สองพี่น้องเริ่มสั่งอาหารมารับประทานกันไปคุยกันไปเป็นเวลาร่วมสองชั่วโมงกว่าจะเสร็จและลุกออกจากร้าน
“พี่ยักษ์ไปไหนอีกไหม อยากไปเที่ยวไหมคะเดี๋ยวศรอาสาเป็นไกด์ให้เอง” ลูกศรเสนอด้วยรอยยิ้มสดใส อยากใช้เวลากับพี่ชายให้มากหน่อย แต่ทศกัณฐ์กลับส่ายหน้าให้
“ไม่ พี่กลับไปพักหน่อยดีกว่า ยังไม่ได้เช็คอินที่พักด้วย”
“อ่าว แล้วไม่ไปพักกับศรเหรอ” ถึงเธอจะย้ายไปอยู่คอนโดของสิงหราชมาหลายเดือนแล้วแต่ก็ยังเช่าหอพักราคาสามพันห้าทิ้งไว้ เป็นหอที่อยู่ตั้งแต่สมัยฝึกงานครั้งยังเรียนไม่จบมหาวิทยาลัย สิงหราชให้คืนหอแต่เธอบอกเช่าไว้เผื่อพี่ชายถามว่าอยู่ที่ไหนได้มีคำตอบให้ได้
“ไม่ดีกว่า พี่มาสัมมนา” ทางต้นสังกัดได้จัดที่พักเอาไว้ให้แล้วในโรงแรมที่ใช้เป็นสถานที่สัมมนา
อีกอย่างหอพักลูกศรก็เป็นหอเล็ก ๆ ที่นอนสี่ฟุตหากเขาไปอยู่ด้วยเกรงว่าน้องสาวจะอึดอัด ข้าวของเครื่องใช้ยายคนนี้เยอะแยะไปหมด เขาเองก็ตัวใหญ่เสียด้วย
“อ่าว นี่ตกลงว่าพี่ยักษ์มาสัมมนาไม่ได้ตั้งใจมาหาน้องหรอกเหรอ” หญิงสาวพูดอ้อนปนน้อยอกน้อยใจ ทั้งที่ลึก ๆ ก็ลอบถอนหายใจโล่งอก
เธอรู้อยู่แล้วว่าพี่ชายไม่ชอบวุ่นวายกับใคร เขาชอบนอนคนเดียว ที่คาดเดาไว้ก็คือเขาน่าจะไปเปิดโรงแรมนอน และที่เอ่ยปากชวนไปพักด้วยนั่นแค่ทำตามมารยาทพี่ชายจะได้ไม่สงสัย กลัวถูกจับได้ว่าเธอย้ายไปอยู่กับผู้ชาย ได้โดนกระทืบตายกันพอดี
“อืม” ส่วนทศกัณฐ์ก็ตอบรับหน้าตาย
“ใจร้ายจัง...”
“แต่พี่ก็แวะมาหาเราก่อนแล้วนี่ไง” พรุ่งนี้เช้าเขามีสัมมนาอบรมเรื่องการปราบปรามอาชญากรรมทางไซเบอร์ และวันนี้ก็ยังไม่ได้เข้าที่พักขับรถมาเจ็ดชั่วโมงเหนื่อยจะตายชัก แต่ยังมีกะจิตกะใจมาหาน้องสาวก่อน แล้วยังน้อยใจอะไรอีก
“ถึงว่าลมอะไรหอบมาภูเก็ตได้ ปกติทำแต่งานแทบไม่เคยเห็นไปเที่ยว ไอ้เราก็หลงดีใจคิดว่าจะลางานมาหาซะอีก ชิ!” ลูกศรพูดแซะตอนที่ทั้งสองเดินมายังลานจอดรถแล้ว
“ไม่ต้องมาแซะ เราเองก็ไม่เห็นเคยไปหาพี่เลยหนิ่ มีแต่รอให้พี่มาหา ตั้งแต่เป็นสาวก็เกเรใหญ่แล้วนะ เดี๋ยวเถอะ!” มือหยาบใหญ่ยกขึ้นขยี้เรือนผมยาวนุ่มสลวยของน้องสาวจนฟูฟ่องด้วยอดหมั่นไส้ไม่ได้
“โอ้ยพี่ยักษ์ ผมน้องเสียทรง!”
“หึ! สม”
“ศรจะฟ้องพี่ฟ้า!” ทศกัณฐ์เหลือบมองเด็กขี้ฟ้องงอนตุ้บป่องที่โดนเข้าแกล้งจนผมเสียทรงแล้วส่ายหน้า
“อย่าเยอะ เดี๋ยวพี่โดนบ่น” ประโยคหลังเสียงเบามาก
ลูกศรหัวเราะ เห็นทศกัณฐ์ดุเข้มแบบนี้แต่กลัวแฟนจะตาย เวลาใครแซวเขามักจะบอกไม่ได้กลัว แค่เกรงใจ
“ไม่ต้องมาหัวเราะเลยไอ้ตัวแสบ ให้พี่ไปส่งไหม”
“ไม่เป็นไรค่ะศรขับรถมา”
“รถใคร?” ชายหนุ่มขมวดคิ้ว น้องสาวเขาซื้อรถตั้งแต่เมื่อไหร่ทำไมไม่เห็นรู้ เคยบอกจะซื้อให้แต่เธอปฏิเสธบอกเสียดายเงิน
“รถเพื่อนค่ะศรยืมมา พี่ยักษ์ขับรถดี ๆ นะคะ ไม่ได้มาภูเก็ตเสียนาน คนที่นี่เขาขับรถไม่เหมือนบ้านเรานะอย่าลืม” เธอย้ำ
หลายเดือนก่อนที่พี่ชายขับรถมาหาเกือบได้ซัดหน้าอาแปะที่ขับรถสวนเลนมาแล้ว เจอคนแก่ขับรถไม่สนใจใครราวกับบรรพบุรุษเป็นคนสร้างถนนเส้นนั้นมาให้อาแปะแกใช้คนเดียว
“เออน่า ว่าแต่เราเถอะไปเอารถเพื่อนมาใช้ได้ยังไง เกรงใจเขา ถ้าเราอยากได้พี่ซื้อให้เอาไหม” ทศกัณฐ์ไม่สบายใจที่จะปล่อยให้น้องไปรถกวนคนอื่น ถึงเขาไม่รวยมากแต่ก็มีพอจะหาให้น้องได้ เคยสัญญากับพ่อแม่ไว้ก่อนท่านเสียว่าจะดูแลลูกศรให้ดีที่สุด เขาก็จะทำให้ได้
“ไม่เป็นไรค่ะ พี่ยักษ์เก็บเงินไว้ขอพี่ฟ้าแต่งงานเถอะ ศรอยากอุ้มหลานจะแย่แล้วเนี่ย”
“เลิกสนในเรื่องพี่ แล้วรีบเอารถไปคืนเพื่อนซะ”
“ค่า ๆ ๆ ขี้บ่นจริงพี่ชายใครเนี่ย ศรไปก่อนนะ อ้อ..! ก่อนกลับอย่าลืมโทรมาบอกด้วยล่ะไว้นัดกินข้าวกันอีกทีนะคะพี่ชายสุดที่รัก”
ล่ำลากันจบลูกศรก็รีบปลีกตัวมายังลานจอดรถวีไอพีที่อยู่โซนหน้าลิฟต์ทันทีโดยไม่รู้ตัวเลยว่าพี่ชายแอบตามมา
ดวงตาคมกริบเฝ้ามองผู้เป็นน้อง จนเห็นเธอขึ้นรถสปอร์ตราคาแพงคันหนึ่งแล้วขับทะยานออกไป โดยที่ไม่ลืมยกกล้องโทรศัพท์มือถือขึ้นถ่ายรูปรถและป้ายทะเบียนเอาไว้แล้วส่งให้ลูกน้องรีบตรวจสอบในทันที
“ไปหาผู้ชาย!” เธอประชดประชั้นพี่ชายปากร้าย แม้ตั้งใจจะไปหาผู้ชายจริง ๆ สิงหราชจะรู้สึกยังไงที่โดนพี่เธอต่อย เจ็บมากไหมก็ไม่รู้พี่ชายก็โดนต่อยแต่ตอนนี้ห่วงผู้ชายมากกว่าจะผิดไหม“เลิกปากดีแล้วกลับเข้ามา!” ทศกัณฐ์เรียกด้วยสายตาขุ่นขวางแต่ลูกศรส่ายหน้า ยืนยันว่าจะไปหาสิงหราชให้ได้“ถ้าแกกล้าออกไปหามัน แกกับพี่ ขาดกัน!” ประกาศิตนั้นของพี่ชายทำเอาลูกศรแทบจะร้องไห้ หากกระนั้นหญิงสาวก็ยังเลือกที่จะสาวท้าววิ่งเร่า ๆ ออกไป จังหวะนี้เธอเลือกไปหาคนรักเพราะห่วงความรู้สึกของเขา หากให้เลิกยุ่งกันคงทำไม่ได้ ขาดเขาเธอคงไม่ต่างจากขาดใจตาย ส่วนเขาก็คงรู้สึกไม่ต่างกันพี่ชายจะง้อตอนไหนก็ได้ ยังไงสายเลือดเดียวกันคงตัดกันไม่ขาดง่าย ๆ แต่กับผู้ชายหากไม่รีบง้อเธอกลัวจะเสียใจ หล่อ รวย กล้วยเก้านิ้วขนาดนั้นสาว ๆ พร้อมวิ่งเข้าหาเยอะจะตายไปโดนพี่ชายลากกลับตอนนี้รถจึงยังจอดอยู่ที่ห้าง ลูกศรจึงเรียกแท็กซี่ กว่าจะมาถึงคอนโดนของเขาได้เล่นเอาเสียเหงื่อที่เกิดจากความตื่นเต้นไปหลายปี๊บ กลัวพี่ชายจะตามมาแหกอกถึงที่นี่ไม่กี่นาทีก่อนหน้าทศกัณฐ์โทรหาลูกศรถี่ยิบจนเธอปิดเครื่องหนี ตอนนี้น่าจะพังห้องเธอยับแล้วกระมัง เห็นสุ
สิงหราชไหวไหล่ตั้งใจยียวนกวนประสาทให้ทศกัณฐ์อารมณ์เดือดพล่าน เห็นแล้วก็สะใจดี ทำเป็นขรึมวางมาดนิ่ง มีเรื่องกันแต่ละทีก็เป็นมันที่ควบคุมอารมณ์ได้ดีกว่าจนเขาต้องเป็นฝ่ายเสียเปรียบทุกครั้งไปไม่คิดเลยว่าเรื่องของลูกศรจะทำเอาคนอย่างผู้กองทศกัณฐ์สติแตก จนอาละวาดกลางห้างอย่างบ้าคลั่งไม่สนใจใครหน้าไหนได้ขนาดนี้“แค่เพราะเกลียดกู อยากแก้แค้นกู ถึงกับต้องใช้วิธีเลว ๆ ทำลายน้องกูเลยเหรอวะ ไอ้สิงห์ มึงนี่แม่ง โคตรเหี้ยเลยไอ้ห่า!” ทศกัณฐ์จะตะบันหน้าสิงห์ราชอีกครั้งแต่โดนลูกศรใช้ตัวเองขวางเอาไว้ เธอร้องห้ามแล้วหันไปกอดสิงหราชไม่ให้โดนพี่ชายทำร้าย“พี่ยักษ์เป็นบ้าอะไรเนี่ย พูดกันดี ๆ ได้ไหม” ลูกศรไม่รู้ว่ามันเรื่องอะไร ทุกอย่างเกิดขึ้นไวมากเธอตั้งตัวไม่ทันจะว่าพี่ชายเธอหวงน้องสาวอันนั้นก็ใช่ แต่เขาไม่ใช่คนไร้เหตุผลไม่ฟังอะไรแล้วเอาแต่พุ่งเข้าใส่แบบนี้มาก่อน พี่ชายเธอเหมือนรู้จักสิงหราชเป็นอย่างดี หรือว่าทั้งคู่รู้จักกัน?“ถุย!” สิงหราชถ่มเลือดสีสดที่กลมปากออกไป เขาแกะแขนเรียวของหญิงสาวออกจากการเกาะกุม ดันเธอไปยืนห่างกายก่อนจะเดินไปประจันหน้ากับทศกัณฐ์“เหอะ! แล้วยังไงวะ น้องสาวมึงอยากโง่มานอนอ้าขา
ลูกศรตรงสเปคเขาทุกอย่างตั้งแต่รูปร่าง หน้าตา หรือแม้แต่เรื่องบนเตียง หากไม่ได้เป็นคนแรกเขาคงคิดว่าเธอชำชอง เจนสนาม ลูกศรทำให้เขาติดใจจนไม่ไปหากินของข้างทางที่ไหนอีกเลยตั้งแต่รู้จักกันเพราะเหตุนี้สิงหราชถึงได้เก็บไว้กินเสียนานไม่ยอมปล่อยไปให้ใครหน้าไหนง่าย ๆ ถึงจะรู้ว่าพี่ชายเธอเป็นใครแต่เขาก็ไม่ได้สนใจ ซ้ำยังรู้สึกดีเสียอีกที่สามารถย่ำยีน้องสาวคนที่เขาเกลียดเข้าไส้แถมยังทำให้เธอหลงรักเขาจนหัวปักหัวปำได้ขนาดนี้“ก็พี่ยักษ์น่ะสิคะไม่รู้เป็นบ้าอำไรมาตะคอกใส่ศร แต่ช่างเถอะ เราไปดูรองเท้ากันต่อดีกว่า” ลูกศรบอกปัดก่อนจะควงแขนสิงหราชแล้วทั้งคู่ก็เดินกันมายังร้านรองเท้าที่หญิงสาวเล็งเอาไว้ โดยที่ไม่รู้เลยว่าภายใต้ใบหน้าหล่อเหล่าที่ยกยิ้มอ่อนโยนของชายหนุ่มข้างกาย เขากำลังคิดอะไร “จะไปดูเสื้อผ้าคอลเลคชั่นใหม่ด้วยเลยไหม”“ได้เหรอคะ” หญิงสาวทำตาใส ใบหน้าออดอ้อนน่ารักนั่นทำเอาสิงหราชอดก้มลงประทับจูบบนขมับบางไม่ได้“ได้สิครับ” สิงหราชเอาใจได้ยินคำตอบจากเขาลูกศรตาลุกวาวยิ้มกว้างด้วยความดีใจ หลังจากนั้นทั้งคู่ก็พากันเดินไปยังร้านที่หมายโดยมีสิงหราชคอยทำหน้าที่แฟนที่ดีหอบถุงแบรนด์เนมต่าง ๆ
“เห็นข้อความแล้วใช่ไหม” เขาคุยกับคนปลายสาย “ตรวจสอบแล้วส่งข้อมูลมาให้พี่ทีนะ เรื่องด่วน”ทัศกัณฐ์วางสายจากลูกน้องแล้วหมุนตัวกลับขึ้นรถตัวเองบ้างแล้วขับไปยังโรงแรมเพื่อพักผ่อนระหว่างรอให้ลูกน้องส่งข้อมูลมาให้ เขาไม่ได้ตั้งใจจะจับผิดแค่อยากรู้ว่าเจ้าของรถหรูคันนั้นเป็นใคร หากไม่สนิทมากคงไม่กล้าให้น้องสาวเขายืมรถราคาแปดหลักมาขับได้และที่สำคัญดูเหมือนว่าช่วงนี้ลูกศรใช้แต่ของดีมีราคา ไม่ว่าจะเป็นเสื้อผ้า กระเป๋า รองเท้า นาฬิกา ไหนจะเครื่องประดับต่าง ๆลำพังเงินเดือนลูกศรกับค่าขนมที่เขาโอนให้ใช้ไม่น่าจะพอให้ใช้จ่ายสุรุ่ยสุร่ายขนาดนั้น หากรูดบัตรเครดิตมีหวังได้ใช้หนี้กันบานถ้าลูกศรจะมีแฟนเขาไม่ว่า เธอโตมากพอและถึงวัยที่จะมีความรักได้แล้ว แค่หากลูกศรจะคบใครก็อยากให้อยู่ในสายตา อย่างน้อยจะได้ช่วยสแกนดูว่าผู้ชายคนนั้นจะเป็นคนแบบไหน นิสัยใจคอเป็นอย่างไรเชื่อถือได้หรือไม่ กลัวน้องสาวเจอคนไม่ดีคนเจ้าชู้จนทำให้เสียใจ เขาไม่อยากเห็นลูกศรร้องไห้ทศกัณฐ์อาบน้ำเสร็จแล้วเตรียมล้มตัวลงนอนอยากพักสายตาสักงีบแต่ขณะนั้นเองที่มีข้อความส่งเขามาทันทีที่เห็นชื่อเจ้าของรถคันที่ว่าทศกัณฐ์ก็หน้าถอดสี และผ่านไปแค
สองพี่น้องเริ่มสั่งอาหารมารับประทานกันไปคุยกันไปเป็นเวลาร่วมสองชั่วโมงกว่าจะเสร็จและลุกออกจากร้าน“พี่ยักษ์ไปไหนอีกไหม อยากไปเที่ยวไหมคะเดี๋ยวศรอาสาเป็นไกด์ให้เอง” ลูกศรเสนอด้วยรอยยิ้มสดใส อยากใช้เวลากับพี่ชายให้มากหน่อย แต่ทศกัณฐ์กลับส่ายหน้าให้“ไม่ พี่กลับไปพักหน่อยดีกว่า ยังไม่ได้เช็คอินที่พักด้วย”“อ่าว แล้วไม่ไปพักกับศรเหรอ” ถึงเธอจะย้ายไปอยู่คอนโดของสิงหราชมาหลายเดือนแล้วแต่ก็ยังเช่าหอพักราคาสามพันห้าทิ้งไว้ เป็นหอที่อยู่ตั้งแต่สมัยฝึกงานครั้งยังเรียนไม่จบมหาวิทยาลัย สิงหราชให้คืนหอแต่เธอบอกเช่าไว้เผื่อพี่ชายถามว่าอยู่ที่ไหนได้มีคำตอบให้ได้“ไม่ดีกว่า พี่มาสัมมนา” ทางต้นสังกัดได้จัดที่พักเอาไว้ให้แล้วในโรงแรมที่ใช้เป็นสถานที่สัมมนาอีกอย่างหอพักลูกศรก็เป็นหอเล็ก ๆ ที่นอนสี่ฟุตหากเขาไปอยู่ด้วยเกรงว่าน้องสาวจะอึดอัด ข้าวของเครื่องใช้ยายคนนี้เยอะแยะไปหมด เขาเองก็ตัวใหญ่เสียด้วย“อ่าว นี่ตกลงว่าพี่ยักษ์มาสัมมนาไม่ได้ตั้งใจมาหาน้องหรอกเหรอ” หญิงสาวพูดอ้อนปนน้อยอกน้อยใจ ทั้งที่ลึก ๆ ก็ลอบถอนหายใจโล่งอกเธอรู้อยู่แล้วว่าพี่ชายไม่ชอบวุ่นวายกับใคร เขาชอบนอนคนเดียว ที่คาดเดาไว้ก็คือเขาน่
“แล้ววันนี้น้องลูกศรไปไหน ไม่มาด้วย?”“ถามทำส้นตีนอะไร” ไอ้เวย์เพื่อนอีกคนถามถึงหญิงสาวสิงหราชจึงไม่พอใจ ถึงเป็นเพื่อนแต่มันก็เป็นผู้ชายแถมยังกะล่อน เจ้าชู้ฉิบหาย!“หึ! มึงหวง?”“เออ!”“ในฐานะ?” เป็นดินที่ถามพร้อมกับมองหน้าเขา สายตาคมรอฟังคำตอบจนสิงหราชอดแปลกใจไม่ได้“วันนี้พวกมึงเป็นเหี้ยอะไร ดูสนใจเรื่องกูจัง”การเจอกันแต่ละครั้งในกลุ่มเพื่อนก็มีเรื่องของเขาขึ้นเป็นหัวข้อสนทนาบ้าง ส่วนใหญ่จะเป็นการโดนเพื่อนล้อว่า เสือสิ้นลายเพราะคนเจ้าชู้เปลี่ยนผู้หญิงไม่ซ้ำหน้าอย่างเขาอยู่ ๆ กลับมาหยุดที่ผู้หญิงคนเดียวเป็นเวลาเกือบสองปีได้ ลูกศรต้องมีอะไรดี หากแต่วันนี้การกล่าวถึงลูกศรของพวกมันกลับต่างออกไป“กูขอถามมึงตรง ๆ เลยนะไอ้สิงห์” ดินพูดต่อ ส่วนอีกสองหนุ่มรอฟัง สิงหราชเลิกคิ้วสูงยียวนแทนคำถาม 'มึงสงสัยส้นตีนอะไรครับ'“ที่ผ่านมามึงรู้ไหมว่าลูกศรเป็นใคร”คำถามของดินทำเอาสิงหราชชะงักไปชั่วครู่ ไม่คิดว่านอกจากเขาแล้วพวกมันจะรู้ปึก!!“พวกมึงรู้ได้ไง?” สิงหราชวางแก้วไวน์อย่างแรงแล้วถามเสียงขุ่น พวกมันจะมาสนใจเรื่องผู้หญิงของเขาไปทำไม!“ไม่ต้องมามองหน้ากูแบบนั้น กูไม่บ้ายุ่งกับผู้หญิงของเพื่อนหร