บำเรอลับ คุณชายไร้ใจ

บำเรอลับ คุณชายไร้ใจ

last updateHuling Na-update : 2025-04-08
By:  MaRich_Kumpleto
Language: Thai
goodnovel16goodnovel
Hindi Sapat ang Ratings
49Mga Kabanata
2.1Kviews
Basahin
Idagdag sa library

Share:  

Iulat
Buod
katalogo
I-scan ang code para mabasa sa App

ตั้งแต่วันที่พ่อแม่ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต ไพลินก็ถูกอุปการะจากเพื่อนสนิทของพ่อ ไพลินกลายมาเป็นลูกบุญธรรมของตระกูลดัง แต่ชีวิตของเธอมันไม่ได้สุขสบายอย่างที่ใครหลายๆ คนคิด เมื่อคุณหญิงของบ้านกลั่นแกล้งเธอสารพัดเพราะคิดว่าเธอเป็นลูกเมียน้อยของสามีตัวเอง แล้วยังเป่าหูลูกสาวลูกชายให้เกลียดเธอ มิหนำซ้ำคุณท่านที่เป็นพ่อบุญธรรมของไพลินยังมาเสียชีวิตจากไปโดยไม่มีวันกลับ ทำให้ชีวิตของสาวน้อยไร้ที่พึ่ง กลายเป็นนางบำเรอลับๆ ของลูกชายเจ้าของบ้าน

view more

Kabanata 1

บำเรอลับ 1 | กาฝาก

I move to the beat of the music, suddenly feeling all my worries wash away. I wanted to forget. To forget that the man I’m in love with is having this party to celebrate finding his mate.

To say I'm heartbroken would be an understatement. I am shattered because I knew my love for him would probably never fade.

“Come on, Sadie, you’ve danced enough.” My best friend, Piper, tells me, pulling me off the dance floor.

She knew I was having a hard time today. After all, the man who had unknowingly broken my heart was her big brother.

“I want to dance a little more.” I whined.

Right now, I would do anything if it meant that I wouldn’t think of him. That I wouldn’t think of the fact that he was never going to be mine. That I had lost him before I even had him.

It’s sad, honestly. I tried everything to get him to notice me, but he never did. I was nothing more than his sister’s best friend. The annoying girl that usually gets on his nerves.

I had hoped and prayed to the moon goddess that he would be my mate. I had wished every single year on my birthday that he would be mine. I thought he would notice me, but he never did. How could he when I wasn't his type? When I wasn't the kind of woman he would look at twice?

Unrequited love hurt like a fucking bitch, and now I was paying the price. Now I had to watch him fawn over his mate like she was the most precious thing in the world.

It fucking hurt, and no one knew how deep the pain was.

“You have to get over him. I’ve been telling you this for years,” Piper says, pulling me out of my thoughts.

She hands me a shot, and I gladly take it. I needed something to drown out the pain I was currently feeling.

“Look, you probably have a mate out there that is dying to meet you. Get over Alec. It won’t be fair to your mate if he finds out you’re in love with someone else.”

Just the mention of his name brings pain shooting inside me. If I didn’t know better, I would think I was literally dying from heartbreak.

“It’s not that easy, Piper,” I whispered brokenly.

How can I explain to her that her brother was embedded deep inside me? That he’s in my blood. That he is all I see and all I can think of. That he is the very air I breathe.

She wouldn’t understand. She always thought it was a silly crush. Alec was the freaking Alpha. Apart from that, he was freaking hot. A god walking among mortals. Every teenage girl and every single woman in our pack had a crush on him. Damn, even some of the mated women got all flustered around him, so, of course, Piper would think that mine would fade away.

“It is. It will be really wrong if you continue this when he has already found his mate. It won’t be fair to them if you shadow their union by refusing to let him go,” she says, looking at me in sympathy.

I turn my head away. I didn’t want to see the sympathy in her eyes. It always hurt because I knew that I could never measure up to what a Luna should be.

I knew what she was saying was the truth, but getting my heart to listen was another thing altogether.

“Let’s just enjoy the party, okay? I’m sure that I’ll get over him in no time,” I lie to her, changing the subject all together.

She nods her head eagerly before shooting back her glass and grinning at me. I manage to give her a smile before I take another shot.

She was the happiest when Alec found his mate. We usually find our mates when we reach twenty-one; Alec hadn’t been that lucky. I thought it was a sign. I was four years younger than him, so I thought it was a sign that he was meant to be mine.

I am now twenty. I thought that I had to wait one more year before we found out we were mates. I was so excited. I couldn't wait for next year. The shock was on me, though. Unfortunately for me, he found his mate a few months ago.

Piper chats with those around us. Happiness radiating from every pore of her body. Instead of engaging, I scan the area. My eyes immediately land on him, and my breath catches.

He was dancing with Lola. His mate.

He held her so closely and tenderly, like she was a porcelain doll that would break easily. He pulled away and looked down at her. His eyes held so much tenderness and love that I found it hard to breathe just from looking at them.

He bends down and softly kisses her lips. For the first time since I’ve known him, he was smiling. My heart breaks even more knowing that Lola was able to do something that I’ve never been able to do.

Not wanting to stay at the table watching everyone happy for the couple and not wanting to see Alec and Lola, I stand up.

“Where are you going?” Piper asks me, worry written on her face.

“I’m just going to the bar. I need to get shitfaced ASAP,” she nods her head, and I leave.

I take one of the bar stools and face the bartender. He was really cute. If only my stupid heart could fall for someone like him instead of Alec, who was unattainable.

“What can I get you?” Blondie asks with a smile.

“Something really strong.”

He stares at me before smiling again. “Coming up.”

I don’t know how long I'd been there when I felt his presence next to me. I give him a quick glance before turning back to face him with the drink in my hand.

“How are you, Sadie?” He suddenly asks, something that is so unlike him.

I turn to face him, wondering if he was drunk or something.

“I’m good,” I tell him after realizing that he is sober.

“I’m so fucking happy. Lola is everything I’ve ever wanted,” he says, grinning.

I take back what I said. He wasn’t sober, but he also wasn’t wholly drunk. The Alec I know isn’t this chipper. Not even when he has had a few drinks.

Looking at him now, it hits me how happy he freaking was. He was so happy that it radiated off him in waves. How then can I be against his happiness? I loved him so much, so how can I begrudge him for finding his mate?

Loving him means that I should be happy when he is.

Having realized that, I let go of my pain and resentment. Loving him meant that his happiness is mine, even if I am not the one bringing him that happiness.

“I’m happy for you. Really happy, Alec,” I tell him, feeling a weight being lifted off my shoulder.

“Thank you.”

Two glasses appear in front of me.

“On the house,” the guy said.

He is a different bartender from the one that had been serving me for the past few minutes, but I just shrug it off. Maybe they exchanged shifts or something.

"Here,” I hand him one of the glasses. "To your new beginnings.”

We clink our glasses and throw back the contents. It burns and tastes weird, but I don’t really care. I was drinking with Alec. That has never happened. Instead of thinking too much about it, I let go. I was going to have this moment with him, then I was going to let go of him.

We talk for a while, and the next thing I know, we were in a room. I don’t know how or when we got there, but my mind doesn’t register a damn thing.

“I’ve been waiting for this since we met,” Alec says, undressing me.

Before I can respond, he smashes his mouth against mine and takes my mouth in a scorching kiss. One that left me breathless. My mind is hazy as Alec takes my body. Joining us and making us one. I love everything he does, and I eventually lose count of every single time he brings me to the climax.

This is everything I ever imagined being with Alec would feel like. So why the hell did it feel so wrong? Why the hell did it feel like something wasn’t right?
Palawakin
Susunod na Kabanata
I-download

Pinakabagong kabanata

Higit pang Kabanata

Mga Comments

Walang Komento
49 Kabanata
บำเรอลับ 1 | กาฝาก
#มหาวิทยาลัยชื่อดังกริ๊งงงง~ทันทีที่ได้ยินเสียงหมดเวลาสอนบรรดานักศึกษาก็พากันทยอยออกมาจากห้องเรียน เช่นเดียวกับกลุ่มของไพลินที่กำลังเดินพูดคุยกันออกมาจากห้องอย่างอารมณ์ดี“ตกลงคืนนี้เอาไง?”เสียงของศรันย์หนุ่มหล่อพ่อรวยลูกชายคนเดียวของเจ้าสัวใหญ่เอ่ยถามเพื่อนรักทั้งสองคน โดยที่ทั้งสองคนนั้นมีสถานะทางสังคมต่างกันราวฟ้ากับเหว มาริสาเป็นคุณหนูบ้านรวย ส่วนไพลินนั้นเปรียบเสมือนกาฝากของตระกูลดัง“ฉันยังบอกไม่ได้อะ แต่ถ้าไปได้จะโทรบอกอีกที”มาริสาพูดออกมาด้วยท่าทางเสียดายที่คืนนี้อาจจะอดไปดูเพื่อนรักอย่างไพลินร้องเพลง เพราะเธอเองต้องไปงานเลี้ยงกับคุณพ่อคุณแม่“งั้นแสดงว่าเราไปกันสองคนน่ะสิ” ศรันย์พูดออกมาพร้อมกับยกแขนขึ้นโอบคอไพลินด้วยท่าทางทะเล้น“ฉันต้องไปอยู่แล้วป่ะ” ไพลินพูดออกไปด้วยท่าทางนิ่งๆ เพราะเธอเป็นนักร้องที่ร้านดัง ไม่ไปได้ไงหล่ะ“ถ้าอย่างงั้นฉันกลับก่อนนะ ไว้จะโทรหาอีกที” มาริสาบอกเพื่อนก่อนที่จะเดินแยกออกไป“เอาไงต่อ กลับเลยป่ะ เดี๋ยวฉันไปส่ง”“อืม” ไพลินตอบกลับไปอย่างขัดไม่ได้ ถึงเธอจะบอกว่าไม่ให้ไปส่ง ศรันย์ก็ดึงดันจะไปส่งอยู่ดี..#คฤหาสน์กิตติคุณใช่เวลาไม่นานรถยนต์คันหร
last updateHuling Na-update : 2025-04-08
Magbasa pa
บำเรอลับ 2 | แอบรัก
ไพลินหันไปมองนาฬิกาติดผนังเกือบทุกนาที เพราะใกล้จะถึงเวลาที่นัดกับศรันย์เอาไว้แล้ว แต่คุณหญิงกับคุณหนูยังคงกลั่นแกล้งให้เธอทำนู้นทำนี่ไม่หยุดสักที ไพลินจึงตัดสินใจเดินมาหาคุณหญิงเพื่อจะบอกว่าเธอทำงานในครัวเสร็จแล้ว“คุณท่านคะ ลินทำงานในครัวเสร็จแล้วค่ะ”ไพลินก้มหน้าพูดออกไปไม่กล้าสบตากับทั้งสามคนที่นั่งทานอาหารอยู่ เห็นอย่างนั้นก็อดนึกถึงประมุขคนเก่าของบ้านที่เอ็นดูและเลี้ยงดูเธอคงเหมือนลูกแท้ๆ ไม่ได้ หากท่านยังอยู่ตรงนี้ ท่านคงจะเรียกเธอไปนั่งร่วมโต๊ะด้วย และสั่งแม่ครัวทำของโปรดของเธอมาให้“เสร็จแล้วก็ไปสิ จะเสนอหน้าอยู่ทำไม” คุณหญิงวรมลตะคอกออกไปเสียงดัง“หรือว่าอยากนั่งร่วมโต๊ะกับพวกเรา”ตามมาด้วยเสียงของลูกสาวอย่างวนิดาที่กำลังเหยียดยิ้มมองไพลินด้วยสายตาที่ชิงชังอย่างเห็นได้ชัด ส่วนวรานนท์ลูกชายคนโตของบ้านก็ได้แต่นั่งดูสถานการณ์อยู่เงียบๆ ไม่แสดงอารมณ์ใดๆ ถึงแม้ในใจจะอยากให้เธอมานั่งร่วมโต๊ะด้วยก็ตาม แต่คงไม่ดีแน่ถ้าจะพูดออกไป สิ่งที่เขาพูดอาจจะทำให้น้องสาวกับแม่ของเขากลั่นแกล้งเธอมากกว่าเดิม“เปล่าค่ะ ขอตัวก่อนนะคะ”ไพลินตอบไปเสียงเบาก่อนจะเดินออกมายังห้องนอนของตัวเอง มือเรียวเปิ
last updateHuling Na-update : 2025-04-08
Magbasa pa
บำรักลับ 3 | เข้าใจผิด
#หลายวันต่อมาไพลินมาทำงานตามปกติ วันนี้เป็นคืนวันศุกร์ ลูกค้าก็ค่อนข้างที่จะเยอะกว่าปกติ แต่มันเป็นเรื่องที่ดีสำหรับนักร้องกลางคืนอย่างเธอ คืนนี้เจ๊สวยคนดูแลนักร้องในผับเลยจัดชุดพิเศษให้ไพลิน เพื่อให้เธอรีดเงินจากลูกค้าให้ได้เยอะที่สุดเมื่อถึงเวลาขึ้นโชว์ ไพลินก็ก้าวขึ้นเวทีด้วยความเฉิดฉาย ทุกสายตาจับจ้องมาที่เธอเป็นสายตาเดียวกัน เช่นเดียวกับวนิดาที่กำลังเหยียดยิ้มมองกาฝากของบ้านด้วยสายตาชิงชัง“พี่นนท์ดูสิคะ ยัยเด็กกาฝากเป็นอย่างที่คุณแม่พูดจริงๆ ด้วยค่ะ” วนิดาพูดพร้อมกับชี้ไปยังร่างสวยที่กำลังร้องเพลงอยู่บนเวทีวรานนท์มองไปตามที่น้องสาวบอก แต่ก็ไม่ได้ออกความคิดเห็นอะไร เขามองคนที่อยู่บนเวทีด้วยสายตานิ่งๆ เหมือนไม่ได้สนใจอะไร แต่ข้างในกลับรู้สึกหงุดหงิดและคาดโทษหญิงสาวที่กำลังเต้นเย้ายวนโดยไม่แคร์สายตาใคร“นั่นน้องสาวนายไม่ใช่หรอ” ชาญวิทย์หันไปถามวรานนท์สลับกับมองสาวสวยที่อยู่บนเวที ที่ชาญวิทย์รู้จักไพลินก็เพราะเคยเห็นตอนไปงานศพพ่อของวรานนท์“อืม” วรานนท์ตอบเสียงเรียบ แต่สายตายังคงจ้องไปยังร่างสาวสวยที่อยู่บนเวที เพราะแบบนี้สินะเธอถึงออกจากบ้านแทบทุกคืน“ทำไมไม่บอกกันเลยว่ะ ว่าเธอร
last updateHuling Na-update : 2025-04-08
Magbasa pa
บำเรอลับ 4 | ซวยซ้ำซ้อน
#เวลา 00:30 น.นักร้องสาววัยละอ่อนนั่งตัวเกร็งอยู่ท่ามกลางชายหนุ่มที่เมาได้ที่ เธอไม่กล้าที่จะหนีไปไหนแม้ว่าจะโดนลวนลามอยู่บ่อยครั้ง เนื่องจากชายหนุ่มที่นั่งอยู่ด้วยคือเจ้านายของเธอ“คืนนี้ไปต่อกับเฮียมั้ยคนสวย”“ขอโทษนะคะ พอดีลินมีงานต่อ” ไพลินพยายามใช้คำพูดที่สุภาพและถอยห่างจากคนเมา กลิ่นแอลกอฮอล์ที่รุนแรงทำให้เธอรู้สึกเวียนหัวไปด้วย“เฮียรอได้ ปกติหนูลินเสร็จงานตอนไหน แล้วคิดราคาเป็นคืนหรือชั่วโมงบอกได้เลย เฮียพร้อมจ่าย”ไพลินถึงกับหมดความอดทนกับคำถามสองแง่สองง่ามของเพื่อนเจ้านาย พูดแบบนี้มันไม่ให้เกียรติกันชัดๆ“ลินต้องกลับแล้วค่ะ ขอตัวนะคะ”ร่างสวยลุกขึ้นทันทีที่พูดจบ ทุกย่างก้าวเต็มไปด้วยความโกรธ ทำไมผู้ชายถึงชอบทำตัวแบบนี้นะ คิดว่าคนทำงานกลางคืนจะขายตัวทุกคนเลยหรือไง ไพลินได้แต่บ่นในใจก่อนที่เธอจะถูกฉุดกระชากเข้าไปยังมุมมืด“อือ…”มือหนาที่ปิดปากไว้ทำให้ไพลินได้แต่ส่งเสียงร้องอู้อี้ออกมา และพยายามดิ้นรนเอาตัวรอดตลอดทางที่ชายร่างโตพาก้าวเดินไป กลิ่นแอลกอฮอล์ที่รุนแรงเพิ่มความหวาดกลัวให้ไพลินเป็นอย่างมาก“ไปสนุกกันนะคนสวย อ๊ะ! โอ๊ย!”คนเลวเอ่ยออกมาและพยายามลวนลามหญิงสาวอย่างคนหื่
last updateHuling Na-update : 2025-04-08
Magbasa pa
บำเรอลับ 5 | (หวง) ขาดสติ
“ขายครั้งละเท่าไหร่ ลองเสนอราคามาสิ ฉันจะช่วยซื้อให้เผื่อเธอจะมีเงิน แล้วออกไปจากที่นี่เร็วขึ้น”คำถามของวรานนท์ยังคงก้องอยู่ในหัวของไพลินจนเธอจุกหน่วงไปทั้งใจ เธอได้แต่มองผู้ชายตรงหน้าด้วยสายตาผิดหวัง ไม่คิดเลยว่าคนที่เธอเคารพและรักตั้งแต่แรกเจอจะพูดกับเธอแบบนี้ แล้วยิ่งสายตาที่เขามองมา ก็ยิ่งตอกย้ำว่าเขาก็รังเกียจเธอเหมือนแม่และน้องสาวของเขา หัวใจดวงน้อยบีบรัดจนปวดหนึบ“ว่าไง!! ปกติเธอขายครั้งละเท่าไหร่”วรานนท์ตะคอกออกไปด้วยน้ำเสียงโกรธจัด แทบความคุมสติไม่อยู่ เมื่อเห็นหญิงสาวเอาแต่จ้องหน้าของเขา แทนที่จะอธิบายความจริงให้เขาเข้าใจ“คุณนนท์จะถามทำไมคะ สนใจใช้บริการผู้หญิงอย่างลินด้วยเหรอ”ไพลินกลั้นใจถามออกไปอย่างเหลืออด ไม่ว่าจะทำยังไงเธอไม่เคยดีในสายตาของเขาอยู่แล้วหนิ“ฉันรู้... ว่าเธอรู้ความหมายในสิ่งที่ฉันพูด อย่าแกล้งทำตัวใสซื่อไปหน่อยเลย”วรานนท์พูดออกไปอย่างโกรธจัดแล้วบีบแขนของเธออย่างแรง ความรู้สึกดีๆ ที่มีต่อหญิงสาวตอนนี้มันหายไปเกือบหมด ไม่คิดเลยว่าสาวน้อยในวันนั้นจะกลายมาเป็นสาวกร้านโลกแบบนี้“ถ้าคุณนนท์คิดแบบนั้น ลินก็ไม่มีอะไรจะแก้ตัว แล้วไม่ต้องห่วงว่าลินจะอยู่ที่นี่น
last updateHuling Na-update : 2025-04-08
Magbasa pa
บำเรอลับ 6 | บริสุทธิ์ NC++
‘ทำไมเธอถึง…?’วรานนท์ได้แต่นิ่งไม่กล้าขยับร่างกาย ความรู้สึกผิดถาโถมเข้ามาสู่หัวใจแกร่งจนปวดหนึบไปหมด เขากล่าวหาว่าเธอเป็นผู้หญิงอย่างว่า แต่กลับเป็นเขาเองที่พรากความบริสุทธิ์ของเธอไปเพราะความเข้าใจผิดสายตาคมจับจ้องไปที่ใบหน้าสวยสลับกับเลือดบริสุทธิ์ที่เปื้อนที่นอนด้วยความสับสน ในเมื่อเธอไม่ได้ทำงานแบบนั้น ทำไมเธอถึงกลับบ้านดึกทุกวัน โดยเฉพาะวันนี้เธอกลับมาสภาพอิดโรยอย่างกับคนที่ผ่านศึกหนักมา ใบหน้าหล่อขมวดคิ้วเป็นปมด้วยความสงสัย“คุณนนท์!! หยุดเถอะนะคะ ลินเจ็บ!!” เสียงหวานอ้อนวอนด้วยความเจ็บปวด เพราะเธอไม่อาจทนความเจ็บปวดนี้ได้จริงๆ มันเหมือนร่างกายกำลังจะฉีกขาดออกเป็นชิ้นๆ“ฉันหยุดไม่ได้” วรานนท์พูดเสียงอ่อนลงต่างจากก่อนหน้านี้โดยสิ้นเชิง“แต่ลินเจ็บ ลินไม่ไหวแล้ว” ไพลินยังคงอ้อนเสียงสั่น สิ่งที่เขากำลังทำกับเธอมันไม่เหมือนกับสิ่งที่เธอคิดไว้เลย“หยุดเถอะนะคะ ลินสัญญาว่าจะออกไปจากบ้านคุณนนท์พรุ่งนี้เลยค่ะ”ไพลินพูดในสิ่งที่เขาต้องการ เผื่อเขาจะหยุดความเจ็บปวดนี้สักที แต่คำพูดของเธอกลับทำให้เจ้าของบ้านไม่พอใจขึ้นมา เธอคิดจะไปจากที่นี่ทั้งๆ ที่เป็นของเขาแล้วงั้นเหรอ หรือว่าเธอมีคนที
last updateHuling Na-update : 2025-04-08
Magbasa pa
บำเรอลับ 7 | คนที่แคร์
“ทำไมเธอต้องทำขนาดนี้ด้วยลิน”ศรันย์ถามออกไปด้วยท่าทางไม่พอใจ นี่ขนาดพึ่งกลับมายังไม่เข้าบ้านเลยนะยังโดนใช้แล้ว ไม่อยากจะคิดเลยว่าตอนอยู่ในบ้านเธอจะโดนใช้งานหนักขนาดไหน แค่คิดก็หงุดหงิดขึ้นมาแล้ว หากเป็นไปได้เขาอยากจะพาเธอไปอยู่ด้วยตอนนี้เลย“ก็แค่เปิดประตูเอง ไม่เห็นเป็นอะไรเลย นายก็กลับไปได้แล้ว”ไพลินยิ้มให้ศรันย์ก่อนจะหันหน้าเข้าบ้าน ทั้งที่ปกติต้องรอให้รถของศรันย์ออกไปก่อน แต่วันนี้เธอกลับดูรีบผิดปกติ เพราะอยากจะรีบเข้าไปอธิบายให้ทั้งสองคนที่พึ่งขับรถเข้าไปในบ้านได้เข้าใจว่าเธอกับศรันย์ไม่ได้เป็นอะไรกันไพลินกลับเข้ามาในห้องพักแล้วรีบเปลี่ยนเสื้อผ้าอย่างรีบร้อน พอเปลี่ยนเสร็จก็รีบเข้ามาที่บ้านใหญ่ทันที สิ่งที่ต้องทำตอนนี้คือไปอธิบายให้วนิดาเข้าใจก่อนว่าเธอไม่ได้คิดอะไรเกินเลยกับศรันย์“คุณหนูคะ” ไพลินรีบร้องเรียกวนิดาทันที ที่เธอเดินลงมาจากบนห้องพอดี“ยังกล้าเสนอหน้ามาให้ฉันเห็นอีกหรอ” วนิดาพูดออกมาด้วยท่าทางชิงชัง เพราะปกติเธอก็ไม่ชอบขี้หน้าไพลินอยู่แล้ว แล้วยิ่งเกลียดเข้าไปใหญ่ที่ไพลินไปสนิทกับศรันย์“ฉันกับศรันย์เราไม่ได้มีอะไรมากกว่าเพื่อนจริงๆ นะคะ ที่คุณหนูเห็นวันนี้ มันก็แ
last updateHuling Na-update : 2025-04-08
Magbasa pa
บำเรอลับ 8 | แค่เพื่อน
- หลายวันต่อมา -“ทำไมวันนี้อารมณ์ดีจังเลยจ๊ะ” เสียงป้าอิ่มแซวไพลินที่ยืนล้างจานไปยิ้มไปท่าทางมีความสุขเหลือเกิน แล้วพักนี้ยังดูมีความสุขผิดปกติ จนน่าสงสัย แต่ป้าอิ่มก็ไม่ได้ถามเซ้าซี้อะไร เพราะวัยนี้เป็นวัยที่กำลังอยู่ในช่วงอินเลิฟ“ไม่มีอะไรหรอกค่ะ ลินก็แค่คิดอะไรเพลินๆ” ไพลินหันมายิ้มให้ป้าอิ่ม ก่อนจะหันไปล้างจานต่อตอนนี้ไพลินอยากจะหมุนเวลาให้มันไปถึงตอนสี่ทุ่มเร็วๆ เหลือเกิน เพราะจะได้ขึ้นไปหาคนที่หัวใจเรียกร้องสักทีLINE!!!!เสียงไลน์ดังขึ้นมา ทำให้ไพลินต้องล้างมือแล้วมาล้วงมือถือที่อยู่ในกระเป๋ากางเกงออกมาดู เผื่อจะเป็นคนสำคัญส่งมา แต่ก็ไม่ใช่...Risa : ลินทำอะไรอยู่ คืนนี้แกว่างมั้ยพออ่านไลน์ที่ริสาส่งมา ไพลินขมวดคิ้วด้วยท่าทางสงสัย ก่อนจะตอบกลับไปPilin : ทำไมหรอ?ไพลินถามออกไป แล้วรอคำตอบ ปกติริสาไม่เคยส่งไลน์มาเวลานี้ แล้วที่สำคัญพักนี้ริสาก็ไม่ค่อยพูดกับเธอด้วยRisa : ฉันมีเรื่องกลุ้มใจนิดหน่อย อยากจะไปดื่ม แกออกไปเป็นเพื่อนหน่อยได้มั้ยPilin : ได้สิ ไปตอนไหนหรอRisa : สองทุ่มPilin : โอเคหลังจากที่คุยไลน์เสร็จไพลินก็หันไปบอกป้าอิ่ม ป้าอิ่มก็บอกให้มาขออนุญาตคุณหญิงก่อนตา
last updateHuling Na-update : 2025-04-08
Magbasa pa
บำเรอลับ 9 | เข้าใจผิด
หลังจากที่ศรันย์มาส่ง ไพลินก็รีบกลับเข้ามาอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วแอบดูคนในบ้าน ว่านอนหลับหรือยัง ถ้านอนหลับแล้วเธอจะได้ขึ้นไปหาเจ้าของหัวใจเหมือนที่เคยทำLINE!!!!เมื่อเสียงไลน์ดังขึ้นมา ใบหน้าสวยก็ฉีกยิ้มออกมาทันทีVaranon : ต่อไปนี้ ไม่ต้องขึ้นมาอีกแต่พออ่านข้อความที่ส่งมา รอยยิ้มก็หายไปจากใบหน้าสวยทันที หัวใจดวงน้อยเจ็บหน่วงขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก แล้วก็ไม่เข้าใจเลยว่าที่เขาส่งมาคืออะไร หรือว่าเธอทำอะไรให้เขาไม่พอใจหรือเปล่าไพลินเดินวนไปวนมารอบห้อง ด้วยท่าทางร้อนใจ ทั้งๆ ที่เขาก็บอกแล้วว่าไม่ต้องไปหา แต่เธอกลับอยากขึ้นไปจนใจจะขาด แต่ก็กลัวจะโดนไล่ออกมา...หลายวันต่อมา...“ทำไมวันนี้ไม่ยิ้มเลยล่ะ มีอะไรหรือเปล่า” ป้าอิ่มถามไพลินที่นั่งทานข้าวอยู่เงียบๆ จากที่เคยอารมณ์ดี ยิ้มแทบตลอดเวลา แต่พักนี้เธอกลับดูเศร้าๆ“ไม่มีอะไรหรอกค่ะป้า ลินแค่คิดเรื่องเรียน” ไพลินแกล้งตอบไป ทั้งที่จริงๆ แล้วเธอกำลังคิดเรื่องอื่นอยู่ คิดจนไม่มีเวลาคิดเรื่องอื่นเลยหลายวันมานี้วรานนท์เอาแต่หลบหน้าเธอ เวลาเจอกันก็มักจะเดินหนี แล้วยังทำเหมือนเธอไม่มีตัวตน จนเธออึดอัดไปหมด อยากจะถามเรื่องข้อความนั้นให้รู้
last updateHuling Na-update : 2025-04-08
Magbasa pa
บำเรอลับ 10 | เข้าใจผิด2
หลังจากเรียนเสร็จไพลินก็รีบเก็บกระเป๋า เพราะอยากจะเคลียร์กับริสา แต่พอก้มเก็บของใส่กระเป๋าแค่แปปเดียว ริสาก็ออกไปซะแล้ว ไพลินรีบเดินตามออกมาก็เห็นแต่หลังเท่านั้น“ออกมาไม่รอเลยนะ” ศรันย์เดินตามไพลินออกมาติดๆ“ริสาเป็นอะไร นายรู้มั้ย?” ไพลินมองหน้าศรันย์ด้วยความไม่เข้าใจ ปกติริสาไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนเลย ไม่รู้ว่าโกรธอะไรเธอหรือเปล่า“ไม่รู้สิ ไม่ต้องไปสนใจหรอก เดี๋ยวฉันไปคุยให้” ศรันย์ตอบไปด้วยท่าทางปกติ แล้วช่วยถือกระเป๋าให้ไพลินเหมือนทุกครั้ง ทั้งสองคนเดินคุยกันมาที่รถ โดยไม่รู้ว่ามีสายตาของหลายคนแอบมองอยู่..ไพลินกลับมาบ้านด้วยความอึดอัดใจ นึกถึงแต่เรื่องของริสาวนไปวนมา ไพลินคิดว่าริสาต้องโกรธเธอแน่ๆ แต่นึกยังไงก็นึกไม่ออกว่าริสาโกรธเธอเรื่องอะไร“ลินจ๊ะ” เสียงป้าอิ่มมาเคาะประตูห้องเรียก ไพลินเลิกคิดมากแล้วรีบเดินออกไปเปิดทันที“มีอะไรหรอคะป้า”“คุณนนท์สั่งไว้ว่า ถ้าลินกลับมา ให้ลินไปทำความสะอาดห้องทำงานให้ ลินว่างหรือเปล่า” ป้าอิ่มพูดด้วยท่าทางใจดี แต่พอได้ยินชื่อของคนที่อยู่ในใจ ไพลินก็รู้สึกหน่วงขึ้นมาที่ใจทันที“เอ่อ... แล้วคุณนนท์กลับมาหรือยังคะ” ไพลินถามออกไปเสียงเบาเพราะไม่
last updateHuling Na-update : 2025-04-08
Magbasa pa
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status