บทที่ 210

ซูเนี่ยนกรอกตาบน ครั้งแรกเลยที่ได้เห็นคนระลึกความหลังกันแบบนี้

กลิ่นยาสมุนไพรลอยมา ขอบตาแดงๆ ของฉู่อี้หานค่อยๆ จางหายไป กลับมาสดใสอีกครั้ง เมื่อเห็นซูเนี่ยนมองค้อนเขาทีหนึ่ง เขาก็กลับมามีสติอีกครั้ง

มีพวกเราอยู่ก็มีความหวังอย่างนั้นเหรอ?

ประโยคนี้ตอนนั้นดูเหมือนเสด็จแม่ของเขาก็เคยพูดไว้ เหตุใดซูเนี่ยนถึงได้พูดประโยคเดียวกัน?

เพลงเซียวเซียงเยียนอวี่ที่ซูเนี่ยนเล่นใรงานชมดอกท้อ ความจริงแล้วเป็นบทเพลงที่เสด็จแม่ของเขาเคยบรรเลงร่วมกับลู่เจียว พวกเขาทั้งคู่มีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันมาก วิธีการดีดพิณก็เหมือนกันในหลายจุด

ซูเนี่ยนไม่เพียงสามารถดีดพิณได้ วิธีการดีดยังได้รับการสืบทอดมาจากลู่เจียว ครั้งก่อนเขาได้ยินแล้วตอนอยู่อีกเรือน แถมยังส่งมั่วอีไปแอบดูมาแล้วด้วย

เขาอยากฟังอีกสักครั้งจัง

"ท่านอ๋อง รบกวนหลีกทางหน่อย" ซูเนี่ยนโบกมือไล่ฉู่อี้หานอย่างรำคาญ

แม่นมไป๋ที่อยู่ด้านหลังรีบเข็นฉู่อี้หานออกไปด้านข้างทันที

ไทฮองไทเฮาเม้มปาก มองดูซูเนี่ยนที่ดึงมือของตัวเองไป ความจริงนางค่อนข้างตื่นเต้น เพราะว่านางไม่อยากกินยา และไม่อยากฝังเข็ม

ซูเนี่ยนจับชีพจรให้ไทฮองไทเฮาอย่างละเอียด ทั้งยังตรวจดู

Locked Chapter

Continue to read this book on the APP

Comments (9)

วนิดา เตชะสุวรรณพร

นานมาแล้วซื้อไปเยอะโดนหลอกป่าว

พี่ชายใจร้าย ใสใส หัวใจไม่มีสีดํา

จบแบบนี้ทุกเล่มเลยหรอ มีเล่มไหนเขียนจบจริงๆบ้างไหม อ่านมามากว่า20เรื่อง บางเรื่อง3พันกว่าตอน ตอนจบจบแบบเหี้ยไรแบบนี้ทุกเรื่องเลย ควรจะบอกด้วยว่าหนังสือเรืีองใดเขียนจบบริบูรณ์ ไม่ใช่สักแต่ลงมาให้คนอ่านเพื่อเติมเงินอย่างเดียว

Big-Bee Heroine

นี่ไม่เสียดายตังค์ค่ะเพราะเนื้อหาสนุก แต่เสียความรู้สึกมากกว่าเขียนมาเยอะขนาดนี้แล้ว ไม่ใช่ตอนสองตอนแล้วหายไป รักจะทำอาชีพนี้ควรจะมีจรรยาบรรณและความรับผิดชอบมากกว่านี้ค่ะ ไม่ใช่ทิ้งไปดื้อๆ แบบนี้ แสดงสถานะหลอกลวงอีกต่างหาก ควรแก้ไขสถานะว่าไม่เคลื่อนไหว หรือระบุว่าอัพเดทล่าสุดไปเมื่อไหร่จะดีกว่า