LOGINShare
ตอนที่ 230
Last Updated:
2025-07-22 23:07:02
Latest chapter
บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง ตอนที่ 233
“ท่านลุงเย่ ในการปลูกต้นลูกหนามขยายออกไป ก็อย่าลืมต้องเว้นพื้นที่ตามที่ข้าได้บอกไว้ด้วยนะขอรับ ต่อไปการขนส่งและการดูแลจะง่ายขึ้น” จางอี้หมิงเห็นว่าหัวหน้าหมู่บ้านเข้าใจดีแล้วจึงหันไปอธิบายให้ซุนซูเย่ผู้รับหน้าที่ปลูกต้นลูกหนามเพิ่มได้ทำความเข้าใจกับการทำงาน“หมิงหมิงน้อยไม่ต้องเป็นห่วง อีกสามวันข้าก็จะไปสอนการปลูกและขยายพันธุ์ให้กับหมู่บ้านอื่นด้วย พวกเขาก็รู้สำนึกในบุญคุณนะ ยอมจ่ายค่าสอนเป็นกำไรจำนวนหนึ่งส่วนด้วย”“เป็นเรื่องที่ดีขอรับ”จางอี้หมิงยิ้มรับด้วยความดีใจ เขาให้ซุนซูเย่ทำหน้าที่สอนการปลูกและดูแลรักษา รวมถึงการบำรุงต้นลูกหนามให้กับชาวบ้านหมู่บ้านอื่น ถึงแม้ว่าจะต้องใช้เวลาหลายปีในการปลูกก็ตามจางอี้หมิงให้ความสำคัญกับหมู่บ้านอื่นด้วยเพราะสุดท้ายแล้วพวกเขาก็จะนำลูกหนามดิบมาส่งให้กลุ่มการค้าหลัวถงอยู่ดี“หลวนซานทำหน้าที่ได้ดีมากขอรับ” เป็นอาห้าวที่เอ่ยขึ้น“ข้าก็หวังว่าอาซานจะดีเช่นนี้ไปเรื่อยๆ อีกไม่นานชาวบ้านคงยอมรับได้อย่างสนิทใจ” หัวหน้าหมู่บ้านหลัวถงออกความเห็น“เอาล่ะขอรับ แล้วกลุ่มการค้าหลัวถงของเรามีปัญหาเรื่องเกลือสกปรกหรือไม่ขอรับ” จางอี้หมิงเอ่ยถามต่อในที่ประชุม“ไ
บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง ตอนที่ 232
“คุณชายน้อย คุณชายน้อยขอรับ”ในระหว่างที่กำลังยืนคิดอะไรเรื่อยเปื่อย เสียงของอาซานที่เร่งเข้ามาหาจางอี้หมิงในเรือนสำหรับทดลองการผลิตเกลือก็ดังขึ้นมา“มีอันใดหรือพี่อาซาน”“ท่านเจ้าเมืองฝากจดหมายมาให้คุณชายน้อยขอรับ” อาซานตอบแล้วจึงยื่นจดหมายนั่นให้กับเจ้านายจางอี้หมิงรับจดหมายมาถือไว้พร้อมกับเปิดออก เด็กน้อยไล่สายตาอ่านจนจบก่อนจะยิ้มออกมา“มีเรื่องด่วนอันใดหรือไม่ขอรับ”“เป็นข่าวดีพี่อาซาน ท่านเจ้าเมืองส่งจดหมายมาแจ้งว่าทางราชสำนักประกาศตามหาผู้ที่รู้สูตรการผลิตเกลือแล้ว อีกไม่นานประกาศคงมาถึงเมืองไห่ถัง”จางอี้หมิงยื่นจดหมายกลับคืนให้องครักษ์ส่วนตัว พลางกล่าวขอบคุณท่านอ๋องในใจเงียบ ๆ ที่หนิงอ๋องสามารถทำตามคำขอร้องของเขาได้อย่างรวดเร็วแต่ก็นะของฟรีไม่เคยมีในโลก ท่านอ๋องเองก็มีขอแลกเปลี่ยนการช่วยเหลือในครั้งนี้เป็นอาหารที่แปลกใหม่เพิ่มมากขึ้น ซึ่งท่านอ๋องยินดีรับซื้อตามปกติ จางอี้หมิงมีหรือจะไม่ดีใจที่สามารถหาตลาดมารองรับสินค้าของตนเองที่คิดจะผลิตขึ้นมาในอนาคตได้ในคราวเดียวไม่รู้ว่าจะเคี่ยวไปหรือไม่ แต่หากอยากได้ของเร็วๆก็ต้องมีการแลกเปลี่ยนเป็นธรรมดา จางอี้หมิงส่ายหน้าเพื่อหลุดออก
บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง ตอนที่ 231
เป็นอีกครั้งที่วันเวลาผันผ่านไปอย่างรวดเร็ว ทุกสิ่งยังคงดำเนินตามครรลองคล้ายหลับไปเพียงตื่นหนึ่งจากวันที่นัดคุยแผนการกับท่านเจ้าเมืองจางอี้หมิงหายจากอาการบาดเจ็บ ร่างกายของเขากลับมาแข็งแรงสมบูรณ์ เด็กน้อยจึงเดินทางกลับมาอาศัยที่หมู่บ้านหลัวถงได้สามวันแล้ว โดยมีองครักษ์ซานและชีติดตามมาด้วยโจรสองคนที่หวังจับตัวซุนซูลี่เพื่อนำไปขายให้หอนางโลมถูกหัวหน้าอีเค้นเอาความและทรมานร่างกายตามแบบฉบับของหน่วยเหลียงไป๋ จนพวกมันยอมคายความลับ บอกเส้นทางการทำงานและหอนางโลมที่เข้าร่วมมาจนหมดจางอี้หมิงจึงให้ส่งตัวโจรร้ายแก่หัวหน้ามือปราบฉีหมิง เพื่อทำการปราบปรามจนหมดสิ้นในคราเดียว แต่เชื่อเถอะว่า...ความโลภและโจรร้ายไม่เคยหมดไปจากแผ่นดินในส่วนของเถ้าแก่เกาจ้าน เจ้าของเหลาอาหารซิ่งฝูก็ถือว่าได้รับผลกรรมนั้นอย่างสมน้ำสมเนื้อ เขาถูกปลดออกจากตำแหน่งผู้นำตระกูล ผู้อาวุโสในตระกูลต่างขับไล่และตัดขาดความสัมพันธ์กับเถ้าแก่เกาอย่างสิ้นเชิง โดยมิให้ความช่วยเหลือใด ๆเหลาอาหารเฟิงฟู่ที่เคยโด่งดังกลับซบเซา เนื่องจากชาวบ้านโกรธแค้นกับการกระทำของเขา แม้แต่บรรดาคหบดี เศรษฐี ที่ถึงแม้ว่าจะถือตน แต่พวกเขาก็ไม่ได้ทำเรื่
บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง ตอนที่ 230
“หึ! เพียงแค่แก้ปัญหาครั้งเดียวก็คุยอวดตลอดไปได้หรือ”“ครั้งเดียวเช่นนั้นหรือ ข้าว่ามิถูกนัก ความดีความชอบในการทำสัญญากับแคว้นเหลียงเกี่ยวกับการซื้อขายถ่านและน้ำมันลูกหนามก็มิใช่ว่าเป็นฝีมือของเจ้าเมืองไห่ถังหรอกหรือ หรือว่าเจ้าเมืองเยว่หยางอายุมากความเลอะเลือนหลงลืมความดีของผู้อื่นไปสิ้นแล้ว”เจ้ากรมการเมืองเอ่ยขึ้น ด้วยตัวเขานั้นเกลียดนักผู้ที่มิทำหน้าที่ของตนให้ดีแล้วยังขัดขวางคนอื่น คงเพราะถือว่าตนถือครองสูตรการผลิตเกลือมาหลายชั่วอายุคนละมั้งจึงได้หยิ่งผยองเช่นนี้“ขอบคุณขอรับท่านเจ้ากรมการเมือง” เจ้าเมืองไห่ถังประกบมือคาราวะเจ้ากรมการเมืองที่สนับสนุนอย่างนอบน้อม“เอาล่ะ เอาล่ะ เจ้าเมืองไห่ถังมีข้อเสนออันใดก็รีบพูดออกมา หากว่าเป็นวิธีที่ดีข้าจะปูนบำเหน็จให้อย่างงาม” ในที่สุดฮ่องเต้ฉินหลงก็เอ่ยตัดการทะเลาะของเหล่าขุนนาง“กราบทูลฝ่าบาท ในเมื่อแคว้นจ้าวเรียกร้องเครื่องบรรณาการเป็นเกลือจำนวนมาก ภายในระยะเวลาสามเดือนเช่นนี้แล้ว หากรอให้เมืองเย่วหยางผลิตเห็นทีจะไม่ทันการ เหตุใดทางราชสำนักจึงไม่ทำประกาศออกไปให้ชาวบ้านชาวเมืองภายในแคว้นฉินว่า หากผู้ใดมีสูตรการผลิตเกลือและสามารถผลิตเกลือออ
บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง ตอนที่ 229
ย้อนกลับไปเมื่อหนึ่งเดือนก่อน หนิงอ๋องได้รับสารจากจางอี้หมิงที่หนึ่งในองครักษ์เหลี่ยงไป๋เป็นผู้นำมามอบให้แก่เขาถึงมือภายในตำหนักเมื่อพิจารณาดูแล้วเห็นว่าคงเป็นเรื่องเร่งด่วนหรือคำร้องขอเป็นแน่จึงเปิดอ่านทันที แล้วก็เป็นไปตามคาดข้อความที่ส่งทำให้ท่านอ๋องถึงกับชอบใจและหัวเราะออกมาเสียงดัง แม้แต่อ๋องน้อยหนิงเทียนที่เดินทางมาเข้าเฝ้าพระบิดาเพื่อรายงานความคืบหน้าเกี่ยวกับการปลูกผักก็ได้ยินชัดเจน จึงกล่าวเรียกและเคาะประตูส่งสัญญาณออกไป“เสด็จพ่อ ลูกเองพะย่ะค่ะ”“อ๋องน้อยหรือ เข้ามาสิ”ท่านอ๋องเอ่ยอนุญาตให้พระโอรสเข้ามาในห้องทรงงานได้ อ๋องน้อยจึงเปิดประตูเข้าไปก่อนที่จะค้อมศีรษะ ทำความเคารพบิดาตามปกติ“มีเรื่องอันใดน่ายินดีหรือพ่ะย่ะค่ะ เสด็จพ่อถึงได้สรวลอย่างพอพระทัยเช่นนี้”“เอาไปอ่านดูสิ น้องชายของเจ้าส่งมาจากแคว้นฉิน” หนิงอ๋องตอบคำถามพระโอรสและยื่นจดหมายให้“นี่น้องชายหมิงถึงกับผลิตเกลือได้เชียวหรือ”อ๋องน้อยหนิงเทียนเงยพักตร์ขึ้นเอ่ยถามหนิงอ๋องด้วยความประหลาดใจ เนื้อความในจดหมายแจ้งเรื่องอาการป่วยของจางอี้หมิงและแผนการที่เด็กน้อยได้วางไว้กับท่านเจ้าเมืองไห่ถังเกี่ยวกับการผลิตเกลือออกขา
บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง ตอนที่ 228
“ท่านอ๋องน้อยต้องการให้ข้าทำเช่นไร ได้โปรดแจ้งข้ามาได้เลยขอรับ”ท่านเจ้าเมืองถามขึ้นด้วยความกระตือรือร้น เพราะถ้าเกิดว่าเมืองไห่ถังชนะการแข่งขัน นั้นย่อมหมายถึงภาษีที่จะได้ละเว้นไม่ต้องส่งเข้าคลังหลวงทั้งปี“แผนการเป็นเช่นนี้นะขอรับ ข้าจะส่งสารไปยังหนิงอ๋อง อธิบายผลดีผลเสียของแผนการนี้ให้ท่านอ๋องรับทราบ จากนั้นเพียงแค่รอจนกว่าทางวังหลวงจะประกาศหาผู้ที่สามารถผลิตเกลือส่งให้กับทางราชสำนักได้ หลังจากนั้นขอให้ท่านเจ้าเมืองเดินทางเข้าวังหลวง เป็นตัวแทนเมืองไห่ถัง ขอรับคำสั่งผลิตเกลือทั้งหมดเพื่อส่งให้เป็นเครื่องบรรณาการแคว้นเจ้าโดยมีข้อแลกเปลี่ยนคือ ให้ทางราชสำนักยกเลิกกฎการค้าขายเกลือผูกขาดแต่เพียงผู้เดียวให้เมืองไห่ถังหรือผู้ที่รู้วิธีการผลิตเกลือสามารถผลิตเกลือและค้าขายได้อย่างอิสระ โดยที่เมืองไห่ถังจะจ่ายภาษีส่งเข้าท้องพระคลังเป็นจำนวนห้าส่วนสิบของราคาเกลือที่ขายได้” จางอี้หมิง อธิบาย ทว่ายังพูดไม่ทันจบ ท่านเจ้าเมืองถึงกับเสียมารยาทเอ่ยถามขัดกลางปล้องขึ้นมา“ท่านอ๋องน้อย แต่เดิมผู้ถือครองสูตรจ่ายเพียงสี่ส่วนสิบ แต่นี้ท่านอ๋องน้อยถึงกับยอมจ่ายห้าส่วนสิบ เช่นนี้มิมากไปหรือขอรับ แล้วจะเ
You may also like
ซวยแล้ว ฉันดันเผลอมีลูกกับตัวร้าย
ฝากรักไว้ที่ปลายฟ้า1.1K viewsพี่สาวครับ ไหนบอกว่าจะรับผิดชอบไง
ฝากรักไว้ที่ปลายฟ้า635 viewsสวาทรักข้ามสายพันธ์ุ
เซนโด้373 views(จบแล้ว ) 70‘s หยางซีซีฮองเฮาทะลุมิติพร้อมมือวิเศษ
primพริมโรส19.7K viewsพระเอกหลงยุค
เพลิงนารา/zabzeed/Smeraldo_k371 viewsวิถีสุริยะพิชิตเวหา
นักเขียนหนุ่มจอนสโนว,ธารน้ำแข็งแห่งขุนเขา,大冰山408 viewsเยว่หัว แม่ครัวจิ๋วแสบสะท้านภพ
สุขนิรันดร์543 views5/B กับหีบต้องคำสาป
ยัยแม่มดแสนน่ารัก290 views
