เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 10 ทำงานจนไม่มีเวลาให้
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-04-09 15:23:18"คิดไงอยู่ๆ นัดพวกกูมากินชาบูเฉยเลย พายุจะเข้าไหม"โซนคีบเนื้อลงหมอที่น้ำกำลังร้อนได้ที่
"กูจองโต๊ะไว้แล้วไม่รู้จะชวนใคร"
"เห็นโซนมันบอกมึงอยากกินชาบูกูยังช็อก ปกติเพื่อนกูปิดร้านเห็นจะรีบกลับคอนโดไปรอปรนนิบัติแฟน"ฟาร์ก็แปลกใจไม่ต่างกัน รีบเคลียร์ลูกค้ามาเลยนะเนี่ย ไม่ได้บอกเฮียคิงไว้ด้วย ไม่เห็นเขาอยู่ร้านคงโทรมาเองแหละ
"กลับไปมันไม่มีอะไรทำ"มีนว่าเสียงเบา
"นี่มึงเป็นอะไรหรือเปล่าไอ้มีน ทะเลาะกับเฮียโฮปเหรอ" โซนเริ่มสงสัย เขาหยุดตะเกียบในมือตัวเองมองหน้ามีน เพราะมีนไม่เคยเป็นแบบนี้พวกเขาเลยยิ่งเป็นห่วง
"ไม่ได้ทะเลาะ"
"แล้วเป็นอะไรกัน เล่ามา"
"จริงๆ วันนี้กูนัดกินชาบูกับเฮียเขานั่นแหละ"มีนสารภาพทำเอาทั้งสองต้องพ่นลมหายใจแรงๆ
"กูว่าแล้วเชียว" โซนตบเข่าฉาด
"แต่เขาติดธุระ แล้วกูก็เสือกปิดร้านไว ไม่รู้จะไปไหนเลยชวนมึงสองคนมา"
"ช่วงนี้เฮียโฮปยุ่งมากเลยเหรอวะมึง"ฟาร์เอ่ยถาม
"เออดิ ทำงานทั้งวันทั้งคืน บางทีกลางคืนยังมีโทรศัพท์เข้ามา"
"มันขนาดนั้นเลยเหรอ งานอะไรนักหนาทำจนไม่ได้พักผ่อนกันเลย"โซนพูดอย่างหัวร้อนคนเราต่อให้งานมันจะยุ่งมันก็ยังต้องพัก
"นั่นดิ กูเห็นด้วยกับไอ้โซนนะเรื่องนี้"ฟาร์พยักหน้าแรงๆ
"ก็แบบนี้แหละมึงธุรกิจกลางคืนการแข่งขันมันสูง"
"..."
"กูเข้าใจ เอาแบบนี้ไหม หาวันว่างพากันไปเที่ยวหน่อยจะได้พักผ่อน นี่เฮียปราบก็บ่นๆ ว่าอยากไปเที่ยวอยู่" โซนเสนอ
"ก็ได้นะเดี๋ยวกูลองถามเฮียโฮปดูว่าพอจะว่างวันไหนบ้าง" มีนมีสีหน้าไม่แน่ใจตอนนี้การจะขอแบ่งปันเวลามาจากเฮียโฮปช่างยากซะเหลือเกิน
"เออ ไม่ต้องเครียดแฟนทำงานเยอะแปลว่าแฟนมึงจะรวยแล้ว มาๆ กินกันดีกว่า" ฟาร์รีบพูดปลอบใจเพราะไม่อยากให้เพื่อนคิดมาก ก่อนที่จะนึกไปถึงเรื่องเมื่อสัปดาห์ก่อนที่คิงบอกว่าแวะไปหาเฮียโฮปที่ผับ แล้วเจออีกฝ่ายอยู่กับผู้หญิงคนอื่น เขาก็ไม่กล้าเล่าให้มีนฟังเพราะไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร
.
.
"มีนครับหลับหรือยัง"เสียงกระซิบดังขึ้นข้างหู มีนเปิดเปลือกตาขึ้นก่อนจะหรี่ตามองคนในความมืด
"ยังครับพึ่งจะเข้ามานอนเอง เฮียกลับมาแล้วเหรอครับ เหนื่อยไหม กินอะไรมาหรือยัง"
"กินมาเรียบร้อยแล้วครับเฮียกวนมีนหรือเปล่า"โฮปกดจูบลงไปที่ขมับสวยเบาๆ
"ไม่เลยครับ" มีนยันตัวลุกขึ้นมานั่ง
"เฮียขอโทษนะเรื่องวันนี้"มือแกร่งจับมือมีนขึ้นมากุม เขาอดรู้สึกผิดในใจลึกๆ ไม่ได้ ที่ผิดนัดอีกฝ่ายบ่อยๆ
"ไม่เป็นไรเลยครับมีนเข้าใจไม่ได้โกรธอะไรเลย" มีนส่ายหน้าไปมา
"จริงนะ"
"จริงซิครับ มีนว่าเฮียไปอาบน้ำก่อนดีกว่าจะได้มานอนพักผ่อน"
"ก็อยากกอดแฟนบ้างคิดถึง เหมือนไม่ค่อยได้เจอกันเลย"โฮปทำหน้าเศร้า
"เฮียยุ่งๆ อยู่กับงานนิครับ"
"ขอโทษครับ"
"ไม่ต้องขอโทษเลยครับ มีนแค่เป็นห่วง"
"วันนี้ไปกินอะไรมา"
"ชาบูกับโซน กับฟาร์ครับ"
"ดีจัง เอาไว้วันไหนว่างๆ เราไปกินกันใหม่นะ"
"ได้เลยครับ.. เฮียครับ โซนกับฟาร์มันจะชวนไปเที่ยวต่างจังหวัด" มีนพูดอย่างเกรงใจเพราะไม่รู้ว่าอีกฝ่ายจะพอมีเวลาว่างให้เขาหรือเปล่า
"ได้สิครับ ไปวันไหนบอกเฮียล่วงหน้านะจะเคลียร์งาน"
"ไปได้จริงนะครับ"
"ไปได้ครับ ทำไมเฮียจะไม่ได้"
"เฮียใจดีที่สุดเลย"มีนยิ้มกว้างพร้อมกอดโฮปด้วยความดีใจ
"ยิ้มได้แล้ว งั้นเฮียไปอาบน้ำก่อนนะครับ จะได้มานอนกอด"
.
.
วันต่อมา
"เฮียปราบบอกยังว่าจะไปเที่ยวไหน" ฟาร์หันไปถามโซนที่วันนี้เขาทั้งสองชวนกันมาซื้อของที่ห้างดูพวกอุปกรณ์สักด้วยกัน
"บอกอยากไปทะเล กูเลยเสนอว่าไปชลบุรีใกล้ๆ แต่เสือกบอกอยากลงไปทะเลทางใต้"
"จะได้ไปไหมทริปนี้ ถ้ามึงยังกัดกันเองอยู่"
"มึงคิดว่าเฮียปราบจะชนะกูได้หรือไง"
"แต่จริงๆ ทะเลทางใต้ก็น่าสนนะสวยดี"
"ไอ้ฟาร์!!"
"อะไร"
"มึงก็เห็นว่าไอ้มีนมันบ่นเรื่องที่เฮียโฮปไม่ค่อยมีเวลา กูก็เลยอยากจะหาที่ใกล้ๆ ไปง่ายๆ จะได้สะดวกเฮียโฮปด้วย ขืนไปไกลเฮียโฮปไปไม่ได้ก็จบไหมทริปนี้" โซนอธิบายถึงความตั้งใจที่แท้จริงของการชวนเพื่อนๆ ไปเที่ยวในครั้งนี้
"ก็จริงของมึง กูก็ลืมไปเลย"
"กูเห็นสภาพไอ้มีนช่วงนี้ ต่างคนต่างทำงานหนัก สภาพน่าสงสารทั้งคู่"
"แต่กูกับปราบแวะไปที่ผับเฮียโฮปวันก่อนก็ไม่เห็นมันจะปรับปรุงอะไรเลยนะ"
"มึงหมายความว่ายังไง"
"ผับก็ยังเหมือนเดิม ไม่ได้ขยาย ไม่ได้มีอะไรต่อเติม แถมกูถามเด็กในร้านเขาก็บอกว่าปกติดีไม่เห็นมีอะไร"
"แปลกๆ ไหมวะแบบนี้ หรือเฮียโฮปจะเตรียมจะทำอะไรหรือเปล่าที่เราไม่รู้" โซนเริ่มตั้งข้อสังเกต
"ถ้านอกจากเรื่องงานมันจะมีอะไรที่ทำให้คนเรายุ่งจนแทบไม่มีเวลาให้แฟนตัวเองได้วะ"
"มึงจะพูดอะไรไอ้ฟาร์"
"กูกำลังคิดว่าเฮียโฮปมันกำลังนอกใจเพื่อนเรา"
"มึงครับ เขานอนด้วยกันทุกคืน แล้วเฮียโฮปรักและหลงไอ้มีนขนาดนั้นจะเอาอะไรไปนอกใจ ขนาดกูตีกับเฮียปราบทุกวันมดสักตัวยังไม่กล้าชมให้กูได้ยินเลย"โซนว่าอย่างที่หัวคิด
"แต่ถ้าคนมันจะนอกใจ เวลาไหนก็ทำได้นะมึง"ฟาร์เตือนสติ มันก็จริงที่เฮียโฮปดูเป็นคนดีแต่นั้นก็ไม่ได้เป็นตัวรับประกันว่าอีกฝ่ายจะไม่ทำมัน
"กูว่ามึงคิดมากไปแล้วไอ้ฟาร์ พอเลิกพูด ยิ่งพูดยิ่งประสาทแดก ไปหาอะไรเย็นๆ กินกันดีกว่า"โซนปัดๆ มือเพราะไม่อยากฟังอีกต่อไปแล้ว
"เออๆ กูก็แค่พูดเผื่อไว้" ทั้งสองคนเลิกให้ความสนใจกับเรื่องของเฮียโฮปแล้วเดินดูนั่นดูนี่ต่อ
"ไอ้โซน"ฟาร์สะกิดแขน
"อะไร"
"นั่นเฮียโฮปใช่ไหมวะ"
"ไหน"โซนหันมองตาม
"หน้าร้านเครื่องสำอางนั่นไง"เขาชี้ให้ดูที่หน้าร้านเครื่องสำอางผู้หญิง มีร่างของชายหนุ่มที่คุ้นหน้ายืนอยู่
"เออใช่จริงด้วย เฮียโฮปมาทำอะไรที่ร้านเครื่องสำอางวะ"โซนเกาหัว โฮปไม่ใช่ชายสำอางขนาดต้องมาซื้อพวกลิปหรือคอนซีลเลอร์ปกปิดใต้ตา
"ตามไปดูใกล้ๆ กันไหมมึง"
"ไอ้ฟาร์มึงทำตัวเป็นสตอล์กเกอร์เหรอ"ดวงตาของโซนมองเพื่อนอย่างกับอีกฝ่ายคือตัวประหลาด
"หรือมึงไม่อยากรู้ว่าเฮียโฮปมันมาทำอะไรที่นี่เวลานี้"
"งานเขาไงครับเพื่อน"
"แต่เฮียโฮปมันเป็นเจ้าของผับไม่ใช่เจ้าของห้างงานอะไรอยู่ที่ห้าง"ฟาร์ว่าชักจะหงุดหงิดเพื่อนไอ้เวรนี้แล้ว หัวช้าฉิบหาย
"มึงคิดมาก"
"แล้วมึงจะไปไหม"
"ไปดูดิ รออะไร"
"เห้ย!!มึงหยุด หยุดก่อนผู้หญิงคนนั้นใครวะ" โซนกับฟาร์จำเป็นต้องหยุดชะงักเมื่อเห็นว่ามีผู้หญิงคนหนึ่งเดินมาเกาะแขนโฮปดูท่าทางสนิทสนม
"กูว่าไม่ใช่เรื่องดีแล้ววะไอ้ฟาร์ มึงถ่ายรูปเอาไว้ก่อน กูจะโทรบอกไอ้มีน"
"ได้ค้าบบเพื่อน "
บทล่าสุด
นึกว่าจะ(รัก) ตอนพิเศษ 11 ให้โอกาส
3 เดือนต่อมา"อรุณสวัสดิ์ครับมีน"โฮปที่มารออยู่หน้าร้านที่เดิมเหมือนเป็นที่ประจำไปแล้ว"มาแต่เช้าอีกแล้วนะครับ"มีนส่ายหน้าให้กับความตื๊อในครั้งนี้กับอีกฝ่าย"อยากมาเจอมีน ว่าแต่วันนี้ไม่ไล่เฮียเหรอ"ปกติเห็นเขาประโยคแรกที่มักจะได้ยินประจำคือมาทำอะไร กลับไปได้แล้ว อย่ามาก่อกวน (แต่วันนี้มาแปลก) หรืออาจจะขี้เกียจไล่เขาแล้ว"เหนื่อยจะไล่แล้วครับ ถึงผมไล่คุณก็ไม่ยอมไปอยู่ดี""มีน"โฮปเรียกอีกฝ่ายเสียงแผ่วเบา"ครับ""มีนรู้ใช่ไหมว่าทำไมเฮียถึงทำแบบนี้"หวังว่ามีนจะให้โอกาสยอมให้เขาเริ่มต้นใหม่อีกครั้งหนึ่ง"ทำอะไรเหรอครับ แล้วผมจะไปรู้กับคุณได้ไง"มีนแสร้งไม่เข้าใจเขาอยากให้โฮปพูดออกมาตรงๆ ว่าต้องการอะไรกันแน่ตนจะได้ไม่เผลอคิดไปเองคนเดียว"ที่เฮียมาป้วนเปี้ยน แวะเวียนมาหามีนอยู่ทุกวันนี่ไง""คุณก็คงแค่ว่างไม่มีอะไรทำ ใช่ไหมครับ"มีนทำทีเป็นไม่รู้ไม่ชี้อะไรต่อ“คิดแบบนั้นจริงๆ เหรอ"ไม่รู้อะไรเลยสินะ (ใจร้ายสุดๆ) ทั้งๆ ที่เขาคิดว่าชัดเจนมากแล้วแท้ๆ ไหนไอ้คิงบอกว่าการกระทำสำคัญกว่าคำพูดไง"คุณมีอะไรอีกหรือเปล่าครับผมจะไปทำงานแล้ว"มีนเอ่ยอย่างเร่งเร้า"มีนให้โอกาสเฮียได้ไหม เรากลับมาคบกันได้ไหมมีน"
นึกว่าจะ(รัก) ตอนพิเศษ ื10 ตามง้อ
5 วันต่อมาหลังจบทริปโฮปก็ตั้งใจเอาไว้ว่าเขาจะลองเดินหน้าง้อขอคืนดีกับมีนดูอีกสักครั้ง เพราะตอนนี้เขาเองก็ไม่มีอะไรจะเสียอยู่แล้ว อย่างน้อยมีนเองก็โสดและเขาก็ยังเชื่อว่าลึกๆ มีนก็คงมีความรู้สึกดีๆ หลงเหลือให้เขาอยู่บ้าง (หรือเขาคิดไปเอง) ขอเข้าข้างตัวเองไว้ก่อนแล้วกันเพื่อเรียกความมั่นใจ"ร้านนี้มีเมนูแนะนำไหมครับ"โฮปเอ่ยขึ้นมาลอยเมื่อเจ้าของร้านเดินก้มหน้าก้มตาดูออเดอร์ในมือและกำลังจะเดินผ่านหน้าเขาไป"คุณ.."มีนเงยหน้าขึ้นมามองเมื่อได้ยินเสียงลูกค้า แต่เจ้าของเสียงนั้นเป็นคนที่เขารู้จักดี"สั่งอาหารหน่อยครับ"โฮปพูดพร้อมใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม"ได้ครับเดี๋ยวผมให้เด็กเอาเมนูมาให้""ขอบคุณครับ มีนนั่งกินด้วยกันไหม"เขาเอ่ยชวนถ้าเป็นเมื่อก่อนเวลายุ่งๆ แบบนี้อีกฝ่ายมักจะไม่ได้ทานทั้งข้าว ถึงทานก็ไม่ค่อยได้กินเป็นเวลา"ไม่เป็นไรครับ ผมทำงานอยู่ เชิญตามสบายเลย"พูดเสร็จมีนก็เดินหนีเข้ามาหลังร้าน"ช่วงนี้คุณโฮปเขามาบ่อยนะครับ"พนักงานรับกระดาษเมนูอาหารของลูกค้าจากมีนมาถือไว้"ถ้าไม่ได้มาสร้างความวุ่นวายอะไรก็ปล่อยเขาไป เหมือนเป็นลูกค้า" มีนหันไปบอกพนักงาน"ครับ""ผมฝากด้วยแล้วกันนะ""ไม่มีปั
นึกว่าจะ(รัก) ตอนพิเศษ 9 แค่ได้ดูแลบ้างก็ดีใจแล้ว
"ไงมึง คืบหน้าบ้างไหม" ปราบกับคิง ถือเครื่องดื่มออกมาจากด้านในแล้วจัดวางจนเต็มโต๊ะ"นี่กะเมากันแต่หัววันเลยหรือไง ไหนมึงบอกกูทริปทำบุญ"โฮปไม่ได้สนใจประโยคคำถามจากพวกมัน แต่แซะเพื่อนทั้งสองกลับแทน บอกจะมาทำบุญเขาก็คิดว่าจะเพลาๆ เรื่องแบบนี้ที่ไหนได้มาทำบุญแต่ยังคงสันดานเดิม"ทำบุญก็ส่วนทำบุญ ทำจบแล้วก็เป็นเรื่องของการพักผ่อนแล้วไหมวะ"ปราบเหลือบตามองเพื่อนพร้อมหยักไหล่ให้ไปทีหนึ่ง"กูว่าจุดประสงค์หลักของมึงสองคนไม่ได้กะจะมาวัดแน่ๆ"โฮปเบ้ปากส่ายหน้า"ใครบอกมึงว่ากูสองคนอยากมาไหว้พระ""นั่นดิ นู้นเรื่องไหว้พระความคิดฟาร์มัน"คิงบุ้ยปากไปหาแฟนตัวเองที่นั่งอยู่กลับกลุ่มเพื่อน อยู่ๆ แฟนเขาก็ชวนมาทำบุญ"ใช่พวกกูก็แค่มาเป็นเพื่อน แล้วก็มาเปลี่ยนบรรยากาศหาที่กินเหล้าแค่นั้นเอง เบื่อจะไปผับมึงแล้ว เสียงดัง หูจะแตก""กูกะไว้แล้วแหละว่าหน้าอย่างพวกมึงเนี่ยนะจะคิดเข้าวัดทำบุญ โลกแตกพอดี""ว่าแต่พวกกู ที่มึงตกลงมาเที่ยวรอบนี้ก็ไม่ได้อยากจะไหว้พระเหมือนกันนั่นแหละ" ปราบบอกอย่างรู้ทัน แต่ก็เอาเถอะปล่อยให้มันจัดการชีวิตมันเองที่ผ่านเขาก็เห็นมันโทษตัวเองมาตลอดและไม่ยอมมีใครเลยตั้งแต่เลิกกับมีนไป (คงรู้สึ
นึกว่าจะ(รัก) ตอนพิเศษ 8 ทริปทำใจ (หรือทริปถ่านไฟเก่า)
3 วันต่อมาโฮปเข้ามาดูแลผับเหมือนปกติแต่ที่ไม่ปกติคิดจิตใจของเขานี่แหละที่พอได้ยินเรื่องราวของมีนกับผู้ชายคนนั้น อยากไปหาอยากไปดูว่าเป็นยังไงบ้างแต่ต้องข่มใจไว้เพราะไม่อยากเข้าไปก้าวก่ายเรื่องของทั้งสอง ตอนนี้เขาก็กลายเป็นคนอื่นสำหรับมีนไปแล้ว แต่สำหรับเขามีนก็ยังเป็นคนที่เขารักเสมอมาครืน!!!“ไอ้โฮปมึงสะดวกคุยไหม” คิงเอ่ยถามน้ำเสียงเรียบนิ่ง“อืม ว่ามา”"ฟาร์กับโซนจะชวนไปทำบุญเสาร์ อาทิตย์นี้ค้างคืนหนึ่งเหมารถตู้ไป""พวกมึงไปกันเลย ช่วงนี้งานกูเยอะ ไหนจะผับ ไหนจะร้านชาบูอีก ไม่ว่างไปวะ""แต่มีนไปด้วยนะ" เมื่อได้ยินว่าใครคนนั้นไปด้วย โฮปถึงกับตาเบิกกว้างใจมันเต้นแรงจนเหมือนจะกระเด็นออกมา มีเหรอว่าเขาจะพลาดทริปนี้.."กูนึกขึ้นได้ว่าเคลียร์งานเสร็จแล้ว ไปวันไหน กี่โมง"โฮปตอบอย่างร้อนรน ไม่ว่างก็ต้องว่างแล้วแหละ เดี๋ยวกลับมาเคลียร์ทีหลัง"ว่างทันทีเลยนะ"เสียงหัวเราะเล็ดลอดเข้ามาในสาย"แค่คิดว่าไปทำบุญบ้างน่าจะดี"แก้ตัวน้ำขุ่นๆ นี่แหละกู ถึงจะพูดยังไงมันก็รู้ทันอยู่แล้ว"ไม่เนียนค้าบบเพื่อน""เออน่า เอาเป็นว่ากูไปด้วย วันเสาร์นี้ใช่ไหม""ใช่ แต่กูบอกมึงไว้ก่อนนะ ถึงมีนจะเลิกกับแฟนแล้ว แต่
นึกว่าจะ(รัก) ตอนพิเศษ 7 เราเลิกกันเถอะนะมีน(มีนxไทเลอร์)
"พี่ไทเลอร์ รอนานไหมครับ"มีนที่มาถึงร้านเดินเข้ามาด้วยความรีบร้อน เขากังวลมาหลายวันเป็นห่วงความรู้สึกของอีกฝ่าย"ไม่นานครับ นั่งก่อนสิ เหงื่อเต็มเลย"ไทเลอร์มองหน้าคนอายุน้อยกว่าที่ชื้นไปด้วยเหงื่อไหล่ซึมเต็มกรอบหน้า"มีนรีบมา กลัวพี่จะรอ"มีนเดินอ้อมไปนั่งเก้าอี้ฝั่งตรงข้าม"ไม่เห็นต้องรีบขนาดนั้น มีนอยากกินอะไรไหม สั่งได้เลยนะ แต่พี่สั่งให้ไปบางอย่างแล้ว อาหารที่มีนชอบ"ไทเลอร์มีท่าทีปกติสบายๆ แตกต่างจากอีกคนที่ดูร้อนรนและกังวลเอามากๆ"พี่ไทเลอร์ครับ..เรื่องรูป""เดี๋ยวค่อยคุยกัน กินข้าวก่อนครับ""ครับ"มีนจำใจต้องหยุดเรื่องนั้นไปก่อน เหมือนไทเลอร์ยังไม่ต้องการที่จะพูดถึงตอนนี้ทั้งสองคนนั่งรับประทานอาหารกันไปเงียบๆ โดยที่ไม่ได้มีการชวนพูดคุยเหมือนเมื่อก่อน จนกระทั่งพนักงานในร้านมาเก็บจานอาหารบนโต๊ะออกไปพร้อมกับนำเครื่องดื่มมาเสิร์ฟ"พี่ไทเลอร์ครับ..เรื่องรูปถ่ายขอโทษจริงๆ นะครับ มีนไม่ได้ตั้งใจที่จะเก็บมันเอาไว้""แต่มีนก็ไม่ได้อยากทำลายมันใช่ไหมครับ"เขาถามกลับพร้อมมองตาคนตรงหน้า คิดแล้วก็แปลกพอเขาตัดสินใจที่จะยอมแพ้ ใจเขากับโล่งสบายๆ กว่าที่เขาคิด ทั้งๆ ที่ก่อนหน้านั้นพยายามยื้อความสั
นึกว่าจะ(รัก) ตอนพิเศษ 6 เขาไม่ได้รักกู(มีนxไทเลอร์)
"อารมณ์แบบนี้มึงยังชวนพวกกูมานั่งกินชาบูได้อีกเหรอวะไอ้มีน"ฟาร์ที่คีบหมูเข้าปากเคี้ยวแก้มตุ่ยทั้งเอ่ยถามเพื่อนไปด้วย"กูเครียดไม่รู้จะทำไง ชาบูมันเยียวยาได้นิหว่า""ข้ออ้างสุดๆ แล้วเป็นไงติดต่อพี่เขาได้หรือยัง" โซนเอ่ยถาม"ยังเลย ที่กูมานั่งเครียดไม่ใช่แค่เรื่องพี่ไทเลอร์อย่างเดียวหรอกนะ"มีนที่เริ่มเผยออกมาทีละนิด"มึงเครียดเรื่องอะไรอีก"แค่เรื่องเดียวยังเคลียร์ไม่ได้ มีเรื่องอื่นมาแทรกอีกเหรอวะ กูซักจะปวดหัวแทนมึงแล้วไอ้มีน"วันนี้กูไปเจอเฮียโฮปมา""ไอ้มีน!!ไอ้เวร!!มึงพึ่งทะเลาะกับพี่ไทเลอร์เรื่องรูปเฮียโฮปไป วันนี้มึงยังมีน่าไปนัดเจอเขาอีกเหรอ ไหนว่าไม่ได้ติดต่อกันแล้วไง" โซนโวยวายขึ้นมาทันที"มึงใจเย็นๆ ก่อนไอ้โซนกูไม่ได้ไปนัดเจอ เราแค่บังเอิญเจอกันเฉยๆ" คนหันมามองกันหมดแล้วเนี่ย (จะพูดเสียงดังเพื่อ)"บังเอิญ? กูจะเชื่อดีไหม""จริงๆ ไม่ได้โกหก กูไปหาพี่ไทเลอร์ปกตินั่นแหละไม่รู้จะไปตามหาเขาที่ไหนเลยแวะไปนั่งพักริมแม่น้ำใต้สะพานแล้วเขาก็อยู่ที่นั่นพอดี""ยังไงต่อ"ฟาร์กอดอกถาม"ก็ไม่ยังไง เราแค่คุยกันนิดหน่อย""ถ้าแค่คุยกันนิดหน่อยทำไมมึงถึงต้องเครียด"ฟาร์ถามต่อ ไม่กงไม่กินมันแล้วชาบู
