เจ้าสาวไม่เดียงสา 72

“หึๆ...ชอบจังเวลาพิมพ์งอน เมียพี่น่ารักที่สุด พิมพ์จ๋า บอกมาสิอยากให้พี่ทำอะไร” มือเล็กทุบอกกว้างสองสามครั้ง ลำแขนเรียวเลื่อนขึ้นโอบคอหนา พิมพ์รพีพรจงใจเบียดอกอวบกับอกกว้างของสามี เธอสบตาคนตัวโตอย่างท้าทาย อยากแกล้งกันนักใช่ไหม...

“อืม...พิมพ์จะแต่งตัวแล้ว แต่...คงต้องเปลี่ยนชุดชั้นในก่อน ดูซิ...พี่เมฆทำเปื้อนหมดเลย” ก็มันเปื้อนจริงๆแหละ ทั้งน้ำหวานจากตัวเองและร่องรอยการดูดเม้มของคนตัวโต ร่างเล็กผละห่างจากสามีเล็กน้อย เสื้อชั้นในที่ถูกดึงรั้งไปกองอยู่บนอกอวบถูกแกะถอดออกอย่างง่ายดาย พิมพ์รพีพรยื่นให้สามีพร้อมกับยิ้มหวาน

“ฝากไว้ก่อนค่ะ” ปลัดเมฆารับมาถือไว้แบบงงๆ อกอวบคู่ขาวดีดเด้งยามไม่มีอะไรปกปิดช่างน่าซุกซบคลุกเคล้าเหลือเกิน

“เหลืออีกหนึ่งชิ้น” ภรรยาสาวจิกสายตามองสามีอย่างเย้ายวน มือเล็กจับบ่ากว้างเพื่อช่วยในการทรงตัว นิ้วเรียวเล็กเกี่ยวขอบกางเกงในลายลูกไม้สีดำลงช้าๆ เมื่อพ้นสะโพกผายผ้าบางเบาชิ้นสุดท้ายก็ไปกองอยู่แทบเท้า

“พี่เมฆช่วยเก็บไปไว้ในตะกร้าให้หน่อยนะคะ” ปลัดเมฆาเริ่มหายใจติดขัด ร่างใหญ่ย่อตัวลงเก็บซับในบางเบาของภรรยาขึ้นมาถือไว้ พิมพ์รพีพรยิ้มหวา