LOGINShare
EP 31 เมียผมชอบ
Last Updated:
2025-06-16 21:47:19
Latest chapter
นายมันไม่ใช่บอดี้การ์ด พิเศษใส่ไข่ 5 nc นิดๆ
“ตื่นแล้วเหรอครับ งั้นพี่ออกไปข้างนอกนะ หนูญาจะได้อาบน้ำแล้วเดี๋ยวลงไปกินข้าวเช้าพี่เตรียมไว้ให้แล้ว”ธามที่เปิดประตูห้องเข้ามาพอดีเพื่อจะปลุกหญิงสาวให้ตื่นขึ้นในตอนเช้าเหมือนทุกวัน เขาต้องชะงักหยุดยืนเพียงแค่หน้าประตูห้องนอนเพราะหญิงสาวตื่นก่อนที่เขาจะเข้ามาและเขาก็ไม่ควรจะเข้าใกล้เธอมากไปกว่านี้เพราะเธออาจจะอาเจียนใส่หน้าเข้าได้“พี่ธามขยับมาใกล้หนูญาอีกนิดได้ไหมคะ”ญาลินตื่นมาในเช้าวันใหม่ที่แสนสดใสแต่วันนี้เธอรู้สึกสดใสมากกว่าทุกวันที่ผ่านมา ไม่แม้แต่จะเวียนหัวเหมือนทุกวันจนเธออยากให้เขาเข้ามาใกล้เพื่อจะได้รู้ว่าเธอหายแพ้ท้องแล้ว“แน่ใจนะ”“ค่ะ”ร่างใหญ่ค่อยๆ ก้าวเดินอย่างช้าๆ ทีละก้าว ใจหนึ่งก็หวาดหวั่นกลัวเธอจะอาเจียนออกมาและมันคงจะไม่ดีถ้าเป็นแบบนั้นเพราะท้องของหญิงสาวเริ่มขยายใหญ่แล้วเขากลัวว่าเธอกับลูกจะเป็นอะไร“ไม่เหม็นแล้วค่ะ”แรงลมจากเครื่องปรับอากาศพัดผ่านร่างใหญ่นำพากลิ่นกายแสนหอมที่เธอแสนคิดถึงเข้าจมูกเธอ ญาลินถึงกับอมยิ้มออกมาอย่างสุขใจ เธอจะได้อยู่ใกล้เขาอีกครั้งหลังจากห่างกันมาเกือบสองเดือน“พี่เข้าไปกอดหนูญาได้ไหม”“ได้สิคะ”“ชื่นใจจัง ลูกชายพ่อไม่แกล้งพ่อแล้วใช่
นายมันไม่ใช่บอดี้การ์ด พิเศษใส่ไข่ 4
"เป็นอะไร ทำไมต้องทำหน้าเหม็นพี่ขนาดนั้น"ครึ่งปีกว่าที่ชีวิตคู่ของเขากับเธอราบรื่นดี ก็จะไม่ดีมาช่วงสามสีวันที่ผ่านมาเธอบ่นเขาว่าเหม็นอย่างรุนแรงและก็อาเจียนใส่เขาแทบจะทุกครั้งที่เขาเข้าใกล้จนเขาเริ่มจะน้อยใจกับสิ่งที่เธอทำ"ก็มันเหม็น"ญาลินไม่ได้แกล้งแต่เธอเป็นจริงไม่รู้ว่าเพราะอะไร เธอเองก็พยายามหาสาเหตุอยู่แต่เธอไม่สามารถเดินออกไปนอกบ้านไปไหนได้เพราะมันเวียนหัวอย่างรุนแรงทุกครั้งที่เธอเจอแสงแดดจ้าด้านนอก"ญาลินอย่ามาล้อพี่เล่นแบบนี้นะ"เขาแอบถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนจะก้าวหลบแทบไม่ทัน เพราะแค่จะเข้าไปหอมแก้มเธอก่อนออกไปทำงานเธอก็จะอาเจียนใส่เขา"หนูเหม็นจริงๆ นะคะ"ญาลินยังคงพะอืดพะอมอย่างบอกไม่ถูกทั้งที่เขาก็ใส่น้ำหอมของเธอขวดเดิมเหมือนทุกวัน เสื้อผ้าเขาเธอก็เป็นคนซักเองกับมือแต่ทำไมกลิ่นเขาถึงได้ชวนอาเจียนออกมาทุกครั้งที่เข้าใกล้แบบนี้ก็ไม่รู้“พี่ไปทำงานก่อนนะ มีอะไรรีบโทรหานะ”ร่างใหญ่ก้าวเท้าออกจากบ้านด้วยความหงุดหงิดที่ไม่ได้กอดไม่ได้เข้าใกล้เมียมาหลายวันแต่สุดท้ายก่อนจะเดินพ้นประตูบ้านออกไปเขาก็อดเป็นห่วงเธอไม่ได้ต้องหันมาสั่งเธอให้คิดถึงเขาเป็นคนแรกอยู่ดี“ค่ะ”ญาลินถอนหายใจเ
นายมันไม่ใช่บอดี้การ์ด พิเศษใส่ไข่ 3 25+++
“ยาหยีอยู่ไหนครับ”เสียงใหญ่เรียกหาเมียตั้งแต่ก้าวเท้าเข้าบ้าน ที่มีเพียงเขากับเธออยู่ด้วยกันสองคนเพราะญาลินอยากให้เป็นแบบนั้นเธอไม่อยากมีแม้แต่สาวใช้“อยู่ในครัวค่ะ”ญาลินกำลังวุ่นวายอยู่ในครัวตอบสามีออกไป โดยที่มือเธอยังตั้งนาฬิกาจับเวลากับโทรศัพท์มือถือเพื่ออบขนม“ทำอะไรจ๊ะ หอมฟุ้งไปทั้งครัวแบบนี้”ร่างใหญ่เดินตามเสียงและกลิ่นหอมฟุ้งของขนมเข้ามาในครัว ที่ซึ่งภรรยาของเขาจะมาเก็บตัวอยู่ในนี้เกือบทั้งวันนอกเหนือจากออกไปทำงานนอกบ้านด้วยเหตุผลที่ว่าต้องการเป็นแม่บ้านที่สมบูรณ์แบบที่สุด“ลองหัดทำขนมตามที่พี่ไอสอนมาค่ะ”ญาลินวางโทรศัพท์ลงบนโต๊ะพร้อมกับนั่งลงบนเก้าอี้เพื่อผ่อนคลาย วันนี้โจทย์ทำขนมของเธอยากมากจนต้องโทรข้ามประเทศไปหาพี่สาวหลายรอบและก็ยืนทำมานานหลายชั่วโมงแล้ว“เสร็จหรือยัง ผัวหิวแล้ว”“ใกล้แล้วค่ะ ว้าย”เขาแอบเดินเข้ามาด้านหลังเธอก็จะกดปลายจมูกลงบนแก้มที่มีแต่ฝุ่นแป้งเต็มแรงพร้อมกับสูดหอมราวกับจะเอาเนื้อเนียนบนแก้มขาวของเธอเข้าไปในตัวเขาพร้อมลมหายใจด้วยสะอย่างนั้น“ขนมยังไม่สุก กินเมียแทนก่อน ชื่นใจจัง”ธามละจากอีกแก้มมาอีกแก้มด้วยความชื่นใจ ทั้งวันที่ทนนั่งทำงานเขาเฝ้าแต่คิ
นายมันไม่ใช่บอดี้การ์ด พิเศษใส่ไข่ 2 25+++
"หนูญาขอขับรถบ้างได้ไหม"ญาลินนั่งมองทางข้างหน้าพร้อมกับหันมองคนขับรถด้วยความเงียบมาสักพัก และบวกกับความเบื่อที่ต้องนั่งรถมาหลายชั่วโมงตั้งแต่มาถึงเมืองไทยเพื่อที่จะกลับโรงแรมของเขาทำให้เธออยากหาอะไรที่มันตื่นเต้นทำบ้าง"อีกนิดเดียวก็ถึงโรงแรมแล้ว อีกอย่างมันมืดมากด้วยพี่ไม่ให้ขับมันอันตราย"เขารู้ว่าเธอเริ่มเบื่อแต่ความปลอดภัยของเธอต้องมาเป็นอันดับหนึ่งเขาไม่ยอมให้เธอทำอะไรที่เสี่ยงเป็นอันขาด"ใจร้ายจัง"สองแขนเล็กกอดเข้าหากันแน่นบนอกอิ่มพร้อมคำบ่นที่แสนหวานหู เธอไม่ได้น้อยใจเขาแต่แค่อยากหาอะไรทำคั่นเวลาเพราะกว่าจะถึงโรงแรมก็อีกเกือบชั่วโมง"หนูญาไม่เคยขับรถในเมืองไทยนะ""ก็พี่ธามไม่เคยอนุญาตสักครั้ง"เธอมาเมืองไทยเป็นร้อยรอบตั้งแต่แต่งงานกับเขา แต่เขาไม่เคยอนุญาตให้เธอขับรถเลยสักครั้งทั้งที่อยู่อังกฤษเธอขับรถไปไหนมาไหนด้วยตัวเองตลอด"แต่ถ้าขับพร้อมกัน"ในหัวเขาเริ่มคิดอะไรที่มันเข้าข้างตัวเองได้ก่อนที่จะเลี้ยวรถเข้าข้างทางเพื่อจัดการคุยกับเธอให้รู้เรื่องเพราะไม่อย่างนั้นว่าที่คุณแม่อาจจะอารมณ์เสียหลายชั่วโมงได้มันจะไม่ดีต่อการทำลูกต่อไป"ขับพร้อมกัน"ญาลินทวนคำพูดของเขาอีกครั้ง เธอไ
นายมันไม่ใช่บอดี้การ์ด พิเศษใส่ไข่ 1 25+++
“พี่ธามมาถึงนานแล้วเหรอคะ”ร่างเล็กที่เอาแต่ทำงานเดินย่างกรายเข้ามาในบ้านคอนเนอร์เหมือนอย่างเคยทุกวันแต่วันนี้เธอดันลืมไปสนิทเลยว่าสามีของเธอกลับมา และเธอก็ทำให้มันเหมือนว่าเธอแค่มาช้าไปนิดไม่งั้นเรื่องนี้คงไม่จบง่าย“สักพัก”เขามายืนรอภรรยาตรงหน้าประตูบานนี้นานแล้ว พยายามที่จะไม่แสดงอารมณ์อะไรเพราะรู้ว่าเธอกำลังทำงานในสิ่งที่รักและมีความสุขแต่ก็อดไม่ได้ที่จะน้อยใจที่เธอไม่สนใจเขา“น้าหนูญากับน้าธามแม่ไอให้มาตามไปที่โต๊ะอาหารค่ะ”เบลล่าวิ่งมาทำหน้าที่ที่ถูกไอลินผู้เป็นแม่ไหว้วานให้มาทำ แต่ดูเหมือนสถานการณ์ตรงหน้าจะไม่ค่อยดีเท่าไรเพราะปกติน้าธามของเธอจะไม่หน้าบึ้งใส่น้าหนูญาเลยต่างจากตอนนี้ที่หน้าของน้าธามบึ้งยิ่งกว่าอะไรอีก“จ้ะ เดี๋ยวน้ากับน้าธามรีบตามไป”ญาลินหันมายิ้มตอบเบลล่าผู้เป็นหลานสาวและหันไปยิ้มให้ธามเพื่อหวังจะให้รอยยิ้มสดใสของเธอเรียกธามคนเดิมกลับมา“น้าขอตัวนะเบลล่า ฝากบอกแม่ไอด้วยว่าน้าไม่ค่อยสบาย”เขาไม่อาจเก็บความน้อยใจไว้ได้ เมียไม่สนใจก็ไม่รู้จะไปนั่งกินข้าวข้างกันทำไมขนาดงอนแบบนี้ยังไม่คิดจะง้อ“ไปหาคุณหมอไหมคะ”“ไม่ต้องหรอกจ้ะ พักสักนิดก็คงหายสงสัยจะนั่งเครื่องนานไ
นายมันไม่ใช่บอดี้การ์ด EP 33 จบบริบูรณ์
“พี่ธาม”ร่างเล็กลืมตาตื่นขึ้นมาในช่วงสายของอีกวันด้วยร่างกายที่ยังอ่อนเพลียอยู่ แต่ดวงตากลมสวยก็เบิกโตด้วยความใจหายที่ไม่มีเขานอนแอบอิงข้างกาย“ไปทำงานแล้วเหรอ ทำไมไม่บอกกันบ้างนะ”ญาลินลุกขึ้นพร้อมความระบมไปทั้งตัวกับบทรักที่แสนยาวนานกับเขาที่ไม่เว้นแม้แต่ผมยาวสลวยของเธอยังคงมีรอยเปรอะเปื้อน นี้เขาไม่คิดจะปลุกเธอเพื่อบอกลาก่อนออกไปทำงานหรือออกไปนอกห้องเลย“จะใส่ชุดไปยั่วให้เป็นบ้าไปเลยคอยดู”ร่างเล็กก้าวลงจากเตียงตรงไปยังห้องน้ำเพื่อจัดการกับตัวเองและจะได้รีบลงไปจัดการกับเขาต่อให้รู้ไปเลยว่าถ้าไม่บอกเธอก่อนว่าจะไปไหนแบบนี้เขาจะเจอดีแค่ไหนไม่นานร่างเล็กก็ก้าวเดินออกมาจากในห้องน้ำเนื้อตัวหอมฟุ้งไปทั่วห้องเพราะเธอจัดการขัดสีฉวีวรรณเป็นอย่างดีเพื่อให้ผิวกายผุดผ่องหน้ามองกว่าเดิมจะได้ลงไปยั่วเขาให้ดิ้นตายคาอกเธอ“เสื้อผ้าไปไหนหมดนะ”ญาลินเดินวนไปรอบห้องที่กว้างเกินห้องพักทั่วไปห้องนี้จนทั่วเพื่อสำรวจและก็หาเสื้อผ้าของเธอไปด้วย ก่อนจะมาหยุดตรงหน้าตู้เสื้อผ้าหลังใหญ่ที่คล้ายกับตู้เสื้อผ้าในห้องนอนของเธอไม่มีผิดร่างเล็กยืนยิ้มอยู่บนความน้อยใจของตัวเองที่ธามใส่ใจทุกรายละเอียดในชีวิตของเธอไ
You may also like
