตรงที่...
ไอ้เวรนี่มันเหี้ย!
สิงหราชเป็นรุ่นน้องเขา อายุน้อยกว่าหนึ่งปี และเป็นน้องชายเพื่อนร่วมรุ่นตอนมัธยมปลายของทศกัณฐ์ นั่นคือพยัคฆินทร์[1]และมันก็เป็นอริกับเขามาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว
ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานเท่าไหร่ตนกับสิงหราชคงไม่มีวันญาติดีกันได้ เวลาเจอหน้ากันไม่ว่าจะเป็นสถานที่ไหนก็พร้อมจะมีเรื่องชกต่อยกันทุกครั้งไป แล้วนี่มันจะมายุ่งเกี่ยวกับน้องสาวคนเดียวของเขาทำไม!
ร่างสูงหยัดกายลุกขึ้นรีบกดมือถือโทรหาน้องสาว สามสายผ่านไปลูกศรก็ยังไม่รับคงเพราะขับรถอยู่ แต่นั่นยิ่งทำให้ทศกัณฐ์เดือดดาลจนควันแทบออกหู
เขารีบแต่งเนื้อแต่งตัวลงไปที่รถก่อนจะขับทะยานออกไปในทิศทางที่เป็นหอพักของน้องสาวเท่าที่พอจะจำได้ ปกติไม่ค่อยใส่ใจเพราะคิดว่ายังไงลูกศรก็โตแล้วเลยให้อิสระ จะอยู่ที่ไหน จะเที่ยว จะทำงานอะไรก็ตามใจ คิดแค่ว่าให้เอาชีวิตตัวเองให้รอดปลอดภัยก็พอ
แต่ดูเหมือนว่าเขาจะชะล่าใจเกินไปหน่อย ถ้าตราบใดที่ลูกศรมีความเกี่ยวข้องกับคนอย่างไอ้สิงหราช น้องสาวของเขาคงไม่ปลอดภัยนัก ไม่ว่าทั้งคู่จะรู้จักกันได้อย่างไรหรือรู้จักกันในสถานะไหนเขาต้องรีบจัดการตัดไฟตั้งแต่ต้นลมให้ไวที่สุด!
ระหว่างบึ่งรถไปทางคอนโดน้องสาวก็มีสายเข้า เขารีบรับสายที่ลูกศรโทรกลับมา
“อัลโหลยายศร!”
[ค่ะพี่ยักษ์ มีอะไรหรือเปล่าคะเห็นโทรมา...] น้องพูดไม่ทันจบพี่ชายก็เอ่ยแทรก
“แกอยู่ที่ไหน”
[ทำมะ...]
“ตอบ!”
[ห้างค่ะ]
ลูกศรไม่เข้าใจว่าพี่ชายเป็นอะไรถึงได้ตะคอกใส่แต่ด้วยเป็นคนสบาย ๆ โกรธง่ายหายเร็วอยู่แล้วเลยไม่ได้คิดอะไร เธอตอบไปตามตรงว่าอยู่ห้างอีกที่ไม่ได้ไกลกันกับที่เพิ่งนัดทานข้าวกับพี่ชายเท่าไหร่ เพราะนัดกับสิงหราชไว้ว่าเขาจะซื้อกระเป๋าใหม่ให้
“รออยู่ที่นั่น อย่าเพิ่งไปไหน”
[พี่ยักษ์มีอะไร...]
ติ๊ด!
“เอ๊า! อะไรของเขาเนี่ย” ลูกศรขมวดคิ้วมุ่นทำหน้างอแล้วถอนหายใจ พูดไม่ทันจบทศกัณฐ์กดตัดสายเสียก่อน
“เป็นอะไรไปครับ” ร่างสูงที่เดินออกมาจากห้องน้ำเห็นหญิงสาวทำหน้าแบบนั้นเลยเอ่ยถามพลางใช้ผ่ามือหนาโอบประคองเอวคอดกิ่วเพื่อแสดงความเป็นเจ้าของ
ตั้งแต่ลูกศรเดินมาก็ไม่มีผู้ชายคนไหนในระยะสายตาที่ไม่มองความสวยสะพรั่งของหญิงสาว เธอเพิ่งอายุยี่สิบสามปี อีกไม่กี่เดือนข้างหน้าก็จะอายุยี่สิบสี่ปี และเป็นช่วงสวยสะพรั่ง
ลูกศรเป็นผู้หญิงตัวเล็ก ผิวขาว หุ่นดี สูงราวร้อยหกสิบเจ็ดน้ำหนักสี่สิบห้า รอยยิ้มมีเสน่ห์สดใสนัยน์ตาเปล่งประกาย จมูกโด่งตาคมผมยาว เธอเป็นคนสวยจัด จนสามารถเป็นดารานางแบบได้สบายหากจะเป็น
[1] จากเรื่อง ยอดดวงใจนายพยัคฆ์ โดยนามปากกา PURE EVIL
“ไปหาผู้ชาย!” เธอประชดประชั้นพี่ชายปากร้าย แม้ตั้งใจจะไปหาผู้ชายจริง ๆ สิงหราชจะรู้สึกยังไงที่โดนพี่เธอต่อย เจ็บมากไหมก็ไม่รู้พี่ชายก็โดนต่อยแต่ตอนนี้ห่วงผู้ชายมากกว่าจะผิดไหม“เลิกปากดีแล้วกลับเข้ามา!” ทศกัณฐ์เรียกด้วยสายตาขุ่นขวางแต่ลูกศรส่ายหน้า ยืนยันว่าจะไปหาสิงหราชให้ได้“ถ้าแกกล้าออกไปหามัน แกกับพี่ ขาดกัน!” ประกาศิตนั้นของพี่ชายทำเอาลูกศรแทบจะร้องไห้ หากกระนั้นหญิงสาวก็ยังเลือกที่จะสาวท้าววิ่งเร่า ๆ ออกไป จังหวะนี้เธอเลือกไปหาคนรักเพราะห่วงความรู้สึกของเขา หากให้เลิกยุ่งกันคงทำไม่ได้ ขาดเขาเธอคงไม่ต่างจากขาดใจตาย ส่วนเขาก็คงรู้สึกไม่ต่างกันพี่ชายจะง้อตอนไหนก็ได้ ยังไงสายเลือดเดียวกันคงตัดกันไม่ขาดง่าย ๆ แต่กับผู้ชายหากไม่รีบง้อเธอกลัวจะเสียใจ หล่อ รวย กล้วยเก้านิ้วขนาดนั้นสาว ๆ พร้อมวิ่งเข้าหาเยอะจะตายไปโดนพี่ชายลากกลับตอนนี้รถจึงยังจอดอยู่ที่ห้าง ลูกศรจึงเรียกแท็กซี่ กว่าจะมาถึงคอนโดนของเขาได้เล่นเอาเสียเหงื่อที่เกิดจากความตื่นเต้นไปหลายปี๊บ กลัวพี่ชายจะตามมาแหกอกถึงที่นี่ไม่กี่นาทีก่อนหน้าทศกัณฐ์โทรหาลูกศรถี่ยิบจนเธอปิดเครื่องหนี ตอนนี้น่าจะพังห้องเธอยับแล้วกระมัง เห็นสุ
สิงหราชไหวไหล่ตั้งใจยียวนกวนประสาทให้ทศกัณฐ์อารมณ์เดือดพล่าน เห็นแล้วก็สะใจดี ทำเป็นขรึมวางมาดนิ่ง มีเรื่องกันแต่ละทีก็เป็นมันที่ควบคุมอารมณ์ได้ดีกว่าจนเขาต้องเป็นฝ่ายเสียเปรียบทุกครั้งไปไม่คิดเลยว่าเรื่องของลูกศรจะทำเอาคนอย่างผู้กองทศกัณฐ์สติแตก จนอาละวาดกลางห้างอย่างบ้าคลั่งไม่สนใจใครหน้าไหนได้ขนาดนี้“แค่เพราะเกลียดกู อยากแก้แค้นกู ถึงกับต้องใช้วิธีเลว ๆ ทำลายน้องกูเลยเหรอวะ ไอ้สิงห์ มึงนี่แม่ง โคตรเหี้ยเลยไอ้ห่า!” ทศกัณฐ์จะตะบันหน้าสิงห์ราชอีกครั้งแต่โดนลูกศรใช้ตัวเองขวางเอาไว้ เธอร้องห้ามแล้วหันไปกอดสิงหราชไม่ให้โดนพี่ชายทำร้าย“พี่ยักษ์เป็นบ้าอะไรเนี่ย พูดกันดี ๆ ได้ไหม” ลูกศรไม่รู้ว่ามันเรื่องอะไร ทุกอย่างเกิดขึ้นไวมากเธอตั้งตัวไม่ทันจะว่าพี่ชายเธอหวงน้องสาวอันนั้นก็ใช่ แต่เขาไม่ใช่คนไร้เหตุผลไม่ฟังอะไรแล้วเอาแต่พุ่งเข้าใส่แบบนี้มาก่อน พี่ชายเธอเหมือนรู้จักสิงหราชเป็นอย่างดี หรือว่าทั้งคู่รู้จักกัน?“ถุย!” สิงหราชถ่มเลือดสีสดที่กลมปากออกไป เขาแกะแขนเรียวของหญิงสาวออกจากการเกาะกุม ดันเธอไปยืนห่างกายก่อนจะเดินไปประจันหน้ากับทศกัณฐ์“เหอะ! แล้วยังไงวะ น้องสาวมึงอยากโง่มานอนอ้าขา
ลูกศรตรงสเปคเขาทุกอย่างตั้งแต่รูปร่าง หน้าตา หรือแม้แต่เรื่องบนเตียง หากไม่ได้เป็นคนแรกเขาคงคิดว่าเธอชำชอง เจนสนาม ลูกศรทำให้เขาติดใจจนไม่ไปหากินของข้างทางที่ไหนอีกเลยตั้งแต่รู้จักกันเพราะเหตุนี้สิงหราชถึงได้เก็บไว้กินเสียนานไม่ยอมปล่อยไปให้ใครหน้าไหนง่าย ๆ ถึงจะรู้ว่าพี่ชายเธอเป็นใครแต่เขาก็ไม่ได้สนใจ ซ้ำยังรู้สึกดีเสียอีกที่สามารถย่ำยีน้องสาวคนที่เขาเกลียดเข้าไส้แถมยังทำให้เธอหลงรักเขาจนหัวปักหัวปำได้ขนาดนี้“ก็พี่ยักษ์น่ะสิคะไม่รู้เป็นบ้าอำไรมาตะคอกใส่ศร แต่ช่างเถอะ เราไปดูรองเท้ากันต่อดีกว่า” ลูกศรบอกปัดก่อนจะควงแขนสิงหราชแล้วทั้งคู่ก็เดินกันมายังร้านรองเท้าที่หญิงสาวเล็งเอาไว้ โดยที่ไม่รู้เลยว่าภายใต้ใบหน้าหล่อเหล่าที่ยกยิ้มอ่อนโยนของชายหนุ่มข้างกาย เขากำลังคิดอะไร “จะไปดูเสื้อผ้าคอลเลคชั่นใหม่ด้วยเลยไหม”“ได้เหรอคะ” หญิงสาวทำตาใส ใบหน้าออดอ้อนน่ารักนั่นทำเอาสิงหราชอดก้มลงประทับจูบบนขมับบางไม่ได้“ได้สิครับ” สิงหราชเอาใจได้ยินคำตอบจากเขาลูกศรตาลุกวาวยิ้มกว้างด้วยความดีใจ หลังจากนั้นทั้งคู่ก็พากันเดินไปยังร้านที่หมายโดยมีสิงหราชคอยทำหน้าที่แฟนที่ดีหอบถุงแบรนด์เนมต่าง ๆ
“เห็นข้อความแล้วใช่ไหม” เขาคุยกับคนปลายสาย “ตรวจสอบแล้วส่งข้อมูลมาให้พี่ทีนะ เรื่องด่วน”ทัศกัณฐ์วางสายจากลูกน้องแล้วหมุนตัวกลับขึ้นรถตัวเองบ้างแล้วขับไปยังโรงแรมเพื่อพักผ่อนระหว่างรอให้ลูกน้องส่งข้อมูลมาให้ เขาไม่ได้ตั้งใจจะจับผิดแค่อยากรู้ว่าเจ้าของรถหรูคันนั้นเป็นใคร หากไม่สนิทมากคงไม่กล้าให้น้องสาวเขายืมรถราคาแปดหลักมาขับได้และที่สำคัญดูเหมือนว่าช่วงนี้ลูกศรใช้แต่ของดีมีราคา ไม่ว่าจะเป็นเสื้อผ้า กระเป๋า รองเท้า นาฬิกา ไหนจะเครื่องประดับต่าง ๆลำพังเงินเดือนลูกศรกับค่าขนมที่เขาโอนให้ใช้ไม่น่าจะพอให้ใช้จ่ายสุรุ่ยสุร่ายขนาดนั้น หากรูดบัตรเครดิตมีหวังได้ใช้หนี้กันบานถ้าลูกศรจะมีแฟนเขาไม่ว่า เธอโตมากพอและถึงวัยที่จะมีความรักได้แล้ว แค่หากลูกศรจะคบใครก็อยากให้อยู่ในสายตา อย่างน้อยจะได้ช่วยสแกนดูว่าผู้ชายคนนั้นจะเป็นคนแบบไหน นิสัยใจคอเป็นอย่างไรเชื่อถือได้หรือไม่ กลัวน้องสาวเจอคนไม่ดีคนเจ้าชู้จนทำให้เสียใจ เขาไม่อยากเห็นลูกศรร้องไห้ทศกัณฐ์อาบน้ำเสร็จแล้วเตรียมล้มตัวลงนอนอยากพักสายตาสักงีบแต่ขณะนั้นเองที่มีข้อความส่งเขามาทันทีที่เห็นชื่อเจ้าของรถคันที่ว่าทศกัณฐ์ก็หน้าถอดสี และผ่านไปแค
สองพี่น้องเริ่มสั่งอาหารมารับประทานกันไปคุยกันไปเป็นเวลาร่วมสองชั่วโมงกว่าจะเสร็จและลุกออกจากร้าน“พี่ยักษ์ไปไหนอีกไหม อยากไปเที่ยวไหมคะเดี๋ยวศรอาสาเป็นไกด์ให้เอง” ลูกศรเสนอด้วยรอยยิ้มสดใส อยากใช้เวลากับพี่ชายให้มากหน่อย แต่ทศกัณฐ์กลับส่ายหน้าให้“ไม่ พี่กลับไปพักหน่อยดีกว่า ยังไม่ได้เช็คอินที่พักด้วย”“อ่าว แล้วไม่ไปพักกับศรเหรอ” ถึงเธอจะย้ายไปอยู่คอนโดของสิงหราชมาหลายเดือนแล้วแต่ก็ยังเช่าหอพักราคาสามพันห้าทิ้งไว้ เป็นหอที่อยู่ตั้งแต่สมัยฝึกงานครั้งยังเรียนไม่จบมหาวิทยาลัย สิงหราชให้คืนหอแต่เธอบอกเช่าไว้เผื่อพี่ชายถามว่าอยู่ที่ไหนได้มีคำตอบให้ได้“ไม่ดีกว่า พี่มาสัมมนา” ทางต้นสังกัดได้จัดที่พักเอาไว้ให้แล้วในโรงแรมที่ใช้เป็นสถานที่สัมมนาอีกอย่างหอพักลูกศรก็เป็นหอเล็ก ๆ ที่นอนสี่ฟุตหากเขาไปอยู่ด้วยเกรงว่าน้องสาวจะอึดอัด ข้าวของเครื่องใช้ยายคนนี้เยอะแยะไปหมด เขาเองก็ตัวใหญ่เสียด้วย“อ่าว นี่ตกลงว่าพี่ยักษ์มาสัมมนาไม่ได้ตั้งใจมาหาน้องหรอกเหรอ” หญิงสาวพูดอ้อนปนน้อยอกน้อยใจ ทั้งที่ลึก ๆ ก็ลอบถอนหายใจโล่งอกเธอรู้อยู่แล้วว่าพี่ชายไม่ชอบวุ่นวายกับใคร เขาชอบนอนคนเดียว ที่คาดเดาไว้ก็คือเขาน่
“แล้ววันนี้น้องลูกศรไปไหน ไม่มาด้วย?”“ถามทำส้นตีนอะไร” ไอ้เวย์เพื่อนอีกคนถามถึงหญิงสาวสิงหราชจึงไม่พอใจ ถึงเป็นเพื่อนแต่มันก็เป็นผู้ชายแถมยังกะล่อน เจ้าชู้ฉิบหาย!“หึ! มึงหวง?”“เออ!”“ในฐานะ?” เป็นดินที่ถามพร้อมกับมองหน้าเขา สายตาคมรอฟังคำตอบจนสิงหราชอดแปลกใจไม่ได้“วันนี้พวกมึงเป็นเหี้ยอะไร ดูสนใจเรื่องกูจัง”การเจอกันแต่ละครั้งในกลุ่มเพื่อนก็มีเรื่องของเขาขึ้นเป็นหัวข้อสนทนาบ้าง ส่วนใหญ่จะเป็นการโดนเพื่อนล้อว่า เสือสิ้นลายเพราะคนเจ้าชู้เปลี่ยนผู้หญิงไม่ซ้ำหน้าอย่างเขาอยู่ ๆ กลับมาหยุดที่ผู้หญิงคนเดียวเป็นเวลาเกือบสองปีได้ ลูกศรต้องมีอะไรดี หากแต่วันนี้การกล่าวถึงลูกศรของพวกมันกลับต่างออกไป“กูขอถามมึงตรง ๆ เลยนะไอ้สิงห์” ดินพูดต่อ ส่วนอีกสองหนุ่มรอฟัง สิงหราชเลิกคิ้วสูงยียวนแทนคำถาม 'มึงสงสัยส้นตีนอะไรครับ'“ที่ผ่านมามึงรู้ไหมว่าลูกศรเป็นใคร”คำถามของดินทำเอาสิงหราชชะงักไปชั่วครู่ ไม่คิดว่านอกจากเขาแล้วพวกมันจะรู้ปึก!!“พวกมึงรู้ได้ไง?” สิงหราชวางแก้วไวน์อย่างแรงแล้วถามเสียงขุ่น พวกมันจะมาสนใจเรื่องผู้หญิงของเขาไปทำไม!“ไม่ต้องมามองหน้ากูแบบนั้น กูไม่บ้ายุ่งกับผู้หญิงของเพื่อนหร