เข้าสู่ระบบแชร์
CHAPTER 13 | นักศึกษากับมาเฟีย
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-08-25 20:02:02
บทล่าสุด
บุปผาของมาเฟีย DIENES × BAITOEY | 1
โลกโคจรคนที่รู้ทุกเรื่องอย่างเขา กับคนที่อยากรู้ทุกเรื่องอย่างเธอมาเจอกัน มันจะมีสักเรื่องไหมที่เขาไม่รู้!_________________________________________ หนึ่งปีก่อน เจ้าของใบหน้าหล่อเหลาตื่นนอนในเวลาตีห้าของทุกวัน ไม่ว่าเมื่อคืนเขาจะนอนกี่โมง แต่จะตื่นเวลานี้เสมอจนกลายเป็นนิสัย ออกกำลังกายที่ฟิตเนสหนึ่งชั่วโมงทุกวัน จากนั้นจึงเดินมาอาบน้ำที่ห้องพักที่อยู่ตรงข้ามฟิตเนส เพนท์เฮ้าส์แบบเดียวกับเจ้านาย แค่เพียงห้องเล็กลงครึ่งหนึ่ง เนื่องจากอีกครึ่งถูกใช้เป็นสถานที่ออกกำลังกายให้กับเขาและเหล่าบอดี้การ์ด วันนี้เขายังคงใช้เวลาอยู่ที่หน้ากระจกยี่สิบนาทีเช่นเคย สำหรับการเซ็ทผมรวมถึงแต่งตัว และไม่ลืมที่จะหยิบแว่นตาเลนส์ใสขึ้นมาสวม อันที่จริงดีนส์ไม่ได้มีปัญหาสายตา เขาเพียงใส่ให้ดูเป็นทางการเพิ่มความน่าเชื่อถือเวลาออกไปเจรจาธุรกิจแทนเจ้านาย และอีกอย่างเลนส์ที่ใช้ในการทำแว่นเป็นเลนส์กันกระสุน เป็นมือขวา แต่ถูกเล็งระยะไกลยิงเข้าตาตายตอนขับรถให้เจ้านายอย่างคนอื่นๆ ก็จะ
บุปผาของมาเฟีย SPECIAL PART II | บุปผาของมาเฟีย
สองปีก่อนหน้า ตึ่งตึ๊ง~ เสียงแจ้งเตือนจากแอปพลิชั่นดังขึ้นท่ามกลางความเงียบในห้องบรรยายวิชาการจัดการธุรกิจ เจ้าของมือถือไม่ใช่ใครอื่นใด แต่คือใบเตยเพื่อนสนิทที่นั่งเรียนข้างกันกับเธอนั่นเอง เมื่อทั้งห้องหันมามองตามเสียงนั้น ไม่เว้นแม้กระทั่งอาจารย์ประจำวิชา สาวน้อยหน้าหวานก็ส่งยิ้มแหยออกมา ผงกศีรษะขอโทษอาจารย์และเพื่อนร่วมคลาส ก่อนจะรีบกดปิดเสียงแจ้งเตือนทันที “เตย แอปอะไรเด้งตอนเรียน” หญิงสาวถามด้วยความอยากรู้ เพราะช่วงนี้เธอได้ยินเสียงแจ้งเตือนลักษณะนี้บ่อยในมหาวิทยาลัย นั่นแปลว่าอาจจะเป็นแอพยอดนิยมในช่วงนี้เลยก็ว่าได้ “แอปหาคู่” คำตอบสั้นๆ ทำให้คิ้วเรียวเลิกขึ้นด้วยความสงสัย “ทำไมต้องใช้แอปหาคู่” “ถามเหมือนคนไม่ได้เกิดในศตวรรษที่ 21 โดเรม่อนต้องหลั่งน้ำตาถ้าได้ยินแกพูดประโยคเมื่อกี้” ใบเตยถอนหายใจออกมาใส่เพื่อนอย่างเหนื่อยหน่าย คว้าเอาผมหางม้าของตนเองปาดไปด้านข้างอย่างติดนิสัย เท้
บุปผาของมาเฟีย SPECIAL PART I | ฮันนีมูน
[Primrose Talks]เมืองออสโล, ประเทศนอร์เวย์ เมื่อคืนเราเดินทางมาถึงออสโลเกือบสี่ทุ่ม เนื่องจากสภาพอากาศทำให้เครื่องบินดีเลย์ เราประเดิมให้นอร์เวย์เป็นประเทศแรกสำหรับทัวร์ฮันนีมูนในแถบสแกนดิเนเวียตลอดหนึ่งเดือนเต็ม ที่นี่ค่อนข้างสงบ ร้านอาหารในเวลากลางดึกมีน้อย เราเลยซื้ออาหารกลับมาทานที่โรงแรมง่ายๆ แล้วหลับไปด้วยความเพลีย ใช่แล้ว เรามาฮันนีมูนกันสองคน ไร้ผู้ติดตาม ไร้บอดี้การ์ด และไม่ต้องนั่งเครื่องบินส่วนตัวตามที่ฉันต้องการ แต่การเดินทางก็ไม่ได้ยากลำบากอะไรเลย เพราะพี่เซนเลือกจองชั้นเฟิร์สคลาส ที่มีพนักงานบนเครื่องคอยดูแลตลอดการเดินทาง เช้านี้ฉันเป็นคนแรกที่ตื่นขึ้นมา แน่นอนว่าตื่นเพื่อมาแอบถ่ายรูปสามีที่กำลังหลับปุ๋ยในห้วงนิทราด้วยกล้องที่พกติดตัวมา เราเคยเถียงกันเรื่องที่ฉันบอกว่าเขานอนแล้วเหมือนเด็ก ไร้พิษสง แพขนตาสวยรับจมูกโด่งได้รูป ราวกับเด็กฝรั่งในจิตรกรรมตามพิพิธภัณฑ์ เขาไม่เชื่อว่าตัวเองแสดงสีหน้าแบบนั้นออกมาตอนนอน ทีนี้แหละฉันจะมีหลักฐานไปเรียกค่าไถ่ หาเงินซื้อขนมให้โซลกับลูอาเมื่อสามีสุดหล่อของฉันตื่นขึ
บุปผาของมาเฟีย EPILOGUE
หนึ่งปีต่อมา พริมโรสในชุดเจ้าสาวสีขาวอวดไหล่มนสวยกับดีไซน์ช่วงเอวแคบอวดรูปร่างสวยสมบูรณ์แบบ เดรสฟูฟ่องทรงเจ้าหญิงแบบหน้าสั้นหลังยาว สะดวกต่อการเดินในงานที่จัดบนพื้นที่ชายหาดส่วนตัวของโรงแรม บอดี้การ์ดนับสิบยืนปะปนกับผู้คนในงาน แต่วันนี้ไม่ได้ใส่สูทดำล้วนที่เป็นยูนิฟอร์มของสมาคม ทุกนายสวมไปรเวทด้วยสูทสีสุภาพแปลกตา แต่ทว่ายังมีหูฟังบลูทูธไว้คอยสื่อสารกัน งานแต่งริมหาดส่วนตัวในยามพระอาทิตย์กำลังเลียบขอบทะเลดูโรแมนติกอย่างไม่ได้ตั้งใจ ไฟประดับจากโรงแรมสีส้มไม่ได้ทำลายบรรยากาศใกล้ชิดธรรมชาติแม้แต่น้อย "อยากไปฮันนีมูนที่ไหน" เขาถามเธอจากด้านหลัง ปลายคางหล่อเหลาเกยที่ไหล่น้อยของภรรยาในยามที่เธอนั่งหันหน้าออกทะเล มองแสงอาทิตย์กระทบน้ำ เพราะช่วงเช้าห้องบอลรูมใหญ่ของโรงแรม ถูกเนรมิตเป็นพิธีแบบพุทธตามความสบายใจของบิดามารดาฝ่ายเจ้าสาว และเข้าก็ไม่ติดขัดอะไร ช่วงเย็นจึงเป็นงานเลี้ยงที่ไม่มีพิธีกร ไม่มีพิธีการ มีแค่อาหารเครื่องดื่ม และดนตรีคลอเบาๆ อย่างที
บุปผาของมาเฟีย CHAPTER 49 | คำอธิษฐาน
[Primrose Talk] ฉันก้าวเท้าลงจากรถที่เซนเป็นคนเปิดประตูฝั่งที่นั่งข้างคนขับให้ รั้งชายกระโปรงยาวฟูฟ่องสีชมพูขึ้นเพื่อปรับตำแหน่งให้เดินได้สะดวกขึ้น ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมแค่การมาฉลองวันเกิดตัวเองที่บ้านอย่างที่เคยทำทุกปี ทำไมปีนี้จะต้องใส่ชุดเว่อร์วังขนาดนี้ด้วย แต่แฟนฉันเป็นคนเลือกให้ และนานๆ ทีจะใส่ชุดบาร์บี้ขนาดนี้ก็ยอมเขาหน่อยละกัน "ทำไมต้องจัดงานใหญ่ขนาดนี้ด้วยคะเนี่ย" อดถามเขาไม่ได้ เพราะปีนี้แฟนฉันให้ลูกน้องเขามาช่วยจัดสถานที่เอง ไล่สายตามองซุ้มลูกโป่งสีขาว ชมพู และทองประดับไปตลอดทางเดินเข้าบ้าน แถมไฟมินิมอลที่ระโยงระยางไปตลอดทาง ปีก่อนๆ แค่ให้คุณแม่ทำอาหารและเป่าเค้กวันเกิด แถมปกติก็มีแค่ครอบครัวฉัน เพราะใบเตยกับพะแพงเคยบ่นว่าบ้านฉันไกล ขอแยกเลี้ยงกันเองต่างหาก แต่ปีนี่ทุกคนมากันครบเลย แม้กระทั่งพี่ดีนส์ที่มักจะถูกใช้ให้ไปทำงานแทนเขาก็ยังมาร่วมงานด้วย "ไม่ได้ใหญ่อะไร" เขาก็ยังตอบแบบก
บุปผาของมาเฟีย CHAPTER 48 | ทำบุญวันเกิด
กลิ่นหอมที่คุ้นเคยกับจูบละมุนปลุกมาเฟียหนุ่มลืมตาตื่นขึ้นมาในยามเช้า เขาลืมตาขึ้นและหรี่ตาลงเล็กน้อย เมื่อหันไปเจอกับแสงจ้าจากดวงอาทิตย์ยามเช้าสาดเข้ามาในห้องนอนใหญ่ "แฮปปี้เบิร์ธเดย์ครับ ขอให้มีความสุขไปด้วยกันตลอดไป" ยกศีรษะจูบที่แก้มนวลหลังจากทักทายยามเช้าของวันด้วยการอวยพรวันเกิดเธอ ขอให้มีความสุขด้วยกันตลอดไป คือปรารถนาของเขาที่มีแด่เธอ เพราะทุกครั้งที่อยู่กับคนตรงหน้า เซนมีความสุขเสมอ เธอคือคนเปลี่ยนโลกของเขา นับตั้งแต่เจอกันในวันนั้น เป็นคนที่ทำให้การกลับมาจากที่ทำงานของเขามีความหมาย และทำให้เราเริ่มกลัวความตาย กลัวจะไม่ได้บอกลา "ขอบคุณค่ะ ขอให้โรสตื่นมาเจอเซนคนแรกทุกวันนะคะ" ยกมือลูบกลุ่มผมหนาอย่างเคยชิน และเขาก็ทิ้งตัวลงบนตักของเธออย่างรู้สึกดี "วันนี้ต้องไปวัดใช่ไหม" "ค่ะ คุณแม่ให้ไปทำบุญ" พริมโรสทำบุญกับศาสนาแค่ปีละครั้ง สวดมนต์อย่างอื่นไม่ได้นอกจาก 'นะโมตัสสะ' แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังเข
บางทีคุณอาจจะชอบ
