Share

Chapter 92

last update Last Updated: 2025-07-08 00:39:33

Chapter 92

“ไม่เป็นไรจ้ะ ตามฉันมาเลยนะ ฉันกำลังเอานมไปให้คุณย่าดื่มพอดี” สองเจ้านายลูกน้อง พากันเดินขึ้นไปชั้นบนของบ้าน ตรงไปยังห้องกิ่งโพยม ที่ภายในห้องนั้นมีอิ่มคอยดูแลคนป่วยอยู่

“คุณท่านจะเอาอะไรคะ อิ่มไม่เข้าใจ” อิ่มเกาหัวเพราะไม่รู้ว่า กิ่งโพยมสื่อสารอะไร คนเป็นอัมพาตทำเสียงพูดอือๆ ขยับหน้าไปทางประตูห้อง พยายามยกมือขึ้น แต่ดูเหมือนว่ามือของกิ่งโพยมจะหนัก ยกไม่ขึ้นเลยสักนิดเดียว “จะหาคุณแก้วตาหรือคะ เธอไปเอานมค่ะเดี๋ยวก็มาค่ะ”

อิ่มคิดเอาเอง กิ่งโพยมส่ายหน้าช้าๆ ทำเสียงอือๆ เช่นเดิม ดวงตาขยายกว้างเล็กน้อยเมื่อได้ยินชื่อแก้วตาจากปากอิ่ม

“ไม่ใช่อีก แล้วจะเอาอะไรล่ะคะ” อิ่มจนปัญญา ถอนหายใจออกมาอย่างหนักอก เป็นจังหวะเดียวกันกับที่แก้วตาเปิดประตูห้องเข้ามา กิ่งโพยมรีบปรับสีหน้าให้เป็นปกติทันที “เหมือนสวรรค์โปรดเลย คุณย่าจะเอาอะไรไม่รู้ค่ะ ทำเสียงอือๆ อยู่นั่นแหละ”

“คุณย่าคงอยากดื่มนมน่ะสิ เย็นช่วยพยุงคุณย่าให้ลุกนั่งที” เย็นรีบทำตามโดยมีอิ่มคอยช่วย “คุณย่าดื่มนมนะคะ จะได้หลับสบาย”

แก้วตานำหลอดมาใส่ในแก้ว เพื่อให้กิ่งโพยมดื่มนมไ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • นางบำเรออุ้มรัก   Chapter 94

    Chapter 94“คุณแก้วตาเก่งจัง สุดยอดไปเลย” เข้มชมจากใจ จูบหน้าอกแก้วตาอย่างหลงใหล แก้วตาหลุบตามองเข้ม พร้อมกับความคิดบางอย่างแล่นเข้ามาในหัว “แกอยากมีเงินใช้สักล้านไหม” เข้มเงยหน้ามองคนพูด “คุณแก้วตาจะให้ผมทำอะไร” “ทำงานที่แกเคยทำไง” แก้วตาตอบเสียงเรียบเย็น “ฆ่าคน” “ฆ่าใคร” เข้มไม่สะทกสะท้านกับเรื่องที่แก้วตาอยากให้ทำ “ฆ่าอีแก่ไง” คิ้วเข้มขมวดกันราวกับสงสัยว่า อีแก่ที่ว่านี้คือใคร เพราะเขาเพิ่งมาไร่ดุจตะวันครั้งแรก “มันเป็นย่าของเจ้าของไร่นี้ ฉันอยากให้แกฆ่ามันด้วยค่าจ้างหนึ่งล้านบาท แกสนใจไหม” “น่าสนมาก เงินตั้งล้านนึง” เข้มตอบรับทันที เกิดมาเขาไม่เคยได้จับเงินล้าน มีโอกาสด้วยงานง่ายๆ ทำไมจะไม่รีบคว้า “ว่าแต่จะให้ลงมือเมื่อไหร่ เป้าหมายอยู่ที่ไหน” “คืนนี้เลย คืนนี้เหมาะสุด” แก้วตาตอบ “ส่วนเป้าหมายก็นอนเป็นผักอยู่ในห้องฝั่งตรงข้าม” “ถ้านอนเป็นผักตามที่คุณบอก ทำไมคุณแก้วตาไม่ทำเองล่ะครับ ไม่ต้องเสียเงินล้านด้วย” เข้มถามกลับอย่างสงสัย “เพราะมันไม่แนบเนียนไง ถ้าถูกคนอื่นฆ่าตายมันจะดูแนบเนียนกว่า” แก้

  • นางบำเรออุ้มรัก   Chapter 93

    Chapter 93รถตาหมีเป็นรถกระบะมีโครงสูงด้านหลัง เป็นรถของไร่ดุจตะวันที่ใช้งานอเนกประสงค์ ด้านหน้ามีตาหมีเป็นคนขับ เบาะด้านข้างมียายแหนม แม่ของตาหมีเป็นคนจับจองที่ ส่วนคนอื่นๆ ที่ร่วมเดินทางไปด้วยนั่งอยู่ท้ายรถกระบะ รวมทั้งเย็น นุ่มและป้าอิ่ม “ถ้าเป็นแต่ก่อนนะ คุณท่านต้องไปดูลิเกกับฉันแล้ว” อิ่มรำพันให้สองสาวใช้ฟัง “คิดไปคิดมาก็สงสารคุณย่านะ ตั้งใจจะไปหาเหลนแต่ก็มาเป็นอย่างนี้ซะก่อน” เย็นพูดขึ้น และนั่นทำให้อิ่มสะดุดหู “เหลนหรอ เหลนที่ไหนวะ” อิ่มถามทันที “อ้าวป้าอิ่มไม่รู้เรื่องรวีเหรอ” เย็นย้อนถาม “รวียังไม่ตายนะ แล้วลูกในท้องก็ยังอยู่ด้วย ตอนนี้อายุได้หกขวบกว่าๆ ที่สำคัญคุณเมฆรู้เรื่องนี้แล้วด้วย ตอนนี้อยู่กระบี่กับคุณรัตน์” อิ่มตกใจอ้าปากค้าง หัวใจเต้นถี่แรง ระรัวเร็วจนนางกลัวว่า หัวใจจะหลุดออกมานอกอก อิ่มไม่คิดว่า เรื่องที่ได้ยินเป็นเรื่องจริง ยาตัวนั้นมีฤทธิ์แรงมาก เฮียเจ้าของร้านขายยาบอกว่า คนท้องหากได้ดื่มยาชุดนี้ แม้ว่าท้องห้าหกเดือน ลูกก็ต้องหลุดออกมา ณัฐรวีตั้งครรภ์อ่อนๆ แต่ทำไมทนฤทธิ์ยาร้ายแรงนี้ได้ นางไม่อยากเชื่อหูเลย

  • นางบำเรออุ้มรัก   Chapter 92

    Chapter 92 “ไม่เป็นไรจ้ะ ตามฉันมาเลยนะ ฉันกำลังเอานมไปให้คุณย่าดื่มพอดี” สองเจ้านายลูกน้อง พากันเดินขึ้นไปชั้นบนของบ้าน ตรงไปยังห้องกิ่งโพยม ที่ภายในห้องนั้นมีอิ่มคอยดูแลคนป่วยอยู่ “คุณท่านจะเอาอะไรคะ อิ่มไม่เข้าใจ” อิ่มเกาหัวเพราะไม่รู้ว่า กิ่งโพยมสื่อสารอะไร คนเป็นอัมพาตทำเสียงพูดอือๆ ขยับหน้าไปทางประตูห้อง พยายามยกมือขึ้น แต่ดูเหมือนว่ามือของกิ่งโพยมจะหนัก ยกไม่ขึ้นเลยสักนิดเดียว “จะหาคุณแก้วตาหรือคะ เธอไปเอานมค่ะเดี๋ยวก็มาค่ะ” อิ่มคิดเอาเอง กิ่งโพยมส่ายหน้าช้าๆ ทำเสียงอือๆ เช่นเดิม ดวงตาขยายกว้างเล็กน้อยเมื่อได้ยินชื่อแก้วตาจากปากอิ่ม “ไม่ใช่อีก แล้วจะเอาอะไรล่ะคะ” อิ่มจนปัญญา ถอนหายใจออกมาอย่างหนักอก เป็นจังหวะเดียวกันกับที่แก้วตาเปิดประตูห้องเข้ามา กิ่งโพยมรีบปรับสีหน้าให้เป็นปกติทันที “เหมือนสวรรค์โปรดเลย คุณย่าจะเอาอะไรไม่รู้ค่ะ ทำเสียงอือๆ อยู่นั่นแหละ” “คุณย่าคงอยากดื่มนมน่ะสิ เย็นช่วยพยุงคุณย่าให้ลุกนั่งที” เย็นรีบทำตามโดยมีอิ่มคอยช่วย “คุณย่าดื่มนมนะคะ จะได้หลับสบาย” แก้วตานำหลอดมาใส่ในแก้ว เพื่อให้กิ่งโพยมดื่มนมไ

  • นางบำเรออุ้มรัก   Chapter 91

    Chapter 91“ลุงขอคุยกับคุณแม่รวีก่อนนะครับ” คนที่เมฆาอยากคุยด้วย เดินออกมาจากบ้านพร้อมก้องเกียรติ “แม่ฮะ ลุงเมฆอยากคุยด้วยฮะ” เมฆินทร์รีบบอกมารดา “มีอะไรจะคุยกับรวี” ก้องเกียรติเท้าเอวถาม หน้าตาหาเรื่องเต็มที่ “ฉันคิดว่า ให้คีย์ไปนอนด้วยคงไม่ดี มันไม่ค่อยปลอดภัย ฉันเองก็ต้องอยู่เวรดูแลความปลอดภัยด้วย ปล่อยให้คีย์นอนอยู่ในห้องพักคนเดียวไม่ดีแน่”เมฆินทร์คิดมาตั้งแต่บ่าย ช่วงนี้ไร่กอบกุลต้องเข้มงวดกวดขันเรื่องความปลอดภัย เขาเองก็ต้องผลัดเปลี่ยนดูแลความปลอดภัยรอบไร่กับคนงานคนอื่น ฉะนั้นหากเมฆินทร์ไปนอนกับตนที่บ้านพักคนงาน เมฆาคงไม่มีสมาธิเดินเวรยาม คงห่วงหน้าพะวงหลัง“เออมันก็จริง” ก้องเกียรติลืมคิดข้อนี้ไป“วันนี้คีย์นอนที่นี่นะครับ คงไปนอนกับลุงไม่ได้ ลุงต้องช่วยคนอื่นตรวจดูความปลอดภัยรอบไร่ เอาไว้วันหลังนะลูก” เมฆาย่อตัวลงพูดกับลูกชาย “คีย์ไปนอนห้องลุงก็คงต้องนอนคนเดียว เพราะลุงต้องไปทำงาน คีย์นอนที่นี่นะลูก”เมฆินทร์หน้าเศร้า น้ำตาคลอเบ้า เสียใจที่ไม่ได้ไปนอนกับเมฆา แต่ช้าก่อน...“งั้นลุงเมฆทำงานเสร็จมานอนกับคีย์ที่นี่นะฮะ คีย์จะรอ” ผู้ใหญ่ทั้งสามคน เมฆา

  • นางบำเรออุ้มรัก   Chapter 90

    Chapter 90 “นี่ฮะ” เมฆินทร์หยิบช่อดอกเฟื่องฟ้าออกจากถุง ก่อนส่งให้เมฆา “เอาไปให้แม่ฮะ” “ขอบคุณครับ” เมฆาวางมือลงบนกลางศีรษะลูกชายแล้วโยกเบาๆ ระหว่างที่สองพ่อลูกเดินทางกลับบ้าน ต้นเฟื่องฟ้าดอกไม้ประจำจังหวัดภูเก็ตออกดอกเต็มต้น เมฆาเห็นมันสวยดีจึงจอดรถเด็ดดอกเฟื่องฟ้ามาหนึ่งช่อ เพื่อนำไปให้ณัฐรวีที่ไม่รู้ว่า หล่อนจะรับดอกไม้ช่อนี้หรือไม่ ในใจคิดไปกว่าเก้าสิบเปอร์เซ็นต์ว่า ณัฐรวีคงไม่รับดอกไม้ที่ตนให้ ซึ่งเขาก็ทำใจไว้ล่วงหน้าแล้ว สองพ่อลูกก้าวเข้าไปในบ้านที่ค่อนข้างเงียบ เป็นเพราะก้องภพ ประภาพร ก้องเกียรติและอดุลย์ เดินทางไปไร่จักรภพ ไปเยี่ยมเยียนเจ้าของไร่ตามประสาคนคุ้นเคยและพูดคุยเรื่องกลุ่มชายฉกรรจ์ที่เมฆาเห็น “แม่ไม่อยู่มั้งน้องคีย์” เมฆาพูดกับลูกชายเมื่อเข้ามาในบ้านแล้วไม่พบใครสักคน “แม่ทำกับข้าวอยู่แน่ๆ เลย” เมฆินทร์คาดเดา “ไปฮะไปหาแม่กัน” เด็กชายจูงมือเมฆาเดินไปยังห้องครัวที่อยู่ด้านหลังของบ้าน พอไปถึงห้องครัวก็พบกับณัฐรวีกำลังยืนทำกับข้าว โดยมีสาวใช้ชื่อเอมเป็นลูกมือ “แม่ฮะ” ณัฐรวีละสายตาจากผักที่กำลังหั่น มองไ

  • นางบำเรออุ้มรัก   Chapter 89

    Chapter 89 ณัฐรวีคนนี้ไม่เหมือนคนเดิมที่ยอมอ่อนข้อให้ใครต่อใคร หล่อนนำความอ่อนแอในอดีตเป็นชนวนให้เกิดความแข็งแกร่งในวันนี้ ใครหน้าไหนคิดทำร้ายตนกับลูกจึงไม่ใช่เรื่องง่ายดั่งเช่นในอดีต ณ ไร่ดุจตะวัน อาการกิ่งโพยมยังคงเดิม นอนนิ่งขยับตัวเคลื่อนไหวเองไม่ได้ แม้แต่นั่งร่างกายยังไม่อำนวย อิ่มรีบกลับมาหาเจ้านายสุดที่รักทันที พอมาเห็นสภาพของกิ่งโพยม อิ่มร้องไห้โฮ ทั้งสงสารและเวทนา กิ่งโพยมดีใจลึกๆ ที่อิ่มกลับมา แต่ก็ไม่ได้แสดงออกให้ใครเห็นว่า ตนเองรู้สึกอย่างไรเพราะเกรงว่า แก้วตาจะสงสัย นางพยายามหาทางสื่อสารให้อิ่มรู้ แต่ก็ยากนักเพราะมีแค่ดวงตาเท่านั้นที่ขยับเคลื่อนไหวได้ ส่วนเสียงที่เปล่งออกมาก็ฟังไม่ได้ศัพท์ อือ อือ เพียงแค่นี้ เมื่ออิ่มกลับมาไร่ดุจตะวันหน้าที่ดูแลกิ่งโพยมก็ตกกลับมาอยู่ที่นาง เนื่องจากอิ่มรู้สึกผิดที่ทิ้งเจ้านายไป หากอยู่ดูแลกิ่งโพยมอาจไม่ตกอยู่ในสภาพนี้ แก้วตาที่ไม่อยากให้อิ่มเข้ามาวุ่นวายก็ดูเหมือนจะไม่พอใจเพราะหล่อนทำอะไรไม่ได้ตามสะดวก และกลัวว่าอาการกิ่งโพยมจะดีขึ้น นั่นเท่ากับว่า แผนของแก้วตาอาจคลาดเคลื่อนไม่เป็นดังหวั

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status