Главная / อื่น ๆ / นักสะสมความเศร้า / วันนี้เหนื่อย พรุ่งนี้ก็เหนื่อยเหมือนเดิม

Share

วันนี้เหนื่อย พรุ่งนี้ก็เหนื่อยเหมือนเดิม

last update Последнее обновление: 2025-06-30 16:05:18

***ความเดิมจากตอนที่แล้ว……….

“ กะถินวันนี้แกมีกี่คิวอ่ะ พอดีฉันติดธุระ ประมานช่วง 18.00 น. จะยกคิวให้ 1 คิว แกเอาไหม ถือว่าช่วยฉันนะ นะนะ”

“อ่าพอดีฉันนนนเอ่อออ ได้ ฉันรับคิวนี้ให้ได้แกไม่ต้องคิดมากนะนินิว ยังไงก็เพื่อนกันช่วยกันได้อยู่แล้วสบายมาก“

***นินิวเพื่อนสาวคนสนิทของกะถินเอ่ยปากอ้อนวอนขอให้กะทินรับคิวที่ลูกค้าของเธอที่นัดไว้แทนให้หน่อยเพราะเธอมีธุระสำคัญด่วนที่ต้องไปทำสองสาวเพื่อนสนิทชอบช่วยเหลือซึ่งกันและกันเป็นประจำแบบนี้เสมอ นินิวเป็นคนปากร้ายแต่จิตใจดีชอบช่วยเหลือเพื่อนพ้องอยู่เสมอโดยเฉพาะเพื่อนสนิทอย่างกะถินเพราะนินิวรู้ดีว่ากะถินเป็นคนอย่างไง เอ่อ ลืมแนะนำตัวละครหลักของเราเลย กะถิน สาวน้อย อายุ 27 ปี ผมสั้นประมาณคาง ผมดำกริบ ใส่แว่นสายตา -200 สูง 160 ซม. ผิว 2 สี ออกขาวเหลือง ชอบใส่เสื้อผ้าสีดำ เป็นคนที่ไม่ค่อยมีสีสันในชีวิตสักเท่าไหร่ เพราะในความคิดโลกใบนี้ของเธอไม่ได้สวยหรูแบบคนอื่นสักเท่าไหร่ แต่ที่กะถินลังเลที่จะรับปากนินิวเพื่อนสาวคนสนิทของเธอนั้นเพราะเธอได้สัญญากับลูกสาวของเธอไว้ว่าเลิกงานจะกลับบ้านไปเล่นด้วย แต่ด้วยความเกรงใจของเธอนั้นทำให้ปฏิเสธเพื่อนสาวคนสนิทไม่ได้เลยต้องรับคิวนี้ให้ .

” กริ๊ง…กริ๊ง…”

“ ฮัลโหล แม่วันนี้แม่กลับบ้านกี่โมงจ้า น้ำใสมีอะไรจะอวดด้วยแหละ”

“เอ่ออ น้ำใสวันนี้แม่มีคิวเพิ่มอีก 1คิวน่ะ แม่อาจจะกลับดึกหน่อยนะลูก เดียวแม่เสร็จงานจะรีบกลับไปเลยนะคนดี”

“ได้จ้าแม่พรุ่งนี้ค่อยให้แม่ดูก็ได้เผื่อแม่กลับมาไม่ทันหนูนอนหลับก่อนอีก งั้นแค่นี้นะแม่หนูทำการบ้านล่ะ

***ทันใดที่วางสายจากลูกสาวสุดที่รักของเธอไป เธอได้หย่อนตัวลงบนเก้าอี้ แสงแดดยามเย็นสาดส่องเข้ามายังในร้านจุดที่เธอนั่งพักจากที่ทำงานมาตลอดทั้งวันจนเวลานี้ ก็ปาไปตั้ง 17.35 น. ตามจริงเธอต้องได้ไกล้กลับบ้านเพื่อไปหาลูกสาวของเธอแล้ว แต่ก็นะได้คิวเพิ่มก็คือได้เงินเพิ่มยังไงก็ดีอยู่แล้วใช่ไหมล่ะ เพราะค่าใช้จ่ายของเธอในแต่ละวันหนักหนาพอสมควร ทุกคนเห็นว่าเธอทำงานดี เงินก็น่าจะดีใช่ไหมล่ะ มันก็ดีจริงๆนั้นแหละสำหรับคนที่มีต้นทุนต่ำแบบนี้การเป็นลูกน้องเขามันไม่ต้องลงทุน ลงแค่แรงกายและแรงใจ อาชีพทำผมเป็นอาชีพที่กดดัน รองรับอารมณ์ของลูกค้าแต่ละคนในแต่วันเป็นเรื่องธรรมดาของช่างทุกคนที่ต้องเจอ ก็นั้นแหละถ้าเป็นคนปกติก็ไม่น่ามีปัญหาแต่สำหรับผู้ป่วยโรคซึมเศร้า+แพนนิค ต้องพยายามรับมืออย่างหนัก ทั้งเรื่องอารมณ์ของลูกค้าหรือแม้กระทั่งอารมณ์ของตัวเอง ซึ่งใช่กะถินบางครั้งก็เกือบเก็บอารมณ์ของตัวเองไม่ได้แต่เป็นเพราะหน้าที่ที่ต้องทำถ้าไม่ทำลูกจะกินอะไรรายจ่ายของเธอใครจะรับผิดชอบล่ะ ความเป็นแม่ของเธอมันกดอาการป่วยของเธอไว้เกือบมิดเลยทีเดียว ในประโยคที่ว่า “ถ้าตายแล้วไม่ทิ้งภาระไว้ให้คนข้างหลัง เธอสามารถตายได้พรุ่งนี้เลย”

“ กะถินแกโอเคไหม ถ้าแกไม่ว่างฉันยกให้คนอื่นก็ได้นะ ไม่เป็นไรเลยแกไม่ต้องเกรงใจที่จะปฏิเสธ แกสามารถปฏิเสธได้เลยนะ ไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตาม”

“ฉันโอเครฉันแค่รู้สึกว่าฉันไม่ค่อยมีเวลาให้ลูกฉันเท่าไหร่เลย ฉันเป็นแม่ที่ไม่ได้เรื่องเลยเนาะ ฮ่าๆ ๆ แต่ทำไงได้ล่ะเงินมาหาก็ต้องรับไว้ เงินมันลอยอยู่ในอากาศอยู่ที่ว่าใครจะรับไว้ยังไง”

*** กะถินยกมือน้อยๆของเธอปาดเหงื่อที่รินลงจากขมับใหลลงมายังหางตาจนเกือบเขาตาของเธอเบาๆ แล้วพูดกับนินิวเพื่อนสนิทของเธอที่เหมือนกำลังจะรู้สึกผิดทีทำให้กะถินรู้สึกผิดกับลูกสาวตัวเองอยู่ ที่พูดไปหัวเราะไปเพื่อกลบเกลื่อนไม่ให้นินิวเพื่อนสาวไม่สบายใจ ทั้งที่เหงื่อที่รินออกมาจากขมับของเธอนั้นคืออาการส่วนหนึ่งของโรคแพนิคที่เธอกำลังเผชิญอยู่ หากเธอมีอาการวิตกกังวลหรือคิดมากอยู่ อาการของโรคเหล่านี้จะแสดงออกมาเห็นได้ชัด แต่ด้วยความเป็นแม่ของเธอและเดอะแบกของครอบครัวทำให้เธอต้องอดทนให้ถึงที่สุด เพราะการที่มีเงินมันดีที่สุดในการใช้ชีวิตของเธอแล้ว.

“20.40 น.”

“ขอบคุณที่ใช้บริการนะค่า เดินทางกลับบ้านโดยสวัสดิภาพนะค่าคุณลูกค้า เปิดประตูจะมีทางเดินต่างระดับลูกค้าระมัดระวังด้วยนะคะ เห้อ หมดไปอีกวันแล้วสินะ เอ๊ะ ฝนตกหรอ แปลกน๊าอยู่ดีๆฝนตเฉยเลย ไม่ได้เอาร่มมาด้วยสิ ฤกษ์ไม่ดีแต่เช้ายันเลิกงานเลยเรา พรุ่งนี้ต้องเวะไปตัดแว่นใหม่ก่อน ไม่มีแว่นเหมือนไม่มีตาเลยสิเรา ฮ่าๆๆ”

*** กะถินเอ่ยปากน้อยๆของเธอขอบคุณลูกค้าคนสุดท้ายของวันนี้ ซ้ำไม่ลืมเอ่ยปากห่วงลูกค้าที่กำลังเปิดประตูออกจากร้าน เพราะทางเดินจะเป็นขั้นบรรได 3 ขั้น ก่อนจะถึงทางเดินราบปกติ เธอจะเป็นทำแบบนี้เสมอ แล้ววันนี้เหมือนเธอจะพบเจอเรื่องไม่ดีมาตลอดทั้งวันบวกกับวันนี้เธอเหนื่อยมาก สามารถหลับในได้ตลอดเวลา เดาได้ว่ากลับบ้านไปหัวถึงหมอนก็สามารถภาพตัดได้เลย แต่ฝนดันตกมาส่ะได้ เธอจึงรีบเก็บของทำความสะอาดอุปกรณ์ และ พื้นให้สะอาดก่อนที่ย่างเท้าเรียวสวยเท้าน้อยๆของเธอไปปิดสวิตซ์ไฟในร้านทั้งหมด ที่เธอทำคนเดียวหมดเพราะตอนนี้มีเธออยู่ร้านเพียงคนเดียว คนอื่นเสร็จงานเขาก็แยกย้ายกลับบ้านกันหมด แต่มันก็เป็นปกติของเธอเพราะส่วนมากเธอจะยิงยาวแบบนี้เป็นประจำ.

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • นักสะสมความเศร้า   ปลดล็อคความรู้สึก

    ***คอนโดมิเนียมหรูใจกลางเมืองย่านธุรกิจ ภายในตกแต่งด้วยโทนสีขาว เทา เฟอร์นิเจอร์ดีไซน์เรียบหรูแบรนด์ดัง ห้องครัวติดตั้งเครื่องใช้ไฟฟ้าไฮเอนด์ครบครัน ห้องน้ำหินอ่อน พร้อมอ่างกุซซี่ ระเบียงกนะจกมองเห็นวิวตึกระฟ้าและแม่น้ำที่ทอดยาวผ่านกลางเมือง .“ ฮัลโหล คิว มึงว่างไหมตอนนี้ ปรึกษาอะไรหน่อย ”“กูว่าล่ะไม่มีอะไรดลใจมึงให้โทรหากูได้นอกจากมีปัญหาเรื่องความรัก อ่ะว่ามาครับเพื่อนรัก”“ คือกูพึ่งรู้ว่า น้องเขาเป็นครูสอนพิเศษศิลปะ”“แล้วคือแค่นี้ มึงตื่นเต้นอะไร ”“ มันมีมากกกว่านั้นไง คือแล้วนักเรียนที่เขาไปสอน คือหลานกูไง ”“ เอ้าก็ดีแล้วไม่ใช่หรอ ”“ ดีกับผีนะสิ วันนี้กูต้องไปรับเขาที่บ้านกูเอง มึงคิดว่าไง”“ เอ้าก็ดีไง นั่นบ้านมึง มึงกลัวอะไรเนี้ย”“ คือกูกับน้องเขากำลังคุยกัน แล้วถ้าเกิดแม่กูรู้เข้าเป็นเรื่องแน่ ”“ เรื่องอะไรว่ะ ก็ดีไม่ใช่หรอ จะหมดปัญหาเรื่องที่เขาจับคู่ให้มึงอ่ะ”“ มันดีตรงไหนว่ะ มึงอยู่โน้นจนสมองเสื่อมหรือไง ว่าแม่กูเขาซีเรียสเรื่องหน้าตา ฐานะขนาดไหน”“เออจริงว่ะ กูลืมไปเลย แต่น้องเขาก็มีฐานะไม่ใช่หรอได้ข่าวว่าที่บ้านเปิดบริษัท ไม่ใช่อ่อว่ะ“ตอนแรกกูก็คิดแ

  • นักสะสมความเศร้า   ให้ผมดูแลพวกคุณได้ไหม

    “ก๊อกๆ ฉันขอเข้าไปนะค่ะ”“อ่อครับ”“รอนานไหมค่ะ พอดีไม่ทราบว่าคุณจะมาก่อนเวลา”“ไม่นานครับ เชิญนั่งครับ”“น้ำใสสวัสดีคุณอาสิลูก”“สวัสดีค่ะคุณอา”“สวัสดีครับน้ำใส อาชื่อดินนะ แต่ผมอายุเยอะกว่าคุณ ต้องเรียกลุงไหมครับ ““อายุเยอะกว่าฉันหรอค่ะ คุณอายุเท่าไหร่แล้วค่ะ ฉันก็ไม่เคยถามสักที”“ผมปีนี้สามสิบเอ็ดแล้วครับ ส่วนคุณน่าจะ ยี่สิบเจ็ดใช่ไหม ถ้าจำไม่ผิด”“ใช่ค่ะ ทำไมคุณรู้ค่ะ”“เอ่อ อ่อ ผมเห็นในใบฝากเงินของคุณนะครับมีประวัติอยู่ แหะๆ”“อ่อจริงด้วย”“เอ่อ อยากทานอะไรกันครับวันนี้ สั่งได้เลยนะครับไม่ต้องเกรงใจ น้ำใสอยากทานอะไรค่ะ”“พวกเราทานได้หมดเลยค่ะ แล้วแต่คุณดินเลยค่ะ”“ไม่สิคุณอยากกินอะไร คุณสั่งเลยครับ”“งั้นก็ได้ค่ะ คุณสั่งอะไรไปมั้งแล้วค่ะ”“ผมยังไม่ได้สั่งอะไรเลยครับ กลัวพวกคุณไม่ชอบ คุณสั่งเผื่อผมเลยครับ ผมทานง่าย”*** เสียงเคาะประตู จากข้างนอกทำให้คนที่นั่งรออยู่ด้านในถึงกับสดุ้ง คนตัวสูงที่นั่งอยู่ถึงกับใจเต้นเร็ว หลังจากนั้นก็ได้มีเสียงจากด้านนอกขออนุญาติเปิดประตู เป็นเสียงที่คุ้นเคย เขาจึงขานตอบรับออกไป ทันใดนั้นประตูก็เปิดออก สองสาวค่อยเดินเข้ามายังช้าๆ แบบระมัดระวัง หลังจ

  • นักสะสมความเศร้า   รักแรก

    “มีอะไรติดหน้าผมหรือเปล่าครับ? ”“ค่ะ”“ผมเห็นคุณจ้องหน้าผมนานแล้วน่ะครับ”“อ้อ คือ เปล่าค่ะ ฉันก็มองไปรอบๆ น่ะค่ะ พอดีรถคุณสวยมากนะค่ะ แหะๆ”“อ้อ รถคันนี้หรอ ผมพึ่งออกมา คุณได้นั่งเป็นคนแรกเลยนะ”“อ้อ จริงหรอค่ะ ฮ่าๆ ”*** ผมสีดำถูกเสยขึ้นดูยุ่งเล็กน้อย ใบหน้าหล่อเหลาคมคาย คิ้วเข้มพาดเฉียง ดวงตาสีดำกลมโตขนตายาวงอนเหมือนผู้หญิง ส่วนการแต่งกายของเขาก็ทันสมัยและมีสไตล์เฉพาะตัว ผสมผสานระหว่างความหรูหราและความเท่ได้อย่างลงตัว เอาเป็นว่าโดยรวมแล้ว เขามีเสน่ห์มากเลยทีเดียว ร่างบางที่ตอนนี้กำลังวิเคราะห์ ชายหนุ่มรูปงามที่นั่งฝั่งคนขับโดยอย่างละเอียด ดวงตาของเธอฉายแววมีชีวิตชีวา และใบหน้าของเธอก็เปี่ยมไปด้วยความสดชื่น ก็อย่างว่าแหละนะ ได้อยู่ใกล้ๆ คนหล่อ แถมรวยอีก แล้วดันคนหล่อคนนี้ยังมาจีบเธออีกด้วย เหมือนตอนนี้กำลังตกอยู่ในห้วงความฝันที่ไม่อยากตื่น .“บ้านคุณแยกข้างหน้านี่ใช่ไหมครับ”“อ้อใช่ค่ะ เลี้ยวซ้าย ตรงไปอีกประมานสองร้อยเมตรก็ถึงค่ะ”“อ้อครับ แล้วคุณอยู่กับใครหรอครับ”“ฉันหรอค่ะ เอ่อ ฉันอยู่กับ พ่อแม่และก็ลูกสาวค่ะ”“อ้อ ครับไม่เป็นไรใช่ไหมครับที่ถามเรื่องส่วนตัว เหมือนผมยุ่งไปหรือเปล

  • นักสะสมความเศร้า   เขาชอบฉันจริงๆหรอ

    *** ณ ห้องตรวจ แผนกจิตเวช หรือ คลินิกสุขภาพจิต “ สวัสดีครับ เชิญนั่งครับ วันนี้รู้สึกอย่างไรบ้างครับ”“ สวัสดีค่ะคุณหมอ วันนี้ก็รู้สึกดีนะค่ะ ไม่เลวร้าย ”“ วันนี้ทานข้าวอร่อยไหมครับ ”“ ก็ ปกตินะค่ะ พอได้ค่ะ” “ ทำงานเหนื่อยไหมครับวันนี้”“ เหนื่อยนิดหน่อยค่ะ แต่ไหวค่ะ”“ โอเครครับ ถือว่าวันนี้เป็นที่ดีวันหนึ่งเลยนะครับ สีหน้าดูโอเคร ใช้ได้ครับ เก่งมากครับ เอ่อ แล้วยังฝันร้ายอยู่บ่อยๆไหมครับ “” ก็ยังฝันอยู่บ้างค่ะ แต่ก็ไม่ค่อยบ่อยเท่าเมื่อก่อน”“ แล้วมีฝันเรื่องดีๆบ้างไหมครับ ”“ มีอยู่ประมาน สองถึงสามวันนะค่ะ แต่ก็ไม่เชิงดีไม่เชิงร้ายค่ะ ”“ จำได้ไหมครับ ว่าฝันว่าอย่างไร ลองเล่าให้หมอฟังหน่อยซิ”“ ฉันฝันว่ากำลังวิ่งหนีใครก็ไม่รู้ค่ะ ในฝันฉันกลัวมากนะค่ะ แต่ทว่าวิ่งไปไม่นานกลับมีคน คนหนึ่งยืนรอฉันอยู่ค่ะ พร้อมกลางแขนเพื่อรอรับฉัน แล้วกอดฉัน ตอนนั้นความรู้สึกกลัวก็หาไปหมดเลยค่ะ ”“ อืมถือว่าเป็นฝันที่ดีนะครับ ดูจากสีหน้าแล้วเหมือนจะโอเครขึ้นมากอยู่นะครับ มีอะไรอยากเล่าให้ผมฟังไหมครับ”*** ธีระ หรือ นายแพทย์ ธีระ วัฒนชัย อายุ 31ปี หมอหนุ่มไฟแรง หน้าตาดี ดีกรีนักเรียนนอก

  • นักสะสมความเศร้า   นัดเดท

    *** วันเสาร์ “ ติ่ง ! ผมดินนะครับ คุณกะถินยุ่งอยู่ไหมครับรบกวนหรือเปล่า”“ ไม่รบกวนค่ะ คุณดินมีอะไรหรือเปล่าค่ะ”“ พอดี อยากทราบว่าพรุ่งนี้คุณกะถินหยุดหรือเปล่าครับ ”“ อ้อ พรุ่งนี้เป็นวันหยุดค่ะ คุณดินมีอะไรหรือเปล่าค่ะ”“ ผมอยากจะชวนคุณทานข้าวมื้อเย็นน่ะครับ”“ ตอนเย็นฉันไม่ว่างเลยพอดีมีงานพิเศษที่ต้องไปทำค่ะ ”“ อ้อ งั้นเป็นตอนเที่ยงได้ไหมครับ ”“ พอดีแบบนี้นะค่ะคุณดินปกติวันหยุดฉันมักจะอยู่ดูแลลูกสาวอ่ะค่ะ คงไม่สะดวกไปกับคุณ ”“ งั้นเอาแบบนี้นะครับ เอาลูกสาวคุณมาด้วย ผมไม่มีปัญหา ผมไม่ติดอะไร”“ จะดีหรอค่ะ จะรบกวนคุณหรือเปล่า ”*** ร่างบางที่กำลังนั่งเช็ดอุปกรณ์ทำผม ที่พึ่งทำให้ลูกค้าเสร็จไป ก็มีเสียงแชทเด้งในโทรศัพท์ เธอจึงหยิบขึ้้นมาอ่าน เป็นแชทที่ไม่รู้จัก จึงเปิดเข้าไปดู และแล้วก็ไม่ใช่ใครที่ไหน ผู้จัดการสุดหล่อนี่เอง เธอพึ่งนึกได้ว่าเธอพึ่งให้คอนแทคเขาไปเมื่อเช้าเองก็ไม่คิดว่าจะทักมาไวแบบนี้ แถมชวนเธอไปทานข้าวส่ะด้วย ทำให้กะถินคิดหนัก เธอจึงบอกปฏิเสธเขาไปเพราะเธอต้องดูแลลูกของเธอ แต่ไม่คิดว่าฝั่งนั้นก็ไม่ได้ลดระความพยายาม แถมยังชวนให้เธอเอาลูกสาวมาด้วยครานี้กะถิน

  • นักสะสมความเศร้า   ภาพฝังใจ

    *** คลื่น..คลื่น ท่ามกลางท้องฟ้าสีดำมืดสนิท มองไม่เห็นแม้แต่ดวงดาวสักดวง เสียงฟ้าร้องมาเป็นระยะๆ บรรยากาศชวนหดหู่หญิงสาวคนหนึ่งที่ยืนอยู่ท่ามกลางเสียงฟ้าร้อง สายฝนที่กระหน่ำตกลงมาอย่างหนัก ลมพายุพัดโหมใส่อย่างไม่ปราณี ทำให้หญิงสาวที่ยืนอยู่นั้นแทบจะทรงตัวไม่ได้ เกร๊าะ! โค่ม! เสียงของวัตถุขนาดใหญ่ค่อยๆถล่มลงมาเศษฝ่นฟุ้งกะจาย เศษอิฐ เศษปูนร่วงล่นลงมาอย่างหนาแน่น ฝูงนกพากันแตกหึ่ง บินไปคนล่ะทิศคนล่ะทาง โอ๊ย! ช่วยด้วย ช่วยฉันด้วย เสียงร้องขอความช่วยเหลือตามมาติดๆ หญิงสาวที่ตอนนี้ยืนตั่วสั่นอยู่ในความหวาดกลัว สายตาคู่น้อยก็กวาดมอง เห็นตึกขนาดใหญ่ที่ถล่มลงมา มีผู้คนที่บาดเจ็บและเสียชีวิตเป็นจำนวนมาก ~ หมาน้อย~ หมาน้อย เสียงเรียกดังมาจากมุมตึกที่ถล่มลงตรงนั้นเหมือนจะเป็นช่องลิฟท์ขนาดใหญ่ หญิงสาวที่ได้ยินเสียงเรียกก็ได้หันตาเสียงไป ภาพตรงหน้าที่เธอเห็น คือเด็กหนุ่มในชุดนักศึกษาที่อาบไปด้วยเลือดเต็มตัว แต่มองไม่เห็นหน้าชัดเจนนัก หญิงสาวที่ได้เห็นแบบนั้น กลับกรีดร้องด้วยความตกใจ และหวาดกลัว .“ ฮึก! แฮ่กๆ ฝันไป ใช่ ฉันแค่ฝัน ฉันแค่ฝัน ไม่มีอะไรฉันแค่ฝันไป”*** เสียงหอบหายใจของเธอดังก้องอยู่

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status