เข้าสู่ระบบแชร์
โตขึ้นเจ้าต้องแต่งงานกับข้านะ
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-03-17 19:06:01
บทที่เกี่ยวข้อง
ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป คู่รักที่น่าอิจฉา
จ้าวเหมิ่นที่นั่งอยู่บนรถม้า เมืองหลวงยามค่ำคืนมิได้เงียบสงบ มีร้านค้าขายโต้รุ่ง มีการละเล่น มีการแสดงดนตรีมากมาย รถม้าเคลื่อนไปตามถนน เสิ่นชิงผิงที่อยู่บนตักของเขานางนั่งพิงอกแกร่งฟังเสียงหัวใจคนรักเต้นเป็นจังหวะ"คนงาม..เงียบมาตลอดทางเชียว มีอะไรไม่สบายใจหรือเปล่า""เปล่าเพคะ หม่อมฉันดีใจที่ในที่สุดก็ได้อยู่เคียงข้างพระองค์""อยู่ด้วยกันเรียกพี่จ้าวเหมิ่นเถอะ"เสิ่นชิงผิงมองหน้าสบตาดวงตาสีนิลของคนรัก จ้าวเหมิ่นโน้มใบหน้าลงมาหานางก่อนจะบรรจงจูบนางอย่างรักใคร่ เสิ่นชิงผิงยอมให้เขาตักตวงความหวานจนเขาพอใจ กระทั่งคนตัวโตถอนริมฝีปากออกมาเขาเอ่ยกับคนบนตักด้วยน้ำเสียงละมุน"อีกครึ่งเดือนเราก็จะได้อยู่ด้วยกัน พี่ไม่ต้องทนคิดถึงเจ้าทุกวันอีกแล้ว ผิงผิงแต่งงานกันแล้วมีบุตรชายบุตรสาวให้พี่หลายๆคนนะ พี่ซ่างกวนมีบุตรเพิ่มแล้ว อย่าน้อยหน้าพี่สาวเจ้าล่ะ""พี่จ้าวเหมิ่น ท่านพูดอะไรก็ไม่รู้ ข้าก็อายเป็นนะ""อยากเดินเล่นไหม เมืองหลวงยามค่ำคืนงดงามมากนัก โคมไฟหลากหลายห้อยโยงไปมาสวยงามมากนัก""จากเมืองหลวงไปนาน ดูเหมือนจะคึกคักกว่าเมื่อเจ็ดปีก่อนนะเพคะ"เสิ่นชิงผิงขี่หลังจ้าวเหมิ่น เขาพานางเดินชมราตรียา
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-17ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป ความรักครั้งใหม่
ยามเหมาจวนอ๋องต่างก็คึกคัก วันนี้รัชทายาทจะมาร่มเสวยอาหารที่นี่ เหล่าคนครัวต่างก็เร่งรีบจัดเตรียม เสิ่นชิงเวยเอ่ยรายการที่ต้องทำ นางให้เสิ่นชิงผิงจดวิธีการปรุงและสัดส่วนต่างๆในการปรุงซู่ซู่ที่ตอนนี้ตั้งครรภ์ได้ครบสี่เดือนแล้ว นางหายแพ้ท้องก็รีบไปจวนหยางทันทีที่ได้ยินว่าหลิวเย่วฉางตั้งครรภ์ หยางเช่อที่ตอนนี้ดีใจยิ่งนัก คนที่ดีใจยิ่งกว่าคงเป็นผู้นำตระกูลหลิว หากคนนี้เป็นผู้ชาย สกุลหลิวก็มีคนสืบสกุลแล้วซู่ซู่ที่กลายเป็นฮูหยินน้อยจวนสกุลสวียามนี้มีความเป็นผู้สูงศักดิ์ นางมีสง่าราศีมิเหมือนสาวใช้เฉกเช่นที่ผ่านมา แม่สามีรักและเอ็นดูนางมากนัก อย่างที่นางคิดไว้มารดาของหลิวเย่วฉางสั่งสอนเด็กได้ดีจริงๆซู่ซู่นั่งเล่นกับหลิวเย่วฉาง นางมิได้แพ้ท้องแต่อย่างใด กลับกลายเป็นใต้เท้าผู้ตรวจการหยางที่ตอนนี้แพ้ท้องแทนภรรยาจนน่าสงสาร หยางฮูหยินต้องดูแลเขาแทนสะใภ้ เพราะสะใภ้ตั้งครรภ์จึงไม่อยากให้นางเหนื่อยเกินไป แต่หลิวเย่วฉางก็ต้องมาอยู่เคียงข้างเขา เพราะนอกจากนางหยางเช่อเข้าใกล้ผู้ใดไม่ได้เลย"พี่เย่วฉางท่านเหนื่อยหรือไม่เจ้าคะ""บางครั้งน่ะ ซู่ซู่ สกลุสวีดีกับเจ้ามากนัก พี่ดีใจจริงๆ""ต้องขอบคุณท่านกั
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-17ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป ข้าต้องการคนที่เคียงข้างข้าไปจนแก่เฒ่า
อาหารพร้อมแล้ว ใครจะรู้นายท่านกู้บิดาบุญธรรมพระชายาจะหน้าดำมอมแมมเพราะไปช่วยงานในครัว หยุนเซี่ยมองหน้าเขาแล้วก็หัวเราะ กู้เหยียนถามนางว่าหน้าเขามีอะไรน่าขำแต่นางยังคงไม่บอก"คิกๆๆ...ใต้เท้าใบหน้าท่าน""ทำไมหรือ แม่นางหยุนหน้าข้ามีอะไร""ไม่มี ไม่มีเจ้าคะ ฮ่าๆๆ หน้าท่านมอมแมมเป็นแมวลายเชียว มาเจ้าค่ะข้าช่วยเช็ดให้"หยุนเซี่ยใช้ผ้าเช็ดหน้าของตนเองชุบน้ำหมาดๆก่อนจะเช็ดขึ้เถ้าที่ติดอยู่บนใบหน้าหล่อเหลาของเขา นางตัวเตี้ยกว่าเขาหลายชุ่น ยามที่บรรจงเช็ดให้เขา หยุนเซี่ยต้องเงยหน้าขึ้นนัยน์ตาสุกใสราวกับดวงดาวยามค่ำคืน หัวใจคนที่ห่างจากเรื่องชายหญิงไปนานและไม่คิดจะรักใครอีกตอนนี้กำลังหวั่นไหวเพราะดรุณีน้อยตรงหน้า กระทั่งหยุนเซี่ยเช็ดขี้เถ้าบนใบหน้าหมดแล้วนางกำลังจะเอ่ย แต่อยู่ๆวงแขนแกร่งก็โอบนางไว้ทั้งตัวเสียแล้วกู้เหยียนมิได้ไร้ฝีมือเพียงแค่เขาอยากใช้ชีวิตสงบเท่านั้น เขาสะบัดฝ่ามือลงกลอนประตูครัวก่อนจะรั้งสาวน้อยเข้าหา แม้จะเจอกันไม่กี่วันแต่เขารู้ดีว่านางนั้นคือคนที่เขาตามหาฮูหยินของเขาร่างกายอ่อนแอบอบบาง นางแต่งให้เขาเพราะเขารู้สึกติดค้างนางในวัยเยาว์นางคือคนที่ช่วยเขามิให้จมน้ำ หลังจากแต
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-17ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป บิดารับตำแหน่งอีกครั้ง
เสิ่นชิงเวยเห็นหยุนหลานกับหยุนเซี่ยที่ยืนปรนนิบัติอยู่ข้างๆหน้าแดงก็อมยิ้ม เจ้าตัวน้อยของแม่รับบทกามเทพหรือไงกันนะ เผยซ่างกวนกระซิบข้างหูถามนางด้วยน้ำเสียงห่วงใย"ไหวหรือไม่ อยากเข้าไปพักหรือเปล่าคนดี""ลูกยังสนุก ทรงไปส่งหม่อมฉันก่อนแล้วมาอยู่เป็นเพื่อนลูกเถอะเพคะ""ได้ๆ มาเถอะพี่พาไปเอง"เผยซ่างกวนประคองเสิ่นชิงเวยลุกขึ้นก่อนที่นางจะเอ่ยกับพ่อสามี"สะใภ้ยินดีกับท่านพ่อด้วยที่ได้กลับมารับใช้ราชสำนัก ไท่จื่อ ท่านพ่อ ท่านปู่ ใต้เท้าทุกท่าน พี่เย่วฉางซู่ซู่ ข้าเพลียนักขอตัวไปพักผ่อนก่อนนะ""หยวนหยวน เดี๋ยวท่านพ่อจะมาอยู่เป็นเพื่อนลูก แม่ไปนอนก่อนนะ"เผยจ้าวหยวนลุกมาหามารดาก่อนจะจับมือนางมาแนบแก้มตนเอง"เสด็จแม่ทรงตั้งครรภ์หยวนหยวนไม่อาจช่วยให้เสด็จแม่หายเหนื่อยได้ แต่หากน้องคลอดออกมาหยวนหยวนสัญญาว่าจะช่วยเสด็จแม่เลี้ยงดูเองพ่ะย่ะค่ะ"ผู้ใหญ่ต่างก็อมยิ้มกับความน่ารักของซื่อจื่อน้อย เผยซ่างกวนอุ้มบุตรชายขึ้นมาหอมแก้ม และให้เขาหอมแก้มมารดาก่อนจะวางร่างเล็กลงแล้วประคองภรรยาเข้าเรือนนอนเสิ่นชิงเวยที่ถูกเขาทะนุถนอมราวกับกระเบื้องเคลือบนอนลงบนเตียง เผยซ่างกวนห่มผ้าให้นอนเคียงข้างลูบหลังเบาๆจน
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-17ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป รัชทายาทแต่งงาน
วันนี้เสิ่นชิงผิงตื่นตั้งแต่ยามอิ๋นนางให้เหล่าหมัวมันในวังมาแต่งหน้าหวีผมให้กับนาง ไทเฮาที่เสด็จกลับมาจากการขอพรไหว้พระเอ็นดูหลานสะใภ้คนนี้มากนัก เมื่อวันก็ให้คนมารับไปนั่งคุยเป็นเพื่อนเสิ่นชิงเวยที่ดีขึ้นจากอาการแพ้ท้องแล้วก็มาหาน้องสาว บรรดาหมัวมัวที่แต่ตัวให้นางเสร็จเรียบร้อยต่างก็พากันออกไปรอข้างนอกเพื่อให้พี่น้องได้คุยกัน"ผิงผิง..วันนี้เจ้าก็เป็นฝั่งเป็นฝาแล้ว ต่อไปทำอะไรอย่าใจร้อนอีกนะ""พี่ใหญ่ ข้าทราบแล้วเจ้าค่ะ พี่ใหญ่ท่านไม่ไปเมืองหยางมิได้หรือเจ้าคะ ข้าคิดถึงท่านกับหยวนหยวน""เด็กโง่...เมืองหยางกับเมืองหลวงเดินทางสิบวันก็ถึง พี่เขยเจ้าเพื่อให้สะดวกในการติดต่อกับราชสำนักได้ให้คนเปิดเส้นทางใหม่เรียบร้อยแล้ว หากสร้างเสร็จทางบกอาจใช้เวลาเพียงห้าวันทางน้ำเจ็ดวันเท่านั้น คิดถึงพี่ก็ให้คนไปบอก จะพาหลานมาหาเจ้า"เสิ่นชิงผิงลุกมานั่งคุกเข่าแล้วกอดเอวพี่สาวเอาไว้ นางร้องไห้ออกมาเพราะไม่เคยห่างกันเลยนับแต่บิดาจากไป บัดนี้ต้องไกลกันเป็นพันลี้ เสิ่นชิงเวยจับบ่าน้องสาวดันออก ก่อนจะใช้ผ้าเช็ดหน้าเช็ดน้ำตาให้น้องสาวเบาๆ"อย่าร้อง วันนี้เป็นวันมงคลผิงผิงของพี่เจ้าโตแล้ว ปีนี้ก็ยี่สิบแล้วน
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-17ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป รัชทายาทเข้าหอ
เมื่อถึงเวลาเจ้าบ่าวก็ถูกกลุ่มสหายพามายังห้องหอ จากนั้นทุกคนก็อวยพรเขาอีกครั้ง จ้าวเหมิ่นที่แสร้งเมามายเพื่อจะรีบกลับมาหาคนในดวงใจแต่ยามที่คนไปหมดแล้วก็เดินหลังตรงก่อนจะผลักประตูเข้าไป ฮวนฮวนเห็นว่ารัชทายาทมาแล้วก็คารวะทั้งคู่ก่อนจะออกไปจ้าวเหมิ่นเดินมาหาคนที่นั่งอยู่ เสิ่นชิงผิงบีบมือที่ประสานบนตักแน่น นางรู้สึกประหม่าเมื่อรองเท้าปักลายปราณีตมาหยุดตรงหน้า"ผิงผิงของพี่ๆมาแล้ว""ไท่จื่อ..ทรงเหนื่อยหรือไม่เพคะ จะบรรทมเลยหรือไม่"จ้าวเหมิ่นหยิบไม้เปิดผ้าคลุมมาก่อนจะเขี่ยผ้าคลุมหน้าเจ้าสาวออก วันนี้นางงามมากนัก มือหนาประคองใบหน้าหวานไว้ในอุ้งมือก่อนจะเอ่ยหยอกเย้า"คนดีของพี่ วันแต่งงานเข้าหอใครเขานอนกันเล่า มาเถอะพี่ถอดเครื่องหัวให้ ดูสิกดหน้าผากจนแดงไปหมดแล้ว อยู่ด้วยกันไม่ต้องเรียกพี่ว่าไท่จื่อหรอก อยู่กันสองคนมีแค่ผัวเมียเท่านั้น"เสิ่นชิงผิงเขินอายคำพูดของเขา จ้าวเหมิ่นถอดเครื่องหัวนางออก จากนั้นก็เดินไปรินสุรามงคลก่อนจะเดินกลับมาแล้วคล้องแขนแลกจอกกันดื่ม เสิ่นชิงผิงรู้ดีว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อจากนี้"พะ พี่จ้าวเหมิ่น""ว่าอย่างไรคนงาม""ข้ากลัวน่ะ""พี่จะถนอมเจ้าเอง มาเถอะให้พี่พาเจ้า
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-17ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป อยู่เป็นเพื่อนนางคลอดบุตร
งานเลี้ยงผ่านไปแล้ว งานแต่งงานรัชทายาทก็ผ่านพ้นไปแล้ว เสิ่นชิงชิวที่ตอนนี้อยู่เมืองหลวงกำลังศึกษาเล่าเรียนกับหลิวต้งเพื่อสืบทอดตำแหน่งแม่ทัพบูรพา เดิมเขาอยากเคียงบ่าเคียงไหล่พี่เขย แต่เผยซ่างกวนกลับต้องการให้เขายืนด้วยตนเองเสิ่นชิงชิวเป็นคนที่มีความสามารถการกักเขาเอาไว้ใช้งานไม่คุ้ม เด็กคนนี้ควรได้ผงาด ใช้ความสามารถของตนเองสร้างชื่อ ทางด้านเผยปินที่รับปากบุตรชายว่าจะดำรงตำแหน่งให้ดีและไม่มีเรื่องเช่นเมื่อก่อนอีก เผยซ่างกวนเบาใจเขาเชื่อว่าบิดาเคยมีบทเรียนจะไม่เดินทางผิดอีกร่างสูงที่ตอนนี้กำลังสั่งงานคนของตนอยู่ เดิมจะกลับหยางไหวแต่เขาอยากให้บุตรชายได้เรียนหนังสือกับอาจารย์ที่ดี เสิ่นชิงเวยจึงยอมตามใจเขา แต่นางขอไปอยู่จวนนอกเมือง ที่นั่นมีทั้งภูเขา ลำธารป่าที่สมบูรณ์เหมาะกับนางมากกว่าจวนนอกเมืองห่างจากเมืองหลวงเพียงสิบลี้เท่านั้น ใช้เวลาเดินทางไม่นานไม่ถึงครึ่งชั่วยามก็สามารถมาเมืองหลวงได้ สวีไหลฝูเองก็ยินดีที่ท่านอ๋องยังคงอยู่เมืองหลวง"ท่านอ๋องเพคะ พระชายาให้มาทูลว่าวันนี้อาจารย์หม่าจะมาที่จวนเพื่อพบพระองค์เพคะ"สาวใช้รายงานเขาขณะที่กำลังตรวจบัญชีเสบียงของทหารชายแดน เผยซ่างกวนพยักห
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-17ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป คลอดบุตรคู่แฝด
เสียงร้องไห้น่าสงสารดังออกมา กระทั่งหยุนเซี่ยพาหมอตำแยมาถึง เดิมทีพวกนางต้องพักอยู่จวนอ๋องแต่ว่าซู่ซู่ที่เมื่อคืนนี้คลอดยาก ทางสวีไหลฝูจึงได้มาขอยืมตัวไปช่วยอีกแรง ไม่คิดว่าเช้านี้เสิ่นชิงเวยเองก็จะคลอดเช่นกันหมอตำแยเข้าไปแล้ว เผยซ่างกวนถูกให้ออกมาด้านนอก แม้เขาอยากจะอยู่ด้วยแต่ก็ทำไม่ได้ เขาได้แต่เดินไปเดินมาก่อนที่กู้เหยียนจะเดินมาหาและจับมือเขาบีบเบาๆก่อนจะเอ่ย"เรื่องเข้าเฝ้ากระหม่อมจะจัดการเอง ท่านอ๋องอย่าได้กังวลอยู่เป็นเพื่อนเว่ยเว่ยเถอะพ่ะย่ะค่ะ""ท่านพ่อตา เช่นนั้นเรื่องประชุมวันนี้คงต้องฝากท่านแล้ว หากฝ่าบาทจะลงโทษข้ายินดีน้อมรับโทษทัณฑ์ทุกอย่าง"กู้เหยียนพยักหน้าให้เขาก่อนจะสั่งให้รถม้าเตรียมรอ เขาเดินมาหานางในดวงใจจากนั้นก็รั้งร่างบางมากอด"อาเซี่ยคนดีของอา เจ้ารออยู่ที่นี่ก่อนนะ อาจะไปทำธุระให้กับท่านอ๋องสักหน่อย รอพี่เว่ยเว่ยของเจ้าคลอดแล้ว อาจะพาไปขี่ม้าเล่นวันหลังดีหรือไม่""ท่านอาไปเถอะเจ้าค่ะ ข้าเองก็เป็นห่วงพี่เว่ยเว่ยไม่ต่างจากท่าน รอให้ท่านหญิงหรือท่านชายคลอดออกมาก่อนพวกเราค่อยไปก็ไม่สาย"เมื่อพูดคุยกันเรียบร้อยกู้เหยียนก็เดินทางเข้าวังหลวงเพื่อแจ้งข่าวแก่ฝ่าบาท
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-17
บทล่าสุด
ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป ตอนพิเศษ 10-ครองรักครองเรือนแผ่นดินร่มเย็น (The End)
จวนอ๋องนอกเมืองผ่านมาห้าเดือนแล้วนับตั้งแต่วันที่ฮ่องเต้องค์ใหม่ขึ้นครองบัลลังก์ ราษฎรต่างร่มเย็นเป็นสุข ทุกวันจะมีคนสรรเสริญฮ่องเต้องค์ใหม่กับฮองเฮาไม่หยุด ที่ดินที่เสิ่นชิงเวยรับขวัญสะใภ้ใหญ่ ท่านตาของนางมาปรึกษากับแม่สามีว่าควรทำตลาดแบบใดเสิ่นชิงเวยให้เขาทำตลาดค้าส่ง และตลาดค้าปลีก อีกด้านทำถนนคนเดิน และตลาดโต้รุ่ง จากนั้นก็ให้เขาปล่อยเช่าที่ดินให้กับคนที่จะสร้างโรงเตี๊ยมหรือเหล่าอาหารเสิ่นชิงเวยกำลังวาดแบบร่างอยู่ เผยซ่างกวนเห็นร่างที่อุ้ยอ้ายกำลังทำงานก็เดินมาหาก่อนจะแย่งพู่กันจากในมือนางมาแล้วอุ้มร่างอุ้ยอ้ายไปนั่งบนที่นอนหนานุ่ม"ใกล้คลอดแล้ว อย่าเหนื่อยนักเลยวันๆ เคยหยุดพักบ้างหรือไม่""หม่อมฉันร่างสัญญาเช่าที่ดินให้กับเหลียนเอ๋อร์อยู่เพคะ จริงสิทรงให้คนไปติดต่อพ่อค้าเร่ได้ความเช่นไรบ้างเพคะ""พวกเขายินดีจะมาร่วมเป็นพันธมิตรอะไรที่เจ้าว่านั่นแหละ ว่าแต่ทำไมถึงสร้างตลาดใหญ่โตเหลือเกินเว่ยเว่ย แปดร้อยหมู่เชียวนะ""ท่านอ๋อง...หากมีตลาดก็มีพ่อค้า เมื่อมีพ่อค้าก็มีลูกค้า เมื่อมีลูกค้าคนก็มีการสร้างงาน เมื่อมีการสร้างงานก็ต้องหาคน เมื่อนั้นชาวบ้านก็มีงานทำ ชาวบ้านที่ไม่มีเงินไม่ม
ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป ตอนพิเศษ 9-ในเมื่อหาประโยชน์จากพวกนางก็ควรตอบแทน
เมื่อทุกอย่างเรียบร้อยจ้าวเผยหยวนฮ่องเต้พระองค์ใหม่และเสิ่นชิงผิงฮองเฮาพระองค์ใหม่ก็เสด็จออกมาพร้อมกัน ทั้งสองคนนั่งบนบัลลังก์มองลงมายังขุนนางที่ร่วมกันฝ่าฟันและเปลี่ยนแปลงการปกครองหลายอย่าง ฮ่องเต้กล่าวเปิดงานเลี้ยงจากนั้นทุกคนก็เริ่มดื่มกิน ได้ยินเสียงฝ่าบาทตรัสออกมา"จ้านอ๋อง ที่ผ่านมาต้องขอบใจท่านยิ่งนัก และพระชายาของท่านด้วย กฎหมายใหม่ที่ห้ามซื้อขายคนในครอบครัวเราทำสำเร็จแล้ว รวมถึงภาษีการปล่อยเช่าที่ดิน แม้จะถูกต่อต้านจากพวกคหบดีและขุนนางที่มีผลประโยชน์ไม่น้อย แต่ทุกอย่างก็ผ่านไปได้ด้วยดี""ล้วนเป็นเพราะพระปรีชาของพระองค์พ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมกับพระชายาเพียงแค่ลองเสนอ แต่ทุกอย่างเป็นเพราะพระองค์ทรงผลักดันจนสำเร็จ""เราขอบใจขุนนางทุกคนที่อยู่ตรงนี้ที่ช่วยให้ต้าหลี่มีอำนาจและแสงยานุภาพจนอยู่เหนือแคว้นทั้งหลาย แม่ทัพเสิ่นเราขอบใจท่าน การเจรจากับแคว้นต่างๆ แม้บางคนจะต่อต้านการเจรจาครั้งนี้ อีกทั้งยังกล่าวหาว่าท่านอ่อนแอไม่กล้าสู้รบ แต่กลับกลายเป็นว่านอกจากไม่เสียเลือดเนื้อแล้วต้าหลี่ของเรายังได้ประโยชน์ไม่น้อย เรามีอาหารพวกเขามีเครื่องนุ่งห่ม มีแร่เหล็ก ไม่ต้องปล้นชิงไม่ต้องทำสงคราม แค่
ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป ตอนพิเศษ 8-รัชทายาทขึ้นครองราชย์
ยามเหมากู้ชิงเหลียนตื่นก่อนนางจะลุกมาเตรียมน้ำล้างหน้าให้กับสามีแต่เช้า เผยจ้าวหยวนคว้าเอวบางรั้งให้นางลงมานอนข้างๆกอดนางเอาไว้ เขาพลิกกายเกยนางไว้ครึ่งตัวสบสายตาคู่งามก่อนจะจุมพิตเปลือกตา กู้ชิงเหลียนยอมให้เขาเชยชมจนพอใจ ร่างสูงทำท่าจะปลดอาภรณ์อีกครั้งแต่นางคว้ามือเขาเอาไว้"ท่านพี่..ยามเหมาแล้ววันนี้ต้องไปยกน้ำชาคารวะเสด็จพ่อกับเสด็จแม่นะเจ้าคะ จะสายไม่ได้""พี่ยังอยากรักเจ้าอีก""ให้เสร็จตามประเพณีก่อนนะเจ้าคะ ข้าไม่หนีท่านไปไหนหรอก ท่านลางานไว้เจ็ดวันมิใช่หรือคนหื่น""อยู่ใกล้เจ้าแล้วคิดอย่างอื่นไม่ออกเลย อยากรักแต่เจ้าคนดี""ลูกไม้ใต้ต้นจริงๆเชียว""หืม อะไรนะ หมายถึงพี่หรือ"กู้ชิงเหลียนหน้าแดงก่อนจะเอ่ยอ้อมแอ้มๆกับคนตัวโต"ข้าเคยได้ยินท่านพ่อเอ่ยกับท่านแม่บ่อยๆว่าจะมาหาเสด็จพ่อต้องดูฤกษ์ยามก่อน คนอะไรขยันรักเมียได้ทุกเวลาให้บ่าวไพร่ให้คนอื่นรอเป็นวันๆ บางครั้งไปแล้วไม่ได้อะไรกลับมาก็มีเพราะท่านอ๋องเอาแต่กักพระชายาไว้ในห้อง ท่านก็คงเหมือนเสด็จพ่อใช่หรือไม่เจ้าคะ""ฮ่าๆๆ คนงามสินสอดพี่ยาวกว่าเสด็จพ่อกับเสด็จอารัชทายาทอีกนะ เช่นนั้นพี่ต้องเก่งกว่าเสด็จพ่อสิ พร้อมไหมรับมือพี่ไหวหรือ
ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป ตอนพิเศษ 7 เผยจ้าวหยวนแต่งงาน
วันนี้เป็นวันมงคลของเผยจ้าวหยวนกับกู้ชิงเหลียน ทั้งคู่เห็นกันมาตั้งแต่เด็กยามที่ท่านลุงหานมาหาท่านตากู้แต่งงานยียน ท่านป้าเซียวเซียวมักจะพาเด็กๆมาเล่นด้วยกัน ฉินเซียวเซียวแต่งงานกับกู้หานมีบุตรด้วยกันสี่คน กู้ชิงเหลียนเป็นบุตรสาวคนโต ยามนี้อายุสิบหกปีแล้วภายในห้องแต่งตัว เจ้าสาวสวมชุดเจ้าสาวสีเขียวแดงตามธรรมเนียม ข้างๆมีพัดที่ประดับสายไข่มุกห้อยเอาไว้ กู้ชิงเหลียนนั่งให้บรรดาแม่เฒ่าที่ครองรักยาวนานช่วยหวีผมให้ ฉินเซียวเซียวรอให้บุตรสาวแต่งตัวเรียบร้อยก็ให้ทุกคนออกไปรอข้างนอกก่อน"แม่เฒ่า หมัวมัวพวกท่านออกไปก่อนเถอะ ข้ามีเรื่องจะสั่งบุตรสาวเป็นการส่วนตัวสักหน่อย""เจ้าค่ะฮูหยิน"เหล่าสตรีอาวุโสพากันออกไปจากห้องเนื่องจากทุกอย่างเรียบร้อยดีแล้ว เมื่อทุกคนออกไปเถาจื่อก็ปิดประตูแล้วยินเฝ้าอยู่ด้านนอก เพราะว่าฉูหยินมีเรื่องจะบอกกล่าวแก่คุณหนูใหญ่ กู้ชิงเหลียนมองหน้ามารดาอย่างมีคำถามก่อนจะเอ่ยออกไป"ท่านแม่...มีเรื่องอันใดหรือเจ้าคะ เหตุใดดูท่านมีลับลมคมในนัก""เหลียนเอ๋อร์..แม่มีเรื่องอยากกำชับเจ้า รับปากแม่ได้หรือไม่""ท่านแม่บอกมาเถอะเจ้าค่ะ ลูกยินดีทำตามที่ท่านแ
ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป ตอนพิเศษ 6-ไปส่งสินสอด
รุ่งเช้าเสิ่นชิงเวยตื่นตั้งแต่ยามเหมาเพื่อมาเตรียมตัว วันนี้จวนอ๋องต้องไปส่งมอบสินสอดให้กับสกุลกู้ เผยจ้าวหยวนเตรียมตัวตั้งแต่เมื่อคืน ปีหน้านางกับเขาก็จะแต่งงานกันแล้ว เสด็จแม่บอกว่ารอให้นางโตอีกสักปีเขาจึงรอมาจนถึงป่านนี้ด้านนอกหับสีแดงและกล่องเครื่องประดับวางเรียงราย วันนี้เป็นวันดีเผยจ้าวหยวนไปส่งสินสอด ยามบ่ายสกุลหยางเองก็จะมาเจรจาเรื่องหมั้นหมายระหว่างหยางเยี่ยเฟยกับเผยชิงเหลียนอย่างเป็นทางการเมื่อแสงทองจับขอบฟ้าเผยซ่างกวนก็ตื่นนอน ก่อนจะงัวเงียเดินมากอดภรรยาที่กำลังนั่งอ่านรายการสินสอดอยู่ นางมีบุตรให้เขาแล้วห้าคนเขาเคยโกรธเกลียดนางในครั้งแรกที่ถูกวางยา แต่เมื่อได้รับรู้ว่านางเองก็เป็นเพียงคนที่โชคร้ายที่บังเอิญผ่านเข้ามาในคืนนั้นเขาก็ตามหานางมาตลอด เผยซ่างกวนกอดนางก่อนจะฝังจมูกโด่งลงบนแก้มขาวนวล"ทำอะไรอยู่คนดี""ตรวจดูสินสอดของหยวนเอ๋อร์เพคะ หม่อมฉันเกรงว่าจะไม่ครบ ลูกชายเราแต่งงานทั้งที อีกอย่างเขาเคยประกาศหน้าพระพักตร์ฝ่าบาทเมื่อตอนที่ได้ห้าขวบว่าจะส่งสินสอดให้ชิงเหลียนยาวยี่สิบลี้ ให้ยาวกว่าของพวกเรากับของพระชายาไท่จื่อเสียอีกเพคะ คิกๆๆ"เสิ่นชิงเวยห
ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป ตอนพิเศษ 5-อย่าทำให้นางเสียใจ
ยามเหมาเผยชิงหลานตื่นมาเพื่อดูอาการของหยางเยี่ยเฟยอีกครั้ง นางใช้หลังมือแตะหน้าผากของเขา ท่านหมอบอกว่าเขาอาจมีไข้กลางคืน เมื่อคืนเขาตื่นมาดื่มน้ำและยาลดไข้จากนั้นก็หลับจนกระทั่งถึงตอนนี้"พี่เยี่ยเฟย..พี่ได้ยินหรือไม่ข้าจะไปเตรียมตัวปัดกวาดสุสานท่านย่า ยามอู่จะเซ่นไหว้ข้าจะไปบอกหูเปียวให้มาดูแลท่านนะเจ้าคะ"หยางเยี่ยเฟยตื่นนานแล้วแต่เขายังไม่ลืมตา เมื่อได้ยินดรุณีน้อยตรงหน้าเอ่ยกับเขา หยางเยี่ยเฟยจึงค่อยลืมตาขึ้นราวกับคนที่เพิ่งตื่นนอนก่อนจะเอ่ยกับนางน้ำเสียงัวเงียเล็กน้อย"หลานเอ๋อร์ เจ้าตื่นเช้ายิ่งนัก เมื่อคืนนี้ลำบากเจ้าแล้ว""มิลำบากเลยเจ้าค่ะ หากไม่ได้ท่านข้างต้องฝังอยู่ที่นี่เสียแล้ว อีกอย่างข้าต้องไปปัดกวาดสุสาน วันนี้จะไหว้ท่านย่าน่ะเจ้าค่ะ""ให้พี่ไปช่วยดีหรือไม่ แค่กๆ""พี่พักผ่อนเถอะเจ้าค่ะ มีท่านย่ารองกับท่านปู่อยู่ บ่าวไพร่มากมายนักอีกอย่างท่านบาดเจ็บเพราะช่วยเหลือข้าๆจะให้ท่านไปลำบากอีกได้อย่างไร"หยางเยี่ยเฟยมองหน้านางก่อนจะยิ้ม นางงามมากนักงามเหมือนท่านน้าเว่ยเว่ยจริงๆ เขาไม่เป็นอะไรแล้ว เดิมทีเขามีวรยุทธพิษงูนั่นก็ถูกเขาสกัดเอาไว้ก่อนท่านหมอจ
ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป พี่ไม่เคยโกรธเจ้า
รุ่งเช้าเสิ่นชิงเวยเตรียมข้าวของเรียบร้อยแล้ว เผยปินกับหยุนหลานเองก็ตื่นมาเตรียมตัวเรียบร้อยแล้ว วันนี้นอกจากเผยปินยังมีเผยจ้าวหยวน เผยชิงหลาน เผยชิงอี้ที่จะไปเซ่นไหว้สุสานของท่านย่าเผยซ่างกวนแจ้งว่าเขาจะถึงเมืองหลวงแล้ว แต่เขาจะแวะไปอารามก่อนเพื่อเซ่นไหว้มารดา เสิ่นชิงเวยจัดเตรียมรถม้าสามคัน แฝดคู่เล็กไม่ได้ไปด้วยเนื่องจากจวนต้องมีคนดูแล ส่วนจ้าวเหลียนซินที่มาหานางแต่เช้าแล้วเพราะได้ยินว่าสามีนางกับจ้านอ๋องกำลังจะถึงเมืองหลวงแล้วข้าวของที่นำไปเพื่อเซ่นไหว้เตรียมเรียบร้อยแล้ว รถม้าจากจวนอ๋องทั้งห้าคันเคลื่อนออกจากจวนปลายยามเซิน กว่าจะถึงอารามก็พลบค่ำพอดี รุ่งขึ้นถึงจะไปปัดกวาดเตรียมเซ่นไหว้ วันนี้หลิวเย่วมาหานางรวมถึงซู่ซู่ อีกไม่นานฝ่าบามจะสละราชบัลลังให้รัชทายาทจ้าวเผยหยวนขึ้นครองราชย์ เสิ่นชิงผิงกำลังจะได้เป็นฮองเฮา นางมีพระโอรสสองพระองค์ พระธิดาหนึ่งองค์ และตอนนี้กำลังตั้งครรภ์คนที่สี่สาวใช้นำขนมกับน้ำชามาที่ศาลารับลม หลิวเย่วฉางจิบชาดอกบัวที่เสิ่นชิงเวยเป็นคนคั่วเองอย่างละเมียดละไม ก่อนจะเอ่ยถึงเรื่องบุตรชายคนโต"พระชายา เยี่ยนเฟยปีนี้สิบหกแล้วยังไ
ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป ตอนพิเศษ 3 - เผยชิงหลาน
เวลาล่วงเลยไปเก้าปียามนี้เสิ่นชิงเวยมีบุตรกับเผยซ่างกวนห้าคน ส่วนคนโตอย่างเผยจ้าวหยวนที่ยามนี้อายุสิบแปดปีแล้ว เขาได้หมั้นหมายกับกู้ชิงเหลียนอบย่างที่ตั้งใจเอาไว้และกำลังจะไปส่งสินสอดในอีกสามวันข้างหน้าเสิ่นชิงเวยกำลังทำขนมเพื่อให้พ่อสามีกับหยุนหลานไปเคารพสุสานของแม่สามี เผยซ่างกวนเดินทางไปชายแดนตะวันออกกับเสิ่นชิงชิวเพื่อเจรจาเรื่องเกลือสมุทร กว่าจะกลับคงไม่ทันเผยปินและหยุนหลานจึงไปก่อนด้านนอกเสียงจ้อกแจ้กจอแจดังมา คู่แฝดไม่เหมือนพี่ชายเช่นเผยจ้าวหยวนสักนิด ทั้งซุกซนและเจ้าเล่ห์มากนัก เผยซ่างกวนรู้สึกถึงนิสัยภรรยาของเขาทีเดียว"ชิงอี้...เสด็จแม่ไม่อยู่กำลังทำขนมพวกเราไปนอกจวนกันไหม"เผยชิงหลานท่านหญิงใหญ่เอ่ยชวนน้องชายเผยชิงอี้ ตอนนี้ทั้งคู่อายุสิบสองปีแล้ว ซุกซนยิ่งนักถึงเวลาเรียนก็ไม่เรียนหนังสือ เผยชิงอี้ที่กลัวมารดาก็ส่ายหน้าก่อนจะเอ่ยกับพี่สาว"พี่หญิง เสด็จแม่จับได้ก็จะถูกคัดกฎบรรพชนอีกหรอก ท่านไม่กลัวหรือ""เพ้ยๆๆ เจ้าพูดอะไรนั่น อัปมงคลจริงๆเลย ใครจะอยากไปเขียนหนังสือกัน ยึกยือๆน่าเบื่อจะตาย ข้าจะไปล่าไก่ฟ้าเจ้าไม่ไปก็ตามใจ"เผยชิงอี้จำต้องตามพี่สาวไ
ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป ตอนพิเศษ2-พวกข้าอยากเรียกท่านว่ามารดา
เสิ่นชิงชิวกลับมาก็เตรียมงานแต่งงานทันที วันนี้เป็นวันแต่งงานของเขา พี่สาวตื่นแต่เช้าเพื่อเตรียมตัวให้น้องชายไปรับเจ้าสาว ขบวนรับเจ้าสาวใหญ่โตยิ่งนัก เสิ่นชิงชิวในชุดแต่งงานสีแดงปักลวดลายด้วยไหมสีทองที่รีดจากทองแม้จนเป็นเส้นเล็กๆขบวนรับเจ้าสาวนั้นมีหาบขนมและลูกกวาดรวมทั้งเงินตำลึงมากมายยิ่งนัก อาชาสีขาวบริสุทธิ์ตัดกับชุดเจ้าบ่าวที่เขาสวมใส่ทำให้ดูมีราศีราวกับเทพเซียน เสิ่นชิงเวยส่งน้องชายออกจากจวน นางมานอนที่ในเมืองเพื่อจะได้จัดงานได้ราบรื่น เผยจ้าวหยวนเองก็ตื่นแต่เช้า เขาเห็นน้าชายในชุดเจ้าบ่าวงามสง่าก็นึกถึงตอนที่เสด็จแม่กับเสด็จพ่อแต่งงานกัน เสด็จพ่อทรงรูปงามมากนัก กระทั่งเสิ่นชิงเวยเดินเข้ามาหาเขาจึงได้รู้ตัว"หยวนหยวน..ท่านน้าหล่อเหลาหรือไม่""หล่อเหลารูปงามมากนักขอรับท่านแม่ หากลูกโตขึ้นลูกจะจัดงานแต่งงานกับชิงเหลียนให้ยิ่งใหญ่แบบเสด็จพ่อกับเสด็จอารัชทายาทขอรับ""ดูเจ้าสิ อายุเท่าไหร่กันเอ่ยปากคำก็ชิงเหลียน สองคำก็ชิงเหลียน"เผยจ้าวหยวนยิ้มให้มารดา จากนั้นก็เห็นว่าขบวนรับเจ้าสาวไปไกลแล้ว มารดาเตรียมเรื่องพิธีการ แม่นมที่เสิ่นชิงผิงส่งมาช่วยงานทำให้เสิ่นช
