ตอนที่72 จำต้องทิ้งศักดิ์ศรี

เยี่ยนเยว่ฉีฟังจบก็ทำได้เพียงยิ้มเย็น นี่สามีของนางกำลังจะไกล่เกลี่ยหรือสร้างเรื่องเพิ่มกันแน่ แต่ก็ยังคงรักษาท่าทีสงบนิ่งเอาไว้ก่อน

“หม่อมฉันจำต้องทิ้งศักดิ์ศรี เพราะบุรุษที่กุมหัวใจหม่อมฉันเลือกสตรีอื่นเป็นภรรยาเอกเพคะ”

“อืม น่าเห็นใจยิ่งนัก” มู่เลี่ยงหรงพยักหน้าติดๆ กัน แล้วเหลือบไปมองซิ่นเฉิงที่นั่งกำหมัดแน่น “ว่าอย่างไรเล่าองครักษ์ของข้า สตรีที่เคยปฏิเสธเปิ่นหวางเลือกเจ้าเป็นสามีเชียวนะ”

“กระหม่อมไม่อาจรับสตรีที่กล่าวคำโป้ปดหน้าตาเฉยเข้าตระกูลได้พ่ะย่ะค่ะ” ซิ่นเฉิงส่งสายตารังเกียจไปยังชิงหรูอย่างไม่ปิดบัง

“เกิดมาเป็นบุรุษ หากจะมีสามภรรยาสี่อนุก็ไม่ใช่เรื่องน่าอาย หรือว่าเจ้ากลัวซูจิ้งจะโกรธเคือง เช่นนั้นเราจะกล่อมนางให้ยอมรับชิงหรูเป็นอนุให้ อย่างไรเจ้าก็เป็นถึงบุตรชายผู้ตรวจการ จะมีอนุเพิ่มสักคนสองคนหาใช่เรื่องใหญ่อันใด เพียงเท่านี้ก็คงหมดเรื่องแล้วกระมัง”

“ท่านอ๋องได้โปรดเมตตาด้วย หากกระหม่อมรับนางงูพิษนี้เป็นอนุคงมีแต่ทุกข์ใจ” ก่อนหน้านั้นเขายังรู้สึกผิดอยู่บ้างที่ผลักไสชิงหรู แต่ตอนนี้กลับคิดว่าตนเองทำถูกต้องแล้ว

“หากรังเกียจขนาดนั้น แล้วเจ้าไปข้องแวะกับนางตั้งแต่แรกทำไมเล่า”