LOGINShare
ตอนที่1 แรกพบสบตา 1
Last Updated:
2025-08-21 16:38:03กลางลานกว้างบนภูเขาเหนือหน้าผาสูงชัน
เพียะ!! ผลั่ก!
ร่างบางปลิวไปกระแทกต้นไม้อย่างแรง ก่อนจะร่วงลงบนพื้นจนฝุ่นตลบ
ใบหน้าที่เคยสวยงาม ดวงตาที่เคยเป็นประกาย บัดนี้กลับบิดเบี้ยวไปเพราะความเจ็บปวด
ดวงตาก็เจ็บปวดไม่แพ้กัน
นางเปล่งเสียงออกมาด้วยริมฝีปากเปื้อนเลือด “ท่านพ่อ”
“เจ้ายังกล้าเรียกข้าว่าพ่ออีกรึ” บุรุษร่างใหญ่โตลักษณะทรงภูมิ ท่าทางน่าเกรงขาม ถามหญิงสาวด้วยอารมณ์โกรธเกรี้ยวเหลือประมาณ
“ข้า...” หญิงสาวจุกจนไม่สามารถเอ่ยคำใดออกมาได้ นางพยายามกลืนความเจ็บปวดที่กำลังได้รับให้ลงคอไปอย่างยากลำบาก พลางจ้องเขม็งไปยังบุคคลที่นางเรียกว่า ท่านพ่อ
ทั้งสองต่างมองสบตอบสายตากันนิ่งงัน
สายตาที่สองพ่อลูกมองกัน ฝ่ายหนึ่งมองมาที่ร่างของบุตรสาวด้วยสายตาแดงก่ำ ทั้งโกรธทั้งเสียใจ
อีกฝ่ายหนึ่งมองบุรุษผู้เป็นบิดาด้วยสายตาทั้งเจ็บปวดทั้งน้อยใจ แต่ยังคงมุ่งมั่นในจุดยืนของตนเอง
“ข้าไม่ต้องการฝึกวิชาบ้าๆนั่นอีก” หญิงสาวกล่าวเสียงรอดไรฟัน นางพยายามเก็บข่มอาการบาดเจ็บทั้งปวง
“ฮึ วิชาบ้าๆงั้นรึ” ผู้เป็นบิดายังคงคำราม
“วิชาหมื่นโลกันต์ เป็นวิชาอันดับหนึ่ง มีเพียงประมุขของสำนักเช่นข้าเท่านั้น ที่มีวิชานี้” ผู้เป็นบิดาทั้งยังเป็นประมุขของสำนักหมื่นโลกันตร์กล่าวด้วยน้ำเสียงเหี้ยมเกรียมต่อเนื่อง
“ข้า...หงซือกวน เจ้าแห่งยุทธภพ ประมุขสำนักหมื่นโลกันตร์ บุคคลที่ใครๆต่างต้องกลัวเกรง”
“เจ้า...หงเหม่ยหลงบุตรสาวคนเดียวของข้า เจ้าควรภูมิใจและรับการฝึกวิชาอย่างฮึกเหิม...แต่เจ้า”
หงซือกวนเน้นเสียง “กล้าพูดจาไร้สาระเยี่ยงนี้ เจ้าไม่อยากมีชีวิตแล้วใช่หรือไม่?”
“ข้ามั่นใจในฝีมือของตนเองยิ่งนัก” หงเหม่ยหลงกล่าวอย่างหนักแน่น ไม่มีหวั่นเกรง
“นอกจากท่านพ่อแล้ว ข้าไม่ด้อยกว่าใคร” ร่างบางพยุงตัวเองลุกขึ้น ขณะเอ่ยต่อเนื่อง
“ข้าไม่จำเป็นต้องฝึกวิชาหมื่นโลกันต์อีก” จบคำนางตวัดฝ่ามือปล่อยพลังใส่ผู้เป็นบิดาในทันที
หงซือกวนไม่มีหลบเลี่ยง เขาเพียงตั้งรับและส่งกลับอย่างฉับพลัน
สองพ่อลูก จึงผลักพลังใส่กันพัลวัน
ผ่านไปสักพัก ร่างบางของหญิงสาวก็กลิ้งคลุกฝุ่นไปหลายตลบ ด้วยฝีมือยังห่างชั้นกับผู้เป็นบิดา
“แฮ่ก แฮ่ก” หงเหม่ยหลงเหนื่อยและอ่อนแรงเต็มที
แต่สายตายังไม่ยอมจำนน
หงซือกวนรู้ดี นิสัยและแววตาเช่นนั้น นางย่อมได้ไปจากเขาผู้เป็นบิดา แต่ความใจอ่อน มองโลกในแง่ดี นางได้จากผู้เป็นมารดาอย่างไม่ต้องสงสัย
เพราะนิสัยเช่นนี้เขาจึงรักนางผู้เป็นภรรยาอย่างหมดใจจนได้บุตรสาวคนนี้มา
แต่ก็เพราะนิสัยเช่นนี้เช่นกัน จึงทำให้ภรรยาสุดที่รักของเขาต้องจากไปอย่างไม่หวนกลับ
และ...เพราะ...นิสัยเช่นนี้ ที่ทำให้พวกเขาพ่อลูก ต้องห้ำหั่นกัน ด้วยมุมมองที่แตกต่าง
Latest chapter
นางร้ายพ่ายรัก ดวงใจรัชทายาท ตอนที่86 หลี่หงจินหยางวีรบุรุษแห่งแคว้นต้าหลี่ 3 (ตอนจบ)
ภายในตำหนักหลวงของแคว้นต้าหลี่..."สิบกว่าปีมานี่ หยางเอ๋อร์ของเรา ไม่เคยทำให้ผิดหวัง" หลี่ซ่งหมินเอ่ยขึ้นกับหงเหม่ยหลงที่นั่งเคียงข้างกันอยู่ตรงริมระเบียงของตำหนัก ชายหนุ่มยังคงประคองกอดหญิงสาวอันเป็นที่รักเอาไว้ในอ้อมแขนด้วยความรักไม่เสื่อมคลาย ขณะกล่าวต่อเนิบนาบน้ำเสียงเรียบเรื่อย "หยางเอ๋อร์เคยบอกกล่าวแก่ข้าว่าไม่จำเป็นต้องรับสนมเพื่อเสริมอำนาจแต่อย่างใด เพราะอำนาจเหล่านั้นเขาสามารถสร้างขึ้นมาได้" สีหน้าภาคภูมิใจในตัวของบุตรชายหนึ่งเดียวแสดงออกฉายชัดพร้อมๆกับประโยคที่เอื้อนเอ่ยหงเหม่ยหลงที่เพียงนั่งฟังเงียบๆจึงเอ่ยขึ้นอย่างเป็นกังวล "เป็นเพราะข้า หยางเอ๋อร์จึงต้องเหน็ดเหนื่อย เพราะข้าเห็นแก่ตัว ซ่งหมิน...ความรักของเราเป็นดาบสองคม" หญิงสาวหยุดคำอยู่อึดใจก่อนเอ่ยต่อด้วยน้ำเสียงเคร่งเครียด "ปีนี้หยางเอ๋อร์อายุย่างเข้ายี่สิบห้าปีแล้ว เขายังคงครองตัวเป็นโสด ไม่สนใจอิสตรี ทำแต่ศึกสงคราม ไม่สนใจใคร สนใจแต่อำนาจ ทำตัวเหี้ยมโหดเย็นชา สร้างกำแพงให้ตัวเอง เพื่อเป็นเกราะป้องกันพวกเราผู้เป็นบิดามารดา"หลี่ซ่งหมินก้มหน้าน้อยๆยิ้มบางเบาใส่สตรีในอ้อมกอดก่อนเอ่ยถาม "เจ้าคิดเช่นนั้นหรือ
นางร้ายพ่ายรัก ดวงใจรัชทายาท ตอนที่86 หลี่หงจินหยางวีรบุรุษแห่งแคว้นต้าหลี่ 2
"พวกเจ้า พวกเจ้า" เว่ยฟางเริ่มเอ่ยสิ่งใดไม่ถูกนางคล้ายจะเป็นลมจนสาวใช้คนสนิทที่ยืนอยู่ไม่ห่างต้องรีบเข้ามาประคองหยางเจียนเองก็มีอาการไม่ต่างกัน "พวกเจ้าอายุเพียงแค่นี้ มันเร็วไปหรือไม่ที่จะด่วนตัดสินใจ" แต่เหมือนอิ้งลี่จะมิได้ฟังคำห้ามปรามใดๆ หญิงสาวเพียงวิ่งออกไปก่อนจะกระโดดขึ้นม้าคู่ใจแล้วตะบึงควบออกไปจากกลุ่มของหยางเจียนและเว่ยฟาง ซักพักเสียงถกเถียงกันจึงตามมา"ใครเป็นคนรักของเจ้า อิ้งลี่" เสียงนั้นเป็นเสียงของเฟิงหลินนั่นเอง หนุ่มน้อยเอ่ยขึ้นพร้อมทั้งควบม้าให้หนีออกห่างจากการตามติดของอิ้งลี่ "ข้าก็แค่พูดเอาไว้ก่อนล่วงหน้า 5 ปี มิได้รึ" อิ้งลี่ตะโกนขึ้นพลางควบม้าไล่ตามเฟิงหลิน"ไม่ได้" "ทำไมเล่า"และเสียงถกเถียงกันของหนุ่มน้อยกับสาวน้อยก็หายไปพร้อมกับคณะเดินทางขององค์ชายหลี่หงจินหยางท่ามกลางความสับสนงุนงงของผู้เป็นมารดาอย่างเว่ยฟางและหยางเจียนท่ามกลางร่มไม้ตรงทางเดินทอดยาวภายใต้ท้องฟ้าแจ่มใสโอบล้อมไปด้วยสายลมแผ่วเบา"เจ้าคิดว่าอย่างไร หลงเอ๋อร์" หลี่ซ่งหมินเอ่ยถามหงเหม่ยหลงขณะทั้งสองพากันเดินชมนกชมไม้ไปตามทางของอุทยานหลวง"ข้ารู้สึกกังวลเสียยิ่งกว่าการตั้งครรภ์ของตัวเองเ
นางร้ายพ่ายรัก ดวงใจรัชทายาท ตอนที่86 หลี่หงจินหยางวีรบุรุษแห่งแคว้นต้าหลี่ 1
หนุ่มน้อยคนหนึ่งอยู่ในชุดสามัญชนทั่วไปแต่ด้วยใบหน้าที่สะอาดหมดจดงดงามปานเทพเซียน และดวงตาคมกริบฉายแววกล้าแกร่งเกินวัย กำลังควบม้าตะบึงมาก่อนจะผ่อนเป็นเชื่องช้าเดิน เหยาะ เหยาะ เข้ามาหาผู้เป็นบิดาและมารดาที่ยืนรอตนอยู่ด้านตรงลานกว้างกลางพระราชวังราศีของผู้นำผู้มีอำนาจบารมีได้แผ่ออกมาจากตัวหนุ่มน้อยอยู่ตลอดเวลา แม้ว่าเขาจะมีอายุเพียงสิบกว่าปีเท่านั้น หลี่ซ่งหมินและหงเหม่ยหลงยืนมองหลี่หงจินหยางที่กำลังนั่งงามสง่าอยู่บนอาชาคู่ใจ ยามนี้ได้เวลาที่บุตรชายหนึ่งเดียวของพวกเขาจะได้ออกเรียนรู้การเป็นผู้นำที่แท้จริง ศึกครานี้หลี่หงจินหยางได้รับหน้าที่ให้ไปเปิดศึกเพื่อที่จะทำการปิดศึกให้ได้อย่างถาวรกับพวกแคว้นเว่ยที่ยังคงหลงเหลือเมื่อหลายปีก่อน ถึงแม้ว่าพวกแคว้นเว่ยนั้นจะยังไม่มีการจู่โจมหรือเปิดศึกใดๆ กับแคว้นต้าหลี่ แต่จากข่าวกรองที่หลี่ซ่งหมินได้รับนั้น มิใช่ว่าพวกแคว้นเว่ยจะรามือจากการแก้แค้นแต่อย่างใด พวกมันยังคงก่อตั้งกลุ่มกำลังและขยายเพิ่มอำนาจอย่างต่อเนื่องเพื่อรอเวลาที่เหมาะสมสำหรับการกลับมายังดินแดนที่เคยเป็นของพวกมัน แต่การที่จะเป็นฝ่ายรอรับมิสู้เป็นฝ่ายรุกเสียก่อนยามที่
นางร้ายพ่ายรัก ดวงใจรัชทายาท ตอนที่85 อย่าได้กังวล
และเสียงดาบฟาดฟันประสานกันก็ยังคงดังขึ้นอย่างต่อเนื่องในเวลาต่อมาหงเหม่ยหลงเพียงนั่งชมภาพของสองพ่อลูกแลกหมัดประสานกระบี่กันไปมาอย่างนึกชื่นชม ยามนี้หญิงสาวตัดสินใจเอาไว้แล้วว่าจะพยายามตั้งครรภ์ด้วยตนเองโดยไม่สนใจบรรดาสนมนางใดอีกต่อไป แต่ถ้านางไม่สามารถมีลูกได้ดังใจหวังนางก็จะเป็นทุกอย่างให้บุตรชายหนึ่งเดียวของนาง หลี่หงจินหยางนั้น นางจะเป็นทั้งมารดา เป็นทั้งอาจารย์ เป็นทั้งสหายในทุกสถานการณ์ให้กับบุตรชายของนาง แต่การที่จะทำให้หลี่หงจินหยางอยู่ได้ด้วยหน้าที่อันหนักหน่วงในภายภาคหน้าได้นั้น การประคบประหงมย่อมเป็นการกระทำที่ผิดมหันต์ เขาต้องเรียนรู้ในทุกๆเรื่องตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ภายในตำหนักกลางบริเวณห้องรับประทานอาหารของครอบครัวสกุลหลี่ “ออกรบหรือเสด็จพ่อ” หลี่หงจินหยางเอ่ยขึ้นอย่างตื่นเต้นไปทางหลี่ซ่งหมินภายในตำหนักกลางหลังจากทานอาหารร่วมกันเป็นที่เรียบร้อย“ถูกต้อง” หลี่ซ่งหมินรับคำเรียบๆ ก่อนเอ่ยต่อเพื่อขยายความ“ขณะนี้มีข่าวกรองเกี่ยวกับพวกของแคว้นเว่ยที่สามารถหลบหนีไปได้เมื่อหลายปีก่อน พวกมันสามารถสร้างขุมกำลังเอาไว้ในเขตแดนต้าไห่ ข้าอยากให้เจ้
นางร้ายพ่ายรัก ดวงใจรัชทายาท ตอนที่84 ความรัก 2
นางช่างโง่งมจริงดังคำเขากล่าว“ซ่งหมิน... ข้า...” หญิงสาวไม่รู้จะกล่าวสิ่งใด นางเพียงยืนก้มหน้าและเอ่ยออกมาได้เพียงแค่นั้น “หลงเอ๋อร์...” น้ำเสียงทุ้มนุ่มกว่าเดิมเรียกนางจนนางต้องเงยหน้าขึ้นมองสบสายตา “ข้าเองที่เห็นแก่ตัว” หลี่ซ่งหมินขยับเพียงนิดเพื่อดึงร่างบางของหงเหม่ยหลงเข้ามาโอบกอดอย่างนุ่มนวลพลางเอ่ยต่อ“ข้าเห็นแก่ตัวจนละเลยสิ่งที่ควรจะเป็นไปของเมืองหลวง และข้าก็เป็นเช่นนี้ ข้าเลือกเกิดไม่ได้ ข้าเกิดมาเป็นโอรสสวรรค์ ข้าเกิดมาพร้อมภาระหน้าที่อันยิ่งใหญ่และหนักหน่วง มีหลายสิ่งหลายอย่างที่ข้าไม่อาจเห็นแก่ตัว ข้าย่อมต้องเห็นแก่ประโยชน์ของส่วนรวม มีเพียงแต่เจ้า แค่เรื่องของเจ้า ที่ข้ามักจะเห็นแก่ตัว”ชายหนุ่มเอ่ยพลางก้มมองใบหน้าของนางยามนี้เขายังคงเอ่ยต่อด้วยน้ำเสียงจริงจัง“การตั้งครรภ์ การสร้างทายาท เป็นเรื่องที่หนักหนาสาหัสสำหรับสตรี ข้าย่อมเข้าใจ แต่ข้าก็ไม่คิดจะให้ใครมาทำหน้าที่นี้แทนเจ้า มีเพียงเจ้า...”หลี่ซ่งหมินหยุดเว้นคำพูดเพียงนิดก่อนดันร่างของหญิงสาวออกก่อนก้มหน้ามองนางและให้นางได้เงยหน้าสบตาหงเหม่ยหลงทำได้เพียงเงยหน้าขึ้นมองไม่กล้ากล่าวสิ่งใดหลี่ซ่งหมินยังคงเอ่ยต
นางร้ายพ่ายรัก ดวงใจรัชทายาท ตอนที่84 ความรัก 1
หลังจากที่หงเหม่ยหลงได้ตัดสินใจเป็นที่แน่นอนแล้วว่าจะต้องเห็นแก่ระบบเมืองหลวงตามกฎมณเฑียรบาลที่ควรจะเป็นเพื่อประโยชน์สูงสุดของหลี่หงจินหยางบุตรชายหนึ่งเดียวของนาง แต่ยามนี้ นางกลับทำใจไม่ได้ นางทำใจไม่ได้เอาเสียเลย เมื่อนึกถึงภาพของหลี่ซ่งหมินกำลังร่วมรักอยู่กับสตรีอื่น ใจของนางเหมือนจะขาดออกเป็นเสี่ยงๆในขณะที่หงเหม่ยหลงกำลังก้มหน้าก้มตากำหนดจิตใจไม่ให้ฟุ้งซ่านไปมากกว่านี้ หญิงสาวรู้สึกได้ว่ามีคนผู้หนึ่งมาหยุดยืนอยู่ตรงแท่นที่นางกำลังนั่งหมกหมุ่นอยู่ เมื่อนางกำลังควบคุมสติและสีหน้าให้เป็นปกติก่อนจะค่อยๆลืมตาขึ้น เสียงทุ่มต่ำคุ้นหูของบุรุษผู้หนึ่งพลันดังขึ้น “เจ้าต้องการอย่างนี้หรือ”ทั้งน้ำเสียงและประโยคนั้นทำหงเหม่ยหลงถึงกับชะงักงันหันไปสบตากับเจ้าของเสียงในทันที“เจ้าต้องการอย่างนี้จริงๆใช่หรือไม่ หลงเอ๋อร์” ประโยคนั้นของหลี่ซ่งหมินแม้จะเป็นน้ำเสียงราบเรียบแต่หงเหม่ยหลงสัมผัสได้ถึงความไม่พอใจเจือจางผสมผสานอยู่“ท่าน...” หญิงสาวจึงเอ่ยเสียงเบา “ท่านควรจะอยู่ตำหนักของสนมมิใช่หรือ” และประโยคนั้นของหญิงสาวก็ทำหลี่ซ่งหมินชะงันไปในทันทีเช่นกัน ความเงียบงันเข้าปกคลุมทั้งสองโดย
You may also like
เจเจ๊ออกพระผู้นี้คือว่าที่สามีฉัน
นรินทร์ลดา1.0K viewsผู้ไม่เป็นที่โปรดปราน
แอปเปิลโซดา1.3K viewsองค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น
จันทร์กระจ่างภูผา412.5K viewsเพียงรักฝังใจ
LiHong235 viewsองค์รัชทายาทแห่งต้าเหยียน
ใบไม้ร่วงในเมืองร้าง177.0K viewsจะไม่ทนกับบทบาทนางร้าย [รีไรท์ตอนจบ]
คุณยอดวิทย์421 viewsรัชทายาทชะตาฟ้า
เมิ่งซานเชียน260.3K viewsศึกยอดมังกรครองบัลลังก์ แผ่นดินนี้ข้าไม่เอา
สายลมไร้กาลเวลา90.2K views
