LOGINตอนที่ 14 เข้าแค่หัว
#เตย์
รุ่งเช้าของวันต่อมา
ตอนนี้เป็นเวลาเจ็ดโมงเช้า ผมนั่งอยู่บนเตียงเพียงคนเดียว มุกขังผมไว้ในห้องส่วนเธอลงไปชั้นล่าง บอกว่าจะไปเอาน้ำและกาแฟร้อนมาให้ดื่ม
ก๊อก ก๊อก
เสียงเคาะประตูห้องดังขึ้น
“มุก ตื่นรึยัง”
นั่นเสียงไอ้มินหนิ
“มุก…” มันเรียกอีกครั้งเมื่อเห็นว่าน้องสาวไม่ยอมตอบกลับ
เอาไงดีวะ ควรจะลุกไปเปิดประตูดีไหม แต่มุกสั่งห้ามไว้นี่นา ถ้าไม่ใช่เธอเคาะก็อย่าเปิด
“มุกตื่นแล้ว” เสียงมุกตะโกนบอกพี่ชายของเธอ
“อยู่ข้างล่างเหรอ?”
“อื้ม”
“แล้วทำไมห้องล็อก”
“คือ…”
ผมนั่งฟังพี่น้องคุยกัน ไม่ได้รู้สึกร้อนรนใจแต่อย่างใด ถ้ารู้ก็ให้มันรู้ไป ก็บอกอยู่ปาวๆ ว่าชอบน้องสาวมัน มีแต่มันนั่นแหละที่คอยจะกันท่า
“ใครอยู่?”
“ไม่มี มุกแค่ล็อกห้องไว้เฉยๆ”
“แล้วชงกาแฟมาให้ใคร มุกกินกาแฟด้วยเรอะ?”
“ชงมา… เอ่อ…”
“เอาดีดี ใครอยู่ในห้อง บอกพี่มา”
ผมขี้เกียจจะฟังไอ้มินมันพล่าม ลุกขึ้นเดินไปเปิดประตูแล้วยักคิ้วหลิ่วตาทักทายพี่ชายของว่าที่เมีย
“ไง”
“นาย” มินมันคิ้วขมวดกันเป็นปมทันทีเมื่อเห็นหน้าผม “มาอยู่ในห้องน้องสาวผมได้ยังไง?”
“ก็เดินเข้ามา” ผมตอบตามตรง
“นายครับ!” มันเสียงดังใส่ผม
“แหม่ มึงอย่าซีเรียสสิ”
“คือพี่มิน…เราแค่นอนด้วยกัน”
“อะไรนะ?!”
“หมายถึงเรานอนเฉยๆ ไม่ได้มีอะไรเกินเลยกันค่ะ” มุกอธิบายให้ผู้เป็นพี่ฟัง สีหน้าเธอซีดเผือด
แสดงว่าเธอกลัวพี่ชายจะโกรธ
“อย่างที่มุกพูดแหละ กูไม่ได้ทำอะไรเกินเลย แค่นอนกอดกันเฉยๆ”
“คุณเตย์” มุกขึงตาดุใส่ผม
“เอ้า ก็เรากอดกันจริงๆ นี่คะน้องมุก” หรือจะให้ผมพูดมากกว่านั้น เอาจริงๆ รอยช้ำที่คอของเธอก็คงจะบ่งบอกได้แล้วมั้งว่ามันมากกว่านอนกอด และไอ้มินคงรู้ มันไม่ใช่คนโง่
“…” มินเงียบ มันมองหน้าน้องสาวตัวเองแล้วหันมามองผมปิดท้าย
“มีอะไรกันเหรอคะ” คนมาใหม่เดินออกมาจากห้องของไอ้มิน
ผมแอบยิ้มเมื่อรู้ว่าลูกน้องตัวเองก็ไม่ธรรมดา พาสาวมานอนที่บ้านด้วย แถมยังเป็นลูกสาวของไฮโซอีก
“ทำไมมานอนที่นี่ได้ล่ะ” ผมถามโรส พอดีเรารู้จักกันมาตั้งแต่เด็ก
“คือ…” โรสอ้ำๆ อึ้งๆ ตอนนี้สภาพเธอไม่ต่างอะไรจากมุกเลย รอยจ้ำรอยแดงเต็มคอเช่นกัน
ร้ายเหมือนกันนะไอ้มิน!
“ผมพาเธอมาเองครับ” มินตอบแทน
“ก็ไม่ได้ว่าอะไร”
“…” มุกเดินคอตกเข้ามาในห้อง เธอวางน้ำและกาแฟลงบนหัวเตียงก่อนจะเดินมายืนข้างๆ ผม “พี่มิน…”
“ช่างมันเถอะ ทีหลังจะทำอะไรก็บอกพี่หน่อยแล้วกัน อย่างน้อยให้พี่รู้”
“ค่ะ”
“วันนี้ผมลานะครับ พอดีอยากหยุดพักผ่อน”
“เอ้า แล้วใครจะขับรถให้กูล่ะ”
“ขับเองสิครับนาย” พูดจบมันก็เดินกลับเข้าไปในห้องพร้อมโอบไหล่สาวไปด้วย
แม่ง งานหยาบละ!
วันนี้มีงานหลายที่ด้วย แถมลูกน้องคนอื่นๆ ก็ไม่ว่างกัน ผมต้องลุยเดี่ยวเหรอวะเนี่ย
“จะไปทำงานตอนไหนคะ” มุกถาม
“พี่ว่าจะไปแล้ว วันนี้งานเยอะ” ผมตอบพลางปิดประตูห้องแล้วล็อกกลอน ผมพาคนตัวเล็กมานั่งลงที่เตียง มองหน้าเธอแล้วยิ้ม ผู้หญิงอะไรตื่นเช้ามาก็ดูน่ารักสดใสแบบไม่ต้องปรุงแต่งเลย
“มองหน้ามุกทำไมคะ?”
“มองแฟนตัวเองไม่ได้รึไง”
“แฟนอะไร เราสองคนยังไม่ได้คบกันสักหน่อย อย่าโมเมนะคะคุณเตย์”
“แต่เรานอนด้วยกันแล้วนะ”
“ก็แค่นอนค่ะ คุณพูดกำกวมเหมือนเรามีอะไรกันแล้วยังไงยังงั้น”
“แล้วไอ้ที่ใส่เข้าไป...”
“เข้าแค่หัวไม่นับว่าได้กันค่ะ” เธอบอกพลางลุกขึ้นยืนแล้วหยิบผ้าขนหนูพาดบ่า “ไปอาบน้ำก่อนนะคะ”
ผมมองตามหลังคนตัวเล็กตาปริบๆ ไอ้คำว่าเข้าได้แค่หัวนี่เจ็บจี๊ดไปถึงขั้วหัวใจ
จริงๆ มันเข้าได้จนมิดลำนะถ้ามุกไม่สั่งหยุดก่อน แต่เธอดันไม่อยากจะทำมันและให้เหตุผลว่ายังไม่พร้อม ผมจะทำอะไรได้ ก็ต้องตามใจเธออะดิ
นั่งรออยู่สักพักร่างเล็กก็เดินกลับเข้ามา ผ้าขนหนูสีชมพูพันรอบเรือนร่างอรชรชวนให้มองตาเยิ้ม
แบบนี้มันยั่วกันชัดๆ!
“หยุดเลยนะคะ มุกไม่ได้ยั่ว” เธอดักทางผมแล้วรีบหยิบเสื้อผ้ามาสวมใส่
อ่านใจกันออกตั้งแต่เมื่อไหร่?
“ใครบ้างจะไม่คิดล่ะ ก็หนูขาวขนาดนี้” ผิวพรรณสะอาดสะอ้าน แถมยังตัวหอมมาก น่าฟัดที่สุด!
“อาการหื่นออกทางหน้าตาเลยนะคะ”
“แต่พี่ก็ยังหล่ออยู่ใช่มะ”
“ไม่ ดูแก่ค่ะ” เธอยกยิ้มร้ายๆ ปิดท้ายแล้วเดินเข้ามาหาผม “คุณดื่มกาแฟหรือยังคะ”
“เรียบร้อยแล้ว ขอบคุณนะคะคนสวย”
“ไม่เป็นไรค่ะ แล้วนี่คุณเตย์จะไปเลยมั้ย”
“พี่ว่าจะไปเลยค่ะ”
“งั้น เดี๋ยวมุกลงไปส่งที่หน้าบ้าน”
“ไม่ต้องก็ได้ เดี๋ยวพี่ไปเอง น้องมุกพักผ่อนเถอะ” ผมค้านไว้แล้วลุกขึ้นยืนเต็มความสูง “ไว้เจอกันนะคะ พี่จะรีบทำงานให้เสร็จและมาหาหนูไวไว”
“ไม่ต้องขนาดนั้นหรอกค่ะ ไว้เจอกันวันหลังบ้างก็ได้ เดี๋ยวจะเบื่อขี้หน้าเอา” มุกยกยิ้มน้อยๆ
“พี่ไม่เบื่อ”
“มุกอาจจะเบื่อ”
“พี่หล่อขนาดนี้ หนูเบื่อลงเหรอคะ”
“เบื่อไม่เบื่อมันเกี่ยวอะไรกับความหล่อกันเล่า”
“เกี่ยวสิ”
“ไปได้แล้วค่ะ ไปทำงานเลย”
“ขอหอมทีนึงสิ”
“ไม่เอาค่ะ หอมไปเยอะแล้ว”
“ก็ได้ๆ พี่ไปก่อนนะ” ผมฉวยโอกาสหอมแก้มเธอฟอดใหญ่แล้วเดินออกมาอย่างอารมณ์ดี
บริษัทxxx
ห้องทำงานท่านประธาน
งานแรกที่ต้องทำคือตรวจเอกสารของบริษัท ผมนั่งกุมขมับเมื่อเห็นแผ่นกระดาษกองพะเนินอยู่ตรงหน้า
ก๊อก ก๊อก
เสียงเคาะประตูดังขึ้นสองที
“ขออนุญาตค่ะท่าน”
“เข้ามาได้”
เมื่อได้รับอนุญาต พนักงานสาวก็เดินเข้ามาพร้อมกับถือกาแฟเย็นมาด้วย
“อันนาเอากาแฟเย็นมาให้ท่านค่ะ”
“ขอบคุณนะ” เอ่ยขอบคุณแล้วยิ้มอ่อนให้เธอ
“วันนี้ท่านดูหล่อมากกว่าทุกวันอีกนะคะ” อันนาเอ่ยชมพลางเดินเข้ามาหาผมใกล้ๆ มือข้างหนึ่งของเธอลูบไล้ที่แขนแกร่ง “ชุดนี้ดูทะมัดทะแมงดีจัง กล้ามเป็นกล้ามเลย” มองหน้าผมแล้วกัดริมฝีปาก
อ่อยกันอีกแล้วเหรอ อ่อยเก่งจริงๆ
“ทำไมชอบยั่วจังเลย”
“แล้วท่านชอบมั้ยคะ”
“ก็ชอบนะ”
“ชอบแล้วทำไมถึงไม่จับอันนากินล่ะคะ” เธอก้มเอาหน้าอกมาถูกับต้นแขนของผม “อันนาอร่อยนะคะ แซ่บนัวอีกด้วย”
“เพราะฉันมีคนที่ชอบอยู่แล้ว” ผมบอกมุกไว้แล้วว่าจะปรับเปลี่ยนตัวเอง ดังนั้นก็ต้องทำให้ได้ตามที่พูด
“แอบกินกันก็ได้หนิคะ คนที่ท่านชอบเธอคงจะไม่รู้หรอกค่ะ” อันนาก็แรงเอาเรื่องอยู่นะ ดูท่าเธออยากจะเสียตัวให้ผมเต็มทน
“ความคิดนั้นมันก็ดี”
“ดีมากค่ะท่าน”
“แต่ขอโทษที ไม่อยากทำให้ผู้หญิงที่ฉันชอบเสียใจ เธอออกไปได้แล้วไป” ผมปฏิเสธแบบไม่มีเยื่อใย
“ท่านคะ”
“อันนา!”
“ก็ได้ค่ะ อย่ามาเสียดายอันนานะคะ” หญิงสาวเดินออกไปด้วยท่าทีสะบัดสะบิ้ง
รู้ไหมสิ่งที่ผมเสียที่สุดดายคืออะไร?
คือไม่ได้แอ้มน้องมุกเนี่ยดิ ได้สอดใส่ทั้งทีแต่ดันเข้าได้แค่หัวแล้วโดนสั่งให้เอาออกแบบเลือดเย็นมาก
เสียดายโว้ยยยยย
ตอนพิเศษหลายปีต่อมานั่งตรวจเอกสารอยู่ในห้องทำงานส่วนตัวภายในบ้าน เมียก็สอนการบ้านให้ลูกสาวคนเล็กอยู่ที่ห้องนั่งเล่น ส่วนไอ้ลูกคนโตมันนั่งหัวโด่เร้าหรือจะเอาของบางอย่างจากผู้เป็นพ่ออย่างผม“พ่อ...”“เรียกอะไรนักหนาฮะ” เรียกผมแบบนี้มาจะได้ชั่วโมงแล้วมั้ง“ผมก็เรียกจนกว่าพ่อจะยอมให้บัตรวีไอพีนั่น” ลูกชายนั่งกดดันตรงหน้าไม่มีทีท่าว่าจะเลิกกวน“แล้วแกจะเอาไปทำอะไร มันไม่ใช่ของที่เด็กจะครอบครองได้” บัตรนี้มันมีค่ามหาศาล ขืนผมให้ลูกไปมันก็คงจะรักษาของไม่ได้ด้วยอายุเท่านี้ ความรับผิดชอบยังไม่มากพอ“ผมอายุสิบแปดแล้วนะพ่อ ไม่เด็กแล้ว”“ตราบใดถ้ายังไม่บรรลุนิติภาวะก็ยังเด็กอยู่”“พ่อครับ…”“ตุลย์ พ่อจะทำงาน”“ผมอยากได้บัตรวีไอพี”“ตอนนี้พ่อยังให้แกไม่ได้ ช่วยเข้าใจหน่อย”“แต่ทำไมพ่อให้แม่ได้ล่ะ”“เอ้า ก็นั่นเมียฉันนะเว้ย ให้เมียแล้วมันผิดตรงไหน”“แต่นี่ก็ลูกนะพ่อ ให้ลูกมันผิดตรงไหนอะ”เฮ้อ… ผมล่ะเหนื่อยที่จะต้องมานั่งต่อล้อต่อเถียงกับลูกชายหัวดื้อคนนี้จริงๆ มันขี้ตื๊อเหมือนใครวะ? อ๋อ เหมือนพ่อมันเอง เหมือนเปี๊ยบ! “เอางี้นะ ถ้าแกอายุครบยี่สิบปีเมื่อไหร่พ่อจะยกบัตรให้เลย ”“โ
ตอนที่ 30 ครอบครัวที่สมบูรณ์เก้าตุลาคมเป็นวันคล้ายวันเกิดของผม วันนี้อายุครบสามสิบหกปีเต็ม และก็ถือว่าเป็นวันดีอีกวันหนึ่งเลยทีเดียว ซึ่งลูกชายของผมได้ถือกำเนิดในวันเดียวกัน‘เด็กชายตุลย์ นันทพิวัฒน์’ เกิดวันที่เก้าตุลาคม น้ำหนักสามพันห้าร้อยกรัม หรือง่ายๆ คือสามโลห้าตามภาษาชาวบ้านหน้าตาลูกชายมาทางผมหมด เหมือนถอดแบบกันออกมาอย่างไรอย่างนั้น ยิ่งดวงตาและสีลูกตาคือเป๊ะมากลูกพ่อของแท้แทบไม่ต้องสืบ“โอ๊ย น่าเกลียดน่าชังจังเลยเว้ยหลานปู่เนี่ย” พ่อผมยิ้มน้อยยิ้มใหญ่แล้วอุ้มหลานไว้ในอ้อมอกอย่างระมัดระวัง“หน้าไม่ได้มุกเลยอะ ไปทางนายหมดเลยนะครับ” มินมันพูดแล้วช่วยพ่อผมประคองตัวหลานไปด้วย“หล่อแต่เด็กเลยลูก” โรสเองก็เอ่ยชมแล้วยกยิ้มส่วนมุกนอนพักผ่อนอยู่บนเตียงคนไข้ซึ่งมีผมดูแลอยู่ไม่ห่าง เธอเลือกคลอดแบบธรรมชาติ เห็นบอกว่าเจ็บมาก เบ่งหลายทีกว่าลูกจะออกมาเนื่องจากเด็กค่อนข้างตัวใหญ่“เจ็บมากมั้ยคะที่รัก” ผมถามพร้อมลูบศีรษะเธอด้วยความอ่อนโยน “เจ็บแต่ทนได้ค่ะ” มุกดูเหนื่อยล้าแต่ก็ยังมีรอยยิ้มสดใสบนใบหน้าของเธอ “ขอบคุณนะคะ ขอบคุณที่คลอดลูกของเราออกมาพี่รักหนูมากๆ” โน้ม
ตอนที่ 29 เพื่อเมีย [18+]#เตย์หลายเดือนต่อมาหลังจากหาหมอตรวจครรภ์เสร็จก็กำลังขับรถกลับบ้าน ทว่าเมียผมดันเกิดอารมณ์ใคร่ เธอสั่งให้ผมหาที่จอดรถในบริเวณเปลี่ยวๆ ทันทีพักหลังมานี้มุกมีความต้องการเยอะมาก ยิ่งท้องใกล้คลอดเธอยิ่งต้องการเซ็กซ์มากขึ้นส่วนผมน่ะเหรอ… “มะ มุกคะ เบาๆ หน่อยค่ะ”“หุบปากเลย”“…” ผมก็ต้องเงียบปากตามที่เมียสั่งรถคันหรูที่จอดหลบอยู่ข้างทางโยกเยกไปมาตามแรงสวาทที่คนเป็นเมียใส่มาไม่ยั้ง เธอกำลังถาโถมขย่มใส่ท่อนเนื้อแบบดุเดือด คนตัวเล็กบดเอวร่อนขึ้นลงอย่างเป็นจังหวะเหมือนกับคนช่ำชองก็น่าจะช่ำชองแหละ อาทิตย์นึงจับผัวขย่มไปแล้วหกวัน อวัยวะสืบพันธุ์จะหักแหล่ไม่หักแหล่เมื่อก่อนผมบ้ากาม แต่เดี๋ยวนี้เมียบ้าแทน~ปัก!“อ๊า~”เสียงเนื้อกระทบกันบวกกับเสียงร้องครวญครางดังระงมอยู่ภายในรถ ผมสวนกระแทกเอวใส่กลับแบบไม่ยั้งเช่นกัน“อ่า~ พะ...พี่จะแตกแล้วค่ะที่รัก”“มุกก็จะ…เสร็จแล้ว”คนเป็นเมียขย่มแรงและถี่กว่าเดิมเมื่อรู้สึกว่าตัวเธอเองกำลังจะถึงจุดสุดยอดกึก!เสียงเข้มคำรามก่อนร่างกำยำกระตุกเกร็งเล็กน้อย มือใหญ่กดเอวคอดไว้แน่นก่อนจะปล่อยน้ำกามพุ่งเข้าสู่ร่างกาย
ตอนที่ 28 ต้องการคุณ“มุกใจเย็นๆ”“…”“มุก…”“…” ฉันดึงสติกลับมาแล้วมองคนตรงหน้า ตอนนี้คุณเตย์ยังมีชีวิตอยู่ ฉันกวาดสายตามองไปรอบๆ ร่างกายของเขาก็ไม่พบร่องรอยการถูกยิง เลือดแม้แต่หยดเดียวก็ไม่มีที่ตัวเขาแล้วเสียงปืนที่ดังสองนัดเมื้อกี้ล่ะ?“พี่ไม่เป็นไรค่ะ” เขาบอกพลางเช็ดหยดน้ำตาให้ฉันด้วยความอ่อนโยน” “พี่ยังอยู่นะ”“แล้วเสียงปืน…”“พี่จัดการเรียบร้อยแล้วน่ะ” เสียงพี่ชายฉันดังแทรกขึ้น พี่มินเดินเข้ามาหาฉันแล้วลูบศีรษะปลอบประโลม “ไม่เป็นอะไรแล้ว ปลอดภัยดีใช่มั้ย เจ็บตรงไหนหรือเปล่าน้องสาวของพี่”“มุกไม่เป็นอะไร แล้วพี่นิว…” ฉันเบนสายตาไปมองพี่นิวที่ตอนนี้นอนคว่ำหน้าจมกองเลือด“ไม่ต้องห่วง มันไม่ถึงตายหรอก แค่สาหัส” พี่มินพูดพลางคลี่ยิ้ม สีหน้าพี่ชายดูไม่ตื่นตกใจเท่าไหร่“…”แค่สาหัส?!มันก็เกือบถึงตายแล้วนะนั่น“ขอบใจมึงมากไอ้มิน ถ้ามึงมาช้าอีกนิดกูคงโดนยิงสมองกระจาย”“ไม่เป็นไรครับนาย ว่าแต่จะให้ผมจัดการกับไอ้นี่ยังไงดี”“เรียกรถพยาบาลและตำรวจมาก็พอ ที่เหลือให้ว่าไปตามกฎหมายละกัน กูไม่อยากมือเปื้อนเลือดอีก” คุณเตย์บอกในขณะที่โอบกอดฉันไว้“ได้ครับ ถ้าอย่างนั้น
ตอนที่ 27 ถือว่าขออาทิตย์ถัดมาบ้านพี่มินเช้านี้ฉันเก็บทำความสะอาดภายในชั้นล่างของบ้าน ไม่ได้อยู่อาทิตย์กว่าบ้านค่อนข้างรก ส่วนคุณเตย์กับพี่มินออกไปทำงานตั้งแต่เมื่อวานเย็นจนป่านนี้ยังไม่กลับ แต่ว่าก็ยังติดต่อทั้งคู่ได้อยู่เลยไม่มีอะไรให้กังวลใจไลน์~เสียงแจ้งเตือนดังขึ้น ฉันทิ้งไม้กวาดแล้วรีบกดดูข้อความทันที@Tay : พี่กำลังกลับค่ะ@Tay : น้องมุกอยากได้อะไรมั้ย?@Muk : ไม่เอาอะไรค่ะ ขับรถดีดีนะคะ@Tay : อีกประมาณสิบห้านาทีถึงค่ะ@Tay : คิดถึงมาก อยากกอดแล้ว@Muk : (ส่งสติ๊กเกอร์โอเค)ฉันปิดจบบทสนทนาแล้วมาทำความสะอาดต่อ ในขณะที่วุ่นวายอยู่กับการเก็บบ้านจนทำให้ฉันไม่รู้ตัวว่ามีใครบางคนยืนนิ่งจ้องมองอยู่ที่หน้าประตู รู้ตัวอีกทีคือเขาเข้ามาหยุดยืนตรงหน้าแล้ว“พี่นิว…” เขาเข้ามาได้ยังไง ไม่เรียก ไม่ถาม ไม่ขออนุญาตกันก่อนสักนิด“มอนิ่ง” เขาคลี่ยิ้มที่แฝงอะไรบางอย่างซึ่งมันดูไม่บริสุทธิ์ใจเอาเสียเลย“เข้ามาได้ไงคะ?”“ก็ปืนเข้ามาสิ” เขาตอบแบบไม่อ้อมค้อม “ตกใจอะไรขนาดนั้นเล่า ทำหน้าอย่างกะเห็นผีแน่ะ พี่ไม่ได้น่ากลัวสักหน่อย”“คราวหลังรบกวนขออนุญาตมุกก่อนนะคะ มุกไม่โ
ตอนที่ 26 ว่าที่สามีคนหื่น [18+]ห้องทำงานท่านประธานผ่านไปเกือบหนึ่งชั่วโมงคุณเตย์ก็ยังไม่กลับมาจากการประชุม ฉันเบื่อๆ เซ็งๆ ไม่มีอะไรจะให้ทำเลยนั่งอยู่บนเก้าอี้แถวโต๊ะทำงานแล้วหมุนไปมาอย่างเชื่องช้าก๊อก ก๊อกจู่ๆ เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น“เข้ามาได้ค่ะ” ฉันเอ่ยอนุญาตแล้วนั่งตัวตรงผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามาพร้อมถือแฟ้มเอกสารในมือ การแต่งตัวเธอดูจัดจ้านและยั่วเย้ายังไงชอบกล“ท่านประธานไม่อยู่เหรอ” เธอเชิดหน้าถามฉันด้วยน้ำเสียงเย่อหยิ่ง“ไม่อยู่” แล้วทำไมฉันจะต้องยอม ก็เชิดหน้าตอบกลับไปเช่นกัน“ชิ! ทำมาชูคอ เธอมันก็แค่เด็กไต่เต้า”“ไต่เต้าอะไรมิทราบ ฉันไม่ได้เป็นพนักงานของที่นี่”ยัยนี่ต้องเข้าใจอะไรผิด สภาพฉันมันเหมือนพนักงานของบริษัทนี้มากนักหรือไงยะฉันน่ะเหมือนเมียท่านประธานของบริษัทนี้มากกว่าอีก!“อยากจะเลื่อนขั้นมากขนาดนั้นเลยเหรอ ถึงได้เข้ามารออ่อยท่านถึงที่”“เธอเข้าใจไรผิดปะเนี่ย ฉันก็มากับท่านประธานอะ และเขาให้มาในห้องนี้”ตอนที่คุณเตย์แนะนำฉันแสดงว่ายัยคนนี้ไม่ได้อยู่ณ ตอนนั้น ไม่อย่างนั้นเธอคงไม่เข้าใจอะไรผิดๆ แบบนี้“ตอแหล!”เดี๋ยววววเธอด่าฉันเรอะ หน็







