ลุกลาม

แสงสีไฟเผาไหม้ในตานายหัวสิงหราชผู้แข็งแรงไม่เคยกลัวสิ่งใด  ทว่าตอนนี้เขาวิ่งพล่านไปทั่วเพื่อหาใครสักคนทั้งตะโกน เรียกหา ไม่กลัวว่าตนจะถูกเผาไหม้เลยสักนิด

           

            ได้ยินเสียงเรียกตัวเอง นาราหยุดขาที่กำลังวิ่งอยู่ไว้ ใช่ เธอเห็นว่าไฟไหม้อย่างน่ากลัว แผดเผาทุกสิ่งทำให้เธอและโจรหนุ่มที่มาด้วยวิ่งลงมายังลาดเขา ในตอนแรกยอมรับว่าเสียงปืนที่กำลังได้ยินทำให้อยากขึ้นไปดูว่าเกิดอะไรขึ้น ที่สำคัญจะมีสิงหราชอยู่ที่นั่นมั้ย เธออยากไปช่วย ทว่าถ้าทำแบบนั้นโจรหนุ่มจะต้องสงสัยเธออย่างแน่นอน และถ้าเขาโกรธขึ้นมามันอาจฆ่าเธอทิ้ง คราวนี้คงไม่มีโอกาสเจอกับสิงหราชของจริง

            นาราจึงต้องจำใจเดินตามมันมา ก่อนจะหยุดเมื่อได้ยินเสียงเรียกตัวเอง มันเป็นเสียงของสิงหราช เขามาช่วยเธอ

            เพียงวินาทีนั้นความอุ่นซ่านจากที่ไหนไม่รู้แผ่เข้ามาที่หัวใจอย่างมากมายมหาศาล เธอคิดว่าตอนนี้เขาจะอยู่กับแฟนเก่าซะอีก เขากลับมาหาเธอทั้งที่จะปล่อยให้ตายก็ได้

            “นิ่งทำไมน้องนาค ไฟไหม้อยู่นะ” ใบหน้าของชนตรีแสดงความเครียดขรึม ยิ่งเห็นหญิงสาวทำหน้ากังวลเขายิ่งใจไม่ดี อย่าบอกนะว่าได้ยินเสียงคนเรียกแล้วจะใจอ่อนกลับไปหาน่ะ ถ้าให้เดา มันต้องเป็นไอ้คนนั้นแน่ๆ ไอ้นายหัว เขาไม่ยอมหรอก

            “มากับกู” มือหนาหยาบกร้านกระชากแขนเล็ก ม่านตาของนาราขยายตกใจกับอารมณ์ที่พุ่งขึ้นสูงของอีกฝ่าย หญิงสาวขืนตัวไว้อีกครั้งเมื่อได้ยินเสียงทุ้มเรียกตน

            “ปล่อย” บิดข้อมือออก

            วินาทีนั้นเองที่ใบหน้าของชนตรีบิดเบี้ยวด้วยความรู้สึกโกรธและผิดแปลก เขาพึ่งรู้ตัวว่ากำลังโดนหลอก ผู้หญิงคนนี้มันหลอกเขา

            “มากับกู!” แต่อย่าหวังว่าเขาจะยอม ชนตรีลากคนตัวเล็กให้เดินตามมา โดยที่นาราขืนตัวไว้ เธอกรีดร้องเมื่อเห็นไฟลุกลามขึ้นเรื่อยๆและเสียงของสิงหราชที่อยู่ท่ามกลางกองเพลิง

            กลัว กลัวว่าเขาจะเป็นอะไร

            “ปล่อยนะ ปล่อยฉัน” เธอต้องไปหาเขาให้ได้ ถ้าสิงหราชอยู่ในนั้นล่ะ ถ้าเขาโดนไฟไหม้ล่ะ ทว่าพันธนาการที่รัดเธอตอนนี้แน่นเหลือเกิน มันจับมือเธอไว้ กระชากราวกับเป็นสิ่งของอันหนึ่ง วินาทีนั้นนาราไม่ยอมอีกแล้ว เธอถีบเข้าไปที่กลางลำตัวของโจรร้าย ก่อนจะแตะซ้ำอีกทีด้วยความเร็ว

            “จะไปไหน!” มันลุกขึ้นมาใบหน้าไม่มีความเจ็บปวดเลยสักนิด มันกระชากผมนารา ลากเข้าไปหา ก่อนจะลากให้เดินตามไป

            ความเจ็บกัดซึมหนังศีรษะ ทว่าร่างบางได้แต่กัดริมฝีปากไว้ และวินาทีนั้นเองที่เธอตัดสินใจเรียกคนคนหนึ่งเสียงดังลั่นป่า

            “สิง ช่วยด้วย!”

            ราวกับร่างกายถูกทิ่มแทงด้วยความหนาว สิงหราชชาวาบไปทั้งกาย ทว่าในนาทีต่อมาความโล่งอกก็เข้ามาแทนที่ ชายหนุ่มวิ่งไปหาเสียงที่ได้ยิน ก่อนจะพบเข้ากับร่างบางที่ถูกชายคนหนึ่งทำร้าย

            ไอ้เหี้ย! มึงกล้าทำเมียกู

            ความโกรธเกรี้ยวราวกับจะฆ่าใครให้ตายพุ่งทะยานขึ้นสู่ขีดสุด ท่ามกลางเพลิงส่องสว่าง สิงหราชเดินเข้าไปชกหน้ามันคนนั้น โจรร้ายหงายหลังลงกับพื้น ก่อนร่างสูงใหญ่จะเข้าไปคร่อมทับ ชกกำปั้นเข้าใส่ใบหน้าของมันรัวไม่ยั้ง อีกที อีกทีและอีกที กระทั่งมันกระอักเลือดออกมาทางปาก นายหัวหนุ่มจะเอามันตายแน่ถ้าไม่ติดว่า

            “นายหัว! ผมขอโทษครับ” มันยกมือขึ้นไหว้ สำลักเลือดออกมาอย่างน่าเวทนา ที่ต้องพูดเพราะเพราะต้องเอาตัวเองให้รอด ถ้าไม่สำนึกผิดมีหวังโดนชกตายสลบอยู่แถวๆนี้

            “มึงหนีไปซะ” เสียงกดต่ำราวกับไม่ปรานี ดวงคมดุจเหยี่ยวแววโรจน์คล้ายกับดวงตาของมัจจุราชผู้พรากวิญญาณอย่างไม่มีข้อแม้ วินาทีนั้นชนตรีกลัวจนตัวสั่น เขารีบลุกขึ้นจากพื้น วิ่งไปราวกับหนีตายออกจากป่า

           

            พึ่บ

            ลำแขนแข็งแรงกระชากร่างบางเข้าหา กอดแนบแน่นราวกับเจอสิ่งมีค่าที่สุด นาราน้ำตาไหล ซบใบหน้าลงกลับอกแกร่ง เธอนึกว่าตนเองจะตายซะแล้ว

            ตอนนี้ราวกับร่างกายกำลังแผดเผา เปลวร้อนจากเปลวเพลิงลามเลียผิวทั้งสองคน วินาทีนั้นเองที่นารารู้ว่าตัวเองควรมีสติ เธอผละออกจากอ้อมกอดแนบแน่น

            “ไปกันเถอะค่ะ ไฟเริ่มมาแล้ว”

            สิงหราชมองไปยังเปลวเพลิงลุกโชนขนาดใหญ่ที่กำลังลุกไหม้อย่างบ้าคลั่ง เขารีบคว้ามือหญิงสาววิ่งออกมา และราวกับเป็นเงาตามตัวเปลวเพลิงนั้นลามลงมาคล้ายกับคลื่นรอวันซัดฝั่ง

            ได้ยินเสียงโหยหวนผสานแทรกกับการไหม้ดังไปทั่ว สิงหราชหวังเหลือเกินว่าเสียงเหล่านั้นจะไม่ใช่เสียงเพื่อนของตน ชายหนุ่มหลับตาลง นึกไปถึงใบหน้าเพื่อน ขอให้มึงปลอดภัยพบ

            นายหัวหนุ่มพาหญิงสาววิ่งลงมา ตอนนี้เริ่มรู้สึกว่ากลุ่มไฟกำลังลุกลามไปทั่ววงกว้าง และมันกำลังอ้อมตัวเขาอยู่ เพราะแบบนั้นในตอนนี้สิงหราชจึงมองหาแหล่งน้ำ เพราะถ้าไฟลุกลามเป็นวงกลม นั่นคือวิธีรอดวิธีเดียวที่สามารถทำได้ดีที่สุด มาถึงตอนนี้ชายหนุ่มหายใจราวกับมันหยุดเต้นไป เขาหันไปมองคนข้างๆ เอ่ยสิ่งที่ไม่น่าจะเอ่ยในสถานการณ์นี้ออกมา แต่ก็ยังอยากกล่าวเพราะกลัวไม่มีโอกาส

            “ฉันรักเธอนะ”

            “...”

            “รักมาตั้งนานแล้ว”

            “...”

            “รักตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอ”

            เป็นเรื่องบ้ามากที่เพียงเจอใครครั้งแรกกลับตกหลุมรักได้อย่างบ้าคลั่ง ในตอนนั้นเพียงเห็นนารา อกด้านซ้ายรู้สึกแปลกๆ และมันเริ่มจริงจังขึ้นทุกวัน มีบางเรื่องที่เขาเห็นแก่ตัวกับเธอ แต่คงบอกตอนนี้ไม่ได้ รอให้ออกไปให้ได้ก่อน ถึงตอนนั้นหญิงสาวจะโกรธก็ไม่เป็นไร

            เขายอมทุกอย่าง