มิเอะเหลือบมองเรือนร่างงามขาวโพลนที่ยืนบิดกายสาวหนีปากของเธอไปมาก็อมยิ้ม ถูกปิดตาขนาดนี้ยังจะขยับหนีอีก ไม่รู้หรือไงว่าอาจลื่นล้มถึงตายได้ หญิงสาวคิดพรางมุดใบหน้าซุกไซ้ไปตามลำคอขาวของเจ้าหล่อนนี้ มือข้างหนึ่งก็เอื้อมไปจับข้อมือน้อยนั้นเอาไว้แนบข้างลำตัว ส่วนมือข้างที่ถนัดก็กอดรัดเพื่อดึงร่างเจ้าหล่อนให้เข้ามาหา ริมฝีปากยังคงเล็มเลียไปตามลำคอก่อนจะเคลื่อนปลายจมูกขึ้นไปยังซอกหูหอมกรุ่มนี้ ก่อนจะกระซิบเป็นภาษาที่คาดว่าอีกฝ่ายต้องเข้าใจแน่นอน
“ขยับอีกก้าว ฉันจะเอาเธอในนี้ทั้งคืนเลย”
“อุ๊ย !อึก!” วีรดาหยุดการเคลื่อนไหวร่างกายในทันที ร่างน้อยยืนนิ่งเม้มปากแน่น เธอไม่รู้หรอกว่าเขาพูดจริงหรือว่าพูดเล่น แต่การกระทำของเขาทำให้เธอเข้าใจได้ว่าค่อนไปในทางที่เขาพูดจริงมากกว่า คนตัวเล็กจึงได้แต่หยุดเบี่ยงใบหน้าสวยหลบ มือข้างที่พยายามผลักร่างเขาออกก็ค่อยๆ เคลื่อนลงไปแนบลำตัวอย่างว่าง่าย ริมฝีปากเม้มเข้าหากันแน่น เมื่อรับรู้ได้ว่าลมหายใจร้อนผ่าวกำลังรินรดลงมาเบื้องหน้า ร่างน้อยเริ่มเกร็งดอก เมื่อรับรู้ได้ถึงเจ้าอาวุธร้ายกาจของเขา ตอนนี้มันกำลังมาสัมผัสอยู่กับกายสาวของเธอนี้
“อืมว่าง่ายแบบนี้ซิ ถอยหลังไปสองก้าว” สำเนียงแปล่งหูเอ่ย ขึ้นแหบพร่า วีรดาทำตามอย่างว่าง่าย เธอไม่กลังล้มเพราะว่าฝ่ามือร้อนที่คอยต้องอยู่ข้างหลังนั้น
“อ๊ะ อุ๊ย!” หญิงสาวสะดุ้ง เมื่อสัมผัสได้ถึงความเย็นของผนังห้องน้ำ นึกโล่งออกที่รู้ได้ว่าอย่างน้อยข้างหลังนั้นมันเป็นกำแพง และเธอเองก็พอจะเอามันเป็นที่พึ่งได้ คนตัวเล็กยืนตัวรีบชิดกำแพงนั้น โดยหัวใจดวงนั้นนั้นกลับเต้นระทึก เธอรับรู้ได้ถึงปลายนิ้วเรียวที่ไล่สัมผัสเธอตั้งแต่ใบหน้าเรื่อยลงมาด้านล่างตามแรงโน้มถ่วง มันลากผ่านระหว่างกลางของสองเต้าเต่ง เรื่อยลงผ่านหน้าท้องแบนราบและไม่ต้องพูดถึงว่ามันจะไปหยุดที่ตรงส่วนไหน ซึ่งตอนนี้มันลากไล้อยู่บนเนินเนื้อสวยอวบอิ่มของเธอไปมาอย่างแผ่วเบาทำเอากายสาวของเธอร้อนระอุขึ้นชั่วขณะ
“อื้อ น่ากินชะมัด” มิเอะเปรยออกมาด้วยภาษาบ้านของตัวเอง เพราะเกรงว่าจะทำให้คนตรงหน้าเยาะเย้ยเอาได้ ร่างโปร่งค่อยๆ ย่อกายสาวลงต่ำ ขณะที่สายตาก็ไล่มองเรือนร่างน้อยไปด้วย ปากบางยกยิ้มอย่างพอใจเมื่อเห็นคนตัวเล็กยืนเม้มปากแน่นตัวแข็งอยู่แบบนี้ ใบหน้าสวยอยู่ระดับเดียวกันกับสิ่งที่เธอเห็นว่ามันน่ากิน ดวงตาจ้องมองมันอย่างพินิจ
วีรดาใจเต้นรัว ขณะที่เนื้อตัวเริ่มสั่นสะท้าน ปลายนิ้วยาวที่ลากไล้ไปมาบริเวณนั้นทำเอาเธอเสียวสยิวเป็นที่สุด หญิงสาวถดถอยสะโพกออกห่างเล็กน้อยเพราะมันก็ไม่ได้มากไปกว่านี้ ข้างหลังคือผนังที่แข็งแกร่งมันได้กั้นไม่ให้เธอหลีกหนีไปได้
“อ๊ะ อุ๊ย!อ๊ธ อื้อ อ่าส์” ทันทีที่ความร้อนจากบางอย่างมาสัมผัสตรงเนินเนื้อนุ่ม เธอก็สะดุ้งตัวโยง มือเล็กรีบปัดป่ายลงมาเบื้อล่าง ศีรษะทุยของเขาทำให้เธอหน้าแดงขึ้นมา สิ่งที่ร้อนชื้นนั้นคือสิ่งใดเธอพอจะเดาได้ และทันทีที่มันสอดแทรกไปตามซอกหลืบ เรียวขาสวยก็หนีบเข้าหากันอัตโนมัติ เธอรู้สึกเสียวซ่านไปทั่วทั้งเรือนร่าง เธอไม่ใช่เด็กน้อนที่ไม่รู้ว่าเขาทำอะไรกับเธอบ้าง ตลอดสัปดาห์ชิวหาของเขาก็ลากไล้สำรวจไปทั่วทั้งเนื้อตัวของเธอหมดแล้ว แต่ไม่คิดว่าเขาจะใช้มันกับจุดซ่อนเร้นของเธอนี้ คนตัวเล็กคิดขณะที่หัวใจเต้นรัวขึ้นทุกขณะ
“อื้ม แพล่บ อื้ม แพล่บ อ่าส์” เสียงปลายลิ้นตวัดปาดเลียไปขึ้นลงไปมา ใบหน้าสวยคมก้มเข้าไปใกล้เพื่อลากไล้เล็มเลียความหอมหวาน ไม่คิดว่าน้ำในกายสาวของเจ้าหล่อนจะหวานมันส์ถึงเพียงนี้ หญิงสาวใช้ปลายนิ้วแหวกกลีบเนื้ออวบอิ่มออกกว้าง สายตาจ้องมองเนื้อสีสดนั้นนิ่ง เธอเงยหน้าขึ้นมองติ่งเนื้อนุ่มที่เริ่มแข็งขืน และก็อดไม่ได้ที่จะกวาดปาดต้อนน้ำสีใสนั้นลงคอจนแห้งเหือด
“อึก อึก สะ เสียวค่ะ เสียวเหลือเกิน อื้อ ” เสียงหวานครางออกมาอย่างลืมหาย เธอบรรยายความรู้สึกข้างในกายสาวออกมานี้ สองมือขยุ้มอยู่ที่ผมของเขา ขณะที่สองขาสวยนั้นกลับเขย่งปลายเท้าไปมาอยู่แบบนั้น เขาทำให้เธอรู้สึกเสียวสยิว ร่างน้อยของเธอจึงได้ดิ้นเร่าๆ อยู่แบบนี้
“อื้ม น้ำเยิ้มเชียวสาวน้อย แพล่บๆ อื้ม อ่าส์” มิเอะเปรยพรางรีบงุดหน้าเข้าไปเชยชิมน้ำสีหวานที่ไหลอาบเจ้าติ่งเนื้อนุ่ม เธอไม่รอช้าที่จะกดวันปลายชิวหาอยู่ตรงส่วนนั้น เพราะเธอรู้ดีว่าจุดตรงนี้ทำให้คนตัวเล็กผลิตน้ำหวานออกมามากมายนั้น มิเอะใช้มือข้างหนึ่งช้นขาสวยยกขึ้น ก่อนจะเอาวาพาดไว้ที่ไหล่เนียนของตัวเองนี้ ปลายนิ้วยาวกรีดกรายแหวกว่ายอยู่ตรงตามร่องสวย กลีบเนื้อที่พริ้วไหวทำให้เธอเองอดไม่ได้ที่จะใช้ปลายนิ้วยาวสอดเข้าไปข้างใน
สึบ สึบ สึบ !!!
“อื้อ คุณค่ะ อ๊ะ อ๊ะ อึก อื้อ ” วีรดาร้องเสียงหลงเมื่อร่องสวยถูกเติมเต็มด้วยบางอย่าง เขาสอดมันเข้าไปข้างในจนสุดความยาวของมันนั้น ก่อนจะหมุนวนไปจนครบรอบของมันนั้น คนตัวเล็กเริ่มเสียวสะท้านขึ้นเรื่อยๆ เพราะการขยับของมันเข้าออกตรงช่องทางนี้
“อ๊ธ อื้อ ตอดดีมากเลยสาวน้อย เธอจะแว่บมากไปแล้ว อื้อ อื้อ อ่าส์” มิเอะมองหน้าร่างบางที่ยืนเงยหน้าร้องครางอยู่นี้ ร่องสวยเริ่มขมิบถี่ยิบรัดรึงปลายนิ้วยาวของเธอทึกขณะ ความร้อนข้างในทำให้เธอเองอยากใส่เจ้ามิเอะน้อยเข้าไปมากกว่าดัชนีร้าย แต่ทว่าเธอยังมีเวลาเล่นสนุกกับมันอีกเยอะ หญิงสาวจึงก้มลงไปใช้ปลายลิ้นตวัดติ่งเนื้อนุ่มอยู่อย่างนั้น
“อ๊ะ คุณคะ ฉัน อึก อึก อ่าส์” วีรดาส่งเสียงหวานก่อนจะส่ายสะโพกสวยไปมาด้วยความเสียว ตอนนี้ข้างในกายของเธอกำลังระเบิด เธอรู้สึกว่าน้ำในกายไหลพรากออกมาจนเธอเองรับรู้ได้ กายสาวของเธอเริ่มเก็งดิก และเธอเองก็รู้ว่าอีกไม่นานคงได้ปลดปล่อยความสุขออกมาแล้ว
“อื้อ ฉันสู้ว่าเธอจะแตก อื้ม แพล่บๆ ปล่อยมันออกมาสาวน้อย แพล่บๆ แพล่บๆ ” ร่างโปร่งที่นั่งคุกข่าจึงเร่งสาวข้อมือเข้าออก ขณะที่ลิ้นร้อนรีบตวัดปาดเลียกดปุ่มเสียวอยู่ย่างนั้น เธอเปลี่ยนเป็นขบเม้มดูดดึงอย่างหนักหน่วง เพราะเธฮรู้ว่าแบบนี้เป็นวิธีสร้างความเสียวได้เป็นอย่างดีนั้น
“อ๊ะ อ๊ะ ฉะ ฉันเกือบแล้ว อ๊ายยยยยย” และแล้วเสียงหวานก็กรีดหน้าร้องครางออกมาดังลั่น ขณะที่มือสวยยังกดหัวของเขาเอาไว้แน่น อีกมือก็ขยุ้มอยู่ที่หัวของเขา โดยเธอไม่ทันได้สังเกตเลยว่าผมของเขาเป็นเช่นไรนั้น
มิเอะอมยิ้ม ก่อนจะค่อยๆ แกะมือของเจ้าหล่อนออก เธฮปล่อยให้ร่างน้อยค่อยๆ หย่อยกายสาวลงมานั่งกับพื้น สายตายังคงจับจ้องอยู่กับเรือนร่างเปลือยนี้ ยิ่งมองก็ยิ่งเกิดอารมณ์ ภาพหญิงสาวขาวโพลนตัวอ่อนระทวยอยู่ตรงหน้า มันทำให้เจ้ามิเอะน้อยผงาดจนปวดหนึบไปหมดแล้ว หญิงสาวก้มมองเจ้าแท่งเนื้อของตัวเองแล้วยกยิ้มมุมปาก จากนั้นก็ขยับเดินเข้าไปใกล้
“อุ๊ย !!คุณจะทำอะไรคะ” คนตัวเล็กเอ่ยถามเมื่อข้อมือน้อยถูกดึงขึ้น มิเอะอมยิ้ม ก่อนจะจับมือของเธอเอาไปวางไว้ตรงเจ้าท่อนอุ่นที่ตอนนี้มันผงาดรอรับอยู่แล้ว
“อุ๊ย นี่มัน !!” วีรดาหน้าแดเมื่อเธอลูบๆ คลับๆ กับเจ้าส่วนนั้น
“อื้อ จัดการให้หน่อยสิ ทำเป็นแล้วนี่คืนนั้นฉันสอนแล้ว” น้ำเสียงแหบพร่าเอ่ยด้วยสำเนียงแปล่งๆ ก่อนจะขยับเข้าไปหา พรางแอ่นสะโพกสวยขึ้นเล็กน้อย วีรดาเผลอกลืนน้ำลายลงคอ เมื่อนึกถึงเมื่อคืนก่อนที่เขาสอนให้เธอทำกับมันนั้น ร่างสวยของเธอจึงค่อยๆ ขยับ เพื่อจัดท่วงท่าให้มันสัมพันธ์กัน ก่อนจะจัดการมันตามคำสั่งของเขา ทำยังไงได้เธอถูกขายมาเพื่อสิ่งนี้ หน้าที่คือบำเรอกายให้กับเขา แต่เธอจะรู้ตัวไหมว่าตอนนี้หัวใจเธอก็กำลังจะบำเรอไปให้กับเขาแล้ว...>>>>
“อ๊ะ อ๊ะ นายท่านขา อื้อ หนูเสียวจังค่ะ” เสียงครางของวีรดาดังออกมาไม่ขาด ตอนนี้ร่างกายของเธอร้อนลุ่มขึ้นมาอีกแล้ว ไม่รู้ว่าครั้งที่เท่าไรของค่ำคืนนี้ เพราะตั้งแต่เข้าหาจนป่านนี้เธอกับเขายังไม่หยุดกิจกรรมเข้าหอกันเลยก็ว่าได้ หญิงสาวบิดกายไปมาด้วยความเสียว ขณะที่กลีบเนื้อนุ่มก็ถูกลิ้นร้อนจุ่มลงมาไม่ขาดนั้น หญิงสาวเหลียวหลังไปมองคนที่จุ่มหน้าอยู่ด้านหลัง ก่อนจะหันไปมองนาฬิกาหัวเตียงนี้ บ้าจริง เธฮกับเขารักกันมาราธอนมากตอนนี้ก็เกือบจะตีสามแล้วเธอยังถูกเขาจับกินอยู่เลยหญิงสาวคิด พรางเม้มปากแน่นเพื่อระงับเสียงครางลงบ้าง“อื้อ จ๊วบ อ่าส์ เสียวก็ร้องดังๆ นะคะ ฉันชอบฟังเธอเองก็รู้ แพล่บๆ แพล่บๆ ” มิเอะเบนหน้าออกจากบั้นท้ายสวย ไปบอกคนที่หมอบคลานเข่าหันหลังให้เธอดื่มด่ำกับน้ำหวานนี้เสียงแหบพร่า ดวงตาหวานเยิ้มเป็นที่สุด“อ๊ะ นายท่านขา นายท่าน อื้อ อ่าส์” วีรดาเหลียวหลังมาครางเสียงหวาน เธออมยิ้มก่อนจะยกบั้นท้ายขึ้นแยกเรียวขาสวยออกเพื่อเปิดทางให้ใบหน้าของเขามุดลงไปอิ่มเอมกับสิ่งที่อยู่ใต้ระหว่างขาของเธอได้ถนัดถนี่นี้“อื้อ อย่างนั้นค่ะอย่างนั้น อึ้ม หวาน อื้ม จ๊วบ อ่าส์” มิเอะหลับหูหลับตาตวัดปาดลิ้น
มิเอะมองสิ่งที่อยู่ตรงหน้าดวงตาเป็นมันส์ เธอยกยิ้มุมปากทันทีที่เห็นกลีบเนื้อสวยของภรรยาขับน้ำสีหวานออกมานั้น เรียวขาสวยของอีกฝ่ายค่อยๆ แยกออกกว้าง ก่อนจะค่อยๆ ชันกายลุกขึ้นเป็นกึงนั่งกึ่งนอนนี้ หัวเข่าทั้งสองข้างตั้งฉากกับเตียวกว้าง ทำเอามิเอะถึงกับเลือดในกายพุ่งพล่านขึ้นมาอีกครั้ง“นายท่านขา หนูพร้อมแล้วค่ะ มัวช้าอยู่ใยคะ” วีรดาร้องเรียกเขาเสียงแหบพร่าง ร่างสวยบิดเร้าเย้ายวนเพื่อให้เขาอดรนทนไม่ไหว เธอไม่รู้ว่าตอนนี้เขาทำอะไรอยู่เพราะผ้าปิดตาผืนนี้ แต่เธอพอจะเดาได้ว่าอีกฝ่ายยังคงจ้องมองตรงส่วนนั้น“อื้อ อย่าใจร้อนนักซิคะ ทำไมถึงได้โหยหานักนะ” มิเอะเปรยเสียงแหบพร่า ก่อนจะขยับกายเข้าไปหาร่างนุ่มที่นั่งอ้าซ่าอยู่ตรงนั้น เธอเดินเข่าเข้าใจกลางความสาว ก่อนจะลากปลายท่อนเนื้อร้อนถูไถไปตามร่องกลีบสีหวานขึ้นลงไปมา“อ๊ะ อื้อ ก็หนูรักนายท่านนี่คะ อยากทำให้นายท่านมีความสุขมากๆ ค่ะ” พอรู้ว่าเขาอยู่ตรงหน้า เธฮก็คว้าลำคอขาวของเขาโอบเอาไว้ เบียดกายสาวช่วงล่างกับเจ้าแท่งร้อน ไปมาอย่างจงใจ“อื้อ หมายความว่าถ้าอย่างนั้นฉันจะรอเธอมอบความสุขแล้วกันนะคะ”อึ๊บ !!“อ๊ะ นายท่าน อื้อ โอ้ว อ่าส์” ร่างบางตกใจเล็ก
มิเอะยืนรอเมียรักอยู่สักพัก ด้วยความที่อารมณ์ค้างจึงทำให้เธอหน้างอเล็กน้อย เจ้าหล่อนบอกว่าให้เธอรอโดยบอกว่าไม่นาน ไม่นานอะไรกันนี่มันเกือบ 5 นาทีแล้ว เธอจะรอไม่ไหวแล้วนะเนี่ย หญิงสาวคิดพรางแกะกระดุมเสื้อสูททักซิโด้รอเมียรักไปพรางๆ“รอนานหรือเปล่าคะนายท่าน”“วีรดา...” มิเอะอุทานออกมาเบาๆ กับสิ่งที่ปรากฏบนกระจกนั้น ภาพสะท้อนของหญิงสาวด้านหลังทำให้เธอคลายยิ้มออกมา ร่างระหงส์อยู่ในชุดนอนบางเบาสายเดี่ยวสีขาว กางเกงขาสั้นลายลูกไม้บางเบา มันบางเสียจนเห็นว่าข้างในนั้นเจ้าหล่อนไม่ได้ใส่อะไรเลยแม้แต่ชิ้นเดียว แต่ผ้าคลุมผมในชุดเจ้าสาวยังคงอยู่ตรงนั้น เสมือนกับว่ารอให้เจ้าบ่าวอย่างเธอเป็นคนเปิดมันยังไงยังนั้น สิ่งที่ทำให้เธอตื่นเต้นก็คือผ้าปิดตาสีดำที่เจ้าหล่อนคาดเอาไว้ ยืนพิงกายข้างผนังห้องนอนนั้น ร่างโปร่งค่อยๆ หันไปมองอย่างช้าๆมิเอะเองก็ปรากฏดวงตาเป็นประกายทันที หญิงสาวนึกถึงวันแรกที่เธอพบกับเจ้าหล่อน และมันก็ทำให้อารมณ์ของเธอพุ่งขึ้นทีละนิดๆ เธอเดินเข้าไปหาร่างสวยอย่างช้าๆ รอยยิ้มยกขึ้นมุมปาก เมื่อคนที่ยืนคอยนั้นทำหน้าตาระแวดระวัง ภาพนั้นมันเหมือนกับคืนแรกที่เธอได้เจอกับเจ้าหล่อนนี้“ฉันชอบจ
วีรดานั่งมองร่างบางของตัวเองในกระจก ขณะที่สมองกลับนึกถึงเรื่องราวทั้งหมดที่ผ่านมาของตัวเอง ไม่น่าเชื่อว่าเธอจะมี่วันนี้ วันที่แต่งชุดผ้าลูกไม้สีขาวยาวกรอมพื้น ลายเสื้อประดับด้วยมุกสีครีมไปตามเนื้อผ้า ยังมีผ้าคลุมสีเดียวกันที่ต้องติดหลังจากที่ช่างแต่งหน้าแต่งแต้มสีสันบนใบหน้านั้น คิดแล้วขอบตาสวยหวานก็ร้อนผ่าวด้วยความตื้นตัน“คุณวีรดานี่สวยมากเลยนะคะ สวยเหมือนนางฟ้าเลย” เสียงเด็กสาวที่คอยรับใช้เอ่ยขึ้นจากด้านหลัง“พูดเกินไปหรือเปล่าปิ่น”“ไม่หรอกค่ะ ช่างแต่งหน้ายังชมเลย ขนาดมีลูกแล้วนะคะเนี่ย” เด็กสาวคนไทยที่ฟังภาษาญี่ปุ่นเข้าใจเอ่ย ก่อนจะมองนายหญิงของบ้านคนใหม่อย่างภาคภูมิใจ“อื้อ ปากหวานกันจริงเชียว ว่าแต่ตาหนูอยู่ไหนเนี่ย” วีรดามองหน้าสาวใช้แล้วถามด้วยความห่วงใย“อ่ออยู่กับนายใหญ่และนายหญิงนะคะ ทั้งสองท่านไม่ปล่อยให้ถึงมือคนรับใช้แบบพวกหนูเลยค่ะ”“เหรอจ๊ะ อื้อ” หญิงสาวพยักหน้าพรางนึกถึงวันที่นายหญิงไปตามหาพวกเราที่ต่างประเทศนั้น นายหญิงขอโทษอย่างสำนึกผิดทุกอย่าง นายหญิงต้องการให้นายท่านกลับบ้าน โดยยินยอมทำตามทุกอย่างที่นายท่านต้องการ ขออย่างเดียวให้พวกเราและลูกกลับไป กลับไปอยู่บ้าน โ
“อ๊ะ อ๊ะ นายท่านขา หนูจะไม่ไหวแล้วค่ะ” วีรดาโน้มใบหน้าสามีเข้ามาบอก ตอนนี้ร่องสวยของเธอเสียวจนทนไม่ไหวอยู่แล้ว ขาสวยที่อ้าออกกว้างตอนนี้มันสั่นเทิ้มจนเกินจะทน แขนเรียวรีบคว้าร่างของเขาเอามั่น ก่อนจะแอ่นสะโพกให้เขาอัดกระแทกอย่างแรงเพื่อส่งเธอขึ้นสวรรค์นี้“อื้อ ฉันก็ไม่ไหวเหมือนกัน ซี๊ดดดด” มิเอะจับเอวเล็กนั้นแน่นพร้อมออกแรงกระแทกไปมานี้ แต่แล้วเสียงนั้นก็ดังขึ้นขัดความสุข“อุแว๊ๆๆๆๆๆๆ !!!”สองสาวมองหน้ากันเลิกลั่นเมื่อได้ยินเสียงบุตรชยหัวแก้มหัวแหวนส่งเสียงร้อง ทุกการกระทำหยุดกึก เหงื่อซึมออกไปทั่วใบหน้า“เอาไงดีที่รักคะ” วีรดาหันมองหน้าเขาขณะที่จุดร่องสาวของเธอกำลังเชื่อมกันอยู่นี้“ไม่ต้องห่วงค่ะคนดี ฉันมีวิธี”พลึ่บ!!“ว๊าย!!อื้อ ไม่หนักหรือคะ” วีรดาร้องเสียงหลงเมื่อเขาช้อนร่างของเธออุ้มขึ้น เธอห้อยโตงเตงอยู่บนร่างของเขาโดยตรงนั้นของเรายังคงสอดรัดกันแนบแน่น ร่างโปร่งพาเธอไปยังห้องนอนของบุตรชาย ใบหน้าสวยของเธอร้อนผ่าวเป็นที่สุด เขาไม่ได้อุ้มเธอเพียงอย่างเดียว ขาเรียวที่เขาช้อนเอาไว้นั้นกับจับมันขยับเข้าออกตามจังหวะ เธอรู้สึกได้ถึงการเข้าไปข้างในที่มันลึกสุดหัวใจนี้“ไม่หนักเลยสักนิด
มิเอะได้รับโทรศัพท์จากพี่ชายฝาแฝด หลังจากกดวางก็ถอนหายใจขึ้นมาทันที ในใจยังนึกโกรธผู้เป็นแม่ แต่อีกใจก็รู้สึกสงสาร ตอนนี้ทั้งบ้านต่างโทษท่านคนเดียวที่เป็นต้นเหตุทำให้เธอหนีหายไปแบบนี้ และตอนนี้ท่านกำลังได้รับผลของการกระทำนั้นอยู่ พี่โทมะบอกว่าท่านซึมเศร้าและไม่ค่อยท่านข้าวตั้งแต่ที่งานแถลงข่าวที่บ้านทาเคชิ นึกแล้วก็เริ่มใจอ่อนขึ้นมาเสียแล้ว“มีอะไรหรือเปล่าคะที่รัก ทำไมทำหน้าแบบนั้น” วีรดาวางขวดน้ำลงกับโต๊ะ ก่อนจะเดินเข้ามาหาสามีที่ยืนหน้าเครียดอยู่ตรงหน้าต่าง“พี่โทมะโทรมาบอกเรื่องคุณแม่”“นายหญิง ๆ เป็นอะไรเหรอคะ” หญิงสาวเอ่ยถามด้วยความกังวลใจ“พี่โทมะบอกว่าท่านเศร้ามาก”“เอาแบบนี้ไหมคะ เรากลับไปเยี่ยมท่านไหมคะ”“มันไม่ง่ายอย่างที่เธอคิดนะซิ หากไปแล้วฉันกับแม่ก็คง...” มิเอะคิดถึงการสู้หน้าท่าน เธอเกรงว่าจะมองหน้ากันไม่ติด แล้วเธฮเองก็ยังไม่อยากกลับด้วย ไม่อยากให้ท่านมาเจ้ากี้เจ้าการชีวิตของเธออีก“แต่หากว่าท่านล้มป่วย ที่รักจะรู้สึกดีอยู่เหรอคะ” วีรดาเดินเข้าไปจับต้นแขนผู้เป็นสามี สายตามองจ้องลึกเข้าไปในดวงตาคู่นั้น เธอรู้ว่าจริงๆ แล้วเธอรู้ว่าสามีรู้สึกเสียใจเช่นเดียวกัน“ไม่หรอกน่