แชร์

ตอนที่ 17

ผู้เขียน: Lirigrhog
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-06-26 09:11:53

หลังจากที่เขาคิดว่า จะใช้วิธีในการไปที่หุบเขานรกโลกันต์ดังนั้นเขาจึงคิดแผนการเพื่อที่จะเก็บดอกไม้ เจ็บแขนมาอย่างไร ดังนั้นเสมียนยงเฟยจึงได้กล่าวอำพันพูดถึงผึ้งมาว่า

เสวียนอยู่เฟย

การที่จะเข้าไปที่หุบเขานรกโลกันต์มันไม่ได้ง่ายเลยนะ มันจะต้องผ่านทุกสิ่งทุกอย่างหลายสิ่งหลายอย่างล้วนแต่เป็นกับดักทั้งนั้นเจ้ามั่นใจแค่ใด ว่าเจ้าจะออกไปจากที่นี่แล้วเจ้ามั่นใจแค่ไหนว่าเจ้าจะไปที่นั่นมันยากเย็นนะแค่เป็นห่วงเจ้า สวามีอย่างเจ้าจะไปได้อย่างไร มันอันตรายยิ่งนัก ถึงจะเป็นดอกไม้ 7 แฉะก็เถอะ 1 ปีมี 1 ครั้ง 1 หนถ้าเข้าใจ แต่สิ่งที่ข้าต้องการ มันไม่ได้ง่ายขนาดนั้นนะ การที่จะได้มันมาต้องแลกกับเลือดโลหิตของท่าน ถ้าลองคิดดูสิว่าถ้าท่านไปโลหิตของท่านจะออกจากตัวท่านไปมากเท่าใด หยางเชิง

หยางเชิง

หยุงเฟยเจ้าฟางข้านะ แม้ว่ามันจะยากเย็นเพียงใดต่อให้เลือดโลหิตของข้าออกจากตัวข้ามากแค่ไหนข้าก็พร้อมที่จะนำมันกลับมาให้เจ้า 1 ปีมีเพียงแค่ 1 ดอก ข้าก็ยอมสละชีวิตเพื่อแลกให้กับชีวิตของเจ้าต่อให้ข้าตาย ข้าก็จะไม่ยอมสูญเสียมันจะที่มากกว่านั้นแค่ไม่ยอมสูญเสียเจ้าแน่ เจ้าต้องกลับมาเป็นคนปกติสมบูรณ์ให้ได้มากที่สุด เจ้าเป็นแค่เพียงร่างไร้วิญญาณที่โดนหลอกหลอนมา ร่างกายจริงๆของเจ้าจะเป็นเช่นไรถ้าไม่มีตัวเจ้าอยู่ที่นี่ เศร้าคิดดูนะ พี่ชายเจ้าทำแบบนี้เพื่อหลอกล่อในการฆ่าตัวของข้าเขาต้องการค่าค่าเขาต้องการดับชีวิตข้าเขาไม่ได้ต้องการดับชีวิตเจ้า ข้ารู้ว่าเขาต้องการทำลายชีวิตข้าเพราะดวงจิตของเจ้ามันคือดวงใจของข้าข้าจำได้ทุกอย่าง ก่อนที่เจ้าจะเป็นแบบนี้ เจ้าได้มอบดวงจิตของเจ้าดวงวิญญาณและชีวิตถวายวิญญาณให้ข้า แล้วถ้าไหวลูกแก้วมังกรให้ข้า เพื่อเป็นการช่วยชีวิตตัวข้า แต่ลูกแก้วมังกรดวงจิตมังกรของเจ้ามันจะสรุปสูญสลายไปต่อให้ชีวิตข้ากลับมาแล้วก็เถอะ แต่ตัวเจ้าจะสูญสลาย เพราะฉะนั้น ไม่ต้องพูดมาก ถ้าไม่ยอมให้เศร้าได้ตายไปจากค่ายอีกครั้งที่ 2 แน่ ถึงครั้งที่แล้วข้าจะตายเพราะพี่ชายเจ้าแต่จิตใจข้ายิ่งมีหัวใจของเจ้าอยู่เพราะฉะนั้น ถ้าจะไม่มีทางให้เจ้าเป็นอันตรายเด็ดขาด

เสวียนหยงเฟย

เออได้ข้าเชื่อท่านข้าเชื่อความรู้สึกของข้าว่าท่านต้องมีชีวิตรอดกลับมาแน่นอน หุบเขานรกโลกันต์ ถ้ารู้ว่ายังไง ค่าล้างท่านไม่ได้ สุดท้ายท่านก็ต้องไป ต่อให้ข้าห้ามท่านแค่ไหนท่านก็จะไปให้ได้สุดแล้วแต่ใจท่านเถอะถ้าไม่รั้งท่านอีกแล้ว ข้ารู้ว่าท่านทำเพื่อข้า แต่ท่านสัญญากับข้าได้หรือไม่ว่าท่านจะกลับมา ถ้าจะต้องไม่เป็นอะไร ฉันต้องกลับมาหาข้ากลับมาอยู่เคียงข้างกัน ถ้านอกสัญญากับข้าไม่ว่าจะนานแค่ไหน ท่านก็ต้องยังมีชีวิตอยู่กลับมาเพื่อเจอหน้าข้า

หลังเสริม

ได้ๆถ้าสัญญาถ้าหยางเชิงหรือเป่าหยางเชิงข้าสัญญาว่าถ้าจะกลับมาหาเจ้าในอีกไม่ช้า ในเดือนหน้า 15 ค่ำเดือน 7 ถ้าจะไปเอาผลผลิตดอกเจ็ดแสนนี้มาให้ได้ เพื่อเจ้าเพื่อชีวิตของเจ้าเพื่อความสุขของเจ้าคือความรักของข้า แม้กระทั่งข้าจะเสียโลหิตไปมากแค่ไหน ก็ต้องมั่นใจต้องเชื่อใจข้าว่าข้าจะกลับมาหาเจ้า ในไม่ช้า คุณแอลครับ ถ้าผมไม่อยู่ ผมช่วยฝากให้คุณ ดูแลเสมือนหลวงเฟ่ยให้ผมด้วย ส่วนองครักษ์ หลีเฉิน คุณก็ อยู่ที่นี่นะครับ แล้วก็ส่วนนาย ห้ามไปเลิกเล่นเด็กค่ะ ไม่งั้นนายโดนฆ่าตายแน่ เข้าใจไหม ทุกคนไม่ต้องห่วง ผมจะกลับมามันไม่ช้า แค่หุบเขานรกกันมันจะไปยากเย็นอะไรกันเล่า ความเป็นความตาย มันขึ้นอยู่กับข้า กลับมา พวกเจ้าเตรียมตัวฉลองได้เลย ฉลอง 3 วัน 3 คืนได้เลย เอาเป็นว่า เวลานี้ ไป เพราะในช่วงนี้เจ้าต้องพักฟื้นตัวเองก่อนส่วนเรื่องพี่ชายของเจ้าค่อย หลังจากนั้น จะไปเล่าเรื่องราวทั้งหมด ถ้าเชื่อว่า สวรรค์ประทานพรให้ข้า มารักเจ้าจริงๆ มีเรื่องที่ต้องเดือดร้อน

หลังจากนั้นพวกเขาทั้ง 5 คน ก็ได้ พูดกัน และมั่นใจสัญญาซึ่งกันและกันว่าจะไม่มีวันทอดทิ้งกันดังนั้นเขาทั้ง 5 คน ก็ได้อยู่กันอย่างตามปกติและ เข้าทั้ง 5 คนนั้น ก็ได้ทำตัวสบายๆกันอีกครั้งก่อนที่จะไปจากนั้น 4 อย่างก็ได้เดินกลับมาเข้าห้อง ของตัวเอง และ มีเฉินก็ได้ตามมาด้วย จากนั้น ทั้ง 4 อย่างและหรี่เฉินก็ได้พูดถึงเรื่องนี้ ดังนั้นเขาจึงคิดว่าการที่ อยากเชิญทำแบบนี้ เป็นการปกป้องเสมือนหยงเคย เขาก็เข้าใจได้อยู่ เขาไม่เคยคิดว่า อย่างเชิงคนนี้จะเป็นคนรอบคอบเสียจริงอย่างเช่นคนนี้ดูเหมือนภายนอกจะเป็นคนดุดันภายนอกเป็นคนนิ่งเงียบเฉยภายนอกเป็นคนดูเหมือนจะน่ากลัวสักนิดนึงแต่ความจริงแล้วเขาเป็นคนจิตใจดีเป็นคนอ่อนน้อมถ่อมตนเป็นคนไม่ถือคน ดังนั้น ทำไมถึงมีอะไรดี ซะยิ่งกว่าตัวเขาอีกเปรียบเทียบกับตัวเขาเขาเป็นคนธรรมดาแทบไม่มีอะไรเลยแม้กระทั่งชีวิตเขาก็ยังไม่กล้าที่จะยอมเสี่ยง มันทำให้เขาละอายแก่ใจ กับสิ่งที่เขาเคยทำ ดังนั้นเขาจึงเข้าใจแล้วว่าทำไมสุเหรี่ยงถึงต้องการอย่างเชิงเป็นอย่างมากทำไมถึงต้องการให้อยากเสริมกลับไปอยู่กับเขามันเรื่องราวเป็นแบบนี้ดังนั้นเขาจึงเข้าใจโดยที่ไม่จำเป็นต้องให้สามีอย่างหรี่เฉิงต้องอธิบายอีกเพราะเขาจึงรู้ว่ารักแท้มันเป็นแบบไหนรักที่มีค่าและคุณค่ามากกว่ายิ่งชีวิตของตัวเองเป็นอย่างไร

ยี่หรี่หยาง

พี่หลี่ เฉิน ฉันถามนายตรงๆนะ ฉันถามได้สักข้อนึงได้ไหม ฉันอยากมั่นใจอะไรสักอย่าง เกี่ยวกับตัวนาย

หลี่เฉิน

ได้ดิถามอะไรหรอ นายอยากรู้อะไรงั้นหรอ อยากรู้อะไรก็ถามมา ฉันไม่เคยห้ามนายนี่ นายน่ะมันช่างคนขี้สงสัยเสียจริง นายเป็นภรรยาฉันแบบไหนกันนะ จริงๆเลย คนขี้แยอยู่ไหนนี่ จะไปปกป้องใครเขาได้กันแล้ว ก็ดูตัวเองซะสิ เป็นผู้ชายซะเปล่าแต่กับขี้แยแบบนี้ จะไปปกป้องเสมือนของเธอได้หรอ

หรือยัง

ในฟังชนะ ฉันมีอยู่หนึ่งคำถาม ถ้าหากวันหนึ่ง ฉันเกิดใกล้ตายขึ้นมา น่าจะช่วยชีวิตฉันไหม หรือน่าจะปล่อยให้ฉันตาย น่าจะทำยังไง เพื่อจะให้ฉันมีชีวิตรอด

ท่านใดนั้นดิฉันไม่พูดพร่ำทำเพลงอะไร ก็เดินเข้าไปโอบกอด ดีอย่างที่ด้านหลัง แล้วก็ซิปข้างหูขึ้นมาว่าตัวเขานั้นไม่ใช่ว่าไม่รักไม่ใช่ว่าไม่ห่วง เขาจับตาจ้องดูแลอยู่ตลอดเขาเป็นห่วงอยู่ตลอดไม่ว่าจะเป็นยามไหนยามกินยามหลับยามนอนเขาค่อนข้างจะเป็นห่วง 4 อย่างเป็นอย่างมากเพราะรู้ว่าดีอย่างนั้นเป็นคนที่อารมณ์ร้อนงี่เง่าแต่ว่าเขาก็เห็นความอ่อนแอของดีอย่างเป็นบางครั้ง ตัวเขานั้น โอบกอดอย่างอ่อนโยนและจับตัว 4 อย่างหันมาหาตัวเขา แล้วสูบอย่างอ่อนโยน มันทำให้ ดีอย่างรู้สึกว่าความอบอุ่นเช่นนี้ มันดีซะยิ่งกว่าที่เขาเคยรับมา มันทำให้เขารู้สึกว่า การที่ได้อยู่ใกล้คนที่เขารักสักคนนึงมันอบอุ่นแค่ไหน จากที่เดิมๆตัวเองเคยเย็นชาเคยทำตัวไร้สาระงี่เง่ากับทุกคนไปวันๆแต่กลับไม่รู้เลยว่าความห่วงใยที่เขาได้รับนั้นมันมีมากมายมหาศาลมากกว่าที่ ตัวเองนั้นจะหาได้ ความรักที่แท้จริงของเขาเขากลับไม่เคยรู้เลยว่าการมีความสัมพันธ์รักกันแบบนี้มันทำให้มีความสุขได้ด้วยอย่างนั้นหรอ จากที่เป็นคนที่ชอบผู้หญิงหรือผู้หญิงมาตลอดแต่กลับมาเจอเพียงคนคนหนึ่งมันทำให้จิตใจเขาเปลี่ยนแปลงจะทำให้เขารัก ดีเสมอ และความรักจากคนคนนึงมันก็ไม่ใช่เรื่องง่าย เขาเป็นคนไร้สาระ ไปวันๆ ไม่เคยเอาจริงเป็นว่าเล่นแต่หลังจากนี้ไปเขาก็ได้รู้ว่าคนที่ตัวเองอยู่ด้วยทุกวันนี้กลับทำให้ตัวเองนั้นมีความสุขมากยิ่งกว่าอยู่กับผู้หญิง มันทำให้เขารับรู้ว่าความรัก ถ้าเทียบไม่ได้ ผู้หญิงทุกคนที่เขาอยู่ด้วย แต่มันทำให้ดีอย่างได้รับรู้ว่าผู้หญิงทุกคนที่เลี้ยงได้นอนด้วยกับไม่มีความสุขเหมือนกับเป็นการจอมปลอมโกหกความรู้สึกตัวเองไปวันๆแต่เพราะเขาได้มาอยู่กะหรี่ถึงและได้รับความรู้และรสชาติ กับความสัมพันธ์แบบนี้มันทำให้เขารู้สึกว่าความรักของหลี่เฉิงมีค่าซะยิ่งกว่าผู้หญิง ที่ผ่านมา เขาไม่เคยคิดเลยว่าอยู่เชิงนั้นจะเป็นผู้ชาย ที่ทำให้เขาตกหลุมพรางรักได้ขนาดนี้

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • นาย CEO เจ้าของบริษัท กับเสมียนหยงเฟยเจ้าแห่งแดนมังกร   ตอนที่ 2 ( ตอนจบจบอย่างสมบูรณ์)

    อย่างเชิง ได้ๆข้ารับปากเจ้า เฮ้ย ชอบอย่าพูดมากนักเลย เจ้าเป็นภรรยาของข้า เจ้าเป็นหนึ่งเดียวของข้า แล้วข้าจะย่อมไปมีผู้อื่นได้ยังไงกันเล่า จริงหรือไม่ ฮ่าๆๆ เฉย ท่านคิดว่าอย่างไร ท่านคิดว่าข้าลงเอยกับเจ้านายของท่านสมควรหรือไม่ หลี่เฉิง กราบขอบคุณท่านโทรมาบานพะยะค่ะ แล้วหม่อมคิดว่า ก็ควรอย่างยิ่งนะพะยะค่ะ ในความรู้สึกของกระหม่อมเอง ก็มีความสุข เกือบล้นไปด้วยความรักของท่านทั้งสองคน ถ้าทั้งสองคน เป็นคู่ที่ส่งแต่กิ่งทองใบหยกจริงๆ และข้าเชื่อว่าวัฒนธรรมทั้งสองจะต้องปกครองบ้านเมืองได้อย่างแน่นอนพะยะค่ะ คุณโอ๊ตสุดท้ายย่านท่านเป็นนายของข้าท่านย่อมมีความสุขแน่นอนอันนี้ข้อนี้ข้ารู้ดีแต่ส่วนเจ้า หนี่หยางถ้าไม่รู้ว่าเจ้า จะมีความสุขหรือไม่ถ้าอยู่กับข้าแต่ถ้าเจ้าอยู่กับข้าแล้วไม่มีความสุขก็ยินดีที่จะลาจากพระเจ้า จะกลับไปใช้ชีวิตเช่นเดิม หลี่หยาง อะไรนะไหนบอกว่าไงนะ น้อยนายคิดจะเลิกกับฉันงั้นหรอ มันเป็นไปไม่ได้หรอก นายคิดจะแยกทางกับฉันหรือไง ในเมื่อนายทำฉันแบบนี้แล้วนะ ใครที่ไหนมันหลงรัก คืนหมดเจ็บไปหมดแล้ว แล้วอย่างนี้ เรายังจะอยากเลิกกับฉันอยู่อีกหรอ อีกคนบ้าเอ้ย ทำอะไรไม่มีความรับผิดชอบช

  • นาย CEO เจ้าของบริษัท กับเสมียนหยงเฟยเจ้าแห่งแดนมังกร   ตอนที่ 1 ( ตอนพิเศษ ตอน ไม่ใหญ่วันงานแต่ง)

    ณวันเช้ารุ่งขึ้น อย่างเฉิงก็ได้ลุกขึ้น และสั่งให้แม่บ้านเตรียมอาหารให้กับแสวงหยงเฟยและทุกคนในบ้านดังนั้นเขาจึง รอให้ สุรินทร์หลงไฟ ตื่นขึ้นมา และเขานั้นจะหยิบแหวน ที่เขาสั่งเตรียมไว้ ในราคา 50 ล้าน ดังนั้นเขาจึงคิดเพียงแค่ว่าเขาจะขอซื้อเหรียญหลวงเฟยแต่งานอย่างเป็นทางการอีกครั้งหนึ่งถ้าเขารู้ว่าความสุขที่แท้จริงคือการมีคู่ ที่ยั่งยืน เขาสองคนนั้นอยู่กันมาในทุกชาติทุกภพ แต่สุดท้ายก็ล้วนกลับมาเป็นคนรักกันเหมือนเดิม เป็นความรักที่ไม่มีสิ้นสุดเป็นจุดที่ไม่จางหายไป และ บุหรี่ เฉินกับ 4 อย่างนั้นก็ได้ แต่งงานเหมือน เช่นกัน เขาจะจัดงานให้ใหญ่โตเช่นกัน ในความคิดของอย่างเฉยๆนั้นจะให้มอบความสุขให้กับ 2 คนนี้โดยการจัดงานแต่งงานคู่เช่นกัน ในเรื่องดังกล่าวได้ตื่นขึ้นแต่เขารู้สึกว่า เขาเจ็บเนื้อเจ็บตัวไปหมดแต่ก็ไม่ได้สนใจอะไรมากมายดังนั้นเขาจึงตื่นขึ้นมาแล้วเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วรีบลงไปด้านล่างของห้องอาหารทันทีดังนั้นเขากลับแปลกใจว่าทำไมถึงไม่มีใครเลยหรือว่าทุกคนหายไปกันหมดดังนั้นเขาจึงวิ่งตามหาทั่วบ้านแต่ก็ไม่เจออย่างเฉิงไม่เจอหรี่หยางไม่เจอหรีดถึงและแม่บ้านหรือคุณแอล เขาก็ไม่เจอแต่เขาคงแปลกใจเพียงแ

  • นาย CEO เจ้าของบริษัท กับเสมียนหยงเฟยเจ้าแห่งแดนมังกร   วันที่ 20 ( ตอนจบ แต่ยังไม่จบ สมบูรณ์)

    หลังจากที่พี่ห้าวและพวกพ้องได้สูญสิ้นแตกสลายดังนั้น เหล่าเสมียนยงเฟย และสามีของตัวเองและพวกพ้องก็ได้กลับสู่โลกมนุษย์เพื่อพักฟื้นและฟื้นฟูร่างกายอีกครั้งดังนั้นเขาจึงใช้พลังภายในของตัวเองที่มีหลงเหลืออยู่ ถ่ายทอดพลังให้กับเสมือนหลงเฟเฟต์เป็นระยะระยะจนร่างกายดีขึ้นและฟื้นฟูสภาพจิตใจและความรู้สึกของตัวเอง และ ฟื้นฟูจินตาตัวเองให้ได้ดีขึ้น ดังนั้น จึงกล่าวขึ้นพูดคำว่า คำนึงที่เขานึกถึงช่วงตอนที่เสมือนอยู่เคยนั้นมาแรกๆเขาจึงไม่แปลกใจเลยว่าทำไมใส่แหวนหย่งเฟยถึงได้หาเขาเจอในความฝันเพราะจิตใจที่นั่นแฟ้งจิตใจที่ผูกพันจึงตามหากันเจอ รักไม่มีพรมแดนจริงๆ ดังนั้นเขาจึงหันไปจับมือของใส่แหวนหยกเคยที่นอนหลับพักผ่อนอยู่บนเตียงดังนั้นเขาจึงเอ่ยพูดขึ้นว่า อย่างเชิง ยุงเฟย เช่าผ่านพ้นเคราะห์แล้วถ้าคิดว่าเจ้า คงจะดีขึ้นในภายหลังนะ เจ้ารู้บ้างไหมว่าครั้งแรกที่ข้าลงมาบนโลกมนุษย์ ถ้าไม่คิดว่าข้าจะเจอเจ้าอีก คนที่เกลียดชังอย่างข้า กลับหลงรักเจ้าอีกครั้งข้าเข้าใจเจ้าถิ่นมาตลอดคิดค่าคิดว่าเจ้าหญิงข้าไปข้าคิดว่าเจ้าทิ้งข้าไปเสียอีกถ้ากลับไม่คิดว่า หลังจากที่ข้าถูกพันหนึ่งในโหดหินนั่น มันทำให้ข้ารู้สึกเจ็บปวดเ

  • นาย CEO เจ้าของบริษัท กับเสมียนหยงเฟยเจ้าแห่งแดนมังกร   ตอนที่ 19

    หลังจากที่เขาทั้ง 3 ได้ต่อสู้กับพี่ชายของตัวเองนั้น ดังนั้นก็มีเสียงอยู่ 1 เสียงที่ได้วิ่งเส้นเข้ามาเทเลอร์ทะล่าเข้ามาไม่ได้ตั้งใจจึงทำให้เขาทั้งสามคนหลังจากให้ได้ยินแต่เสียงแต่ไม่ได้หันหลังไปเขาจึงรู้ว่ามีเสียงดังเพิ่มขึ้นมาโดยตกใจเป็นอย่างมากเขาถึงหันหลังไปดูเราได้พบว่า 4 อย่างได้วิ่งเข้ามาช่วย ทันทีโดยพร้อมกับปืนใหญ่ ยิงซ้ำไป 2 ครั้งจนทำให้ พื้น กระจายออกแต่ก็ไม่เป็นอะไรมากทั้ง 3 คน หรี่อย่างนั้นเห็นหลี่เฉินนั้นบาดเจ็บเขาจึงดึงเข้ามาและเขาสั่งให้ลูกน้องของเขานั้นวิ่งเข้ามาล้อมรอบที่ 5 ไว้ และเขานั้น ได้เอ่ยพูดขึ้นว่า หลี่หยาง นายคิดว่านายตื่นคนเดียวหรือยังไงกันเล่า นายน่ะ ตัวโตซะเปล่านะมีสมองบ้างไหมเนี่ย คิดจะสแก่งแย่งชิงดีกับพวกฉันเนี่ยปัดเอ้ยแล้วนายเห็นหรือเปล่าพวกฉันคือใคร ว่าฉันจะเป็นใครก็ช่างครั้งที่แล้วแกน่ะทำลายชั้นเจ็บมากเลยนะแต่ครั้งนี้ฉันไม่ยอมเด็ดขาดน้อย แกมาทำอะไรกับสุดที่รักของฉัน ถ้าเป็นอย่างนั้นฉันจะระเบิดบึ้มแกให้กระจายออกไปเลย นี่แหละ ชีวิตจริงของฉันฉันจะเอาจริงกับแกแล้วนะ ถึงนายจะเป็นพี่ชาย ของเพื่อนฉัน นับจากนี้ ฉันจะกวาดล้า

  • นาย CEO เจ้าของบริษัท กับเสมียนหยงเฟยเจ้าแห่งแดนมังกร   วันที่ 18

    1 เดือนต่อมา 15 ค่ำเดือน 7 หลังจากที่เขา ทั้งลูกน้องและองครักษ์และเสวียนหยงเฟย และหรี่หยาง ก็ได้ร่ำลา หยังถึง และ 1 อย่าง เป็นที่เรียบร้อย และกำลังจะเดินทางไปยังหุบเขา นรกโลกันต์เพื่อที่จะ ไปเก็บดอกไม้ 7 แชร์เพื่อที่จะมา รักษาเสมือนโหงเฟยให้แสวงหลงไฟร้านได้มีร่างจริง และใช้ชีวิตตามปกติได้ เพราะดังนั้นเขาจึงจะไม่ยอมให้คนอื่นเขาเคยในร่างเงานี้ สูญสลายไปอย่างแน่นอน เขารู้ดีว่าดอกไม้แฉะๆนั้นหายากยิ่งนัก 1 ปีมี 1 ครั้ง 1 ดอกมีผลเดียวดังนั้นเขาจึงพยายามที่จะดิ้นรนและ ต้องการสิ่งสิ่งนั้นเพื่อที่จะมาช่วยเหลือภรรยาของตัวเองโดยไวดังนั้นเกิดไฟสะท้านโลกันต์ ได้ขึ้นมาจากนั้นคนที่คอยยืนอยู่เบื้องหน้านั่นก็คือพี่ชายของเฉินหยวนเฟยพี่ชายใส่แหวนหยกไฟนั้นรู้ว่าตอนนี้เสมือนอยู่เคยอยู่กับหยางถึง ดังนั้นเขาจึงสั่งให้ลูกน้องและเหล่าบรรดา พวกเหล่าทหารของสวรรค์นั้นคอยขัดขวางเพื่อที่จะไม่ให้ยาเสริมนั้นได้ดอกไม้ เจ็บแขนนั้นไปกลับไปรักษาให้แสวงหงส์สดซื้อได้ ดังนั้นอย่างเฉยๆและมีเฉินก็ได้ร่วมมือกันได้สู้ผ่านพ้น ไปยัง ภูเขาสะท้านโลกันต์ ไม่ว่านรกโลก จะเป็นอย่างไรแต่สุดท้ายก็ต้องสูญสลายอยู่ดี และภูเขานรกโลก

  • นาย CEO เจ้าของบริษัท กับเสมียนหยงเฟยเจ้าแห่งแดนมังกร   ตอนที่ 17

    หลังจากที่เขาคิดว่า จะใช้วิธีในการไปที่หุบเขานรกโลกันต์ดังนั้นเขาจึงคิดแผนการเพื่อที่จะเก็บดอกไม้ เจ็บแขนมาอย่างไร ดังนั้นเสมียนยงเฟยจึงได้กล่าวอำพันพูดถึงผึ้งมาว่า เสวียนอยู่เฟย การที่จะเข้าไปที่หุบเขานรกโลกันต์มันไม่ได้ง่ายเลยนะ มันจะต้องผ่านทุกสิ่งทุกอย่างหลายสิ่งหลายอย่างล้วนแต่เป็นกับดักทั้งนั้นเจ้ามั่นใจแค่ใด ว่าเจ้าจะออกไปจากที่นี่แล้วเจ้ามั่นใจแค่ไหนว่าเจ้าจะไปที่นั่นมันยากเย็นนะแค่เป็นห่วงเจ้า สวามีอย่างเจ้าจะไปได้อย่างไร มันอันตรายยิ่งนัก ถึงจะเป็นดอกไม้ 7 แฉะก็เถอะ 1 ปีมี 1 ครั้ง 1 หนถ้าเข้าใจ แต่สิ่งที่ข้าต้องการ มันไม่ได้ง่ายขนาดนั้นนะ การที่จะได้มันมาต้องแลกกับเลือดโลหิตของท่าน ถ้าลองคิดดูสิว่าถ้าท่านไปโลหิตของท่านจะออกจากตัวท่านไปมากเท่าใด หยางเชิง หยางเชิง หยุงเฟยเจ้าฟางข้านะ แม้ว่ามันจะยากเย็นเพียงใดต่อให้เลือดโลหิตของข้าออกจากตัวข้ามากแค่ไหนข้าก็พร้อมที่จะนำมันกลับมาให้เจ้า 1 ปีมีเพียงแค่ 1 ดอก ข้าก็ยอมสละชีวิตเพื่อแลกให้กับชีวิตของเจ้าต่อให้ข้าตาย ข้าก็จะไม่ยอมสูญเสียมันจะที่มากกว่านั้นแค่ไม่ยอมสูญเสียเจ้าแน่ เจ้าต้องก

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status