공유

บทที่ 16

last update 최신 업데이트: 2025-09-20 16:41:13
บทที่ 13

ปึก!

"อ๊ะ!" เรือนร่างเล็กถูกทิ้งลงบนเตียงนอนกว้างด้วยฝีมือของคนบ้าอำนาจ เขากระตุกยิ้มมุมปากด้วยความน่ากลัวก่อนที่จะไล่มองเรือนร่างของฉันตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า

"นายมันไอโรคจิต!" ฉันพ้นคำที่คิดว่าจะสะกิดหัวจิตหัวใจให้เขาเจ็บได้บ้าง แต่เปล่าเลย…รอยยิ้มพวกนั้นกลับโรคจิตขึ้นกว่าเดิม ราวกับเขาไม่ไ
이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요
잠긴 챕터

최신 챕터

  • บ่วงบำเรอรัก   บทที่ 115

    "ฉันเป็นคนทำทำไมฉันจะไม่รู้""ชิ จงใจชัด ๆ เลย""เมื่อกี้ฉันห้ามแล้ว เธอจะกินเอง" ก็จริงเมื่อครู่เขาส่งสายตาให้ฉันตลอด ทว่าฉันเป็นคนรั้นจะกินเอง"เพื่อความสุขของลูกกับพี่ แม้เค็มฉันก็ยอม""เจ้าเล่ห์จริง ๆ" มือหนาขยี้หัวฉันด้วยความมันเขี้ยว แน่นอนว่าท่าทางฉันเมื่อกี้คือการออดอ้อนใส่เขาต่างหาก แต่ก็มี

  • บ่วงบำเรอรัก   บทที่ 114

    "ผมคิดว่าเมื่อกี้เราทำเค้กช็อกโกแลตหน้านิ่ม""อันนี้มันเค้กช็อกโกแลตหน้าไหม้หนิครับ" ฉันถึงทำกับหลุดขำพรืดในตอนที่ลูกชายสองคนที่เพิ่งจะอาบน้ำเสร็จกำลังจดจ้องเค้กก้อนแรกของพวกเขาสีหน้าขมวด ก่อนที่จะปรายตาไปมองคนเป็นพ่อพร้อมกัน พี่สงครามจึงกระแอมคอนิดหน่อยราวกับกำลังคิดคำตอบ"พ่อว่า…เตาอบที่บ้านน่าจะม

  • บ่วงบำเรอรัก   บทที่ 113

    ห้าปีผ่านไป"นี่มันอะไรกันเนี่ย!" ฉันได้แต่อ้าปากค้างแล้วเหลือบมองคนสามคนที่กำลังทำอะไรบางอย่าง ไล่มองสามร่างต่างขนาดทีละคนก่อนที่จะหยุดที่คนสุดท้ายที่ฉันคิดว่าเป็นตัวต้นเรื่อง"…" ไม่มีเสียงตอบรับจากใครสักคนที่อยู่ในครัว ตอนนี้ฉันกำลังเล็งผู้ชายสามคนที่กำลังพังห้องครัวของฉัน ไล่เรียงตั้งแต่หกขวบคาม

  • บ่วงบำเรอรัก   บทที่ 112

    ท่อนเอ็นปูดนูนกำลังถูกฉันค่อย ๆ นั่งทับลงรูสวาท ความใหญ่โตเต็มที่กำลังทำให้กลีบดอกไม้ที่ฉ่ำเยิ้มแหวกออกจากกัน สุดท้ายมันก็เข้ามาในร่างกายของฉันสำเร็จ เอ็นร้อนแท่งใหญ่ทำให้ฉันต้องงอตัวไปข้างหน้า สอดประสานมือหนาของพี่สงครามแน่นเพื่อเป็นที่ยึดไม่ให้ฉันตกลงไปคอหักจากโต๊ะทำงานตัวสูง"ซี๊ดดด~" ร่างสูงคราง

  • บ่วงบำเรอรัก   บทที่ 111

    "เป็นยังไงบ้างเหนื่อยไหม?" ร่างสูงเอ่ยถามในขณะที่ฉันเพิ่งกลับเข้ามา วันนี้ฉันเบบี้และแม่บ้านอีกสองคนพากันออกไปตามหาเนื้อผ้าหายากเพื่อมาตัดชุดคนสำคัญ ทั้งบ้านจึงเหลือแค่พี่สงครามคนเดียวที่เลี้ยงลูกเพราะป้าปิ่นลางาน แต่สิ่งที่เขาถามฉันว่าฉันควรเป็นคนถามเขามากกว่า เพราะใบหน้าคมดูเหนื่อยล้าต่างจากก่อนหน

  • บ่วงบำเรอรัก   บทที่ 110

    ใช่…มันมาจากผมกับไอกวินที่ถอนหายใจออกมาพร้อมเพรียง เหมือนเพิ่งผ่านการสู้รบกับกองทัพข้าศึก ผมกับมันจึงมองหน้ากันอย่างโล่งใจ"งั้นผมไปนะครับนาย" กวินเอ่ย"มึงหยุด อยู่ในบ้านนี่แหละ ช่วยกูดูลูก""แต่นาย…" กวินมันเรียกผมเสียงเบาลง"มึงกล้าขัดคำสั่งกูเหรอวะ""อยู่ก็อยู่ครับนาย" คามิลที่เริ่มได้กินนมก็เริ

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status