แชร์

บุตรสาวขาโหดกลับมาหลังตายอนาถ
บุตรสาวขาโหดกลับมาหลังตายอนาถ
ผู้แต่ง: เหยียนซี

บทที่ 1

ผู้เขียน: เหยียนซี
แคว้นตงหลิง ฤดูเหมันต์อันหนาวเหน็บปีเฉียนหยวนที่สามสิบเจ็ด

ภายในห้องลับมีเสียงกรีดร้องโหยหวนดังขึ้นเป็นระยะๆ ทำให้คนกลัวจนตัวสั่นสะท้าน

เห็นเพียงว่าบนเตียงหินของห้องลับมีหญิงสาวที่ร่างกายอาบไปด้วยเลือดคนหนึ่งนอนอยู่

บนใบหน้าของนางมีรอยแผลกรีดคาดกันเป็นเส้นๆ ดูอัปลักษณ์น่าสะพรึงกลัว

มือเท้าถูกตะปูเหล็กหนาตอกไว้ที่สี่มุมของเตียงหิน บาดแผลมีเลือดเปรอะเปื้อน บนเตียงก็เต็มไปด้วยคราบเลือดสีแดงเข้มที่แห้งกรัง

ท้องของนางกลับนูนสูง เห็นได้ชัดว่าท้องใกล้คลอดแล้ว

สตรีในอาภรหรูถือกริชเล่มหนึ่งไว้ในมือ แย้มยิ้มขณะเดินเข้าใกล้นางทีละก้าวๆ

“เจียงอวิ้น! กรรมจะตามสนองเจ้า เจ้าจะไม่ได้ตายดี!”

“เหอะๆ ข้าจะตายดีหรือไม่นั้นไม่รู้ แต่เจ้าจะต้องไม่ได้ตายดีแน่!”

พอพูดถึงคำสุดท้ายออกมา เสียงนางก็ดังก้องขณะชูกริชในมือขึ้น แทงเข้าไปในเบ้าตาของผู้หญิงคนนั้นอย่างไม่ลังเล

“อ้า...” เสียงกรีดร้องที่แสนเจ็บปวดดังไปทั้งห้องศิลา

โลหิตสดกระเซ็นไปทั่วทั้งตัวของนางแต่นางกลับไม่คิดแยแส ดวงตาจ้องมองสภาพอนาถของสตรีผู้นั้น ใบหน้ากลับมีรอยยิ้มแห่งความปีติสุข

“เจียงหวานหว่าน แต่เดิมเจ้ากับมารดาแพศยาของเจ้าไม่ควรกลับมา เจ้าเป็นแค่สาวชาวบ้านคนหนึ่ง ถือดีอะไรกลับมาแย่งชิงกับข้า? เพียงแต่ต่อให้เจ้าคิดอยากจะแย่งก็ไร้ประโยชน์ พวกพี่ชายของเจ้ามิใช่ยังถูกข้าหลอกจนโงหัวไม่ขึ้น ทุ่มชีวิตปกป้องข้าอยู่ดีหรือ? แต่ก็น่าเสียดายนะ สุดท้ายพวกเขาก็ตายอนาถ ถูกทัณฑ์ห้าม้าแยกร่าง...”

“เจ้า เจ้าว่าอะไรนะ?” เจียงหวานหว่านเบิกตาที่เหลือแค่ข้างเดียวจนโตด้วยความเหลือเชื่อ ดูน่ากลัวน่าสยดสยอง

“ข้าพูดว่าพวกเขาถูกห้าม้าแยกร่างไปแล้ว! บังอาจลบหลู่เบื้องสูงก่อความไม่สงบ ตายก็สมควร!” เจียงอวิ้นพูดยิ้มแย้มได้ใจ

หัวใจของเจียงหวานหว่านพลันเจ็บแปลบ รู้สึกน่าขันเหลือเกิน

พวกพี่ชายแท้ๆ ของนางต่างพากันปกป้องน้องสาวเจียงอวิ้นผู้นี้

ไม่สนใจแม่กับนางผู้เป็นน้องสาวแท้ๆ สุดท้ายถึงกับตายอนาถเช่นนี้!

กรรมตามสนองจริงๆ!

“จริงสิ มารดาแพศยาผู้นั้นของเจ้าก็จากโลกนี้ไปก่อนเจ้าแล้วก้าวหนึ่ง! นางถูกกรอกยาส่งไปที่ค่ายทหาร ถูกชายเหม็นสาบนิสัยป่าเทื่อนทรมานสามวันสามคืนจนตาย!”

“อ้าๆๆ...เจียงอวิ้น! นางหญิงชั่ว! ข้าจะฆ่าเจ้า! ฆ่าเจ้า!”

ดวงตาเจียงหวานหว่านแดงก่ำ แผดเสียงอย่างบ้าคลั่งขณะที่ร่างกายดิ้นขยับ ไม่สนใจบาดแผลบริเวณสี่อวัยวะแขนขาว่าจะถูกกระชากจนเลือดไหลท่วม

เจียงอวิ้นชื่นชมสีหน้าบิดเบี้ยวด้วยความโกรธของนาง สะใจเสียเหลือเกิน

นางยังคงพร่ำความจริงที่โหดร้ายยิ่งกว่าต่อ “เจ้าคิดว่าตอนนั้นผู้ที่วางแผนทำลายความบริสุทธิ์เจ้าคือหรงซีหรือ? ความจริงคนที่ทำลายความบริสุทธิ์เจ้าคือท่านอ๋อง!”

“เจ้าคิดว่าเด็กในท้องของเจ้าคือของท่านอ๋องงั้นหรือ? ข้าจะบอกเจ้านะ มันคือมารหัวขนต่างหาก! มารหัวขนนี้เป็นลูกของหรงซี! เจ้าเป็นคนสังหารบุรุษที่รักเจ้าดุจชีวิตคนนั้นกับมือเจ้าเอง!”

ลูกตาของเจียงหวานหว่านสั่นไหว “ไม่! เป็นไปไม่ได้! เจ้าพูดเหลวไหล!!”

“เหอะๆ ข้าพูดเหลวไหลหรือ? เจ้ามันโง่จนน่าสงสาร! ท่านอ๋องแค่หลอกใช้คนโง่อย่างเจ้าเท่านั้น หากมิใช่เช่นนี้ เจ้าไหนเลยจะเต็มใจช่วยท่านอ๋องกำจัดเขากัน? น่าขันก็ตรงที่เพื่อเจ้าแล้ว บุรุษคนนั้นไม่สนแม้แต่ชีวิตตน!”

แววตาของเจียงอวิ้นฉายความริษยาและไม่เต็มใจอย่างรุนแรงผาดหนึ่ง

บุรุษที่งามราวเทพบุตรเช่นนั้น เจียงหวานหว่านถือดีอะไรได้ใจเขาไปครอง?

“เป็นไปไม่ได้ เจ้าพูดเหลวไหล เจ้าจะต้องพูดเหลวไหลแน่นอน...” เจียงหวานหว่านพึมพำ

เพื่อล้างแค้นแล้ว นางกับเซียวหวายก็วางแผนดึงเขามาเข้ามาติดกับดัก

ในสมองปรากฏภาพที่หรงซีถูกศรนับหมื่นแทงทะลุหัวใจ

คำสุดท้ายที่เขาพูดกับนางก่อนตายก็คือ...

“หวานหว่าน อย่าเกลียดข้าเลย...”

จะไม่ใช่เขาได้อย่างไร!

ตัวนางไหนเลยจะแค้นผิดคนได้?!

หัวใจคล้ายถูกมือใหญ่ที่มองไม่เห็นบีบกุมแน่น เจ็บปวดจนไม่อาจหายใจ!

“เป็นอย่างไร? เจียงหวานหว่าน ตอนนี้เจ้าปวดใจจนอยากตายเลยใช่หรือไม่? ฮ่าๆๆ! หากไม่ใช่ว่าท่านอ๋องคิดจะใช้เจ้าควบคุมหรงซี เจ้าคิดว่าเจ้ากับมารหัวขนนี่จะมีชีวิตอยู่จนถึงปัจจุบันได้หรือ?”

เจียงอวิ้นจ้องมองท้องที่นูนขึ้นของนาง ใบหน้าเผยรอยยิ้มชั่วร้าย

“ตอนนี้ท่านอ๋องกำลังจะขึ้นครองราชย์แล้ว และเจ้าก็สามารถไปตายได้แล้ว!”

พูดจบนางก็ชูกริชที่สะท้อนแสงกรีดลงไปบนท้องของนางอย่างแรง!

“อ้าๆๆ...” เสียงกรีดร้องอย่างโหยหวนดังไปทั่วทั้งห้องลับ

...
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
ความคิดเห็น (1)
goodnovel comment avatar
Moo doughnut
เปิดบทมาโครตโหด
ดูความคิดเห็นทั้งหมด

บทล่าสุด

  • บุตรสาวขาโหดกลับมาหลังตายอนาถ   บทที่ 215

    เซียวหวายส่ายหน้าด้วยความเอือมระอา ที่แท้พี่สาวก็ทำเพื่อใบหน้าของนาง……จวนอ๋องเจียงหวานหว่านกำลังนั่งอยู่ในศาลา ท่านอ๋องแกล้งป่วย เขาแกล้งป่วยนานมากแล้วช่วงนี้นางเหนื่อยมาก แม้กระทั่งกู้ฉางชิงมาหานาง นางล้วนไม่มีเวลายังดีที่กู้ฉางชิงมีความสามารถหลังนางนำแผนผังทั้งหมดบอกกับเขา กู้ฉางชิงจัดการเตรียมร้านให้นางเรียบร้อยอีกไม่กี่วัน หอหงเหยียนของนางก็จะเปิดกิจการแล้วนี่เป็นร้านค้าแรกของนาง เป็นการเริ่มต้นวางรากฐานในเมืองหลวงของนาง“แม่นางเจียง องค์รัชทายาทมาเยี่ยม ท่านอ๋องตามหาท่าน”เทียนซูตามหาไปรอบๆ ในที่สุดก็พบเจียงหวานหว่านเจียงหวานหว่านยืนขึ้นแล้วปัดฝุ่นตามร่างกาย จากนั้นก็ยิ้มให้เทียนซู “ไปเถอะ”เทียนซูมองเจียงหวานหว่าน “เจียงจิ่นเซวียนก็มาด้วย”เจียงหวานหว่านรู้สึกผิดปกติ นึกไม่ถึงว่าองค์รัชทายาทจะให้ความสำคัญกับเจียงจิ่นเซวียนนางไม่ได้คิดสิ่งใดมากและไปหาหรงซีตอนที่เจียงหวานหว่านมาถึง ห้องสมุดของหรงซีมีคนเพิ่มขึ้นมาอีกสองคน นั่นก็คือองค์รัชทายาทและเจียงจิ่นเซวียนครั้งแรกที่องค์รัชทายาทเห็นเจียงหวานหว่าน สายตาเขาถูกรูปร่างหน้าตาของเจียงหวานหว่านดึงดูดไปเจี

  • บุตรสาวขาโหดกลับมาหลังตายอนาถ   บทที่ 214

    หลังจากเซียวหวายออกจากห้องทรงอักษรก็ไปหาเซียวกุ้ยเฟยเซียวกุ้ยเฟยรู้ว่าเซียวหวายจัดการธุระเรียบร้อยแล้ว ความกังวลใจของนางในที่สุดก็ขจัดออกไปได้แล้วจนนางได้ทราบว่าท่านแม่เป็นลมหมดสติ นางโกรธจนตัวสั่นผู้หญิงต้อยต่ำที่ทำให้ท่านแม่นางล้มป่วย นางไม่มีทางปล่อยไปง่ายๆ“พี่สาว ข้าเตรียมส่งท่านแม่กลับบ้านเกิด จากนั้นค่อยจัดการชู้รักนอกเรือนของท่านพ่อ”ท่านแม่เป็นญาติสนิทเพียงคนเดียวของเขาและพี่สาว พวกเขาต้องจัดตำแหน่งให้อย่างเหมาะสมส่วนท่านพ่อเซียวหวายเซิง แล้วแต่เขาเถอะ อนุของท่านพ่อเขามีมากมายจนเขาจำได้ไม่หมดเม่ยเออร์คนนั้นใจกล้าที่สุด นึกไม่ถึงจะกล้ายั่วยุท่านแม่ในเมื่อเม่ยเออร์รนหาที่ตาย เขาก็จะทำให้นางสมหวังทว่าเซียวกุ้ยเฟยไม่ชอบให้น้องชายไปยุ่งเรื่องของเรือนหลัง“เจ้าเป็นผู้ชาย อย่ายุ่งเรื่องเรือนหลังเลย เรื่องนี้มอบให้พี่สาวจัดการเอง”เซียวกุ้ยเฟยขบเคี้ยวเขี้ยวฟัน นางไม่พอใจกับนิสัยเจ้าชู้อย่างท่านพ่อเป็นอย่างมากตราบใดที่นางยังอยู่ในตำแหน่งกุ้ยเฟย ข้าจะไม่ยอมให้ท่านแม่ต้องทนกับความอัปยศอดสูเช่นนี้เซียวหวายมีความคิดของเขาเช่นกัน “พี่สาว ท่านอยู่ในวังหลวง มีสายตามากมาย

  • บุตรสาวขาโหดกลับมาหลังตายอนาถ   บทที่ 213

    สีหน้าของผู้อาวุโสแต่ละคนไม่น่าดูนักพวกเขาโกรธจนแทบอยากจะหยิบเข็มมาเย็บปากเซียวหวายเอาไว้เหตุใดจึงบอกเรื่องเหล่านี้ต่อหน้าผู้อื่น พวกเขายังต้องรักษาหน้าเอาไว้“หุบปาก ไม่ต้องพูดต่อแล้ว พวกเราตกลงให้เซียวหวายเป็นหัวหน้าตระกูลคนถัดไป”เซียวหยวนกล่าวด้วยความโมโหน่าโหโมนัก นึกไม่ถึงว่าจะโดนคนรุ่นหลังฉีกหน้าแล้ว ต่อไปพวกเขาจะอยู่ในสกุลเซียวได้เช่นไรแต่เขาไม่กล้าล่วงเกินเซียวหวาย ถึงอย่างไรประมุขตระกูลคนก่อนก็คือเซียวหยวนเซิง เป็นพ่อของเซียวหยวายอีกอย่างเซียวหยวายเป็นน้องชายแท้ๆ ของเซียวกุ้ยเฟยพวกเขาเป็นคนของสกุลเซียว ยังต้องพึ่งพาใช้ชีวิตอยู่ร่วมเรือนเดียวกับเซียวหยวนเซิงช่างเถอะ สมบัติเงินทองที่ควรได้ พวกเขาล้วนได้มันมาแล้วไม่จำเป็นต้องคิดเล็กคิดน้อยกับสองพ่อลูกเซียวหยวนเซิงเหล่าผู้อาวุโสปรึกษากันแล้ว ยอมรับข้อเสนอให้เซียวหวายเป็นหัวหน้าตระกูลเซียวหวายรับตราประทับหัวหน้าตระกูลที่เซียวหยวนเซิงมอบให้เขาแล้ว จากนั้นก็กล่าวเสียงเข้ม“ข้าขอประกาศ กิจการของสกุลเซียวทั้งหมดจะมอบให้กับราชสำนัก”สิ้นเสียงของเซียวหวาน เหล่าผู้อาวุโสตระกูลลุกฮือขึ้นมาต่อต้าน“ข้าคือหัวหน้าตระ

  • บุตรสาวขาโหดกลับมาหลังตายอนาถ   บทที่ 212

    เทียนซูจัดการงานในมือเรียบร้อยแล้วจึงกลับไปหาหรงซีเวลานี้หรงซีมีงานสั่งให้เทียนซูไปทำเช่นกัน“ไปตามหมอหลวงมาตรวจอาการข้า ข้าถูกพิษ”หรงซีบอกแผนการของเขากับเทียนซู“ท่านอ๋อง ท่านคิดจะล่อคนวางยาพิษให้ลงมือ?”หรงซีหัวเราะเย็น “วางยาสลับซับซ้อนเช่นนี้ จะไม่มายืนยันผลลัพธ์ที่ตัวเองทำได้เช่นไร”“ท่านอ๋อง เหตุใดท่านจึงได้เชื่อมั่นนักว่าแม่นางเจียงไม่ได้เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้?”เขาไม่เคยเห็นท่านอ๋องเชื่อใจผู้ใดเช่นนี้มาก่อน“เจียงหวานหว่านกลัวตาย รักชีวิต”เทียนซูไม่เข้าใจ เพราะกลัวตายจึงขายท่านอ๋อง“นางชอบทรัพย์สินเงินทอง”เทียนซูกลุ้มใจ เจียงหวานหว่านโลภมาก ยิ่งไม่น่าเชื่อถือ“นางจริงใจกับข้า”หรงซีเคยได้ยินคำพูดตอนเจียงหวานหว่านฝันร้ายเจียงหวานหว่านมีความลับที่เขาไม่รู้แต่นางไม่มีทางทำร้ายเขา เขารู้ดีกว่าผู้ใดทั้งนั้น“ส่งคนแอบจับตาดูนางไว้”หรงซีกล่าวเชื่องช้าเทียนซูเมื่อได้ฟังคำพูดหรงซีก็รู้สึกสบายใจขึ้นมากท่านอ๋องไม่ได้ลุ่มหลงความงามของเจียงหวานหว่านไปเสียทั้งหมดอย่างน้อยก็ยังรู้จักจับตาดูเจียงหวานหว่านยังคงเป็นท่านอ๋องผู้เฉลียวฉลาดวรยุทธล้ำเลิศกลางดวงใจเขาห

  • บุตรสาวขาโหดกลับมาหลังตายอนาถ   บทที่ 211

    เขาก้มหน้ามองมือตนเอง โกรธจนแทบอยากจะตัดมือทิ้งเจียงหวานหว่านลุกออกจากเตียง รักษาระยะห่างจากหรงซีนางต้องไปสืบให้ชัดเจน ซ่างกวนเสวี่ยเสด็จแม่ของหรงซี ตอนนี้ถูกกักขังอยู่ในห้องลับภายในราชวังหรือไม่จากนั้นค่อยหาโอกาสเหมาะสมบอกกับหรงซี ดูว่าช่วยเสด็จแม่ของเขาอออกมาเช่นไร“ท่านอ๋อง เสด็จแม่ท่านยังไม่ตาย ข้าเคยพบนาง ให้เวลาข้าสักหน่อย ให้ข้าทบทวนให้ดีว่าเคยพบนางที่ใด”เจียงหวานหว่านแย้มยิ้มกล่าวหรงซีแค่มองก็รู้ว่าคำพูดของเจียงหวานหว่านเป็นเรื่องโกหกทุกครั้งที่เจียงหวานหว่านโกหก นางจะกัดริมฝีปากล่างของตัวเองโดยไม่รู้ตัวลางสังหรณ์บอกกับเขาว่าเจียงหวานหว่านต้องเคยพบเสด็จแม่มาก่อนหรือรู้ที่อยู่ของเสด็จแม่ เพราะเหตุผลบางอย่างทำให้เจียงหวานหว่านไม่อาจบอกเขาได้หรงซีตัดสินใจว่าตั้งแต่นี้เป็นต้นไป เขาต้องจับตาเจียงหวานหว่านอย่างแน่นหนาติดตามนาง ต้องมีสักวันที่เขาจะได้รู้ที่อยู่ของเสด็จแม่“ข้าให้เวลาเจ้าสามวัน”เจียงหวานหว่านลำบากใจมาก สามวันจะเพียงพอได้เช่นไรนางไม่มีโอกาสได้เข้าไปห้องตำราของฝ่าบาทจริงด้วย นางนึกออกแล้ว หลังงานเลี้ยงฉลองวันเกิดของเหล่าไท่จวินจวนสกุลจ้าว ก็จะ

  • บุตรสาวขาโหดกลับมาหลังตายอนาถ   บทที่ 210

    เจียงหวานหว่านตกอยู่ในภวังค์ของตัวเองชาติก่อน หรงมู่หานขังนางเอาไว้ในห้องลับ ยังมีสตรีอีกนางหนึ่งอยู่ด้วยตอนที่นางถูกจับเข้าไป สตรีนางนั้นก็ถูกนำตัวออกไปสตรีนางนั้นหายใจโรยรินตอนที่หิ้วสตรีนางนั้นออกไป นางได้เห็นใบหน้าสตรีนางนั้นโดยไม่ได้ตั้งใจตอนนั้นคิดว่าสตรีนางนั้นหน้าตาคุ้นตามากเมื่อรวมกับใบหน้าของหรงซี สตรีนางนั้นและหรงซีมีความคล้ายกันอยู่แปดส่วนคงเป็นเสด็จแม่ของหรงซีซ่างกวนเสวี่ยเจียงหวานหว่านมองหรงซีด้วยสายตาสับสนนางรู้แล้ว เป็นความลับที่ชาติก่อนนางกับหรงซีไม่ล่วงรู้นางคิดว่าจะบอกเรื่องนี้กับหรงซีเช่นไรหรงซีเห็นสีหน้าเจียงหวานหว่านก็คิดว่านางต้องรู้เรื่องบางอย่าง“เจ้ารู้จักเสด็จแม่ข้า?”หรงซีกล่าวประโยคนี้ออกมาสัญชาตญาณเขาบอกเขาว่าเจียงหวานหว่านเคยพบเสด็จแม่ของเขาเจียงหวานหว่านสับสนในใจห้องลับอยู่ในห้องอักษรของฝ่าบาทหากสตรีนางนั้นเป็นเสด็จแม่ของหรงซีจริงเช่นนั้นใครเป็นผู้บงการเรื่องการหายตัวของเสด็จแม่หรงซี ก็ไม่ต้องคาดเดาแล้วเป็นฝ่าบาทองค์ปัจจุบันฝ่าบาทมีประสงค์ใดจึงได้กักขังเสด็จแม่ของหรงซีเอาไว้ในห้องลับหรือเพื่อควบคุมอำนาจทหารในมือหรง

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status