LOGINShare
ตอนที่73 ฉินหวางเฟยผู้เกรียวกราด
Last Updated:
2025-06-29 20:41:07
Latest chapter
ท่านอ๋องเจ้าขา...ข้ายอมแล้ว เล่ม2 ตอนที่75 เบื่ออาหาร
เยี่ยนเยว่ฉีพยักหน้าในที่สุด นางเองก็ไม่ต้องการเจ็บป่วยแล้วเป็นสาเหตุให้นางกำนัลข้างกายต้องลำบากนางกำนัลทั้งสามกลับมาเก็บสัมภาระของนายหญิงต่อ ในขณะที่เยี่ยนเยว่ฉียังนั่งมองประตูห้องบรรทมอยู่บนคั่งโดยไม่ยอมกินอะไร ซูจิ้งเริ่มเป็นห่วงจึงเข้ามาชวนพูดคุยหมายให้นายหญิงคลายกังวล“หวางเฟยกินอะไรสักนิดเถิด ซูจิ้งเป็นห่วงท่านจริงๆ นะ”“ขอบใจนะซูจิ้ง แต่ข้าไม่ได้อยากกินของพวกนี้” เยี่ยนเยว่ฉีมองผลไม้ด้วยสายตาเบื่อหน่าย“หรือว่าท่านจะเบื่ออาหารอีกแล้ว”“อืม ความจริงข้าอยากกินเต้าหู้ขนมากๆ เลย” เยี่ยนเยว่ฉีดวงตาเป็นประกาย “เอามาทอดแล้วราดซีอิ๊วให้ชุ่มฉ่ำ”“ของหายากเช่นนั้น ในตำหนักไม่น่าจะมีได้”“ข้าจำได้ว่าตอนไปเที่ยวในเมืองเห็นร้านขายเต้าหู้ รีบสั่งให้คนไปซื้อมาเร็วเข้า”“ตอนนี้หิมะกำลังตก ท่านรออีกสักพักได้หรือไม่”“เจ้าถามเองว่าข้าอยากกินอะไร แต่พอบอกออกไปกลับให้รอเสียอย่างนั้น นี่คิดจะฆ่ากันใช่หรือไม่” เยี่ยนเยว่ฉีเริ่มเกรี้ยวกราด เมื่อคิดว่าต้องรอคอยเต้าหู้ขนอย่างไม่มีจุดหมาย ก็แทบคลุ้มคลั่งถึงกับปัดชามใส่ผลไม้ทิ้ง ซูจิ้งตกใจมากเพราะปกตินายหญิงโมโหขนาดไหนก็ไม่เคยทำลายข้าวของ“หม่อมฉันจะรีบ
ท่านอ๋องเจ้าขา...ข้ายอมแล้ว เล่ม2 ตอนที่74 ยังคงนั่งนิ่ง
เปาะ! เสียงพู่กันขนจิ้งจอกในมือหักเป็นสองท่อน นัยน์ตาสีนิลเหลือบมองไปทางชิงหรูคราหนึ่ง นางก็รีบยื่นด้ามใหม่ให้ทันที จากนั้นก็รีบเก็บซากพู่กันอันที่ห้าทิ้งไปเสียอ๋องหนุ่มรวบรวมสมาธิใหม่อีกครั้ง พยายามสงบนิ่งและใจเย็น แต่แล้วก็ตัดสินใจวางพู่กันกลับลงไปบนโต๊ะ ขยุ้มภาพวาดอันยุ่งเหยิงตรงหน้าแล้วเขวี้ยงทิ้งไปอีกทางอย่างไม่ไยดี กระดาษยับยู่ยี่ลอยคว้างไปตกตรงหน้าผู้มาถึงพอดิบพอดี“เป็นการต้อนรับที่วิเศษมาก” เยี่ยนเยว่ฉีเอ่ยทักทาย นางหยุดยืนอยู่ตรงนั้น ด้วยไม่แน่ใจในสถานการณ์เท่าใดนัก นัยน์ตาดอกท้อกวาดไปรอบๆ เห็นซิ่นเฉิงยืนนิ่งเป็นรูปปั้นหินเฝ้าเขาอยู่ ส่วนชิงหรูก้มหน้าเกร็งกายอยู่อีกทาง นางก็รู้ได้ทันทีว่าบุรุษที่นั่งหันหลังคงกำลังทำหน้าตาน่ากลัวอยู่เป็นแน่มู่เลี่ยงหรงยังคงนั่งนิ่ง เขาไม่อยากเจอเยี่ยนเยว่ฉีในตอนนี้ แต่นางกลับโผล่มา ครั้นจะเอ่ยปากไล่ตรงๆ ก็ดูจะใจร้ายเกินไป แต่จะให้พูดคุยตอนอารมณ์ไม่มั่นคงก็ไม่ใช่ความคิดที่ดีนัก เสี่ยงมีปากเสียงกันอีกเมื่อทบทวนเหตุการณ์ที่ผ่านมา มู่เลี่ยงหรงรู้สึกว่าตนพะเน้าพะนอเยี่ยนเยว่ฉียิ่งกว่าผู้ใด ตามใจทุกสิ่ง ไม่เคยขัดข้องหากนางร้องขอสิ่งใด แม้แต่เวลา
ท่านอ๋องเจ้าขา...ข้ายอมแล้ว เล่ม2 ตอนที่73 ฉินหวางเฟยผู้เกรียวกราด
“พ่ะย่ะค่ะ / เพคะ”“เอาล่ะ ไสหัวไปให้พ้นๆ หน้าเปิ่นหวางกันได้แล้ว”ซิ่นเฉิงประคองซูจิ้งออกจากห้องไปโดยไม่แม้แต่จะเหลือบแลชิงหรู ชายหนุ่มพาคนรักไปยังห้องพักส่วนตัวของตนเอง นางร้องประท้วงว่าไม่เหมาะสมที่จะอยู่ห้องเดียวกันก่อนแต่งงาน“ข้าไม่ไว้ใจให้เจ้าอยู่ใกล้ชิงหรูอีก หากแม้กลัวคำครหา ข้าจะขอให้มี่มี่มาอยู่เป็นเพื่อนเจ้า ส่วนข้านั้นจะไปนอนกับลูกน้องแทน”“ข้าสงสารพี่ชิงหรูนัก นางแค่มีใจให้ท่านแล้วทำการโดยไม่ยั้งคิด เหตุใดจึงผลักไสให้นางไปเป็นภรรยาคนเลี้ยงม้าหรือทหารชั้นเลวเล่า”“ความจริง ท่านอ๋องคงจะยกนางให้จิวจื่ออยู่ดี”“ทำไมพี่เฉิงถึงคิดเช่นนั้น”“ท่านอ๋องเพียงต้องการสั่งสอนนาง มิได้หมายจะทำลายชีวิตที่เหลือ อีกอย่าง แม้ชิงหรูจะก่อเรื่อง แต่ก็ยังเป็นคนโปรดของท่านอ๋องอยู่ดี ที่สำคัญนางยังเป็นสาวบริสุทธิ์ไร้ราคี หากจิวจื่อชอบนางอย่างจริงใจย่อมไม่ปฏิเสธอยู่แล้ว”“ค่อยยังชั่ว เพราะไม่ว่าจะอย่างไร ตลอดเวลาที่ผ่านมาพี่ชิงหรูก็ดีกับข้ามากจริงๆ” รอยยิ้มอารีปรากฏที่มุมปาก“ระหว่างนี้ข้าหวังว่าชิงหรูจะคิดได้ แล้วเลิกยุ่งกับเราสองคนเสียที”“พี่เฉิง ข้าขอโทษที่ไม่เชื่อท่าน แล้วก็ตบนั่นด้วย” มือนุ
ท่านอ๋องเจ้าขา...ข้ายอมแล้ว เล่ม2 ตอนที่72 จำต้องทิ้งศักดิ์ศรี
เยี่ยนเยว่ฉีฟังจบก็ทำได้เพียงยิ้มเย็น นี่สามีของนางกำลังจะไกล่เกลี่ยหรือสร้างเรื่องเพิ่มกันแน่ แต่ก็ยังคงรักษาท่าทีสงบนิ่งเอาไว้ก่อน“หม่อมฉันจำต้องทิ้งศักดิ์ศรี เพราะบุรุษที่กุมหัวใจหม่อมฉันเลือกสตรีอื่นเป็นภรรยาเอกเพคะ”“อืม น่าเห็นใจยิ่งนัก” มู่เลี่ยงหรงพยักหน้าติดๆ กัน แล้วเหลือบไปมองซิ่นเฉิงที่นั่งกำหมัดแน่น “ว่าอย่างไรเล่าองครักษ์ของข้า สตรีที่เคยปฏิเสธเปิ่นหวางเลือกเจ้าเป็นสามีเชียวนะ”“กระหม่อมไม่อาจรับสตรีที่กล่าวคำโป้ปดหน้าตาเฉยเข้าตระกูลได้พ่ะย่ะค่ะ” ซิ่นเฉิงส่งสายตารังเกียจไปยังชิงหรูอย่างไม่ปิดบัง“เกิดมาเป็นบุรุษ หากจะมีสามภรรยาสี่อนุก็ไม่ใช่เรื่องน่าอาย หรือว่าเจ้ากลัวซูจิ้งจะโกรธเคือง เช่นนั้นเราจะกล่อมนางให้ยอมรับชิงหรูเป็นอนุให้ อย่างไรเจ้าก็เป็นถึงบุตรชายผู้ตรวจการ จะมีอนุเพิ่มสักคนสองคนหาใช่เรื่องใหญ่อันใด เพียงเท่านี้ก็คงหมดเรื่องแล้วกระมัง”“ท่านอ๋องได้โปรดเมตตาด้วย หากกระหม่อมรับนางงูพิษนี้เป็นอนุคงมีแต่ทุกข์ใจ” ก่อนหน้านั้นเขายังรู้สึกผิดอยู่บ้างที่ผลักไสชิงหรู แต่ตอนนี้กลับคิดว่าตนเองทำถูกต้องแล้ว“หากรังเกียจขนาดนั้น แล้วเจ้าไปข้องแวะกับนางตั้งแต่แรกทำไมเล่า”
ท่านอ๋องเจ้าขา...ข้ายอมแล้ว เล่ม2 ตอนที่71 ชดใช้
“งั้นรึ ท่านกล้าสาบานหรือไม่เล่าว่าไม่เคยนอนกับนางเลยสักครั้ง”“ข้า...คือว่า...” เขาอึกอัก เพราะเรื่องในวันเก่ายังที่ยังค้างคาใจอยู่ เพราะตนเองก็จำไม่ได้“แสดงว่านี่ไม่ใช่ครั้งแรก” นัยน์ตาของนางหม่นแสงลง หยาดน้ำตาไหลรินพลั่กๆ “ท่านมันเลว ข้าควรจะเชื่อคุณชายรองตั้งแต่แรก ไม่น่าดื้อดึงจนต้อง...มีสภาพเช่นนี้”“ไม่ใช่อย่างนั้น เพียงแต่ว่าข้าเองก็ไม่แน่ใจ”“ไม่แน่ใจหรือ!”“ชิงหรูบอกว่าเจ้ากับเยี่ยนจิ้นหลิงเป็นคนรักกัน วันนั้นเจ้าพลอดรักอยู่กับเขาที่ห้องรับรองแล้วเดินทางกลับจวนกั๋วกงไป ข้าเสียใจจึงดื่มจนเมามายไม่ได้สติ พอตื่นขึ้นมาก็...”“พอแล้ว” ซูจิ้งตวาดลั่น “พี่เฉิงกำลังจะบอกว่าไม่ได้ตั้งใจ ที่ทำลงไปเป็นเพราะสุราหรือ”“ต่อให้เมา ข้าย่อมต้องจำอะไรได้บ้าง แต่ไม่เลย พอมาวันนี้ข้ายิ่งซึ้งใจ นางมากเล่ห์เพทุบายพยายามทำลายความรักของเรา เจ้าต้องเชื่อข้า” ซิ่นเฉิงปราดเข้าไปหาซูจิ้งพยายามคว้าร่างบางเข้ามากอดเพี้ยะ! เสียงฝ่ามือกระทบบนใบหน้าคมสันดังสนั่น จากนั้นร่างบางก็ทรุดลงกับพื้น ซูจิ้งหมดแรง น้ำตาไหลอาบแก้ม แต่ใจแข็งกลั้นสะอื้นเอาไว้ ไม่คิดว่าบุรุษที่นางหลงใหลจะเลวร้ายได้ถึงเพียงนี้ ทำผิดไม่ย
ท่านอ๋องเจ้าขา...ข้ายอมแล้ว เล่ม2 ตอนที่70 ลมหายใจหอบถี่
ชายหนุ่มกลั้วหัวเราะ แม่ซาลาเปาน้อยช่างขี้เล่นเสียจริง“จิ้งเอ๋อร์ ข้าจะร่วมสนุกกับเจ้า” เขาพูดพลางหยิบผ้าสีดำที่วางอยู่ขึ้นมาปิดดวงตาเอาไว้ แล้วหย่อนกายนั่งลงตรงขอบเตียงด้วยความตื่นเต้นเมื่อดวงตาถูกปิด ประสาทรับรู้ส่วนอื่นกลับทำงานได้อย่างดีเยี่ยม เสียงฝีเท้าเปล่าเปลือยดังมาจากด้านซ้าย เยื้องกรายเข้ามาทีละนิด การรอคอยอันน่าตื่นเต้นทำให้หัวใจเต้นถี่รัว อกแกร่งกระเพื่อมขึ้นลงจากการหอบหายใจ เขาอยากซุกไซ้นางจนเหลือทน สาบานเลยว่าตนจะพรมจูบร่างนุ่มนิ่มนั่นจนถ้วนทั่ว จากนั้นค่อยจับนางกอดกดเอาไว้ใต้ร่าง...‘มาเลยสาวน้อยเจ้าจะเล่นอะไรกับข้า’ ชายหนุ่มได้กลิ่นน้ำมันหอมอันคุ้นเคยจึงมั่นใจว่าผู้มาคือซูจิ้งมือนุ่มนิ่มผลักที่อกบุรุษ ชายหนุ่มแสร้งหมดแรงล้มลงนอน ร่างอรชรพลันเคลื่อนขึ้นทาบทับร่างกำยำ ริมฝีปากอิ่มจุมพิตซอกคอแกร่งชวนให้บุรุษหวามไหว ซิ่นเฉิงคำราม ขนลุกชันไปทั้งกาย ลมหายใจหอบถี่ขึ้นเรื่อยๆ แต่ก็อดทนไว้ ตั้งใจว่าจะปล่อยให้นางทำตามใจไปก่อนร่างนุ่มยังคงเสียดสีไปมาปลุกไฟปรารถนาให้โชติช่วง เขาปวดหน่วงที่กลางกายด้วยความเป็นชายแข็งขึงดุนดันใต้อาภรณ์ชายหนุ่มคิดว่าตนเองแกล้งนอนนิ่งให้นางรังแกม
You may also like
ทะลุมิติมาเป็นฮูหยินท่านแม่ทัพลูกติด
วริษา12.6K viewsบุปผาร้าย ใต้เงาแค้น
ชาไทยเย็น11.2K viewsมนตรารักท่านอ๋องขี้หึง (หึงโหด คลั่งรัก)
ชาไทยเย็น13.3K viewsข้าจะพาครอบครัวใหม่ไปสู่ความร่ำรวย
ต้าซินซิน34.4K viewsเกิดใหม่ทั้งที ดันเป็นเมียโคตรผีดุ
Madam Hangover2.6K viewsทระนงแค้นสีเลือด
บุปผาสวรรค์375 viewsชะตารักพันธนาการ
Luffy.g733 viewsบุรุษที่ข้าเล็งไว้ไม่ใช่ท่านหรอกพี่ชาย!
ไฉ่เลี่ยงหรง146 views
