บทที่ 4 ครั้งแรกที่หนักหน่วง(เทวา-น้ำหวาน)

@หลายชั่วโมงต่อมา

ตับ ตับ ตับ ตับ ตับ!

“อ๊าสสส!” ร่างสูงกระตุกเกร็งออกมาเป็นครั้งที่เท่าไหร่ไม่รู้ รู้เพียงแค่ว่าคืนนี้เขาทำกับหญิงสาวอย่างนับครั้งไม่ถ้วนจนน้ำคาวขาวขุ่นจำนวนมากไหลลงมาเปรอะเปื้อนตามเรียวขาด้านในของเธอเต็มไปหมด

“อื้ออ~ คุณเทวา หวานง่วงแล้วนะคะ” น้ำหวานเอ่ยบอกคนด้านบนอย่างหมดแรงเมื่อรู้สึกถึงแก่นกายที่เริ่มขยับเข้าออกในตัวของเธออีกครั้ง คืนนี้เธอโดนเขากระทำติดกันมาหลายชั่วโมงจนขาแทบจะไม่มีแรงขยับได้แล้ว

“อย่าเพิ่งหลับ ฉันยังสอนงานไม่เสร็จเลย”

“ตะ...แต่คุณสอนมาเยอะแล้วนะคะ หวานไม่ไหวแล้วจริงๆ ตอนเช้าจะเดินได้รึเปล่ายังไม่รู้เลย”

“อ่าส์ เดี๋ยวฉันจะให้เธอพักหนึ่งวัน แต่ฉันต้องสอนเธอให้ครบก่อน ซี้ดด”

“อะ...อ๊าาา ถ้ามากกว่านี้หวานไม่ไหวแล้วนะคะ”

“เดี๋ยวเธอก็ชินเอง ซี้ดด” ปากหนาเอ่ยขึ้นด้วยท่าทางสบายๆ ต่างจากคนใต้ร่างที่นอนอยู่ พร้อมกับโน้มใบหน้าลงไปดูดเลียที่ยอดปทุมถันบวมเป่งอีกครั้ง บนร่างกายของน้ำหวานตอนนี้เต็มไปด้วยรอยขบเม้มจนแทบไม่เหลือที่ว่างให้เขาทำรอยแล้วจริงๆ

“อ๊าา อย่ากัดค่ะ”

“อ๊ะ เสียวจังเลยค่ะ อ๊ะๆๆ อ๊า” สุดท้ายเธอก็ทนต่อความเสียวซ่านที่เข้าเล่นงานไม่ไหว เรียวปากบางเผยอเปล่งเสียงครางอีกครั้งพร้อมกับแอ่นหน้าอกรับสัมผัสของชายหนุ่มอย่างลืมอาย

“อ่าส์ ครางเก่งขึ้นนะ สงสัยต้องให้รางวัล” รอยยิ้มพึงพอใจปรากฏบนใบหน้าหล่อเมื่อเธอเริ่มเรียนรู้มากขึ้นกว่าเดิม เทวาให้รางวัลคนตัวเล็กด้วยการเร่งจังหวะการร่วมรักให้หนักหน่วงยิ่งขึ้นเพื่อให้เธอแตะขอบสวรรค์อีกครั้ง

ตับ! ตับ! ตับ! ตับ! ตับ!

“อึก! อ๊ะๆๆ หวานจะ อ๊ะ จะเสร็จแล้ว อะ...อร๊ายยย!”

“แตกง่ายจังนะ”

“อ่าส์ อ้าปากสิ ซี้ดดด” เทวาเอ่ยบอกหญิงสาวด้วยน้ำเสียงกระเส่าเมื่อรับรู้ว่าตัวเองก็ใกล้จะปลดปล่อยออกมาเช่นกัน ซึ่งน้ำหวานนั้นก็มองเขาด้วยสายตายั่วยวนอย่างรู้งานนั่นจึงยิ่งเพิ่มอารมณ์ดิบของเขามากขึ้นไปอีก

“อะ อ่าส์ ใกล้แล้ว ซี้ด ใกล้แล้ว”

พรึ่บ!

“อ่าาาส์” ร่างสูงรีบดึงแก่นกายออกมาปล่อยในโพรงปากบางอย่างรวดเร็ว ซึ่งน้ำหวานที่นอนอยู่ก็รีบลุกขึ้นมาอ้าปากรับและดูดเลียมันอย่างชำนาญแม้จะยังเหนื่อยหอบอยู่บ้างก็ตาม

“อ่าส์ เลียแบบนั้นแหละซี้ดด ดูดแรงๆ อื้มส์ เก่งมาก”

“อ่าส์ ถ้าเธอดูดนานกว่านี้ฉันคงต้องแตกคาปากเธออีกแน่เลย ซี้ด”

“ถ้าคุณแตกอีกหวานไม่ไหวแล้วนะคะ คืนนี้หวานกินมาเยอะแล้ว” คนตัวเล็กช้อนสายตามองชายหนุ่มอย่างยั่วยวนพลางใช้มือเช็ดน้ำคาวที่เปื้อนตามมุมปากไปด้วย

“หึ เธอยังไม่ได้อาบน้ำเลยนิ ใช่ไหม” มือหนาเลื่อนขึ้นมาบีบเคล้นที่หน้าอกใหญ่แล้วเอ่ยบอกคนตรงหน้าด้วยสายตากะลิ้มกะเหลี่ยอย่างไม่ปิดบัง ซึ่งน้ำหวานก็พอจะรับรู้ความหมายว่าเขาหมายถึงอะไร

“แต่หวานเดินไม่ไหวแล้วนะคะ คุณเทวาคงต้องอุ้มหวานไปแล้วล่ะ” น้ำหวานเอ่ยบอกชายหนุ่มอย่างออดอ้อน ตลอดหลายชั่วโมงที่ได้ร่วมรักกันมันทำให้เธอรู้ว่าเขาไม่ได้น่ากลัวอย่างตอนแรก เธอไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าผู้ชายตรงหน้าจะทำให้เธอมีความสุขได้มากขนาดนี้

“ได้สิ แต่เธอต้องมีค่าจ้างให้ฉันนะ” มุมปากหนายกยิ้มอย่างพึงพอใจกับท่าทางของหญิงสาว แล้วโน้มใบหน้าหล่อชุ่มเหงื่อไปขบเม้มที่ยอดปทุมถันบวมเป่งเบาๆ เป็นเชิงหยอกล้อ

“อะ...อ๊า~ หวานอยากอาบน้ำแล้วค่ะ” เมื่อได้ยินอย่างนั้นเทวาจึงยอมผละใบหน้าออกโดยง่ายแล้วอุ้มกระเตงเธอเข้าไปยังห้องอาบน้ำทันที มือแกร่งค่อยๆ วางร่างบางลงตรงเคาน์เตอร์ห้องน้ำขนาดใหญ่อย่างเบามือแล้วเดินไปเปิดน้ำในอ่างไว้รอ ก่อนที่เขาจะเดินกลับมาหาคนที่ยืนอยู่อีกครั้ง และ...

พรึ่บ! สวบ!

"อื้อออ~" เรียวขาสวยอ่อนแรงถูกเกี่ยวขึ้นมาพาดบนบ่าแกร่งด้วยมือเพียงข้างเดียว ก่อนที่เทวาจะอัดกระแทกความใหญ่โตเข้ามาจนสุดความยาวในครั้งเดียวจนใบหน้าหวานเหยเกเล็กน้อยเพราะความจุกเสียด

“ซี้ดดด เอาไปตั้งหลายรอบทำไมยังแน่นอยู่นะ” ชายหนุ่มซี้ดปากอย่างพึงพอใจให้กับความคับแน่นของคนตรงหน้า ซึ่งน้ำหวานที่ได้ยินอย่างนั้นก็รู้สึกอยากจะยั่วยวนเขาให้มากขึ้นโดยการยกมือขึ้นไปคล้องที่ลำคอหนาแล้วเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงกระเส่าออกมา

“แล้วคุณชอบมั้ยล่ะคะ”

“ชอบสิ อ่าส์ ชอบมากเลยด้วย” สะโพกแกร่งเริ่มกระแทกกระทั้นเข้าออกอีกครั้งอย่างไม่รอให้คนตรงหน้าได้ปรับตัว โดยมีมือหนาคอยจับประคองร่างไร้เรี่ยวแรงของเธอไว้ไม่ให้ล้มลงไป

ตับ ตับ ตับ ตับ ตับ ตับ

“อ่าส์ โคตรเสียวเลย ซี้ดด”

“คุณทำแรงจังเลยค่ะ อ๊ะๆๆ” เสียงครางระงมของสองชายหญิงดังก้องไปทั่วห้องน้ำหรูเคล้ากับเสียงเนื้อกระทบเนื้อ จนเวลาล่วงเลยไปถึงสิบนาทีชายหนุ่มจึงปลดปล่อยน้ำรักเข้ามาในกายเธออีกครั้ง

“อ่าาาาส์!”

“อ๊ะ คะ...คุณเทวาจะทำอะไรคะ” น้ำหวานถามขึ้นด้วยความตกใจเมื่อโดนอุ้มขึ้นมาบนเคาน์เตอร์หน้ากระจกอย่างไม่ทันตั้งตัว ซึ่งเทวาก็ไม่ได้ตอบอะไรกลับไป เขามองหน้าเธอเพียงนิดแล้วขยับตัวไปแทรกที่หว่างขาเรียวจนน้ำหวานเริ่มหน้าซีดออกมาเมื่อคิดว่าเขาอาจจะต่ออีกครั้ง

“จะเอาน้ำออกให้” ร่างสูงเอ่ยบอกเพื่อให้หญิงสาวคลายกังวล ก่อนจะสอดนิ้วเรียวยาวเข้าไปด้านใน แล้วขยับเข้าออกช้าๆ ให้น้ำคาวไหลออกมา

“นี่ฉันแตกไปเยอะขนาดนี้เลยเหรอ” ปากหนาแสยะยิ้มอย่างร้ายกาจแล้วเริ่มขยับนิ้วเข้าออกแรงขึ้นจนคนตัวเล็กหลุดเสียงครางออกมา

“อะ...อ๊า~ คุณเทวาอย่าแกล้งค่ะ” มือบางพยายามเลื่อนไปจับที่ข้อมือใหญ่ให้เขาหยุดการกระทำเนื่องจากเธอเริ่มเกิดความเสียวซ่านขึ้นมา แต่ก็ถูกชายหนุ่มจับล็อคมือทั้งสองข้างของเธอไว้แน่น จนน้ำหวานต้องปล่อยให้เขาทำอยู่อย่างนั้น และในที่สุด...

“อะ...อร๊ายยย!” น้ำสีใสก็ถูกปลดปล่อยออกมาจากร่างบางอีกครั้ง โดยมีสายตาคมกริบของเทวาที่มองภาพตรงหน้าด้วยความพึงพอใจ

“เหมือนน้ำจะออกหมดแล้วนะ” ใบหน้าหวานร้อนผ่าวขึ้นมาให้กับประโยคหยอกล้อของชายหนุ่ม น้ำหวานซบหน้าลงบนแผงอกแกร่งเพื่อกลบเกลื่อนความเขินอายก่อนจะถูกอุ้มกระเตงเข้าไปอาบน้ำด้วยกัน

@เช้าวันใหม่

น้ำหวานลืมตาตื่นขึ้นมาบนเตียงนอนขนาดใหญ่เพียงคนเดียวในช่วงสายๆ ของเช้าวันใหม่ ความเจ็บปวดเป็นสิ่งแรกที่แล่นเข้ามาตามร่างกายเมื่อสมองกลับมาประมวณผลอีกครั้งโดยเฉพาะจุดกึ่งกลางลำตัวที่เจ็บแสบมากกว่าส่วนอื่นเนื่องจากการถูกใช้งานอย่างหนักตั้งแต่ในครั้งแรก คิ้วบางขมวดเข้าหากันเป็นปมเมื่อได้ยินเสียงเอะอะโวยวายอยู่ทางด้านนอกซึ่งเป็นเสียงของผู้ชายทั้งหมด แต่หญิงสาวก็ไม่ได้สนใจเพราะคิดว่าอาจจะเป็นแขกของเทวา เมื่อคิดได้อย่างนั้นจึงปิดเปลือกตาลงช้าๆ ไม่นานก็พล็อยหลับไปด้วยความอ่อนเพลีย

อีกด้าน...