Home / โรแมนติก / นางร้ายของธีภพ / ตอนที่ 1 ความต้องการของคุณยาย

Share

ตอนที่ 1 ความต้องการของคุณยาย

last update Last Updated: 2025-06-06 08:00:02

ตอนที่ 1

ความต้องการของคุณยาย

            รถยนต์คันหรูวิ่งเข้ามาในบ้านหลังใหญ่ที่ตั้งตระหง่านอยู่บนพื้นที่กว่า 130 กว่าไร่ ในจังหวัดขอนแก่น ขายาวก้าวลงหลังจากที่ประตูรถเปิดขึ้น ธีภพลูกชายคนกลางของวิฑูรย์ก็ต้องเลิกคิ้วขึ้นด้วยความประหลาดใจ พลางยืนล้วงมือเข้าไปในกางเกงใบหน้าคลี่ยิ้มออกมาเล็กน้อย ที่เห็นรถยุโรปคันหรูจอดอยู่ที่ช่องจอดของน้องชาย

            “ทำไมรอบนี้เจ้าสามมันมาถึงก่อนว่ะ” ปกติน้องชายตัวร้ายของเขาจะมาถึงบ้านเป็นคนสุดท้ายในทุกครั้งที่พ่อเรียกประชุมเหตุด่วน

            เมื่อรู้ว่าตัวเองนั้นมาถึงบ้านเป็นคนสุดท้ายก็รีบเดินเข้าบ้านก็เจอเข้ากับเอกภพพี่ชายคนโตของบ้านนั่งอยู่ข้างผู้เป็นพ่อ

            “สวัสดีครับคุณพ่อ” ธีภพที่มาถึงคนสุดท้าย ไตรภพนั่งรอด้วยท่าทางหงุดหงิด

            “นัดไม่เป็นเวลานะสองปล่อยให้คนอื่นรอ” ผู้เป็นพี่พูดขึ้นเสียงราบเรียบใบหน้าหล่อจมูกโด่งเสมองทางธีภพ

            “นั่นสิพี่สอง มาช้านะรอบนี้” ผู้เป็นน้องได้ทีขี่แพะไล่

            “ได้ทีเอาใหญ่เลยนะเจ้าสาม ปกติแกมาช้าตลอด”

            “ก็รอบนี้พี่ช้านะ รอบที่แล้วไม่นับ”

            “อย่ามัวแต่ทะเลาะกันเลย” ผู้เป็นพ่อพูดขึ้นด้วยท่าทางเคร่งเครียดปรามลูกๆที่อายุอานามยี่สิบสามสิบกันแล้วยังทะเลาะกันเหมือนเด็ก

            “มาถึงแล้วก็รีบมานั่งได้แล้ว พ่อมีเรื่องจะคุยด้วย”

            “เรื่องอะไรครับพ่อ” ไตรภพถามออกไปอย่างคนอยากรู้เพราะปกติแล้วน้อยครั้งนักที่พ่อจะเรียกรวมตัวลูกทั้ง 3 คน นอกจากว่าพวกเขาจะมารวมตัวกันเองโดยไม่ได้นัดหมาย ที่จะกลับมาเจอกันที่บ้านหลังใหญ่โดยบังเอิญเพราะปกติก็นอนอยู่ที่โรงงานของตัวเอง จะได้สะดวกในการทำงาน แต่รอบนี้แปลกๆที่วิฑูรย์นั้นให้ลูกทั้งสามมารวมตัวกันเฉพาะกิจ

            “พี่รีบๆมานั่งสิ” ไตรภพเรียกพี่คนรองอีกครั้ง ธีภพรีบเดินเข้ามานั่งข้างๆน้องชาย

            “หรือว่านายรู้เรื่องวะ นายถึงอยากให้ฉันรีบๆมานั่ง”

            “ไม่รู้ พี่สองก็รีบนั่งสิ พ่อจะได้บอกว่าเรื่องอะไรลีลาอยู่นั่นแหละ” ไตรภพที่เริ่มหงุดหงิดกับท่าทางของพี่คนรองที่มาช้าแล้วยังหาเรื่องทะเลาะกับเขาด้วยท่าทางไม่ยอมคน

            “คุณแม่โทรมา” คำพูดที่ชวนให้ลูกชายทั้งสามคนขนลุกซู่

            “เดี๋ยวคุณแม่ก็จะมาถึงแล้ว” ไตรภพอ้าปากค้างทำตาปริบๆแล้วมองหน้าทุกคนในบ้านไปทีละคน เมื่อได้ยินข่าวว่าผู้เป็นยายจะมาหาที่บ้านเพราะปกติคุณหญิงอรอนงค์จะโทรหาหรือสั่งให้พวกเขาขึ้นกรุงเทพฯมากกว่า

            “ขนแขนผมตั้งชันเลยพ่อ” ไตรภพพูดติดตลกพร้อมยกแขนให้พวกพี่ๆดู จนธีภพรำคาญในท่าทางยียวนของไตรภพแล้วตีแขนเข้าให้

            “เพลี้ยะ”

            “โอ๊ย ตีผมทำไมเนี่ย”

            “มัวพูดเล่นอยู่นั่นแหละไอ้สาม” พี่คนรองพูดขึ้นด้วยท่าทางหงุดหงิด

            “อ๋อ!! ที่เรียกมาก็คือให้มาต้อนรับคุณยายใช่ไหม แหม!! นึกว่ามีเรื่องอะไรทำเหมือนมีเรื่องใหญ่ไปได้ก็แค่คุณยายมา” ไตรภพที่พูดเอาฮาอีกครั้งจนผู้เป็นพ่อมองหน้าลูกชายจอมเจ้าชู้ที่ยังไม่รู้ตัวว่ากำลังจะตกที่นั่งลำบาก

            “คอยดูเถอะเจ้าสาม เดี๋ยวแกจะตลกไม่ออก” วิฑูรย์ที่รู้สึกกังวลแทนลูกๆ เสียงรถก็แล่นเข้ามาในบ้าน

            “นั่นไงพ่อ คุณยายมาแล้วเดี๋ยวผมขอไปต้อนรับคุณยายก่อนนะ” ไตรภพลุกขึ้นจากโซฟาแล้วกำลังเดินออกไปจากห้องนั่งเล่น

            “เอ่อ!! เดี๋ยวแกจะอารมณ์ดีไม่ออกไตรภพ” เสียงพี่ชายคนรองพูดขึ้นอีกครั้งไตรภพหันหน้าไปมองธีพบด้วยความไม่เข้าใจ

            “พี่สองจะอารมณ์เสียทำไมล่ะหรือว่าพี่สองกำลังนอนกกสาวอยู่พอพ่อเรียกให้มาต้อนรับคุณยายก็เลยเสียอารมณ์”

            “พูดดีเข้าไปเถอะเจ้าสามเดี๋ยวแกจะได้รู้ว่านรกมีจริง” ผู้เป็นพ่อพูดขึ้น

            “นรกอะไร พี่หนึ่งทำไมพวกพี่พูดเหมือนมีลับลมคมใน”

            “ไม่มีใครคิดจะออกไปต้อนรับฉันเลยเหรอ” ผู้เป็นยายเดินเข้ามาในบ้านพร้อมผู้ช่วยที่ปกติคอยดูแลรับใช้คุณหญิงอรอนงค์

            “คุณยายครับจะมาทำไมไม่บอกผมล่ะครับ ผมจะได้ไปรับ” ไตรภพรีบเดินไปพยุงคุณหญิงอรอนงค์อย่างเอาอกเอาใจ

            “หลานคงไปรับยายแหละตาสาม ถ้าให้ยายรอหลานยายคงจะรอเก้อแล้วล่ะ”

            “ทำไมคุณยายพูดแบบนั้นล่ะครับ ผมเนี่ยรักคุณยายจะตาย” หลานชายคนเล็กเอนศีรษะพิงไหล่มนของผู้เป็นยายอย่างออดอ้อนเหมือนตอนเด็กๆ

            “นี่ขนาดหลานรักยายนะ ยายยังไม่เคยเห็นหลานย่างกรายไปหายายเลย นี่ก็ 3 ปีดีดักแล้วให้ยายเหงารอทางอยู่คนเดียว”

            “แหม!! ก็สามเพิ่งจะเรียนจบได้ไม่นานนี้ครับคุณยาย อีกทั้งสามก็ยังวุ่นๆอยู่นะครับ เพราะว่าสามเริ่มจะทำโปรเจ็คใหม่ที่ใหญ่กว่าเดิม”

            “ที่ใหญ่กว่าเดิม คืออะไรล่ะตาสาม”

            “ก็สามเปิดรีสอร์ตใหม่ไงครับคุณยาย คุณยายอยากจะไปพักรีสอร์ตของสามไหมครับ”

            “เปิดรีสอร์ตไว้เพื่อพาสาวๆเข้าไปมั่วสิ”

            “แหม! คุณยายก็อย่าพูดแบบนี้สิครับ พูดแบบนี้เหมือนกับสามเป็นคนไม่ดีเลยนะครับ”

            “ยายรู้หรอกน่าว่าสามเป็นผู้ชายเจ้าชู้”

            “เอาเถอะครับคุณยายมาเหนื่อยๆไปนั่งก่อนดีกว่า ผมจะนวดให้คุณยายเอง” ธีภพที่หันมามองหน้าไตรภพที่คอยพะเน้าพะนอเอาใจผู้เป็นยายจนเขารู้สึกหมั่นไส้ ไตรภพที่หันไปเห็นหน้าของธีภพ

            “อะไรล่ะพี่สองมองหน้าผมแบบนี้หมายความว่ายังไง อิจฉาที่ผมเป็นหลานรักคุณยายล่ะสิ” ผู้เป็นน้องยักไหล่ให้ธีภพด้วยท่าทางยียวน

            “ฉันไม่ได้อิจฉานายหรอก นายอยากเป็นนายก็เป็นไปเถอะไอ้สาม”

            “เอาล่ะๆ พอพวกแกกลับมาบ้าน ฉันก็เริ่มจะปวดหัวแล้ว” ผู้เป็นพ่อปรามขึ้นอีกครั้ง

            “เชิญครับคุณแม่” วิฑูรย์รีบเชิญให้แม่ยายนั่งเพราะกลัวว่าอรอนงค์จะเป็นลมไปเสียก่อน

            “ฉันนึกว่าแกจะไม่เชิญฉันนั่งซะแล้ว” แม่ของภรรยาผู้ล่วงลับพูดขึ้นด้วยท่าทางไม่พอใจ

            “เอาล่ะ ที่ฉันมาวันนี้ฉันก็อยากจะมาคุยเรื่องนั้น”

            “เรื่องอะไรเหรอครับคุณยายหรือว่าเรื่องมรดก ผมรับได้เต็มที่เลยนะครับ” ไตรภพทำท่าทางตื่นเต้นเพราะเขารู้ว่ายายเขานั้นเป็นเจ้าของที่ดินไม่น้อยในกรุงเทพฯและเป็นเจ้าของตลาดสดใหญ่ตั้งสามแห่งให้เช่า

            “เรื่องนั้นน่ะ ฉันไม่ต้องการจะคุยเพราะฉันก็ยังแข็งแรงอยู่”  ไตรภพที่สะอึกและอ้าปากเหวอ ทำท่าทางเสียดาย

            “แหม! คุณยายครับผมรู้หรอกนะว่าคุณยายก็ยังแข็งแรงแต่ถ้าคุณยายจะแบ่งให้ผมสักนิดสักหน่อยก่อนก็ได้นี่ครับ” หลานชายคนเล็กพูดพลางหัวเราะ           

            “ฉันแบ่งแน่แต่มีข้อแม้”

            “ข้อแม้อะไรเหรอครับจะให้ผมไปอยู่ที่กรุงเทพฯ ผมไม่ไปนะครับ” ไตรภพที่สะบัดหน้าไปมา

            “ยายไม่ได้จะบังคับพวกหลานไปอยู่กับยายหรอก เอาเป็นว่าพร้อมที่จะคุยหรือยัง” ผู้เป็นยายพูดขึ้น เอกภพพยักหน้าเพราะเขาก็พอรู้เรื่องจากผู้เป็นพ่อมาแล้ว

            “ยายได้เคยหมายมั่นปั้นมือหลานของคุณหญิงไว้คนหนึ่งเธอเป็นเด็กดีและยายอยากจะให้หนึ่งแต่งงานกับหลานสาวของเพื่อนยาย หนึ่งจะว่ายังไงลูก” เอกภพหันไปมองหน้าผู้เป็นพ่อ

            “ไม่ต้องมองหน้าพ่อของหลานแล้ว หลานจะว่ายังไงก็ว่ามา”

            “คุณยายไปตกลงว่ายังไงครับ”

            “ยายก็ตกลงตั้งแต่แม่หลานกำลังท้องอยู่นั่นแหละว่ายายอยากจะให้หลานของยายกับหลานของคุณหญิงได้แต่งงานกัน”

            “แต่คุณยายก็ไม่ได้บอกใช่ไหมครับว่าจะต้องเป็นผม” เอกภพถามขึ้นด้วยความใจเย็นอย่างหาทางรอด

            “อ้าวๆ พูดแบบนี้ไม่ได้นะพี่หนึ่ง ถ้าพูดแบบนี้พวกผมก็แย่น่ะสิ” ไตรภพรีบพูดขึ้นหลังจากรู้แกวว่าพี่ชายคนโตกำลังจะเอาตัวรอดแล้วโยนขี้กองโตมาให้เขาและธีภพ

            “ก็จริงอย่างที่ตาหนึ่งพูดนั่นแหละยายไม่ได้เจาะจงว่าเป็นหลานคนไหน เพราะตอนนั้นเห็นยัยวิมลแม่ของหลานๆกำลังท้องแต่พอคลอดตาหนึ่งออกมาใครจะรู้ล่ะว่าตาหนึ่งคลอดมาได้ไม่กี่ปีก็มีตาสองและตาสามตามหลังมา ยายก็เลยยังไม่ได้คิดว่าจะให้ใครแต่ง แต่ยายได้พูดออกไปแล้วเพราะฉะนั้นยายไม่อยากเสียคำพูดผู้ใหญ่และอยากจะรักษาสัญญา”

            “แล้วฝั่งนั้นเขาอยากรักษาสัญญาไหมครับ” เอกภพถามขึ้น

            “ก็ทางนั้นเขามาทวงถามสัญญานี่แหละ ยายก็เลยอยากให้พวกหลานใครก็ได้แต่งงานกับหลานสาวของเพื่อนยาย”

            “ผมคงต้องขออภัยครับเพราะว่าตอนนี้ผมยังไม่พร้อมจะมีครอบครัว” ธีภพที่นิ่งฟังอยู่นานแล้วตอบขึ้นเสียงเรียบแต่ใบหน้าฉายแววไม่ค่อยพอใจอยู่ในที เมื่อได้ยินพี่คนรองบอกปัดเสียงแข็งไตรภพรีบพูดขึ้นทันที

            “แล้วพี่ไม่พร้อมใครจะพร้อม พี่หนึ่งก็เหมือนกันพี่เป็นพี่คนโตพี่ก็ต้องรับผิดชอบสิ ถ้าพี่หนึ่งไม่แต่งก็ต้องเป็นพี่สองแล้วแหละแต่คงไม่ใช่สามแน่นอน” ไตรภพพูดขึ้นอย่างคนเอาตัวรอดเช่นกัน เขาพึ่งจะอายุได้แค่ 26 ปีเอง ถ้าให้แต่งตอนนี้เขาก็ต้องอดสนุกกับชีวิตที่พึ่งจะได้ใช้ไม่นานในการมีสาวๆมารุมล้อม

            “นายนั่นแหละเจ้าสาม นายควรที่จะแต่งมากที่สุดเพราะอะไรรู้ไหมนายชอบเรื่องสาวๆ เผื่อว่าจะถูกใจนายก็แต่งงานเลย จะได้ไม่ต้องมัวบ้าเที่ยวผู้หญิงให้เป็นข่าวกระฉ่อนไปทั่วเมือง”

            “ถ้าแต่งไปผมก็เบื่อตายสิพี่ ผมเพิ่งจะ 26 เองนะ ถ้าผมแต่งงานตอนนี้กว่าที่ผมจะอายุ 60 ชีวิตทั้งชีวิตผมก็ต้องอยู่กับผู้หญิงคนเดียวจนแก่เลยเหรอ”

            “ผมไม่เอาหรอกครับคุณยายให้พี่สองกับพี่หนึ่งเลย ใครจะเอาก็เอาผมไม่เอา” เมื่อผู้เป็นยายเห็นว่าหลานทั้งสามคน ไม่ยอมที่จะทำตามคำสั่งไม่ว่าเธอจะใช้เหตุผลอะไรมาเกลี้ยกล่อมพวกหลานหัวดื้อทั้ง สามก็หาเหตุผลมาโต้แย้งอยู่ตลอด

            “เอาเป็นว่าเรามาตกลงกันดีกว่า ตอนนี้ยายก็แก่แล้วยายจะไม่บังคับขืนใจพวกหลานแต่ยายมีข้อแม้ให้หลานทั้งสาม” หลานชายทั้งสามต่างมองหน้ากันไปมาทั้งกะพริบตาปริบๆ เพราะรู้ว่ายายของพวกเขานั้นคงมีแผนการอะไรอีกเป็นแน่

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • นางร้ายของธีภพ   ตอนที่ 9 ต้นเรื่องจะขอโทษกี่โมง

    ตอนที่ 9ต้นเรื่องจะขอโทษกี่โมงทางด้านฝั่งของวริษารีบผละออกจากตัวไตรภพด้วยความตกใจ“อุ๊ยตายแล้ว ฉันไม่ได้ตั้งใจนะคะ ขอโทษนะคะคุณสาม” ไตรภพที่ค่อนข้างมึนงงนอนนิ่งอยู่ สิรินดาไม่รู้จะทำยังไงหันหน้าหันหลังเพราะรู้สึกอึดอัดกับสายตาของเอกภพที่จ้องมายังเธอ เธอรีบวิ่งไปพยุงไตรภพให้ลุกขึ้นมา“เป็นยังไงบ้างคะคุณไตรภพเจ็บตรงไหนหรือเปล่าคะ” เมื่อไตรภพตั้งสติได้จึงลุกขึ้นมานั่งมองหน้าของสิรินดาแบบงงๆ จนสิรินดาอดหัวเราะขำไม่ได้กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น“ลุกขึ้น” เสียงของเอกภพที่ฟังดูดุและเด็ดขาด จนชายหญิงที่นั่งหัวเราะกันอยู่ทั้งสองคนหยุดหัวเราะทันที ทั้งสองรีบลุกขึ้นยืนตัวตรงสิรินดาที่เหลือบมองเอกภพใบหน้าที่เคยดูอบอุ่นนั้นดุน่าเกรงขามขึ้นมา สิรินดาไม่รู้ว่าเอกภพนั้นกำลังดุน้องชายของตัวเองหรือดุเธอกันแน่“เอาล่ะๆ เลิกทะเลาะกันได้แล้ว ไปนั่งที่ห้องรับแขกกันเถอะ” เอกภพเดินนำหน้าเข้าไปในห้องรับแขกไตรภพรีบเดินมาดึงแขนพี่ชายคนรองให้เดินตามเข้า

  • นางร้ายของธีภพ   “ตอนที่ 8 สงครามนางร้ายกับพระเอกตัวร้าย

    “ตอนที่ 8 สงครามนางร้ายกับพระเอกตัวร้ายหลังจากการทานข้าวจบลงอย่างดุเดือดผู้เป็นพ่อถึงกับต้องนั่งเอามือกุมขมับด้วยอาการปวดหัว“เป็นยังไงบ้างครับพ่อ” เอกภพถามขึ้นเมื่อเดินตามผู้เป็นพ่อขึ้นไปยังระเบียงบ้านและพยุงวิฑูรย์ไปนั่งบนเก้าอี้ไม้ที่ชานระเบียง“จะเป็นยังไงล่ะ” วิฑูรย์มองไปยังเรือนรับแขกที่อยู่ตรงหน้าอีกฝั่งที่หันหน้าเข้าหาหลังบ้านของเขาซึ่งเขาทำเป็นเรือนรับรองคุณหญิงอรอนงค์ที่ขึ้นมาเยี่ยมลูกสาวและหลานชาย เพราะคุณหญิงอรอนงค์นั้นไม่อยากนอนร่วมชายคาเดียวกันกับวิฑูรย์ แต่พอวิมลภรรยารักจากไปแขกที่เคยมาประจำก็ไม่ค่อยมาพักเท่าไหร่หรืออาจจะเป็นเพราะว่าท่านอายุเยอะแล้วการเดินทางก็ลำบากจึงโทรมาหาหลานๆอย่างเดียว จะว่าไปเรือนรับแขกที่เคยทิ้งร้างไว้หลายปีก็ดูคึกคักขึ้น เมื่อหญิงสาวทั้งสามที่คุณหญิงอรอนงค์ส่งมาพากันเดินตรงไปยังเรือนรับแขก“จะเป็นยังไงล่ะก็ปวดหัวนะสิ” สายตาของวิฑูรย์ทอดมองไปเห็นลูกชายคนเล็กที่เดินนำสาวๆทั้งสามคนไปยังเรือนรับแขก ผู้เป็นพ่อหันกลับมาคุยกับเ

  • นางร้ายของธีภพ   ตอนที่ 7 ฉันไม่ใช่คนผิด

    ตอนที่ 7 ฉันไม่ใช่คนผิดเมื่อวิฑูรย์เดินเข้ามาในบ้านก็เห็นสิรินดาที่ช่วยแจ๋วยกอาหารออกมาจากห้องครัวทำให้เขายิ้มออกในครั้งหนึ่งเขาเคยต้องการที่จะมีลูกสาวสักคน คงจะน่ารักไม่น้อย ลูกสาวคงจะคอยเอาอกเอาใจเขาแต่แล้วเขาก็ไปไม่ถึงฝันยิ่งทำยิ่งได้แต่ลูกชายมาสามคน ตั้งแต่ที่วิมลภรรยาของเขาเสียชีวิตไปลูกชายทั้งสามก็ค่อนข้างดื้อรั้นและไม่ค่อยจะฟังเขาสักเท่าไรจนเมื่อทั้งสามหนุ่มเติบใหญ่และเรียนจบต่างคนต่างทำหน้าที่รับผิดชอบในกิจการบ้านช่องที่เขาได้สร้างขึ้นมาก็ถึงเวลาที่เขาได้วางมือและใช้ชีวิตที่แสนน่าเบื่อไปวันๆพอมาวันนี้กลับทำให้ความรู้สึกในใจของคนที่เคยอ้างว้างมาเป็นเวลาหลายปีรู้สึกมีความสุขมากขึ้น ที่ได้มีผู้หญิงมาอยู่ในบ้าน ถึงแม้ว่าเจ้าลูกคนเล็กจะเป็นผู้ชายเจ้าชู้แต่เขาก็ไม่เคยพาผู้หญิงคนไหนเข้ามาในบ้านเลยสักครั้งจะได้ยินบ้างก็ตอนไปซื้อของในเมืองก็จะมีคนมาเล่าให้ฟังว่าลูกชายคนเล็กนั้นเจ้าชู้ไม่ใช่ย่อย ชอบหักอกสาวๆและพาสาวๆไปแอบกินตับที่รีสอร์ตของตัวเองบางทีเขาก็ดุลูกชายจนไตรภพโกรธและไม่ยอมกลับบ้านเป็นเดือนก็มี“อะไรยังไงไอ้เสือน้อย” ผู้เป็นพ่อหันไปถามไตรภพที่ช่วยป้าแจ๋วยกกับข้าวออกมาจากค

  • นางร้ายของธีภพ   นางร้ายของธีภพ บทนำ

    นางร้ายของธีภพบทนำ “ถ้าคุณรู้ว่าคุณทำให้คนอื่นเจ็บ ไม่ว่าคุณจะตั้งใจหรือไม่ตั้งใจ คุณก็ควรขอโทษนะคะ” เธอพูดเสียงเรียบแต่ดวงตานั้นจ้องเขม็งไปที่อรรัมภา“คุณคิดว่าฉันผิด” เธอหันมาถามวริษา“ฉันไม่รู้หรอกค่ะ ว่าจุดเริ่มต้นมาจากตรงไหนแต่ถ้าคุณใจเย็นลงสักนิด คุณจะรู้ว่าน้องดาไม่ควรที่จะโดนคุณตบจริงไหมคะ”“คนที่จะไม่โดนตบคือคนที่จะไม่สอดมือมายุ่งเรื่องของคนอื่น” อรรัมภาพูดเสียงเข้มแล้วจ้องหน้าวริษากลับเช่นกัน เธอไม่สนใจหน้าอินทร์หน้าพรหมทั้งนั้นเพราะความเป็นจริงแล้วทุกคนก็มองว่าเธอเป็นตัวร้าย เรื่องอะไรเธอจะต้องยอม“ใช่ ฉันเป็นคนที่ตบผู้หญิงคนนี้จริงๆ ทำไมล่ะก็ฉันไม่พอใจที่เธอเข้ามายุ่งวุ่นวายและชอบเข้ามายุ่งย่ามเรื่องของคนอื่น ทำตัวเป็นนางเอกเจ้าน้ำตา ทำไมเธอไม่ไปสมัครเป็นนางเอกในละครซะเลย เธอจะมาเป็นเด็กฝึกงานอยู่อีกทำไม” อรรัมภาที่โมโหสุดขีดเธอพูดออกไปอย่างไม่คิดที่จะสนใจว่าใครจะรู้สึกยังไง ถ้าเธอพูดในสิ่งที่เธออยากจะพูดแล้วใครจะทำไมไตรภพที่ปกติแล้วท่าทางของเขาเป็นคนไม่จริงจังและไม่ซีเรียสเรื่องต่างๆ แต่พอเห็นว่าอรรัมภาไม่แม้แต่จะรู้สึกผิดกลับไปต่อว่าสิรินดาอีก เขาจึงอดไม่ได

  • นางร้ายของธีภพ   ตอนที่ 6 ไม่ชอบนางร้ายคนนี้

    ตอนที่ 6 ไม่ชอบนางร้ายคนนี้ไม่นานเสียงแตรรถก็ดังขึ้นปรี๊น!! รถก็เคลื่อนเข้ามาในบ้านอีกคัน“นั่นไง พี่หนึ่งมาแล้ว” ไตรภพพูดขึ้นไม่นานร่างสูงโปร่ง ใส่เสื้อยืดคอปกสีขาวกางเกงยีน ใบหน้าหล่อคมคาย ก็เดินเข้ามาในบ้าน หญิงสาวทั้งสามหันไปมองพร้อมกันทั้งสามต่างนิ่งงันไปทันที เมื่อผู้เป็นพี่ชายของบ้านเดินเข้ามา ความสูง ความหล่อนั้นถือว่าได้น้องชายทั้งสองคนไปรวมอยู่กับเอกภพคนเดียว“พี่หนึ่งมาเร็วๆ” ไตรภพกวักมือไวๆเรียกผู้เป็นพี่ เอกภพส่งยิ้มให้น้องชายคนเล็กที่เรียกให้เขาเร่งเข้ามาในบ้านชายหนุ่มชะงักไปนิดนึงเมื่อเห็นผู้หญิงนั่งอยู่ในบ้านสามคน“ทำไมถึงมีตั้งสามคน” เขาเก็บความสงสัยแต่แล้วก็ก้าวย่างเดินอย่างมั่นคงเข้ามานั่งในวงสนทนาด้วย“ทำไมพี่หนึ่งมาช้าจัง พี่รู้ไหมคุณยายมีเซอร์ไพรส์ด้วยแหละเห็นไหมเนี่ย สาวสวยทั้งสามคนมานั่งรอพี่ตั้งนาน” เอกภพหันไปส่งยิ้มให้ผู้หญิงทั้งสามคนที่หันมามองเขาสิรินดาและวริษายกมือไหว้เขาแล้วส่งยิ้

  • นางร้ายของธีภพ   ตอนที่ 5 เดาทาง

    ตอนที่ 5 เดาทาง“มาถึงกันเหนื่อยๆเข้ามาในบ้านก่อนเถอะนะ” เมื่อผู้หญิงทั้งสามคนแนะนำตัวเสร็จ วิฑูรย์ก็ชวนให้พวกเธอเข้าบ้านไตรภพที่มองตามผู้หญิงทั้งสามแล้วยกนิ้วโป้งให้“โอ้โฮ คุณยายเนี่ยสายตาเฉียบคมจริงๆนะเลือกมาแต่ละคนสวยๆทั้งนั้น” ไตรภพที่ยืมยิ้มกว้างมองตามสามสาวที่เดินเข้าไปในบ้าน แต่เขาก็ยังสงสัยไม่หายว่าผู้หญิงคนไหนกันแน่ที่เป็นคู่หมั้นที่คุณยายหามาให้“คุณยายไม่เห็นบอกว่าจะส่งมาตั้งสามคนนี่หว่า คุณยายร้ายไม่เบานะ” ว่าแล้วไตรภพก็เดินตามสาวๆทั้งสามขึ้นไปด้วยท่าทางกระดี๊กระด๊า“นั่งกันก่อนนะ เอ่อ พอดีว่าคุณยายได้ส่งใครมาเป็นพิเศษไหม” วิฑูรย์ถามขึ้นด้วยความสงสัย“พิเศษเหรอคะ” วริษาทวนคำพูด“พิเศษยังไงคะ” เธอถามขึ้นจนวิฑูรย์เงียบไปเพราะว่าเขาก็ไม่รู้จะอธิบายยังไง“ว่าแต่ใครเป็นหลานสาวของเพื่อนคุณหญิงอรอรงค์เหรอ” วริษาส่ายหน้าไปมาแล้วหันไปหน้าของอรรัมภา อรรัมภาส่ายหน้าแล้วหันกลับไปมองวริษา วริษาก็ส่ายหน้าเช่นกันทั้งสองสาวจึงหั

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status