มีคนรักอยู่แล้ว (1/2)

เหมยลี่รู้ว่าผู้ชายอย่างเหมราชคงมีผู้หญิงรายล้อมมากมาย ผู้หญิงพวกนั้นคงสะสวยงดงาม สามารถบริการเขาได้อย่างถึงอกถึงใจแบบที่เธอไม่มีทางเทียบชั้นได้ แต่ก็ไม่คิดว่าสำหรับเขาแล้วเธอจะน่ารังเกียจจนถึงขั้นเอาไม่ลงเช่นนี้

“ระหว่างนี้ฉันจะช่วยเธอตามสืบเรื่องพ่อแม่ให้ มีข้อแม้ว่าเธอจะต้องช่วยฉันให้เสร็จด้วยวิธีอื่น ส่วนข้อเสนอของเรารอเธอเรียนจบก่อนแล้วกัน ถึงยังไงฉันก็ไม่ได้อยากเอาผู้หญิงอย่างเธอนานนักอยู่แล้ว”

ใช่ คนอย่างเหมยลี่ไม่เคยอยู่ในสายตาของเขา ต่อให้เธอสวยแทบตาย หรือสวยกว่านี้อีกกี่เท่า เธอก็เป็นแค่เด็กคนหนึ่งที่ไร้ความรับผิดชอบจนทำให้แม่เขาจากไปอยู่ดี

ให้เธอมีค่าบนเตียงแค่ชั่วครั้งชั่วคราวแค่นี้ก็ดีเกินพอแล้ว

“ช่วยวิธีอื่น? คุณเหมหมายความว่าไงคะ” เธอสบตาเขานิ่งงัน กระทั่งเห็นคนร้ายกาจยกยิ้มเจ้าเล่ห์เมื่อนั้นใบหน้าหวานก็พลันเห่อร้อน เริ่มคิดขึ้นได้ว่าแล้ววิธีไหนล่ะที่จะทำให้ผู้ชาย ‘เสร็จ’ ได้

“ฉันรู้ว่าเธอรู้ ตกลงไหม ฉันว่ามันก็คุ้มค่ากับเธอดีนะ”

“คุณเหมจะช่วยตามสืบเรื่องพ่อแม่เหมยตั้งแต่ตอนนี้เลยใช่ไหมคะ” เหมยลี่ถามซ้ำเพื่อความมั่นใจ ต่อให้เธอยังไม่เสียตัวให้เขา แต่สิ่งที่ผู้ชายคนนี้เรียกร้องมันไม่ต่างอะไรจากการที่เธอต้องกลายเป็นนางบำเรอดี ๆ นี่เอง

“ใช่ แล้วอีกอย่างเธอต้องทำตามเงื่อนไขของฉัน ไม่งั้นฉันคงไม่ตกลงเหมือนกัน”

“เงื่อนไขอะไรคะ” คิ้วเรียวสวยเริ่มขมวดยุ่ง การต่อรองกับนักธุรกิจมันยากเสมอ ยิ่งกับนักธุรกิจหน้าใหม่มาแรงอย่างเหมราชด้วยแล้ว มีหรือที่เขาจะยอมตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบ

“ข้อแรก เธอจะต้องมาหาฉันทุกครั้งที่ฉันต้องการ ทำทุกอย่างที่ฉันสั่งโดยไม่มีข้อแม้ แต่ฉันรับปากว่าระหว่างเราจะไม่ข้ามขั้นไปจนถึง...สอดใส่!”

สายตาเจ้าเล่ห์หลุบต่ำลงมองกึ่งกลางกายของเธอ ทำให้คนตัวเล็กที่ประหม่าอยู่แล้วถอยร่นไปอีกหลายก้าว

“หึ แค่นี้ยังกลัวแล้วจะทำให้ฉันได้จริง ๆ ใช่ไหม”

“ว่าเงื่อนไขของคุณเหมต่อเถอะค่ะ” เหมยลี่พยายามจะไม่แสดงความตื่นตระหนกออกไป ทว่าสีหน้าและแววตาของเขามันดำมืดเสียจนเธอเริ่มกลัว

มีอยู่วูบหนึ่งที่เธอคิดว่าตัวเองตัดสินใจผิดไปหรือไม่นะ

การใกล้ชิดเหมราชไม่ใช่เรื่องดีต่อตัวและหัวใจเธอเลยสักนิด

“ข้อสอง เรื่องระหว่างเราจะต้องเป็นความลับ ห้ามบอกเรื่องนี้กับใครเด็ดขาดโดยเฉพาะคนที่บ้าน ถ้าพ่อฉันรู้เรื่องนี้เมื่อไหร่ข้อตกลงของเราเป็นอันจบสิ้น พ่อคงสั่งให้ฉันแต่งงานกับเธอ แน่นอนว่าฉันไม่มีทางยอมแต่ง คงไม่ต้องบอกนะว่าถ้าวันนั้นมาถึงฉันจะจัดการเธอยังไง”

เหมยลี่รู้ว่าเหมราชไม่ได้แค่ขู่ ถึงภายนอกอาจดูเหมือนเขายอมลงให้หัสดิน แต่ความจริงแล้วเหมราชพร้อมที่จะแหกคอกโดยไม่เห็นหัวใครทั้งนั้น เพียงแต่ตอนนี้เขาแค่ยังปรานีเธออยู่

“เหมยไม่ได้อยากให้ใครรู้เรื่องของเราเหมือนกันค่ะ เรื่องนั้นคุณเหมไม่ต้องห่วง”

“ใครจะรู้ ถึงพ่อฉันจะเอ็นดูเธอเหมือนลูกในไส้ แต่เราสองคนไม่ใช่พี่น้องกันนี่ เธออาจจะอยากจับฉันเป็นผัวอยู่แล้วก็ได้ หรือไม่ที่ผ่านมาเธออาจจะรอเวลานี้มานานแล้วด้วยซ้ำ ชอบฉันเหรอ”

ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก

เสียงหัวใจเหมยลี่เต้นรัวแรง ดวงตาสั่นไหวพยายามหลบหลีกสายตาคมที่จ้องมาอย่างจับผิด เขาผิด...เธอไม่เคยคิดอยากจะจับเขา

ทว่าประโยคสุดท้าย...เขาพูดถูก

เหมยลี่ ‘เคย’ หลงรักเขาจริง แต่นั่นมันก็เมื่อครั้งยังเด็ก ส่วนตอนนี้เธอจะไม่รู้สึกอะไรแบบนั้นอีกแล้ว จะไม่เอาใจไปผูกกับผู้ชายที่ไม่มีวันเห็นเธอมีค่าโดยเด็ดขาด

“สำคัญด้วยเหรอคะ ยังไงระหว่างเราก็ไม่มีวันเป็นแบบที่คุณเหมกลัวหรอกค่ะ”

“ก็ดี เพราะฉะนั้นทุกครั้งที่ฉันเรียกหาเธอ เธอจะต้องมาเจอฉันที่นี่ เราจะไม่ยุ่งเกี่ยวกันที่บ้าน ทำทุกอย่างให้เหมือนเดิม ห้ามเข้ามาคุย ห้ามเข้ามาใกล้ หรือแม้แต่มองหน้าฉันถ้าเป็นไปได้ก็ไม่ต้องทำ”

“เรื่องนั้นเหมยไม่ทำมาตลอดอยู่แล้วค่ะ”

“เข้าใจอะไรง่าย ๆ แบบนั้นก็ดีแล้ว”

“แต่เหมยมีเรื่องอยากถามคุณเหม...” สำหรับเธอเรื่องนี้สำคัญมาก เพราะต่อให้เธอจะอยากได้ข้อมูลจากเขามากแค่ไหนก็ยังไม่กล้าพอจะทำผิดศีลธรรม

“อะไร” เหมราชตวัดเสียงใส่ด้วยความรำคาญ กับอีแค่เขาลดตัวลงมาให้ความช่วยเหลือเธอมันก็มากพอแล้ว ดูเหมือนเหมยลี่จะเรื่องเยอะกว่าที่เขาคิดเอาไว้เสียอีก

“คุณเหมมีคนรักอยู่หรือเปล่าคะ” สายตาเหมยลี่มองสบกับชายหนุ่มตรงหน้าอย่างแน่วแน่ และเธอสัมผัสได้ถึงแววไหววูบระลอกหนึ่งในดวงตาลึกล้ำคู่นั้นของเหมราช

ใช่สินะ...เขาคงมีคนรักอยู่แล้ว

ที่ผ่านมาเธอไม่เคยได้ยินข่าวว่าชายหนุ่มกำลังคบหากับใครอยู่ แต่นั่นอาจเพราะเขาไม่ต้องการให้สังคมรับรู้ก็เป็นได้ ด้วยหน้าที่การงานทำให้เหมราชต้องวางตัวให้ดี การเปิดตัวคนรักอาจกระทบต่อหน้าที่การงาน หรือไม่เขาอาจจะต้องการเปิดตัวในวันที่ตกลงปลงใจจะแต่งงานกับเธอคนนั้นทีเดียวก็ได้

พอคิดมาถึงตรงนี้ หัวใจของเหมยลี่ก็รู้สึกคล้ายโดนบีบรัดอย่างแรงจนหายใจแทบไม่ออก

“อืม เธอพูดเรื่องนี้มาก็ดีเหมือนกัน” คนตัวสูงถอนหายใจแรงก่อนเดินไปหย่อนตัวลงบนโซฟาอย่างคิดหนัก สายตายังคงจ้องมองเหมยลี่ที่กำลังรอคอยคำตอบจากเขา

วินาทีนั้นเองที่เหมราชนึกทบทวนตัวเองอีกครั้ง สรุปว่าข้อเสนอนี้มันคุ้มค่าต่อตัวเขาจริงหรือไม่ แล้วเขาอยากได้เธอจริงหรือเปล่า...

คำตอบคือใช่! เขาอยากได้เธอ

“ฉันไม่ได้คบกับใคร แต่ฉันมีคนที่ฉันรักอยู่แล้ว” น้ำเสียงทุ้มมากเสน่ห์ตอบพร้อมกับความรู้สึกอัดอั้นในใจ เมื่อคิดถึง ‘เธอ’ คนนั้น

คีรติ น้องสาวของเขตคาม เพื่อนรักที่เขาคบหามานานตั้งแต่สมัยมัธยม ความสนิทสนมนั้นทำให้ช่วงหนึ่งเขามีโอกาสได้ไปเที่ยวคฤหาสน์ของเพื่อนอยู่บ่อยครั้ง ด้วยความที่ครอบครัวเพื่อนเป็นตระกูลนักการเมืองใหญ่โตจึงมีน้อยคนนักที่จะเข้าถึง แต่เหมราชคือหนึ่งคนที่ได้รับสิทธิ์นั้น โดยเฉพาะกับฐานทัตผู้เป็นพ่อของเพื่อนรักที่เอ็นดูเขาเป็นพิเศษไม่ต่างจากลูกอีกคนหนึ่ง

นั่นทำให้เขาได้พบเจอกับคีรติ เด็กสาวหน้าตาน่ารักตามแบบฉบับที่ผู้ชายหลายคนชอบ แต่สิ่งที่ทำให้เขาชอบเธอไม่ใช่แค่หน้าตา หากแต่เป็นนิสัยของอีกฝ่าย ผู้หญิงคนนั้นดูเผิน ๆ เหมือนจะอ่อนแอ ทว่าเบื้องลึกกลับดื้อเงียบ ไม่ยอมตกเป็นเบี้ยล่างของใครง่าย ๆ ไม่เว้นแม้แต่พ่อของตัวเอง

คีรติทำให้เขาที่ไม่เคยคิดจะสนใจผู้หญิงคนไหนจริงจัง กลายเป็นผู้ชายที่เฝ้ารอน้องคนนี้เพียงผู้เดียว...ใช่! เขาหลงรักเธอ