ตอนที่ 33 ความเจ็บปวดของคริสเตียน

ตอนที่

33

ความเจ็บปวดของคริสเตียน

การจากไปของแพรไหม แม้จะเป็นเพียงชั่วคราว แต่ก็ทิ้งบาดแผลลึกไว้ในใจของคริสเตียน เขาเคยชินกับการมีเธออยู่เคียงข้าง การที่คฤหาสน์ที่เคยเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะและความรักกลับมาเงียบงันอีกครั้ง ทำให้เขารู้สึกโดดเดี่ยวและว่างเปล่าอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ความเจ็บปวดจากการสูญเสียในอดีตเริ่มหวนกลับมาหลอกหลอนเขาอีกครั้ง

หลังจากที่รถของแพรไหมเคลื่อนตัวลับหายไปจากสายตา คริสเตียนก็ยังคงยืนนิ่งอยู่ตรงนั้นเป็นเวลานาน สายตาของเขาทอดมองไปยังถนนว่างเปล่าราวกับยังคงเห็นเงาร่างของเธอ เขาไม่คิดว่าการจากกันเพียงชั่วคราวจะทำให้เขารู้สึกเจ็บปวดได้มากขนาดนี้

เขากลับเข้ามาในคฤหาสน์ ทุกมุมห้อง ทุกสิ่งของ ล้วนเตือนความทรงจำถึงแพรไหม ห้องนอนที่เคยอบอุ่นตอนนี้กลับรู้สึกเย็นยะเยือก กลิ่นหอมจางๆ ของแพรไหมที่เคยติดอยู่บนผ้าปูที่นอนก็เริ่มเลือนหายไป ความเงียบที่ปกคลุมคฤหาสน์หลังใหญ่ยิ่งตอกย้ำถึงการไร้ซึ่งตัวตนของเธอ

คริสเตียนพยายามทำงานเพื่อบรรเทาความเจ็บปวด แต่จิตใจของเขาไม่ได้จดจ่ออยู่กับสิ่งใด เขาหยิบเอกสารขึ้นมาอ่าน แต่ตัวอักษรเหล่านั้นกลับเลือนรางและไม่มีความหมาย เขาพยายามสั่งงานลูกน้อง แต่คำพูดของเขากลับสั่นเครือและไม่หนักแน่นเหมือนเคย

ความเจ็บปวดนี้แตกต่างจากความเจ็บปวดในอดีต การสูญเสียครอบครัวในครั้งนั้นเป็นการสูญเสียที่โหดร้ายและฉับพลัน ทำให้เขาก้าวเข้าสู่โลกมืดด้วยความแค้น แต่การจากไปของแพรไหมในครั้งนี้ เป็นความเจ็บปวดที่เกิดจากความผิดพลาดของเขาเอง ความผิดพลาดที่เขาเก็บงำอดีตไว้จนทำให้เธอต้องรู้สึกสับสนและตัดสินใจตีตัวออกห่าง

เขารู้สึกสำนึกผิดอย่างรุนแรง เขาน่าจะบอกความจริงกับแพรไหมตั้งแต่แรก เขาน่าจะให้เธอได้เข้าใจเขาอย่างถ่องแท้ ไม่ใช่ปล่อยให้เธอไปค้นพบความจริงด้วยตัวเอง เขาคิดว่าการเก็บซ่อนมันไว้จะปกป้องเธอได้ แต่กลับกลายเป็นการทำร้ายเธอมากยิ่งขึ้น

หลายวันผ่านไป คริสเตียนก็ยังคงจมดิ่งอยู่กับความเจ็บปวดและความสำนึกผิด เขาเริ่มดื่มหนักขึ้นเรื่อยๆ เพื่อให้ตัวเองลืมความเจ็บปวดที่กำลังเผชิญ เขามักจะนั่งอยู่คนเดียวในห้องทำงาน จ้องมองแก้วเหล้าในมือ และปล่อยให้ความทรงจำต่างๆ ไหลย้อนกลับมา

เขาคิดถึงช่วงเวลาที่เขาก้าวเข้าสู่โลกมืด เขาจำต้องทำเรื่องที่ผิดกฎหมายมากมาย เพื่อสร้างความแข็งแกร่งให้กับตระกูล และแก้แค้นให้อัลฟองโซ คอร์เตส เขาจำได้ว่าในตอนนั้น เขาไม่เคยรู้สึกผิดกับการกระทำเหล่านั้นเลย เพราะความแค้นได้บดบังทุกสิ่ง

แต่ตอนนี้ เมื่อเขามีแพรไหมเข้ามาในชีวิต เธอคือแสงสว่างที่นำพาเขาออกจากความมืดมิด เธอทำให้เขามองเห็นคุณค่าของชีวิตที่แท้จริง เธอทำให้เขามีความสุขที่ไม่เคยได้รับมาก่อน และการที่เธอต้องมาสับสนและเจ็บปวดเพราะอดีตของเขา ทำให้เขาตระหนักว่าสิ่งที่เขาเคยทำลงไป มันส่งผลกระทบต่อคนที่เขารักมากขนาดไหน

เขาเริ่มตั้งคำถามกับการกระทำของตัวเองในอดีต การแก้แค้นนั้นคุ้มค่าหรือไม่? การที่เขาสูญเสียความเป็นตัวเองไปเพื่ออำนาจและความแค้น มันทำให้เขามีความสุขจริงหรือ? คำตอบคือไม่เลย เขามีแต่ความว่างเปล่า และมีเพียงแพรไหมเท่านั้นที่เติมเต็มความว่างเปล่านั้นได้

นิคและลีโอสังเกตเห็นความเปลี่ยนแปลงของคริสเตียน พวกเขาพยายามเข้าไปพูดคุยและให้กำลังใจ แต่คริสเตียนก็ยังคงจมอยู่กับความเศร้าและสำนึกผิด

“นายท่านครับ” นิคเอ่ยขึ้นในวันหนึ่ง เมื่อเห็นคริสเตียนนั่งดื่มเหล้าอยู่คนเดียว “แพรไหมยังคงรักนายท่านนะครับ เธอแค่ต้องการเวลาเท่านั้น”

“ผมรู้” คริสเตียนตอบเสียงแหบพร่า “แต่ผมกลัว…กลัวว่าเธอจะรับอดีตของผมไม่ได้จริงๆ”

ลีโอเสริม “นายท่านพยายามเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อเธอแล้วนะครับ นั่นคือสิ่งที่สำคัญที่สุด”

“แต่ผมก็ยังคงเป็นคนเดิม” คริสเตียนกล่าว “ผมยังคงมีมือที่แปดเปื้อน ผมยังคงมีอดีตที่มืดมิด”

นิคและลีโอรู้ดีว่าคริสเตียนกำลังโทษตัวเองอย่างรุนแรง พวกเขาเข้าใจความเจ็บปวดของนายท่าน แต่ก็ไม่รู้จะช่วยอย่างไรได้มากกว่านี้

หลังจากจมดิ่งอยู่กับความเจ็บปวดและสำนึกผิดอยู่หลายวัน คริสเตียนก็ตระหนักว่าเขาไม่สามารถปล่อยให้ตัวเองเป็นแบบนี้ต่อไปได้ เขาต้องทำอะไรบางอย่าง เขาต้องพิสูจน์ให้แพรไหมเห็นว่าเขาสมควรได้รับโอกาสอีกครั้ง และเขาสามารถเป็นคนที่เธอสามารถฝากชีวิตไว้ได้จริงๆ

เขาหยุดดื่มเหล้า เขาเริ่มกลับมาทำงานอย่างจริงจังอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ไม่ใช่เพื่อความแค้น หรือเพื่ออำนาจ แต่เพื่อแพรไหม เพื่ออนาคตของพวกเขา

เขาเริ่มวางแผนที่จะปรับเปลี่ยนธุรกิจของตระกูลคาร์ดินัลให้ถูกกฎหมายอย่างเต็มตัวและรวดเร็วยิ่งขึ้น เขาต้องการตัดขาดจากโลกใต้ดินให้ได้มากที่สุด เพื่อให้แพรไหมรู้สึกปลอดภัยและสบายใจเมื่อกลับมาอยู่กับเขา

เขานัดประชุมกับทีมทนายความและผู้บริหารทุกคน เขาแจ้งความประสงค์อย่างชัดเจนว่าเขาต้องการให้ธุรกิจทั้งหมดของตระกูลคาร์ดินัลเป็นไปอย่างโปร่งใสและถูกกฎหมายที่สุดเท่าที่จะทำได้ แม้จะต้องเสียผลประโยชน์ไปบ้าง เขาก็ยินดีที่จะแลก

“ผมต้องการให้ทุกธุรกิจของตระกูลคาร์ดินัลถูกต้องตามกฎหมาย” คริสเตียนกล่าวเสียงหนักแน่นในที่ประชุม “ผมไม่ต้องการให้มีสิ่งผิดกฎหมายแม้แต่น้อยในธุรกิจของเราอีกต่อไป”

ผู้บริหารหลายคนแสดงความกังวลเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ที่จะส่งผลกระทบต่อรายได้และอำนาจของตระกูล แต่คริสเตียนก็ยืนกรานในจุดยืนของเขา

“ผมรู้ว่ามันไม่ใช่เรื่องง่าย และอาจจะทำให้เราสูญเสียบางอย่างไป” คริสเตียนกล่าว “แต่ผมเชื่อว่าการทำสิ่งที่ถูกต้องจะนำมาซึ่งความมั่นคงและยั่งยืนในระยะยาว และมันจะทำให้เราสามารถใช้ชีวิตได้อย่างสงบสุข”

นอกจากการปรับเปลี่ยนธุรกิจแล้ว คริสเตียนยังพยายามติดต่อกับแพรไหมอย่างสม่ำเสมอ เขาโทรหาเธอทุกวัน ส่งข้อความหาเธอเพื่อบอกว่าเขาคิดถึงเธอมากแค่ไหน และบอกเธอว่าเขากำลังพยายามทำทุกอย่างเพื่อแก้ไขความผิดพลาดในอดีต

“ผมกำลังพยายามอย่างเต็มที่นะแพรไหม” คริสเตียนกล่าวในโทรศัพท์ “ผมกำลังปรับเปลี่ยนธุรกิจทุกอย่างให้ถูกต้องตามกฎหมาย ผมอยากให้คุณสบายใจเมื่อคุณกลับมา”

แพรไหมรับฟังอย่างเงียบๆ เธอรู้สึกซาบซึ้งใจกับความพยายามของคริสเตียน เธอรู้ว่าเขาทำทุกอย่างเพื่อเธอ และนั่นทำให้ความรู้สึกสับสนในใจของเธอลดลงไปมาก

“ฉันรับรู้ถึงความพยายามของคุณนะคะคริสเตียน” แพรไหมตอบ

“ขอบคุณนะคะ”

คริสเตียนยังคงเล่าเรื่องราวการเปลี่ยนแปลงที่เขาทำอยู่เสมอ เขาบอกเล่าความคืบหน้าในการปรับโครงสร้างธุรกิจ การจัดการกับคู่แข่งอย่างสันติวิธีมากขึ้น และการตัดขาดจากเครือข่ายใต้ดินบางส่วน

เขายังพยายามเยียวยาจิตใจของตัวเองด้วยการกลับไปออกกำลังกายอย่างหนัก เพื่อให้จิตใจสงบและแข็งแรงขึ้น เขาใช้เวลาอยู่กับนิคและลีโอมากขึ้น พูดคุยถึงความรู้สึกและความกังวลในใจของเขา เพื่อให้ได้ระบายความรู้สึกออกมาบ้าง

คริสเตียนรู้ว่าการกระทำของเขาในตอนนี้คือบทพิสูจน์ที่สำคัญที่สุด เขาไม่สามารถย้อนเวลากลับไปแก้ไขอดีตได้ แต่เขาสามารถควบคุมอนาคตของตัวเองได้ เขาต้องแสดงให้แพรไหมเห็นว่าเขาสามารถเป็นคนที่ดีขึ้นได้จริงๆ และเขาสมควรได้รับความรักและความไว้วางใจจากเธอ

เขาตั้งใจที่จะไม่กดดันแพรไหม เขาให้เวลาเธออย่างเต็มที่ แต่เขาก็จะพยายามอย่างเต็มที่เช่นกัน เพื่อให้เธอรู้ว่าเขายังคงรักเธอมากแค่ไหน และเขากำลังทำทุกอย่างเพื่อสร้างอนาคตที่สดใสให้กับพวกเขา

ทุกวันที่ผ่านไป คริสเตียนก็ยิ่งคิดถึงแพรไหมมากขึ้น ความเจ็บปวดจากการจากลาไม่ได้ลดน้อยลง แต่กลับกลายเป็นแรงผลักดันให้เขาพยายามทำทุกอย่างให้ดีที่สุด เพื่อให้วันที่แพรไหมกลับมาถึงเร็วที่สุด และเมื่อถึงวันนั้น เขาหวังว่าเธอจะมองเห็นความเปลี่ยนแปลงในตัวเขา และพร้อมที่จะเดินเคียงข้างเขาไปตลอดชีวิต

เขาเชื่อว่าความรักของเขากับแพรไหมแข็งแกร่งพอที่จะผ่านบททดสอบนี้ไปได้ และเขาจะไม่มีวันยอมแพ้ ตราบใดที่ยังมีหวังว่าเธอจะกลับมา