ตอนที่ 7 ลูส ลูเธอร์ & อนาสตาเซีย เบนเน็ต

เอ็ดเวิร์ดมองหญิงสาวที่เธอเต็มเปี่ยมไปด้วยเลือดศิลปินมาตั้งแต่คุณปู่พีท(ปีเตอร์ มาร์ส) คุณย่าหนูนาหรือนีน่า และรวมถึงท่านอดัม ที่เป็นพ่อของเธออดีตนายแบบแถวหน้าของวงการ หลายๆรูปแบบของศิลปะที่จากรุ่นสู่รุ่น ทำให้อนาสตาเซียมีความรัก ความสนใจตั้งแต่เยาว์วัยด้านเหล่านี้ เธอค่อยๆเริ่มขยับและพัฒนาตัวเองมาเรื่อยๆ เธอมีความสามารถทั้งร้อง ทั้งเต้น การแสดง ความสามารถที่ติดตัวได้รับการสนับสนุนจากทุกคน ที่ต้องการให้เธอมีชีวิตเหมือนนางฟ้าจริงๆ หลานสาวเพียงคนเดียวของตระกูล เธอได้รับความรักจากทุกคน แต่นั่นไม่ทำให้เธอกลายเป็นหญิงสาวที่   ไร้สติหรือสร้างปัญหาแต่อย่างใด ความรักที่ทุกคนมอบให้นั้นมาพร้อมกับการเอาใจใส่ ใส่ใจอย่างมากโดยเฉพาะท่านอดัมที่ไม่เคยตามใจลูกสาวในเรื่องที่ไม่สมควรแม้เขาจะรักเธอดั่งชีวิต การเติบโตของอนาสตาเซียเหมือนนางฟ้า แต่เธอเป็นนางฟ้าที่จับปืนจับดาบ ความสามารถเท่าๆ กับที่เธอจับไมค์เลยทีเดียว

            ตี๊ด ตี๊ด เสียงเตือนข้อความเข้าโทรศัพท์อนาสตาเซีย

            “…เราต้องได้เจอกันอีกแน่นอน...ลูส” อนาสตาเซียเบิกตากว้างขึ้น เมื่ออ่านข้อความที่มาจากลูส ลูเธอร์ เรื่องที่เขามีเบอร์ติดต่อเธอไม่ได้ทำให้เธอแปลกใจเท่ากับที่เขาส่งข้อความหาเธอ อนาสตาเซียรีบปรับสีหน้าและเก็บโทรศัพท์มือถือไว้ทันทีแบบให้มีพิรุธน้อยที่สุด แต่...

            เอ็ดเวิร์ดทำเพียงชำเลืองมองอนาสตาเซียเพียงแว็บเดียว เขาจับความผิดปกติของเธอได้เช่นกัน แต่เลือกที่จะไม่เอ่ยถามเพราะรู้คำตอบดีอยู่แล้ว ‘ไม่มีอะไร' มันต้องเป็นประโยคนี้ทุกครั้งเมื่อมันมีอะไรในความเป็นจริง

            อนาสตาเซียเดินไปเดินมาหลังเวทีการแสดงในวันต่อมา เธอแต่งตัวเรียบร้อยแล้ว แต่ที่ทำให้เธอกระสับกระส่ายคือช่อดอกไม้ที่เธอได้รับมาต่างหาก “...สำหรับ นางฟ้า อนาสตาเซีย...” และเธอหวังว่าคืนนี้ลูส คงไม่ปรากฎตัวเพราะเอ็ดเวิร์ดกับโนอาห์มาชมการแสดงรอบนี้ด้วย

            “ให้ตายเถอะ” อนาสตาเซียพึมพำกับตัวเอง เพราะเธอรู้ตัวดีว่า  ตัวเองไม่สามารถปกปิดความผิดปกติที่เกิดขึ้นต่อหน้าสองคนนั้นได้สัก    เท่าไหร่ โดยเฉพาะโนอาห์ไม่รู้ว่าเกิดมาเป็นน้องชายของเธอหรือเป็นพี่ชาย แค่สายตาของโนอาห์ที่มองจับพิรุธเธอนั้น เธออ่านมันไม่ออก โนอาห์เป็นคนเก็บอารมณ์ของตัวเองได้ดีมาก รอยยิ้มของโนอาห์ไม่มีใครจับทางเขาได้เลย ว่ายิ้มของเขานั้นคือยิ้มยินดี หรือ ยิ้มเอาเรื่อง แล้วอนาสตาเซียเธอไม่ได้ตาบอด ลูส ลูเธอร์ต้องไม่ใช่คนธรรมดาเดินดินทั่วไป ถึงเขาพยายามจะให้เธอเห็นแบบนั้น เพราะครั้งแรกที่เจอกัน เขาถูกกลุ่มคนมีฝีมือรุมทำร้ายและในขณะนั้นเขาก็ได้รับการช่วยเหลือจากอีกกลุ่มคนที่สามารถกำจัดลมหายใจของกลุ่มนั้นได้อย่างไม่ลังเล นั่นทำให้อนาสตาเซียมั่นใจได้เลยว่าเหล่าขุนพลน้องๆ มาเฟียของเธอไม่มีทางให้เธอคบหากับลูสแน่นอนในทุกสถานะ

            “บ้าจริง!!!” อนาสตาเซีย สบถด่าตัวเอง ที่ทำไมจู่ๆเธอถึงมีความคิดที่อยากจะคบค้ากับลูส ด้วย...

            “แอนนี่ เป็นอะไรไปนะ?” อนาสตาเซียหันมาตามเสียงเรียก โช เพื่อนร่วมการแสดงของเธอนั่นเอง

            “เปล่าจ๊ะ...แอนนี่คงตื่นเต้นมั้ง” โช คิ้วขมวด ตื่นเต้น ก็สามารถเกิดขึ้นได้กับทุกคน แต่โชคิดว่าวันนี้เพื่อนร่วมการแสดงดูตื่นๆ กว่าปกติ และเธอเป็นตั้งแต่ได้รับช่อดอกไม้นั้น ที่ถูกวางไว้ที่หน้ากระจกแต่งหน้า

            “คงไม่เกี่ยวกับดอกไม้ช่อนั้นใช่มั้ย?”

            “โช รู้เหรอว่าใครนำมาให้แอนนี่”

            “ใช่ เขานั่งอยู่แถวที่สองหน้าเวทีเลยล่ะ”

            “ห๊า!!!!” อนาสตาเซียร้องออกมา และวิ่งไปที่ข้างเวทีที่สามารถมองเห็นผู้ชมได้ จริงด้วยนั้นลูส ลูเธอร์ และถัดไปอีกสองแถวด้านหลัง   เอ็ดเวิร์ดกับโนอาห์ “พ่อ!...แม่!!” อนาสตาเซียไม่รู้มาก่อนว่าพ่อกับแม่จะมาชมการแสดงด้วย ซึ่งพ่อกับแม่นั่งอยู่ตรงกลางขนาบข้างด้วยทางแม่จะเป็นเอ็ดเวิร์ดทางพ่อจะเป็นโนอาห์

            อนาสตาเซียกลับเข้ามาด้านในและหยิบโทรศัพท์ของตัวเองออกมา พิมพ์บางอย่างและ...

            ตี๊ด ตี๊ด ลูส หยิบโทรศัพท์ของตัวเองออกมา

            “คืนนี้คุณห้ามเข้ามาทักฉันเป็นอันขาด...ถ้าไม่อยากเดือดร้อน...ขอบคุณสำหรับดอกไม้ แต่ต่อไปไม่ต้องแล้ว” ลูส ยิ้มออกมา คำห้ามของอนาสตาเซียนั้นเขารู้ทันที สาเหตุคงเพราะท่านอดัมที่นั่งถัดจากเขาไปสองแถวแน่นอน ทำไมเขาจะไม่รู้ ระดับอย่างท่านอดัมมาปรากฎตัว

            “ผมยินดีทำอย่างที่คุณต้องการ    ถ้าคุณรับปากว่าหลังรอบการแสดงรอบสุดท้ายจบลง คุณจะให้เกียรติผมได้เชิญคุณไปรับประทานอาหารสักมื้อเพื่อเป็นการตอบแทนที่คุณได้ช่วยชีวิตผมไว้” ลูส พิมพ์เสร็จและส่งกลับไปทันที

            “…ทำไมคุณถึงเป็นคนเข้าใจอะไรยากเหลือเกิน” ลูสยิ้มเมื่อข้อความตอบกลับมาในเวลาที่ติดๆกัน

            “ถ้าคุณเป็นห่วงผม ก็รับปากผมสิ” ลูสพิมพ์กลับไป

            “ฉันไม่ได้เป็นห่วงคุณ อย่า!เข้าใจผิด” อนาสตาเซียพิมพ์ตอบกลับมาทันที