หูหลินหลินเมื่อหายตกใจ ก็ไม่ได้ขัดขืนอะไร จิ้งจอกสาวเมื่อบำเพ็ญตบะจนมีอายุห้าร้อยปี ก็จะสามารถกลายร่างเป็นมนุษย์ได้ เมื่อกลายร่างเป็นมนุษย์แล้วจิ้งจอกสาวทุกตนจะต้องใช้พรหมจรรย์ของตัวเองเซ่นสังเวยให้เซียนจิ้งจอก เพื่อให้มีร่างเป็นมนุษย์และบำเพ็ญตบะจนกลายเป็นเซียนจิ้งจอกได้อย่างราบรื่น
เมื่อเซ่นพรหมจรรย์ของตัวเองแก่เซียนจิ้งจอกแล้ว จิ้งจอกสาวในดินแดนนั้น ก็มีสิทธิ์ร่วมรักกับจิ้งจอกหนุ่มตนอื่นได้อย่างเสรี หากพอใจกันก็จะแต่งงานครองคู่กันไปจนหมดอายุไข ไม่สามารถมีคู่ใหม่ได้ แม้คู่ของตนจะตายไปก่อน การแต่งงานในกลุ่มจิ้งจอกหนุ่มจิ้งจอกสาวจึงเกิดขึ้นได้ยากมาก จิ้งจอกสาวกับจิ้งจอกหนุ่มส่วนใหญ่เลือกใช้ชีวิตอิสระเสรี
“แม่นางหูขอเจ้ากินนมข้าได้หรือไม่ ข้าหิวนม”
หม่าจิ้งหยวนครางเสียงกระเส่า โถมกายเข้าหาร่างอวบอิ่มของจิ้งจอกสาวที่นอนเปลือยกายยั่วยวนบนเตียงนุ่มเขาคร่อมตัวเหนือร่างอวบขาว สองมือรวบโนมเนื้ออวบหยุ่นเต็มกำมือ อ้าปากครอบลงไปบนยอดทรวงสีหวานดูดกลืนปลายยอดแดงสดราวเม็ดทับทิมเข้าไปในโพรงปากแบบไม่ออมคำ รสชาติของจิ้งจอกสาวนี่ช่างหวานหอมนัก หม่าจิ้งหยวนดูดดึงยอดทรวงเข้าไปเต็มปากเต็มคำอย่างติดอกติดใจ เกิดมาไม่เคยลิ้มชิมรสเต้าทรวงของสตรีนางใดแล้ว รู้สึกหวานจับใจเช่นนี้มาก่อน
เสียงดูดดังจ๊อบแจ๊บราวกับเด็กน้อยหิวนมของคนตะกละตะกลามดังไม่ขาดสาย มือหนาก็ขยำขยี้รวบดึงความนุ่มหยุ่นเข้าสู่ปากให้มากที่สุด ออกแรงดูดดึงจนกระพุ้งแก้มตอบ ปลายลิ้นตวัดเกี่ยวเม็ดหัวนมขบเม้มสลับกับไล้เลียอย่างหิวกระหาย ยิ่งดูดยิ่งมัน ยิ่งดูดยิ่งอยากกลืนกินเข้าไปในปากให้มากที่สุด หม่าจิ้งหยวนขย้ำมือเค้นขยำจนกทรวงอวบปลิ้นออกมาตามง่ามมือ เขาเอาปากอมหัวนมดูดสลับไปมาทั้งซ้ายและขวาไม่ให้น้อยหน้ากัน
“ซี๊ดดด โอ้ว เสียว ข้าเสียวมาก ซี๊ด โอ๊ย อย่ากัดแรงหัวนมจะหลุด ซี๊ดดด อร๊าย เสียว เสียวมาก...”
เสียงสูดปากครางซี๊ดซ้าดราวกับกินของเผ็ดดังออกมาจากริมฝีปากอิ่ม จิ้งจอกสาวครางเสียงดังไม่ออมเสียงด้วยรู้ว่าโถงถ้ำแห่งนี้มีเพียงนางกับมนุษย์ผู้นี้สองคน เซียนจิ้งจอกเมื่อให้พรแล้วก็กลับไป ไม่อยู่ดูนางเริงสวาทกับมนุษย์หรอก แม้นางจะเคยมอบร่างกายของตัวเองให้ท่านร่วมรัก ก็ใช่ว่าท่านจะติดใจนางมากไปกว่าเซียนจิ้งจอกสาวผู้สคราญโฉม ซึ่งขึ้นชื่อเรื่องเชี่ยวชาญด้านโลกีย์มากที่สุดในหมู่จิ้งจอกสาวทั้งหลาย หากไม่แน่จริงคงไม่เอาเซียนจิ้งจอกอยู่หมัด
หูหลินหลินหยุดนึกถึงเซียนจิ้งจอกชายคนแรกของนาง จิ้งจอกสาวหันมาสนใจมนุษย์หนุ่มร่างกำยำหล่อเหลา ที่กำลังเมามันกับการฟัดส้มโอลูกยักษ์ของนาง มันเป็นสิ่งที่นางขอพรก่อนจะมาเป็นเทพธิดาจิ้งจอก นางขอให้หน้าอกของนางใหญ่อวบโตไม่หย่อนคล้อย ขอให้ร่างกายของนางมีกลิ่นหอม และขอให้นางไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้า แม้ต้องใช้พละกำลังทำสิ่งใด และยังมีอีกข้อซึ่งเทพธิดาจิ้งจอกได้รับพรวิเศษมา...
“แม่นางหู หวานมาก หวานเหลือเกิน”
หม่าจิ้งหยวนครางด้วยความเสียวซ่าน เขาเลื่อนใบหน้าลงมายังหน้าท้องแบนราบ ลากไล้ปลายลิ้นละเลงไปทั่วหน้าท้องแบนราบจนเปียกลื่นไปหมด ก่อนจะห่อปลายลิ้นจุ่มจ้วงหลุมสะดือเล็กน่ารักของนางกระดกปลายลิ้นหยอกเย้าเรียกเสียงคราง สยิวของเจ้าของให้ดังน่าฟัง กระตุ้นราคะ ในตัวให้พุ่งขึ้นราวกับกองเพลิง
เขายกศีรษะขึ้นเล็กน้อยเมื่อเลื่อนใบหน้ามาถึงเนินอวบซึ่งไร้เส้นขนปรกคลุม มันอวบอูมเท่าหลังมือเขา วางฝ่ามือประกบลงไปแทบปิดไม่มิด เกิดมาร่วมสวาทกับสตรีมาก็ไม่น้อย ไม่เคยเจอเนินเนื้ออวบสมบูรณ์งดงามเท่านี้มาก่อน มันอวบอูมนูนเป็นเนินเขาขนาดย่อม แต่เป็นเขาหัวโล้นไร้ต้นไม้ใบหญ้าเกะกะสายตาผิวเนื้อสีชมพูเปล่งปลั่ง กลีบบุปผาปิดโพรงสวาทสนิทไม่เห็นเนื้อใน หม่าจิ้งหยวนกลืนน้ำลายเหนียวลงคอ เมื่อรู้สึกกระหายขึ้นมาอีกครั้ง เขามองตุ่มนูนของเกสรหวานด้วยแววตาพราวระยับ กลีบบุปผาสีชมพูสดจะหวานปานใด หญิงคนอื่นแม้หน้าตาสะสวยแต่ตรงนี้กลับมิได้งดงามเท่า
เขาไม่เคยปรารถนาจะสัมผัสส่วนนี้ของสตรีคนใดมาก่อน เมื่อมีอารมณ์ก็ไปเที่ยวปลดปล่อยตามหอนางโลม เวลาร่วมรักกับนางคณิกาเหล่านั้น เล้าโลมเนื้อตัวอย่างมากก็ใช้นิ้วลูบคลึ้งขยี้ให้พร้อมออกรบ จากนั้นก็ปล่อยแท่งหยกเข้าไปไปสอดเสียบในโพรงสวาท บางคนคับแน่นหน่อยเพราะผ่านการใช้งานมาไม่มาก เขาก็จะแวะเวียนไปกินหลายหน บางคนหลวมโพกแรงกระชับไม่ตรึงใจ ก็หนเดียวเลิก แต่จากสายตาเนินโหนกเนื้ออวบอูมของจิ้งจอกสาว ดูเหมือนจะสดใหม่ราวกับไม่เคยต้องมือชายใดมาก่อน
ลองเอากับคนมาก็เยอะ ลองเอาจิ้งจอกสาวดูสักหนจะมันเสียวเท่ากันไหม
หม่าจิ้งหยวนคิดอย่างหื่นกระหาย
“เจ้าเลียเป็นหรือไม่ เลียให้หน่อยสิ”
เสียงหวานๆ ร้องบอก พร้อมกับอ้าขาเปิดทางให้คนตัวโตเข้ามาอยู่ตรงหว่างขา อำนวยความสะดวกให้เขาด้วยการยกขาพาดไหล่หนายกสะโพกลอย แทบจะชิดใบหน้าหล่อเหลา
จิ้งจอกสาวกระสันต์สวาทจนเก็บกักอารมณ์ไว้ไม่อยู่ เขาดูดนมขยี้ขยำจนเต้านางแทบเละคามือ มันรุนแรงสะใจนัก นางไม่ห่วงว่าเต้าทรวงจะหย่อนคล้อย เพราะมั่นใจว่าอำนาจพรวิเศษช่วยได้พรุ่งนี้เช้านางจะกลับมาเต่งตึงเหมือนเดิม หูหลินหลินร่อนสะโพกรอคอยปลายลิ้นฉ่ำร้อนที่นางโปรดปราน หม่าจิ้งหยวนไม่ทำให้ผิดหวัง ใบหน้าหล่อเหลาเกินกว่าจิ้งจอกหนุ่มคนไหนก้มวูบลงไปหาเนินสวาท ปลายลิ้นกระดกรัวใส่เม็ดตูมของบุปผางาม เรียกเสียงกรีดร้องจากเจ้าของได้ในทันที
“ซี๊ดดดด อร๊าย เสียว แบบนั้นแหละ เลียแรงๆ กระดกลิ้นรัวๆ ซี๊ดดด อู้ว... เยี่ยมมาก!”
หูหลินหลินกรีดร้องบิดตัวเร่าๆ เสียวจนแทบขาดใจตาย
หม่าจิ้งหยวนมุดหน้าใช้จมูกโด่งของตัวเองเสียดสีกับไข่มุกสีชมพูของนางไปมา ปลายลิ้นก็ฉกวูบเข้าไปในโพรงถ้ำสวาท กระดกลิ้นรัว จนได้ยินเสียงกรี๊ดอีกหลายครั้ง น้ำหวานหลั่งไหลออกมาราวกับโถน้ำผึ้งแตก มันหวานชุ่มลิ้น ชุ่มคอกว่าอะไรทั้งหมด หม่าจิ้งหยวนดูดกลืนอย่างตะกละตะกราม แทบไม่ให้หยดลงพื้น
“เลียตรงนั้นแหละสอดลิ้นเข้าไปลึกๆ กรี๊ดดด ... เสียว อ๊า เสียวที่สุด เอานิ้วด้วย สอดเข้ามา สอดลึกๆ ซี๊ด เสียวมาก เสียวที่สุดเลย!”
หม่าจิ้งหยวนทำตามคำขอ ปลายนิ้วกลางสอดเข้าไปในโพรงสวาทจนลึกคว้านเอาน้ำหวานให้ไหลกระฉอกออกมา ขยับแหย่เข้า แหย่ออก เสียงน้ำหวานกระฉอก ดัง ฉัวะ เฉะ น้ำหวานกระซ่านกระเซ็นเลอะเต็มฝ่ามือ
ด้วยความช่วยเหลือของอ๋องต้วน ทำให้เซียวเหวินอี้สามารถแย่งชิงบัลลังก์กลับคืนมาได้ เสนาบดีหลิงฟานพร้อมลูกสมุนถูกนำตัวมาลงโทษตัดหัวเสียบประจานไว้ที่กำแพงเมือง ไม่ให้เป็นเยี่ยงอย่างแก่คนที่คิดทรยศในภายหน้าฮ่องเต้เซียวเหวินอี้ได้ตอบแทนผู้เป็นลุงด้วยการส่งนางบำเรอทั้งหมดไปเป็นเครื่องบรรณาการ แคว้นจ้าวจึงไร้นางสนมมีเพียงฮองเฮาเป็นหญิงเดียวในดวงใจของฮ่องเต้เวลาแห่งความสุขผ่านไปราวสามเดือน หูไป่ฮวาได้รับแต่งตั้งเป็นฮองเฮาแห่งแคว้นจ้าว ครองคู่อยู่กับเซียวเหวินอี้อย่างมีความสุข จนลืมเลือนไปว่าตัวเองมีโทษทัณฑ์ติดตัวอยู่ จนกระทั่งวันหนึ่งเซียนจิ้งจอกก็ปรากฏตัวขึ้นต่อหน้าของทั้งสอง“หูไป่ฮวา ถึงเวลาที่เจ้าต้องกลับไปรับโทษทัณฑ์ของเจ้าแล้ว”หูไป่ฮวาตกใจและหวาดกลัวจนตัวสั่น รีบคุกเข่าลงตรงหน้าเซียนจิ้งจอก ขณะที่เซียวเหวินอี้หยิบดาบมาขวางไว้ไม่ยอมให้ เซียนจิ้งจอกได้เข้ามาหาหูไป่ฮวา“ข้าไม่ยอมให้เจ้าพาตัวหูไป่ฮวาไป หากจะพานางไปจงข้ามศพข้าไปก่อน”“เจ้ามนุษย์ไร้น้ำยา คิดว่าดาบในมือเจ้าจะทำอะไรข้าได้”เซียนจิ้งจอกยิ้มหยันก่อนจะโบกมือ พลัน ! ดาบในมือของเซียวเหวินอี้ก็กลายเป็นงูตัวใหญ่“เฮ้ย งู!”เซียวเหวิ
เซียวเหวินอี้รู้ดีว่าอ๋องต้วนผู้เป็นลุงโปรดปรานสตรีเหมือนกับตน จึงคิดจะมอบนางสนมให้อ๋องต้วนเป็นการตอบแทน จะได้ไม่มีปัญหากับหูไป่ฮวาเมื่อยกตำแหน่งฮองเฮาให้นางแล้ว เขาปรารถนานางเพียงคนเดียว หญิงอื่นไม่มีความสำคัญต่อเขาอีกต่อไป“เจ้าช่างรู้ใจลุงจริงๆ เซียวเหวินอี้ หากเจ้าจะมอบนางบำเรอของเจ้าให้ลุง ลุงก็ขอนางบำเรอชื่อหูไป่ฮวาเพียงนางเดียวก็พอ นางบำเรอคนอื่นในวังของเจ้าก็เก็บไว้บำเรอเจ้าเถอะ เจ้ายังหนุ่มมีความต้องการมากกว่าลุง”อ๋องต้วนถือโอกาสขอนางบำเรอที่หมายตาไว้ โดยไม่รู้ว่านางบำเรอคนนี้คือคนที่หลานชายรักและคิดยกตำแหน่งฮองเฮาให้“ข้ายกหูไป่ฮวาให้ท่านลุงไม่ได้ นางเป็นหญิงที่ข้ารัก” เซียวเหวินอี้ปฏิเสธอ๋องต้วนขมวดคิ้ว ไม่คิดว่าจะได้รับคำปฏิเสธจากหลานชาย“ลุงต้องการหูไป่ฮวาคนเดียว หากเจ้าอยากให้ลุงช่วยเหลือก็จงยกนางให้ลุง เจ้าคิดดูสินางบำเรอของเจ้าก็มีมากมาย และคงสวยงามไม่แพ้หูไป่ฮวา เจ้ายังมีเวลาเสพสุขอีกยาวนาน จะหาสตรีที่สวยกว่าหูไป่ฮวาอีกกี่คนก็ได้ ยกนางให้ลุงเสียเถอะแล้วลุงจะช่วยเจ้าชิงบัลลังก์กลับคืน”ข้อเสนอของผู้เป็นลุงทำให้เซียวเหวินอี้นิ่งงันไปชั่วครู่ ในสมองคิดตามทุกคำพูดเปรียบ
เซียวเหวินอี้กับหูไป่ฮวาเดินทางมากับขบวนคาราวานจนถึงแคว้นหยาง เมื่อไปถึงเซียวเหวินอี้ได้เข้าไปพบฮ่องเต้โดยการพาไปของหูไป่ฮวา ซึ่งเพิ่งนึกได้ว่านางมีลูกแก้วล่องหนสามารถหายตัวไปที่ไหนก็ได้ จิ้งจอกสาวลืมไปสนิทว่าหากใช้ลูกแก้วนี้คงเดินทางมาถึงได้ ตั้งแต่วันแรกๆ แล้ว แต่ก็ไม่สายเกินไปที่จะใช้มัน“หูไป่ฮวา เจ้าช่างน่าตีนัก เหตุใดไม่บอกข้าว่าเจ้ามีลูกแก้วล่องหนสามารถพาข้าไปที่ใดก็ได้ ถ้าข้ารู้เราคงไม่ต้องทนลำบากนับสิบวันแบบนี้หรอก”เซียวเหวินอี้บ่นเสียงขรม แต่ไม่ได้ตำหนิจริงจังนัก เมื่อช่วงเวลาสิบกว่าวันที่เดินทางมาพร้อมหูไป่ฮวาเขามีความสุขที่ได้อยู่ใกล้ชิดนาง เรียนรู้นิสัยใจคอของกันและกัน จนมั่นใจว่านางเหมาะสมจะเป็นราชินีของตนในอนาคต และมั่นใจว่าความรักที่เกิดขึ้นไม่ใช่ความรู้สึกชั่วครู่ชั่วยามเมื่อยิ่งได้อยู่ใกล้นางมากเท่าใดยิ่งรักนางเพิ่มขึ้นทุกวัน จนขาดนางไม่ได้“ข้าขอโทษก็ข้าลืมนี่ ท่านเข้าไปหาลุงของท่านเถอะ ข้าจะดูต้นทางให้”หูไป่ฮวาเอ่ยขอโทษ ขณะพาเขาหายตัวเข้ามาในอุทยานหลวงของแคว้นหยาง นางกับเซียวเหวินอี้แอบอยู่จนแน่ใจว่าไม่มีทหารอยู่แถวนี้ จึงพากันเดินไปยังตำหนักของอ๋องต้วนลุงของเซีย
เซียวเหวินอี้ก้มลงจูบจิ้งจอกสาว ปลอบประโลมนางให้คลายความกังวลใจ ปลุกปลอบนางด้วยรสเสน่หาให้ลืมเลือนความหวาดหวั่นใจไปให้หมดสิ้น มือหนาค่อยจับร่างงามเอนตัวลงบนที่นอนปลดเปลื้องเสื้อผ้าออกจากร่างจนเปลือยเปล่าด้วยกันทั้งคู่“เจ้างามมาก งามจนข้าอยากกลืนกินเข้าไปทั้งตัว”เซียวเหวินอี้กวาดสายตามองสำรวจร่างขาวผ่องอย่างหลงใหล จิ้งจอกสาวตนนี้คือปฏิมากรรมชั้นเยี่ยมที่ถูกสร้างมายั่วยวนผู้ชาย เรือนร่างของนางงดงามราวกับนางฟ้า ดวงตาคู่สวยปรือปรอยเผยอปากนิดๆ ดูน่ารักเย้ายวนใจ ผิวกายขาวผ่องราวกับน้ำนมสด ปทุมถันอวบใหญ่ปลายยอดสีชมพูสวยเด่นเด้งอวดโฉมยั่วน้ำลาย ดวงตาคมมองเลยมายังหน้าท้องแบนราบ เลื่อนสายตาลงไปยังเนินสามเหลี่ยมอวบอูมเกลี้ยงเนียน บุปผาสาวเบ่งบานด้วยฝีมือของเขา ทำเอาคนมองร้อนผ่าวกลืนน้ำลายฝืดคอ นางแยกขากว้างเผยตัวตนรอคอยให้เขาลงไปดื่มกิน“กินสิ ข้าไม่ได้ห้ามท่านนี่”หูไป่ฮวายิ้มหวาน มองเขาอย่างท้าทาย มือน้อยลูบแผงอกหนาปลายนิ้วคีบจุกหัวนมของเขาคลึงขยี้เบาๆ หยอกเย้าเขาก่อน“ข้าจะกินเจ้าทั้งตัว กินจนกว่าเจ้าจะร้องวอนขอให้ข้าพอ”อีกฝ่ายสิ้นความอดทนก้มลงประกบปากจุมพิตจนนางครางเสียงสั่น ก่อนจะหันมาก
ความรักทำให้สองหนุ่มสาวมีแรงใจในการเดินทางไปยังแคว้นหยาง ทั้งสองเลือกเดินทางในเวลากลางคืนและหาที่พักในช่วงกลางวัน จนผ่านไปสามวันก็เดินทางมาถึงเมืองเล็กๆ แห่งหนึ่ง เซียวเหวินอี้นำเครื่องประดับที่ติดตัวมาไปขาย ได้เงินมาซื้อม้าและเสบียงในการเดินทาง ทำให้สบายกว่าเดินด้วยเท้าอย่างเมื่อสามวันก่อน ทั้งสองได้ขอร่วมเดินทางไปกับกองคาราวานสินค้าที่กำลังมุ่งตรงไปยังแคว้นหยาง หัวหน้ากองคาราวานเป็นชาวแคว้นจ้าวเพิ่งเดินทางมาถึงที่นี่ ได้เล่าให้เซียวเหวินอี้ฟังว่าตอนนี้เสนาบดีหลิงฟานได้สถาปนาตัวเองเป็นฮ่องเต้แทนฮ่องเต้องค์เดิม และประกาศให้ชาวเมืองรู้ว่าฮ่องเต้องค์เดิมได้สิ้นพระชนม์ลงด้วยโรคสตรีจากการมั่วกาม ไม่มีรัชทายาทสืบทอดราชบัลลังก์ เสนาบดีหลิงฟานจึงขึ้นครองบัลลังก์แทน“ไอ้เสนาบดีหลิงฟานมันช่างเลวนัก แย่งชิงบัลลังก์ข้าไปไม่พอ ยังกล่าวหาว่าข้าตายเพราะโรคสตรี หากข้าจับมันได้ข้าจะจับมันสับเป็นหมื่นๆ ชิ้น”เซียวเหวินอี้กำหมัดแน่นด้วยความโกรธ ได้แต่ก่นด่าคนทรยศอย่างเจ็บแค้น มันจะประกาศว่าเขาตายเพราะสาเหตุอื่นที่ดูดีกว่านี้ก็ไม่ได้ มายัดเยียดให้เขาตายด้วยโรคจากสตรี ช่างกล่าวหากันได้อย่างน่าอดสูนัก“ฮ
“มันร้อนและแข็งมาก ตอนนี้มันใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ แล้ว โอ๊ะ มันมีน้ำซึมออกมาตรงส่วนปลายด้วย ข้าเลียมันได้ไหม”จิ้งจอกสาวทำตามคนสอน แล้วเริ่มสังเกตเห็นส่วนปลายของลำกายของเขามีน้ำซึมออกมา ในความรู้สึกของนางเกิดอยากจะเลียมันขึ้นมา อยากทำแบบเดียวกับที่เขาไล้เลียนางบ้าง ไม่รอให้เขาตอบหูไป่ฮวาก็ตวัดปลายลิ้นเล็กของตัวเองเลียส่วนปลายสีชมพูเข้มของเขาไปมา รสชาติของน้ำรักที่ติดอยู่ตรงส่วนปลาย ช่างให้ความรู้สึกแปลกๆนางเคยได้ยินพวกจิ้งจอกรุ่นพี่เล่าว่า น้ำรักของเซียนจิ้งจอกจะทำให้อำนาจเวทมนตร์เพิ่มขึ้น น้ำรักของจ้าวปีศาจก็เช่นเดียวกันทำให้มีฤทธิ์อำนาจมากมาย แต่น้ำรักของมนุษย์ผู้ชายจะทำให้มีเรี่ยวแรงมากขึ้นและทำให้จิ้งจอกสาวผุดผ่องสวยเปล่งปลั่งกว่าเดิม ปากเล็กค่อยๆ อมความใหญ่โตเข้าไปในโพรงปากทีละน้อย ดูดมันแรงๆ จนแก้มตอบแล้วก็รูดมันขึ้นลง ปลายลิ้นห่อรัดไปบนปลายยอดบานๆ ราวดอกเห็ดนั้น“อู้ว เอามันเข้าไปในปากสวยๆ ของเจ้า อ่าซ์... ยอดเยี่ยมมาก ดูดแรงๆ เลย โอ้ว...”เซียวเหวินอี้เอ่ยชมจิ้งจอกของเขาด้วยความพอใจ นางช่างหัวไวและเก่งขึ้นเรื่อยๆ เขาแทบไม่ต้องสอนมากนางก็ทำเป็นและทำเก่งจนเขาแทบขาดใจคาปากร้อนๆ ของนา