สวนทาง

ใบบัวจอดรถที่หน้าบ้าน ไขประตูรั้วแล้วเดินเข้าไป ข้างใน เช้า ๆ แบบนี้แทนไทมักจะไม่อยู่บ้าน ถ้าไม่มีงานรับจ้าง ก็ไปช่วยเพื่อน ๆ ทำนา ตากลมโตมองไปรอบ ๆ บ้าน นำถุงกับข้าวกับถุงเสื้อผ้าที่นิลรัตน์ฝากมาแขวนไว้ใต้ถุนบ้าน ถ้าเป็นเมื่อก่อนเธอจะขึ้นไปดูความเรียบร้อยบนบ้าน เข้าครัวหุงข้าว แล้วเก็บเสื้อผ้าของเขากับหลานไปซัก ตอนนี้ทุกอย่างเปลี่ยน ไปแล้ว งานพวกนั้นไม่ใช่หน้าที่ของเธอ เธอไม่ควรมายุ่งวุ่นวายที่นี่อีก คิดได้ดังนั้นก็หันหลังกลับ

“อุ๊ย!”

จังหวะที่หันกลับมา ร่างบางปะทะเข้ากับอกแกร่งของคนที่มายืนซ้อนหลังเข้าอย่างจัง แทนไทมายืนตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไร เขาไม่ได้ออกไปทำงานหรือ

“พี่แทน!”

ขยับถอยหลังเมื่อใกล้ชิดกันเกินไป แต่ก็ช้าไปกว่าแขนแกร่งที่รัดลงมาที่เอว ยึดเธอไว้ในอ้อมแขนของเขา ใบบัวตกใจพยายามตั้งสติ แกะแขนเขาออกจากเอว

“เอาอะไรมาฝากพี่” เสียงห้าวทุ้มกระซิบชิดใบหู

ใบบัวเบี่ยงหลบเมื่อแทนไทก้มลงมาจนใบหน้าชิดกัน หัวใจดวงน้อยเต้นระส่ำ เกิดอะไรขึ้น ทำไมแทนไททำแบบนี้ เมื่อก่อนไม่เคยเป็น เธอไม่น่ามาที่นี่เลย

“ครูมิ้มฝากกับข้าวกับเสื้อผ้ามาน่ะ ปล่อย เดี๋ยวมีใคร มาเห็น”

มือของหญิงสาวค