LOGINShare
บทที่ 32 โตขึ้นข้าจะแต่งกับนาง (ตอนต้น)
Last Updated:
2025-05-29 18:28:11
Latest chapter
นางร้ายอย่างข้าขอลิขิตชะตาเอง บทที่ 33 เรื่องราวในอดีต (ตอนปลาย)
บทที่ 33 เรื่องราวในอดีต (ตอนปลาย) สุรเสียงกังวานรับสั่งขึ้นอีกครั้งหลังจากหยุดไปราวอึดใจ "พระมารดาของเปิ่นหวางคือจ้าวเต๋อเฟย นางเคยมีสหายรักประหนึ่งน้องสาวนามว่า สวีเล่อจวน พระชายาของเฉินอ๋องแห่งแดนเหนือ ตัวเปิ่นหวางรู้จักพระชายามาตั้งแต่จำความได้ และเรียกขานนางว่าท่านน้า พวกเราสนิทกันมิต่างจากคนในครอบครัว" เขาหยุดเรื่องราวไว้ครู่หนึ่ง กวาดสายพระเนตรมองปฏิกิริยาของคู่สามีสกุลเซียวก่อนจะเริ่มรับสั่งต่อ "หลังจากท่านน้าแต่งงานและให้กำเนิดท่านหญิงน้อยเฉินเล่อชิง เสด็จแม่ของเปิ่นหวางจะส่งชุยมามา ออกไปเชิญนางและธิดาเข้าวังมาเฝ้าทุกสองสามเดือน…ทว่าครั้งสุดท้ายที่เปิ่นหวางและเสด็จแม่ ได้พบท่านน้าสวีเล่อจวนและท่านหญิงน้อย คือสามเดือนก่อนที่จวนเสนาบดีคลัง จะเผชิญกับเภทภัยครั้งใหญ่จนต้องโทษประหาร ตัวเฉินอ๋องที่ถูกกล่าวหาว่ามีส่วนร่วมกระทำความผิดนี้ด้วย ได้หายสาบสูญขณะประจำการอยู่ที่ชายแดน กระทั่งเรือนของพระชายาเฉินอ๋องในจวนแม่ทัพอุดรก็ถูกเพลิงผลาญ พระชายาและท่านหญิงน้อยถูกพบว่าเสียชีวิตอยู่ในกองเพลิง…" ครั้นเล่ามาถึงตรงนี้สุ้มเสียงของซวินเหิงเยว่เริ่มเจือความสั่นเครือเล็กน้อย เขาหันมองซูซื่
นางร้ายอย่างข้าขอลิขิตชะตาเอง บทที่ 33 เรื่องราวในอดีต (ตอนต้น)
บทที่ 33 เรื่องราวในอดีต (ตอนต้น) ทั้งอากัปกิริยาที่ดูแปลกไปอย่างเห็นได้ชัด รวมถึงคำพูดคล้ายมีบางอย่างแอบแฝงของซวินเหิงเยว่ ตั้งแต่เขาได้เห็นหยกเหอเถียนสีแดงของนาง กระตุ้นสัญชาตญาณระวังภัยของเซียวหนิงชิงให้ตื่นตัว เป็นไปได้หรือไม่ว่าเรื่องที่นางข้องใจ ตั้งแต่ตอนทะลุมิติมาแรกๆอาจถูกซุกซ่อนเอาไว้ และหยกแดงที่นางครอบครองอยู่คือคำตอบของปริศนานี้ นอกเหนือจากเซียวเฟิงและซูซื่อที่รู้ถึงความสำคัญของหยกชิ้นนี้ หากนางเดาไม่ผิด ยังมีอีกคนที่อาจรู้จักที่มาที่ไปของมัน… เซียวหนิงชิงก้มหน้าหลุบตาต่ำ เพื่อซ่อนความสงสัยและความหวาดระแวง ซึ่งปรากฏขึ้นในแววตาแวบหนึ่ง ขณะขยับมือเก็บจี้หยกเข้าไปไว้ใต้สาบเสื้อดังเดิม ก่อนเงยหน้าขึ้นมาสบตาซวินเหิงเยว่อีกครั้ง "ไม่มีนะเพคะ ท่านแม่แค่บอกให้ข้าเก็บรักษาให้ดี อย่าให้ใครเห็นอย่างที่บอกท่านอ๋องไปก่อนหน้านี้เท่านั้น" ดูท่าว่าหยกชิ้นนี้และเจ้าของร่าง คงมีที่มาที่ไปไม่ธรรมดา ซูซื่อถึงได้หวงแหนนางและหยกชิ้นนี้มาก กลับไปบ้านวันนี้ นางคงต้องขอคุยกับมารดาเพื่อไขความกระจ่างให้แน่ชัด ทางด้านซวินเหิงเยว่ก็กำลังครุ่นคิดว่า เขาคงต้องขอสนทนากับเซียวเฟิงและซูเหม่ย
นางร้ายอย่างข้าขอลิขิตชะตาเอง บทที่ 32โตขึ้นข้าจะแต่งกับนาง (ตอนปลาย)
บทที่ 32โตขึ้นข้าจะแต่งกับนาง (ตอนปลาย) จ้าวเต๋อเฟยทอดถอนใจให้กับเรื่องราวในวังหลวง ทุกวี่วันมีแต่การแก่งแย่งแข่งขัน ถึงไม่ไปหาเรื่องใคร แต่ก็อย่าคิดว่าเรื่องจะไม่มาหา พระนางเตือนโอรสไม่ให้ทำตัวโดดเด่นเกินไปนัก เยว่เอ๋อร์ของนางก็ปฏิบัติตาม แต่พอผลการเรียนของเขาด้อยลง ฝ่าบาทกลับมาตำหนินาง เรื่องไม่กวดขันเข้มงวดกับพระโอรสจนผลการเรียนแย่ลง ใครจะรู้บ้างว่านางอัดอั้นตันใจอยู่ทุกวันจนแทบอยากหนีไปบวชชีให้มันรู้แล้วรู้รอด!!! ถ้าไม่ติดว่าโอรสยังเล็ก นางคงขอปลดตัวเองออกจากตำแหน่งนี้นานแล้ว นางเหนื่อย… สวีเล่อจวนเอื้อมมาตบหลังมือของจ้าวเต๋อเฟยเบาๆอย่างเห็นใจ ชิวมามาเดินมาบอกว่าองค์ชายเก้าเสด็จกลับมาแล้ว องค์ชายเก้าซวินเหิงเยว่ในชุดผ้าแพรสีท้องฟ้า ย่างเท้าเข้ามาในโถงรับรอง องค์ชายน้อยกิริยามารยาทสง่างาม ดวงพักตร์หล่อเหลาตั้งแต่เด็ก ทว่าสายพระเนตรกลับเย็นชา ละม้ายคล้ายผู้เป็นพระบิดาอยู่หลายส่วน "ลูกถวายพระพรเสด็จแม่" มือเล็กยกประสานค้อมเอวเต็มพิธีการ ก่อนหันไปทำความเคารพสวีเล่อจวน "คาราวะท่านน้า สบายดีนะพะย่ะค่ะ" "องค์ชายเก้าไม่ต้องทำความเคารพหม่อมฉันหรอกเพคะ" สวีเล่อจวนมององค์ชายน
นางร้ายอย่างข้าขอลิขิตชะตาเอง บทที่ 32 โตขึ้นข้าจะแต่งกับนาง (ตอนต้น)
บทที่ 32 โตขึ้นข้าจะแต่งกับนาง (ตอนต้น) เพียงแค่ได้เห็นจี้หยกของเซียวหนิงชิง ซวินเหิงเยว่แทบไม่เชื่อสายตาตนเอง!! หยกเหอเถียนสีแดงโลหิตรูปดอกโบตั๋นเช่นนี้ บนแผ่นดินมีอยู่แค่ชิ้นเดียว ตราประจำตระกูลอ๋องต่างแซ่ แม่ทัพแห่งแดนเหนือผู้สาบสูญ เฉินอ๋อง เฉินชิงเหอ เขาตามหาบุตรสาวของเฉินอ๋องจนแทบพลิกแผ่นดินมาหลายปี ทว่าหลายปีที่ผ่านมากลับคว้าน้ำเหลว พระมารดาของเขาเกือบปลงใจแล้ว คิดว่าธิดาของสหายรัก ตกตายอยู่ในกองเพลิงพร้อมมารดาตามคำบอกเล่า หากหยกตรงหน้าคือหยกชิ้นเดียวกัน นั่นก็หมายความว่า เซียวหนิงชิงคือคนที่เขาตามหามาตลอดใช่หรือไม่! "ชะ ชิงเอ๋อร์ หยกชิ้นนี้เป็นของเจ้าหรือ" "ใช่แล้วเจ้าค่ะ ท่านแม่บอกให้ข้าเก็บรักษาให้ดี ถ้าเป็นไปได้อย่าใครเห็น และที่สำคัญห้ามทำหายหรือเอาไปขายเด็ดขาด ให้รักษาไว้ยิ่งชีพเลยนะเจ้าคะ" ซูซื่อบอกกับนางอย่างนั้นจริงๆ "ขอ…ขอข้าดูหน่อยได้หรือไม่" "มีอะไรหรือเปล่าเจ้าคะ" เรียวคิ้วของเซียวหนิงชิงมุ่นเข้าหากัน เริ่มสงสัยว่ามีอะไรแปลกๆ สีหน้าของซวินเหิงเยว่เปลี่ยนไปตั้งแต่เห็นหยกชิ้นนี้ของนาง "ชิงเอ๋อร์เชื่อใจข้าหรือไม่ ข้าขอสาบานด้วยชีวิต ว่าไม่มีทางคิดร้า
นางร้ายอย่างข้าขอลิขิตชะตาเอง บทที่ 31 ความในใจ (ตอนปลาย)
บทที่ 31 ความในใจ (ตอนปลาย) ซวินเหิงเยว่วางจอกชาในมือลง เอื้อมมากุมมือเล็กไว้ ดวงเนตรคู่คมจริงจังแน่วแน่ โอกาสที่เขากำลังรอคอยมาถึงในที่สุด "ชิงเอ๋อร์ หากเปิ่นหวางบอกเจ้าว่า เปิ่นหวางอยากทำให้เจ้าเสียนิสัยแล้วมีความสุขแบบนี้ทุกวัน ชิงเอ๋อร์จะเชื่อหรือไม่ และที่เปิ่นหวางทำไปก็เพราะ…" จังหวะหัวใจของทั้งสองกำลังเต้นกระหน่ำอย่างบ้าคลั่ง คนรอฟังถ้อยคำถัดไปจากปากของชายหนุ่มนั่งจิกนิ้วเท้าจนเกือบตะคริวกิน! "เพราะอะไรเพคะ" เสียงของเซียวหนิงชิงฟังดูเลื่อนลอยยามเอ่ยถาม ซวินเหิงเยว่สูดหายใจลึก จ้องเข้าไปในดวงตาของหญิงสาวมาดหมาย คำพูดสำคัญหลุดออกจากริมฝีปากหยักได้รูปในที่สุด "เพราะข้าชอบเจ้า ชิงเอ๋อร์ ชอบมากด้วย" ชายหนุ่มแทนตนเองด้วยคำสามัญ เขาอยากให้การสารภาพความในใจครั้งแรกกับสตรีที่ชอบ มีความใกล้ชิดแบบชายหญิงปกติ มิใช่เชื้อพระวงศ์สารภาพกับหญิงสาวที่ตนพึงใจ มือของซวินเหิงเยว่ชุ่มไปด้วยเหงื่อจากความประหม่า เขาลืมไปว่าตนกอบกุมมือเล็กอยู่ ครั้นเห็นใบหน้างามของหญิงสาวแดงก่ำ ทว่าแย้มยิ้มงดงามแฝงความซุกซนให้เขา ชายหนุ่มเลิกคิ้วขึ้นเป็นเชิงถามว่ามีสิ่งใดน่าขันหรือ "หม่อมฉันคิดว่าตัวเอง
นางร้ายอย่างข้าขอลิขิตชะตาเอง บทที่ 31 ความในใจ (ตอนต้น)
บทที่ 31 ความในใจ (ตอนต้น) แทนที่จะปล่อยหญิงสาวลงจากอ้อมแขนตามคำขอ คนเจ้าเล่ห์กลับแสร้งไม่สนใจ ยังคงตีมึนอุ้มร่างนุ่มนิ่มเดินไปถึงเก๋งเรือหน้าตาเฉย หลุบตามองเจ้าของใบหน้างามที่กำลังดิ้นยุกยิก เพื่อให้หลุดพ้นจากอ้อมแขนของเขาด้วยแววตาขบขัน (0;0) ชิวยวี่และชิวเยี่ย 'ท่านอ๋องทรงเจ้าเล่ห์จริงๆพะย่ะค่ะ วางแผนกินเต้าหู้แม่นางเซียวได้หน้านิ่งมาก' "ท่านอ๋องทรงปล่อยหม่อมฉันลงเถิดเพคะ" เซียวหนิงชิงส่งเสียงอ้อนวอน นางเขินสายตาองครักษ์ทั้งสองของรุ่ยอ๋องจะแย่อยู่แล้ว "ชิงเอ๋อร์อยู่เฉยๆ อย่าดิ้น! เดี๋ยวตก" แม้นว่าสุ้มเสียงที่รับสั่งออกมาฟังคล้ายว่ากำลังดุเด็กดื้อกลายๆ ทว่าสีหน้ากลับเผยถึงความพึงใจไม่คิดปิดบัง คนถูกดุใบหน้าง้ำงอ อมลมแก้มป่องปล่อยให้คนตัวโตทำตามใจ เมื่อก้าวมาถึงด้านในของเก๋งเรือ ซวินเหิงเยว่จึงยอมปล่อยเซียวหนิงชิงให้เป็นอิสระ ชายหนุ่มยิ้มกริ่มสีหน้าชื่นมื่นจนหญิงสาวชักเกิดอาการหมั่นไส้ "ทรงแกล้งหม่อมฉันอีกแล้วนะเพคะ ไหนทรงสัญญาว่าจะเลิกแกล้งหม่อมฉันแล้ว" แอบกินเต้าหู้นางแล้วยังจะมายิ้มหน้าระรื่นทำไม่รู้ไม่ชี้ ช่างน่าตีเสียจริง "เปิ่นหวางไม่ได้แกล้งชิงเอ๋อร์เสียหน่อย
You may also like
สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง
ป่าดอกท้อ20.3K viewsทะลุมิติมาเป็นเศรษฐีนีในยุคโบราณ
ต้าซินซิน9.5K viewsทะลุมิติมาเป็นภรรยาตัวน้อยของสามีพิการ
หิมะที่ปลิดปลิว58.8K viewsย้อนรักทวงแค้น
วิ๋นเจิง213.1K viewsย้อนเวลากลับมาเป็นท่านแม่
zuey1.6K viewsนางร้ายของท่านอ๋องปีศาจ
Lovedee1.8K viewsชายาตัวร้ายของท่านอ๋องใบ้
องค์หญิงโนเนม3.6K viewsพรของเซียวเย่วเย่ว
ปลายฝนต้นหนาว2.3K views
