บทที่ 19 ไปงานเลี้ยงฉลองยศขุนนางใหม่

หลายวันต่อมา ท่านราชครูมาบอกเรื่องจะต้องไปงานเลี้ยงฉลองยศของขุนนางใหม่่ในอีกสามวัน ขุนนางทั้งหมดทั้งใหม่และเก่าต้องไปร่วมฉลองงานนี้กันรวมถึงครอบครัวด้วย  ท่านราชครูถามบุตรสาวว่า "  เจ้าอยากจะไปเปิดหูเปิดตาในงานเลี้ยงนี้ไหมดูไหม  จะได้สดชื่นขึ้น  "  ซิ่วอิงสนใจทันที  "  ไปเจ้าค่ะ " 

นางอยากไปเพราะอยากไปเห็นบรรยากาศงานเลี้ยงในวังหลวง ซิ่วอิงเตรียมตัวที่จะไปงานและออกไปซื้อหาชุดใหม่ที่จะใส่ไปงานเลี้ยงในวัง

นางรื้อค้นเครื่องประดับที่จะใส่ให้เข้ากับชุดใหม่  เช้าวันงานนางลุกขึ้นอาบน้ำอย่างพิถีพิถันจนเสร็จเรียบร้อย  เปลี่ยนเครื่องแต่งกายเป็นชุดใหม่ที่เตรียมไว้และให้เหม่ยเอ๋อทำผมให้  นางเลือกใช้ปิ่นที่นางซื้อมาใหม่และไม่ต้องใส่เครื่องประดับให้มากจนเกินไปและแต่งหน้าแบบสมัยใหม่ที่นางชำนาญจนเหม่ยเอ๋อตกตะลึงถึงกับเอ่ยว่า " วันนี้คุณหนูของบ่าวงามเหลือเกินเจ้าคะ "

เมื่อเสร็จแล้วทั้งสองรีบเดินออกไปหาท่านพ่อที่รออยู่ที่รถม้าหน้าจวน  จากนั้นทั้งสองพ่อลูกก็ขึ้นรถม้าเพื่อตรงไปยังงานที่วังหลวงเมื่อไปถึงหน้างานขันทีขานชื่อท่านราชครูและบุตรสาวคืออย่างซิ่วอิ่งมาถึงแล้วจากนั้นทั้งสองเดินตรงเข้าไปในงาน

สายตาหลายคู่ต่างมองมาที่หยางซิ่วอิงวันนี้นางงดงามมากได้ยินข่าวว่าจะเลิกรากับชินอ๋องแล้วด้วยเรื่องที่ฉาวโฉ่จนรู้กันไปทั้งเมือง

แม้จะไม่ใช่เรื่องใหญ่ที่บุรุษมีหญิงหลายคนแต่การกระทำที่ฝ่ายหญิงไปหาชายที่ในตำหนักและร่วมรักกันโจ๋งครึ้มในตอนกลางวันในศาลาที่บ่าวไพร่เดินผ่านไปมาเห็นทั้งจวนนั้นก็น่าอับอาย

ยิ่งหญิงนั้นยังไม่ได้ออกเรือนซ้ำยังเป็นหญิงอันดับหนึ่งของเมืองเรื่องยิ่งโด่งดังเป็นที่เล่าลือกันไปใหญ่โต ทุกคนต่างเห็นใจหยางซิ่วอิงที่ถูกหญิงอื่นแย่งสวามีแบบต่อหน้าต่อตา จนนางรับไม่ได้ขนของกลับจวนและจะขอหย่าร้างทันที

หลายคนที่มองหยางซิ่วอิงในวันนี้นางงามมากจนไม่น่าเชื่อว่าสวามีนางจะนอกใจ จนมีเรื่องต้องหย่าร้างกัน หนุ่มๆหลายคนทั้งบุตรคหบดีและขุนนางหนุ่มหลายคนมองนางตาเป็นมัน ถึงแม้นางจะเป็นหม้ายแต่นางก็งามมาก บางคนก็อยากได้นางไปเป็นเมียรอง ต่างคอยจับตาว่านางจะรับไมตรีของใคร

ฝ่ายชินอ๋องเห็นนางตั้งแต่เดินเข้ามาในงานแล้ววันนี้เมียของเขางามมากจนชวนตะลึง แต่ทำไมขันทีขานว่านางเป็นคุณหนูหยางล่ะ นางเป็นเมียของเข้าแท้ๆต้องขานเรียกนางว่าพระชายาในชินอ๋องถึงจะถูก ใครบอกให้ขันทีขานชื่อเช่นนั้นกัน

เขาครุ่นคิดพลางมองไปรอบกายเห็นสายตาของขุนนางหนุ่มๆและบุตรชายคหบดีหลายคน รวมถึงคนที่มีภรรยาแล้วบางคนด้วยก็จ้องมองนางตาไม่กระพริบ  อะไรกันเมียของเขาแท้ๆ  หรือพวกนั้นคิดว่าเขาจะหย่ากับนาง ไม่มีทางเสียหรอก เรื่องอะไรกันเขารักของเขามากไม่ยอมหย่ากับนางเด็ดขาดไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น  ยิ่งนางจะมองหาสามีใหม่ฝันไปเถอะไม่มีทางให้ใครได้ตัวนางไปเด็ดขาด 

เมื่อผ่านพิธีการที่ฮ่องเต้มาให้โอวาทขุนนางใหม่แล้ว ก็ให้ทุกคนทำตัวตามสบายกินอาหารและเครื่องดื่ม สุราต่างๆ และชมการแสดงหลายรายการ ตามสะดวก เมื่องเสร็จพิธีที่เป็นทางการซิ่วอิงขอท่านพ่อออกไปเข้าห้องน้ำและเดินเล่นข้างนอก ท่านราชครูพยักหน้า นางจึงเดินออกไปเพื่อสูดอากาศ

“แม่นางออกมาเดินเล่นหรือ คงจะอึดอัดกับบรรยากาศข้างในหรือไม่ ” ซิ่งอิงหันไปมองเห็นเป็นหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาผิวพรรณขาวผ่องเหมือนชนชั้นสูงที่เห็นข้างในงานทั่วไป แต่งชุดขุนนางน่าจะมียศใหญ่พอประมาณ ซิ่วอิงยิ้มรับ

“ เจ้าค่ะ ข้าไม่คุ้นเคยกับงานเลี้ยงที่เป็นทางการเช่นนี้ เพียงอยากออกมาเพื่อชมงานเลี้ยงในวังว่าเป็นอย่างไรบ้างเท่านั้น ” ขุนนางหนุ่มพยักหน้า “ แม่นางเป็นบุตรสาวของจวนใด ” ขุนนางหนุ่มชวนสตรีที่เขารู้สึกสนใจสนทนา

" ข้าเป็นบุตรสาวของท่านราชครูหยางเจ้าค่ะ ชื่อหยางซิ่วอิง " เขาพยักหน้ารับรู้นางน่าจะเป็นสตรีที่มีข่าวว่าเลิกรากับชินอ๋องนั่นเอง  ทั้งสองคุยกันเรื่องสัพเพเหระได้ครู่ใหญ่ 

ชินอ๋องมองหาชายารักไปทั่วเมื่อไม่เจอ  จึงเดินออกมาตามหาข้างนอก  มองไปเห็นนางสนทนากับบุรุษผู้หนึ่งอยู่ในสวน หน้าตาเขาพลันบึ้งตึงเป็นอย่างมาก 

ผัวก็มีแล้วจะให้ความหวังคนอื่นอีกทำไม  อย่าหวังว่าจะสลัดผัวคนนี้ทิ้งไปได้นะ  เขาไม่ยอมเด็ดขาด  อย่าคิดว่าเรื่องมันจะง่ายดายอย่างที่นางคิด   

จากนั้นชินอ๋องเดินตรงไปหาทั้งสอง เมื่อไปถึงเขาโอบเอวนางแล้วหันไปทักทายขุนนางผู้นั้น อย่างทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้  ไม่สนใจบรรยากาศระหว่างคนทั้งสอง 

เมื่อขุนนางหนุ่มเห็นแววตามุ่งร้ายหมายขวัญของชินอ๋องและท่าทางเหมือนจงอางหวงไข่นั้นก็คิดว่าข่าวลือคงไม่เป็นจริงเสียแล้ว จึงขอตัวไปจากทั้งสองทันที ชินอ๋องเมื่อเห็นขุนนางผู้นั้นเดินจ้ำอ้าวหนีไปแล้ว เขาก็ยกยิ้มมุมปากอย่างพอใจ

“ที่เหลือก็มีเจ้านะเมียรัก กลับตำหนักกันเลยเดี๋ยวนี้ ” พูดจบเข้าก็เรียกองครักษ์คู่กายของเขาออกมา “ พาตัวพระชายาไปที่ห้องของเปิ่นหวางเฝ้าไว้ไม่ให้นางออกมาจากห้องได้   แล้วให้คนดูแลนางอย่างดี  จนกว่าเปิ่นหวางจะเสร็จงานทางนี้แล้วกลับไปคิดบัญชีกับนางที่หนีออกไปจากตำหนักโดยไม่บอกกล่าว  ”  หลังจากสิ้นคำสั่งของอ๋องหนุ่ม   ซิ่วอิงกำลังจะอ้าปากขึ้นประท้วงแต่ถูกพ่นควันสีเหลืองใส่หน้านางจึงสลบไป  จากนั้นองครักษ์จึงได้พาพระชายากลับตำหนักตามคำสั่งของเจ้านายทันที