ตอนที่ 57 บททดสอบของความเชื่อใจ

ตอนที่ 57

บททดสอบของความเชื่อใจ

ความหวั่นไหวในใจของ ลลิล ค่อย ๆ กัดกินเธอทีละน้อย แม้ อเล็กซานเดอร์ จะไม่เคยแสดงออกถึงความสนใจใน นารีน เลยก็ตาม แต่ภาพของอเล็กซานเดอร์ที่ดูเหมาะสมกับนารีนในงานสังคมต่าง ๆ ก็ยังคงหลอกหลอนเธอ ลลิลรู้ดีว่าความรู้สึกนี้เป็นอันตรายต่อความสัมพันธ์ของพวกเขา แต่เธอก็หาทางออกไม่เจอ

ลลิลเริ่มปลีกตัวออกจากอเล็กซานเดอร์เล็กน้อย เธอปฏิเสธคำชวนไปงานสังคมบางงาน และมักจะหาข้ออ้างว่าติดเรียนหรือมีงานที่มูลนิธิที่ต้องทำ อเล็กซานเดอร์เริ่มรู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลง เขาสังเกตเห็นรอยยิ้มที่ฝืนๆ และแววตาที่ดูเศร้าหมองของลลิล

“คุณเป็นอะไรไปครับลลิล” อเล็กซานเดอร์ถามด้วยความเป็นห่วงในเย็นวันหนึ่งขณะที่มาส่งเธอที่บ้าน “คุณดูเหม่อลอยไปหลายวันแล้วนะ”

ลลิลพยายามยิ้ม “ไม่มีอะไรหรอกค่ะอเล็กซานเดอร์ ฉันอาจจะแค่เหนื่อยๆ กับโปรเจกต์ที่มหาวิทยาลัยน่ะค่ะ”

เธอไม่อยากพูดถึงความรู้สึกไม่มั่นคงในใจ เพราะกลัวว่าอเล็กซานเดอร์จะมองว่าเธอไม่เชื่อใจเขา หรือไม่เข้าใจธรรมชาติของโลกธุรกิจที่เขาอยู่

แต่ความรู้สึกที่ไม่มั่นคงนั้นก็ยิ่งเพิ่มขึ้น เมื่อนารีนยังคงหาทางเข้ามาในชีวิตของอเล็กซานเดอร์อย่างต่อเนื่อง เธอไม่ได้เข้าหาเพียงแค่ในเรื่องงาน แต่ยังส่งของขวัญเล็กๆ น้อยๆ มาให้ในโอกาสต่างๆ หรือชวนอเล็กซานเดอร์ไปทานอาหารกลางวันโดยอ้างว่าเป็นเรื่องธุรกิจ แต่ก็เป็นในลักษณะที่ดูสนิทสนมเกินไป

แพรไหม สังเกตเห็นความเปลี่ยนแปลงในตัวลลิลเช่นกัน เธอรู้ว่าลลิลเป็นเด็กที่มีความอ่อนไหวสูง และมองออกว่าอะไรกำลังรบกวนจิตใจลูกสะใภ้ในอนาคตคนนี้

วันหนึ่งแพรไหมจึงชวนลลิลมาที่คฤหาสน์เพื่อทานน้ำชาด้วยกัน

“ช่วงนี้ลลิลดูไม่ค่อยสดใสนะคะ มีอะไรไม่สบายใจหรือเปล่า” แพรไหมเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน

ลลิลลังเลเล็กน้อย ก่อนจะตัดสินใจระบายความรู้สึกที่เก็บกดไว้ “คือ… ลลิลรู้สึกว่าตัวเองไม่คู่ควรกับคุณอเล็กซานเดอร์เลยค่ะคุณป้า… นารีน อัศวเมธา ทั้งสวย เก่ง มีฐานะที่เหมาะสมกับคุณอเล็กซานเดอร์มากกว่าลลิลตั้งเยอะ”

แพรไหมยิ้มอย่างเข้าใจ เธอวางมือลงบนมือของลลิลเบาๆ “ลลิลคะ ชีวิตคนเราไม่ได้ตัดสินกันที่ฐานะหรือความร่ำรวยเสมอไปหรอกค่ะ”

แพรไหมเล่าเรื่องราวความรักของเธอกับคริสเตียนให้ลลิลฟัง เธอบอกว่าเมื่อก่อนคริสเตียนเป็นมาเฟียผู้ยิ่งใหญ่ ส่วนเธอเป็นเพียงผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่ไม่ได้มีอะไรเลย แต่สิ่งที่ทำให้พวกเขารักกันและผ่านพ้นอุปสรรคมาได้คือ ความเข้าใจ ความเชื่อใจ และความรักที่แท้จริง

“คุณอเล็กซานเดอร์รักลลิลที่ตัวตนของลลิลค่ะลูก ไม่ใช่เพราะฐานะหรือสิ่งภายนอก” แพรไหมกล่าวด้วยความจริงใจ “ความรักที่แท้จริงไม่จำเป็นต้องสมบูรณ์แบบ แต่เป็นความรักที่ยอมรับในความไม่สมบูรณ์แบบของกันและกันได้ต่างหาก”

คำพูดของแพรไหมทำให้ลลิลรู้สึกดีขึ้นมาก เธอตระหนักว่าสิ่งที่สำคัญที่สุดคือความเชื่อใจ และการสื่อสารกันอย่างเปิดเผย

ลลิลตัดสินใจที่จะพูดคุยกับอเล็กซานเดอร์อย่างเปิดอก ในคืนวันหนึ่งขณะที่พวกเขานั่งอยู่ด้วยกัน เธอรวบรวมความกล้าและเล่าถึงความรู้สึกกังวลที่เกิดขึ้นในใจ

“อเล็กซานเดอร์คะ… ฉันมีเรื่องอยากจะคุยกับคุณค่ะ” ลลิลเริ่มต้นเสียงแผ่วเบา

อเล็กซานเดอร์หันมามองเธอด้วยความสงสัย “ว่าไงครับลลิล มีอะไรหรือเปล่า”

“ฉัน… ฉันรู้ว่าคุณรักฉันค่ะ แต่บางครั้งฉันก็อดคิดไม่ได้ว่า… ฉันไม่คู่ควรกับคุณเลย เมื่อเทียบกับคุณนารีน…” ลลิลสารภาพด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ

อเล็กซานเดอร์ฟังอย่างตั้งใจ สีหน้าของเขาแปรเปลี่ยนเป็นอ่อนโยน เขาจับมือของลลิลไว้แน่น

“ลลิลครับ… คุณกำลังคิดอะไรอยู่” อเล็กซานเดอร์ถามด้วยความเข้าใจ “คุณกำลังรู้สึกไม่มั่นใจในตัวเองใช่ไหม”

เขาเช็ดน้ำตาที่คลออยู่เบ้าตาของเธอเบาๆ “ผมไม่สนหรอกว่าคุณนารีนจะเป็นใคร หรือเธอมีอะไรบ้าง สิ่งเดียวที่ผมสนคือคุณลลิลต่างหากครับ”

อเล็กซานเดอร์บอกว่าเขาไม่เคยคิดถึงนารีนในฐานะอื่นนอกจากเรื่องงาน และเขาได้ปฏิเสธความพยายามในการเข้าหาของนารีนอย่างสุภาพมาโดยตลอด เขายอมรับว่าอาจจะไม่ได้แสดงออกอย่างชัดเจนพอ ทำให้ลลิลต้องคิดมาก

“ผมรักคุณลลิล และผมรักคุณในแบบที่คุณเป็น คุณคือคนที่ทำให้ผมมีความสุขที่สุด และเป็นคนที่ผมอยากใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ด้วย” อเล็กซานเดอร์กล่าวอย่างจริงใจ “ผมขอโทษที่ทำให้คุณต้องกังวล ผมควรจะพูดให้ชัดเจนกว่านี้”

เขาดึงลลิลเข้ามากอดแน่น “เชื่อใจผมนะครับลลิล ความรักของผมที่มีต่อคุณมันยิ่งใหญ่กว่าอะไรทั้งหมด”

คำพูดของอเล็กซานเดอร์และอ้อมกอดอันอบอุ่นของเขา ทำให้ความกังวลทั้งหมดในใจของลลิลมลายหายไป เธอสัมผัสได้ถึงความจริงใจและความรักที่เขามีให้เธออย่างท่วมท้น เธอเข้าใจแล้วว่าความเชื่อใจเป็นสิ่งสำคัญที่สุดในความสัมพันธ์ และการสื่อสารกันอย่างเปิดอกคือหนทางที่จะข้ามผ่านทุกอุปสรรคไปได้

หลังจากวันนั้น ความสัมพันธ์ของอเล็กซานเดอร์และลลิลก็ยิ่งแข็งแกร่งขึ้น พวกเขาเรียนรู้ที่จะเปิดใจคุยกันในทุกเรื่อง ไม่มีความลับใดๆ ระหว่างพวกเขาอีกต่อไป

อเล็กซานเดอร์จัดการกับเรื่องของนารีนอย่างเด็ดขาด เขาโทรศัพท์ไปหานารีนโดยตรง และพูดอย่างชัดเจนว่าความสัมพันธ์ของพวกเขามีเพียงแค่เรื่องงานเท่านั้น และเขาไม่ได้มีความรู้สึกพิเศษใดๆ ให้เธอ พร้อมทั้งลดการติดต่อส่วนตัวกับนารีนลงอย่างเห็นได้ชัด

นารีนรู้สึกผิดหวังและเสียใจ แต่เธอก็รับรู้ถึงความจริงจังของอเล็กซานเดอร์ เธอจึงเลือกที่จะถอยออกมาอย่างเงียบๆ

ลลิลกลับมาเป็นตัวของตัวเองอีกครั้ง เธอสดใส ร่าเริง และเต็มไปด้วยพลังในการใช้ชีวิต เธอรู้แล้วว่าความรักของอเล็กซานเดอร์คือสิ่งที่มีค่าที่สุด และเธอจะดูแลมันให้ดีที่สุด

คริสเตียน และ แพรไหม มองดูความสัมพันธ์ของลูกชายด้วยความชื่นชม พวกเขารู้สึกได้ว่าอเล็กซานเดอร์ได้เติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่สมบูรณ์แบบ ทั้งในด้านความสามารถทางธุรกิจและในด้านความรัก เขาสามารถปกป้องความรักของเขา และนำพาความสัมพันธ์ของเขาไปในทิศทางที่ถูกต้องได้ด้วยตัวเอง

บททดสอบของความเชื่อใจครั้งนี้ ทำให้ความรักของอเล็กซานเดอร์และลลิลยิ่งแข็งแกร่งและลึกซึ้งยิ่งขึ้น พวกเขาได้เรียนรู้ว่าความรักที่แท้จริงไม่ได้ราบรื่นเสมอไป แต่มันคือการได้ก้าวผ่านอุปสรรคไปด้วยกัน และเชื่อมั่นในกันและกันเสมอ