ตอนที่ 59  ศาลบรรพชน

อันเฟยถึงกับหมดแรงและทรุดตัวลงไป ท่านอ๋องคว้านางเอาไว้ได้พร้อมกับรวบตัวนางขึ้นมาอุ้มเอาไว้และพาเดินไปวางที่เตียงนุ่มอีกครั้ง

“ไม่มีแรงยังจะลุกมาช่วยแต่งกายให้ข้าอีก ข้าจะหาพระชายาที่รู้ความและเอาใจใส่ข้าเช่นเจ้าได้จากที่ใดกันอีก เจ้านอนพักผ่อนมาก ๆ นะ ข้าคงจะกลับมาในช่วงเที่ยงจะรีบมากินข้าวพร้อมกับเจ้า แต่หากว่าเจ้าหิวก็กินไปก่อนได้เลยแล้วข้าจะรีบกลับมา”

“เพคะ พระองค์…ระวังตัวด้วยนะเพคะ”

“ในแคว้นฉินนี้ไม่มีผู้ใดทำอะไรข้าได้หรอกเจ้าไม่ต้องห่วงนะ พักผ่อนเถอะ”

อันเฟยแทบจะหลับไปในทันทีที่ท่านอ๋องกล่าวจบ เขานั่งมองจนแน่ใจว่านางหลับสนิทไปอีกครั้งถึงจะเดินออกมาพบกับกงหลี่ที่ยืนรออยู่ด้านนอกพร้อมกับเดินไปขึ้นรถม้าที่หน้าจวน

กงหลี่สวมชุดคลุมขนสัตว์สีขาวทับให้เขาก่อนที่จะเดินออกไปขึ้นรถม้า ยามนี้ยังไม่มีผู้ใดตื่นเพราะตะวันยังไม่ขึ้น แสงสีเงินในยามเช้าทำให้อากาศที่เย็นอยู่แล้วเย็นมากกว่าเดิม

“กงหลี่ ส่งคนของเราเพิ่มการคุ้มกันจวนเป็นสองเท่าหลังจากที่ข้าออกจากจวนแล้ว”

“พ่ะย่ะค่ะ”

ศาลบรรพชน

พิธีการกราบไหว้ศาลบรรพชนทำเป็นการภายในราชวงศ์ วันนี้จึงมิได้มีแขกต่างแคว้นเข้าร่วมเพราะถือว่าเป็นพิธีภายใน พ