มีคนรักอยู่แล้ว (2/2)

คีรติทำให้เขาที่ไม่เคยคิดจะสนใจผู้หญิงคนไหนจริงจัง กลายเป็นผู้ชายที่เฝ้ารอน้องคนนี้เพียงผู้เดียว...ใช่! เขาหลงรักเธอ ติดที่ว่าไม่กล้าบอกออกไปตามตรง เพราะทุกครั้งที่คีรติมองมายังเขา มันชัดเจนมากว่าอีกฝ่ายไม่ได้คิดอะไรเกินเลยไปมากกว่าพี่น้องเลย

ฝ่ายเหมราชเองก็ยังไม่กล้าพอจะก้าวข้ามเส้นความสัมพันธ์ที่ดีมากอยู่แล้ว เพราะเขาไม่อาจรู้ได้เลยว่าเธอจะรับได้ไหม และหากเธอไม่รับรักจริง ๆ ตัวเขาเองจะทำใจได้หรือไม่

“ถ้าอย่างนั้นคนของคุณเหมจะโอเคเหรอคะที่เรา...”

“ฉันบอกแล้วไงว่าเรื่องนี้จะเป็นความลับ ทำไม? ศีลธรรมเธอมันสูงส่งมากเหรอ”

ยิ่งเหมยลี่ทำหน้าเหมือนมีความผิดติดตัว เหมราชก็ยิ่งไม่พอใจ ด้วยรู้ดีว่าต่อให้ตัวเขาจะรักคีรติมากเพียงใดแต่เขาก็ยังเป็นเพียงผู้ชายคนหนึ่งที่มีความต้องการตามธรรมชาติ

แถมความต้องการที่ว่ามันก็ดันมีมากเสียด้วยสิ...

เหมราชยอมรับว่าเขานอนกับผู้หญิงมามากหน้าหลายตา แต่ทั้งหมดมันก็แค่เซ็กซ์ ไม่มีความรักเกี่ยวข้อง ซึ่งระหว่างเขากับเหมยลี่ก็จะเป็นแบบนั้นเช่นกัน

“เหมยแค่ไม่อยากทำลายความสัมพันธ์ใคร”

“แน่ใจ? บอกตามตรงว่าฉันชักจะรำคาญแล้ว คุยแม่งมาเป็นชั่วโมงก็วนอยู่ที่เดิม ฉันกับผู้หญิงคนนั้นยังไม่ได้คบกัน ถ้าเธอจะเปลี่ยนใจตอนนี้ก็กลับไปซะ แล้วไม่ต้องเสนอหน้ามาอ้อนวอนฉันอีก ฉันไม่ว่างมาเล่นสนุกกับเธอหรอกนะ”

ไม่รู้ว่าไอ้ที่โมโหอยู่นี่เพราะเธอทำเขาเสียเวลา หรือเพราะเขากลัวว่าเธอจะเปลี่ยนใจกันแน่

“เหมยขอโทษค่ะ ถ้าคุณเหมกับผู้หญิงคนนั้นยังไม่ได้เป็นอะไรกัน เหมยจะถือว่าตัวเองไม่ได้ทำอะไรผิด แต่ถ้าวันหนึ่งเธอกลายเป็นคนรักของคุณเหมขึ้นมา เหมยจะขอหยุดเรื่องนี้ แต่มีข้อแม้ว่าคุณต้องทำตามที่สัญญาไว้ว่าจะช่วยสืบเรื่องพ่อแม่เหมยจนทุกอย่างจบนะคะ”

“เออ! ฉันจะทำตามสัญญาพอใจยัง” สายตาดุดันตวัดมองคนตัวเล็ก

เหมยลี่ค่อย ๆ พยักหน้าเชื่องช้า ก่อนกลั้นใจถาม “เธอชื่ออะไรเหรอคะ”

“จะถามทำไม” เหมราชย่นคิ้ว

“เหมยจะได้ระวังตัวค่ะ” เธอตอบออกไปแบบนั้น ทว่าลึก ๆ ในใจกลับอยากเห็นหน้าผู้หญิงที่ได้หัวใจของคนใจร้ายคนนี้ไปครอบครอง

เธอคนนั้นคงจะเพอร์เฟ็กต์มากสินะ คงจะดีพร้อมจนผู้หญิงไร้ค่าอย่างเธอไม่มีทางเทียบเคียงหรือแทนที่ได้

“เค้ก คีรติ ลูกสาวหัวหน้าพรรคไทยยั่งยืน” ชายหนุ่มตอบตามตรง เพราะเขามั่นใจว่าเหมยลี่ไม่มีวันกล้าทรยศตน ที่สำคัญอะไรก็เกิดขึ้นได้ การที่เธอได้รู้ชื่อเสียงของคีรติไว้ก็ดีเหมือนกัน จะได้อยู่ห่าง ๆ ทางนั้นเอาไว้

ความสัมพันธ์ลับ ๆ ของเขากับเหมยลี่จะให้คีรติรู้ไม่ได้เด็ดขาด

“ค่ะ เข้าใจแล้ว แล้วก็...เรียนจบเมื่อไหร่เหมยจะออกไปอยู่ที่อื่นตามที่คุณเหมต้องการค่ะ”

“ดี แต่ฉันอยากให้เธอไปสมัครงานที่บริษัท เธอคงไม่คิดว่าฉันจะใจดีเอาเธอแค่ไม่กี่ครั้งแล้วจบหรอกนะ เพราะงั้นฉันจะเป็นคนบอกเองว่าเบื่อเธอเมื่อไหร่”

ถึงจะรู้ว่าเขาคงไม่เก็บเหมยลี่เอาไว้ ‘ใช้’ นานนัก ทว่านักธุรกิจอย่างเขาก็รอบคอบมากพอจะไม่ยอมให้ตัวเองเป็นฝ่ายเสียเปรียบ

รอตั้งสี่ปี เรียนจบพาขึ้นเตียงไม่กี่ครั้งมันจะไปสะใจอะไร

“หนึ่งเดือนพอไหมคะหลังเรียนจบ เหมยหวังว่าวันนั้นคุณเหมจะช่วยตามหาความจริงเรื่องพ่อแม่เหมยได้แล้วเหมือนกัน”

“สามเดือน ฉันจะเริ่มสืบตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป” เหมราชต่อรอง ไม่ใช่เพราะอยากเก็บเธอไว้นาน ๆ แต่เขาต้องเอาให้คุ้มสิ

“เหมยว่าสามเดือนมันมากไปนะคะ”

“ไม่มากไปหรอก อ่อ ตอนนี้เธอซิงอยู่ หวังว่าจะไม่มีผัวก่อนถึงวันนั้นนะ ถ้าฉันไม่ใช่คนแรกของเธอข้อตกลงระหว่างเราจะสิ้นสุดทันที”

ไอ้ความรู้สึกแบบชายแท้ที่ว่า ‘อยากเป็นคนเปิดซิงสาว’ ไม่เคยอยู่ในหัวของเหมราชมาก่อนเลย แต่กับเด็กคนนี้...เธอคือสมบัติของเขา ฉะนั้นเขาจะไม่ยอมให้ใครมาปาดหน้าเค้กเด็ดขาด

“เหมยอาจจะง่ายสำหรับคุณเหม แต่เหมยไม่ได้ง่ายกับผู้ชายคนอื่นนะคะ”

ทุกคำพูดของเหมราชตราหน้าในสิ่งที่เขาคิดว่าเธอเป็น ในสายตาเขา เธอมันแรดร่านเสียจนเขากลัวว่าจะด่างพร้อยก่อนถึงวันเริ่มงานจริงสินะ

“ก็ดี...ตกลงกันจบแล้วนะ มานี่สิเหมย” ชายหนุ่มเหยียดยิ้มมองคนตัวเล็กด้วยสายตาจาบจ้วง อารมณ์บางอย่างที่เคยเกิดขึ้นเมื่อไม่กี่นาทีก่อนหน้านี้พลุ่งพล่านอีกครั้งเพียงแค่สบดวงตาหวานฉ่ำที่ดูหวาดหวั่น

คนตัวเล็กค่อย ๆ เดินเข้าไปใกล้เขามากขึ้น ลมหายใจถี่กระชั้นเมื่อจำได้ดีว่าเหมราชตั้งกฎเอาไว้ว่าอย่างไร...ถึงระหว่างเขากับเธอจะไม่ไปไกลจนถึงขั้น ‘สอดใส่’ แต่เธอจะต้องช่วยเขาปลดปล่อยไม่ว่าจะด้วยวิธีไหนก็ตาม

“คุกเข่าลงตรงหว่างขาฉัน” คนมีอำนาจสั่งพร้อมอ้าขากว้าง ใจกลางกายเขาเริ่มอึดอัดเมื่อความเป็นชายเริ่มแข็งตัวอีกครั้ง เพียงแค่คิดถึง ‘วิธี’ ที่จะให้เธอช่วยปรนเปรอความสุขให้เขา

ฟุบ...

เหมยลี่ยอบตัวลงคุกเข่าอย่างว่าง่าย

ในเมื่อเลือกแล้วเธอจะถอยหลังกลับไม่ได้เด็ดขาด

“ถอดกางเกงให้ฉัน แล้วตัวเธอก็ถอดเสื้อผ้าออกให้หมด...ฉันอยากเห็นนมเธอ”

“คุณเหม! ไหนบอกว่าเราจะไม่ไปถึงขั้นนั้นกันไงคะ” เหมยลี่เงยหน้าสบตาคนที่ถูกความปรารถนาครอบงำ ด้วยอับอายเกินกว่าจะยอมเปิดเปลือยท่อนบนให้เขาเห็น

“ฉันก็กำลังให้เธอใช้วิธีอื่นอยู่นี่ไงเด็กน้อย ใจคอจะให้ฉันเสร็จโดยไม่ได้จับได้ดูดอะไรเลยหรือไง”

คำพูดของคนตัวโตทำเหมยลี่กระดากอายจนหน้าแดงก่ำ เขาพูดมันออกมาโดยไม่สนสักนิดว่าคนไร้ประสบการณ์อย่างเธอจะตื่นตระหนกแค่ไหน และดูเหมือนว่าเหมราชจะรอไม่ได้แล้ว เพราะเวลานี้เขาเริ่มปลดกระดุมกางเกงด้วยตัวเอง...

“เร็วสิ ฉันเงี่xน” เหมราชอาจดูเหมือนใจเย็นขณะกำลังล้อเล่นกับความรู้สึกของคนตรงหน้า แต่ความจริงเขากำลังตื่นเต้นมากกว่าตอนได้ขึ้นเตียงกับนางแบบสาวสวยเสียอีก

“อาย?” เขาเลิกคิ้วถามเมื่อเห็นสาวน้อยยังนิ่งอยู่

“เหมยขอถอดวันหลังได้ไหมคะ” เธอตัดสินใจต่อรองอีกครั้งด้วยหวังว่าเขาจะเมตตากันสักครั้ง

“หึ เลือกเอาแล้วกันว่าจะถอด หรือว่า...ใช้ปากให้ฉันจนแตก” ไม่พูดเปล่าเหมราชถอดปราการท่อนล่างจนหมดสิ้น ปล่อยให้แก่นกายใหญ่โตที่แข็งขึงผงาดง้ำอวดโฉมอยู่ตรงหน้าหญิงสาว

เหมยลี่มองอาวุธลับชายหนุ่มพลางกลืนน้ำลายลงคอด้วยความยากลำบาก

หากเธอต้องเลือกละก็...

“เหมยจะใช้ปากให้คุณค่ะ”