บทที่ 2 บนรถก็จะเอา (1)

บทที่ 2

บนรถก็จะเอา

            “อ้าวไลลาเป็นอะไรหรือเปล่าลูก...หายไปเข้าห้องน้ำตั้งนาน...” อัครพลถามลูกสาวของตัวเองและยิ่งเห็นใบหน้าซีดเผือดด้วยแล้วก็อดถามไม่ได้

            “คือไลลาเข้าห้องน้ำเสร็จก็ไปเดินเล่นรอบบ้านมาค่ะ ที่นี่เปลี่ยนไปเยอะเลยนะคะ ร่มรื่นขึ้น” ใบหน้าหวานบอกอย่างยิ้มแย้มแต่ไม่หันไปมองกองทัพซึ่งเขาจ้องมองเธอมาเป็นระยะจนอดประหม่าไม่ได้

            “อืม...บางทีไอก็เข้ามาดูแลดอกไม้ที่นี่บ้างลูก บ้านของเราเลยร่มรื่นน่าอยู่มากกว่าเดิม”

            ‘ไอ’ หรือ ‘ไอลดา’ คือลูกสาวแท้ๆ ของคุณพ่อที่หายตัวไปเมื่อยี่สิบปีก่อนและก็มาเจอเมื่อไม่นานมานี้ และไอลดาก็กลายมาเป็นเพื่อนสนิทของเธอเช่นเดียวกัน

            “ว่าแต่ลูกไอโตหรือยังคะ ไลลาว่าจะไปเยี่ยม”

            “โตแล้ว เพิ่งคลอดลูกสาวคนเล็ก...ไอคงดีใจนะที่ลูกไปหา” อัครพลบอกอย่างดีใจที่ลูกสาวทั้งสองเข้ากันได้ดี คงมีแค่กองทัพเท่านั้นที่ตั้งแง่กับไลลาไม่เลิก แต่ทำไมนะเขาถึงเห็นแววตาบางอย่างที่ถูกซุกซ่อนเอาไว้ในดวงตาของกองทัพ จนกลัวบางอย่าง

            “งั้นเดี๋ยวไลลาจะไปหาไอกับพี่วิคนะคะ เดี๋ยวนี้กลายเป็นคุณพ่อลูกสองสงสัยจะหล่อขึ้นแน่นอน และยิ่งมีลูกสาวด้วยคงต้องไว้หนวดกันหนุ่มๆ แน่เลย” ไลลาจงใจยั่วอารมณ์ของคนที่นั่งอยู่โซฟาตรงข้าม เธอรู้ว่าเขาไม่ชอบใจที่พูดถึงวิคเตอร์สามีของไอลดา แต่นั่นแหละคือสิ่งที่เธอต้องการ อะไรที่กองทัพไม่ชอบเธอจะทำทั้งหมด

            “ดีเลยลูก”

            “งั้นเดี๋ยวหนูไปหาไอก่อนดีกว่าค่ะ ไปกับไลลาไหมเควิน”

            “ไม่ต้อง เดี๋ยวพี่จะไปบ้านไออยู่แล้ว ไปด้วยกันไหมล่ะ” จู่ๆ กองทัพก็โพล่งขึ้นมาจนทุกคนหันไปมองเพราะใครจะคิดว่ากองทัพจะเป็นคนอาสาพาไลลาไปเองทั้งๆ ที่ก่อนหน้านี้ทั้งสองตีกันแทบตาย

            “ไม่ดีกว่าค่ะคุณพ่อ ไลลาไปกับเควินดีกว่า” หญิงสาวหันไปบอกเพื่อนชายคนสนิทเพราะไม่อยากนั่งรถไปกับกองทัพแค่เมื่อครู่เธอก็กลัวเขาจะแย่แล้ว

            “ทำไมล่ะลูก ไปกับตาทัพเถอะ” อัครพลที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลยส่งเสริมคำพูดของกองทัพโดยที่ไม่รู้ว่าทั้งสองมีประเด็นอะไรกันมาก่อนหน้านี้ อีกทั้งอยากให้ความสัมพันธ์ของสองพี่น้องดีขึ้นด้วย

            “คะ...คือ”

            “กลัวพี่เหรอ” กองทัพทำหน้าตายียวนจนคนตัวเล็กเลิ่กลั่กและไม่อยากให้บิดารู้เรื่องนี้ด้วย

            “เปล่าค่ะ...งั้นเราไปกันเถอะเควิน ไปหาไอกัน”

            “เราจะไปกันสองคนไลลา...” กองทัพพูดเสียงนิ่งจากนั้นก็จ้องเขม็งไปยังเควินอย่างไม่พอใจ จนคนตัวเล็กเริ่มหวาดหวั่นแล้วว่ากองทัพจะทำร้ายเพื่อนรักของเธอด้วย

            ไม่มีใครไม่รู้ว่าตระกูลจรัสจันทร์มนตรีเป็นเจ้าของสถานบันเทิงชื่อดังของเมืองไทยมากมาย และยังลงทุนกาสิโนร่วมกับตระกูลมาดิสัน เวลล์ของวิคเตอร์ด้วย พูดง่ายๆ ก็มาเฟียดีๆ เนี่ยแหละ จนแอบกลัวว่ากองทัพจะทำอะไรเพื่อนของเธอ ถ้าเควินเป็นอะไรเธอคงไม่มีทางให้อภัยตัวเองอย่างแน่นอนที่ทำให้เพื่อนต้องมีอันตราย คนอย่างกองทัพฉากหน้าดูเป็นคนดี แต่เบื้องหลังเขาโหดเหี้ยมมากกว่านั้น

            “ไม่ได้ เควินจะต้องไปกับไลลาด้วย”

            “ไอ้ฝรั่งนี่มันไม่ได้เกี่ยวข้องกับครอบครัวของเราสักนิดเดียว จะเอามันไปด้วยทำไม” กองทัพบอกอย่างหัวเสียและจ้องมองฝรั่งร่างสูงอย่างเควินด้วยความไม่พอใจ

            เควินเองก็สะดุ้งเมื่อเจอสายตาพิฆาตของกองทัพจนอดเป็นห่วงเพื่อนไม่ได้ และไม่ต้องบอกก็รู้ว่าการที่เพื่อนหายไปเข้าห้องน้ำนานเกือบครึ่งชั่วโมงมันเกิดขึ้นเพราะใครกัน

            “ผมอยากไปกับไลลาด้วยครับ” เพราะไม่อยากให้เพื่อนต้องอยู่กับคนใจร้ายอย่างกองทัพเขาเลยโพล่งออกไป

            “ไม่ได้...นายอยู่ที่นี่ ฉันจะพาไลลาไปเอง”

            ท่าทีของสองหนุ่มที่จ้องเขม็งทำเอาอัครพลส่ายหน้าไปมาเพราะดูท่าทางกองทัพจะไม่ชอบแฟนของน้องสาวเอาเสียเลย

            “ไลลาหนูไปกับพี่ทัพเถอะ เดี๋ยวพ่อว่าจะคุยกับเควินด้วย”

            “แต่...” ใบหน้าหวานซีดเผือดเมื่อบิดาออกคำสั่ง ท่านกำลังส่งเธอไปเป็นเหยื่อของคนตัวโตโดยที่ไลลาไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธอะไรได้เลย หญิงสาวก้มหน้างุดๆ พร้อมกับกำหมัดของตัวเองแน่นเพราะกำลังทำใจเรื่องที่ต้องนั่งรถไปบ้านของไอลดากับกองทัพ

            “อย่ารังแกน้องนะตาทัพ”

            “ครับ...จะดูแลอย่างดีเลย” มุมปากของกองทัพยกขึ้นอย่างมีเลศนัย ขณะที่คนตัวเล็กนั่งตัวสั่นและจำใจต้องเดินไปกับกองทัพโดยที่ชายหนุ่มเดินนำหน้าไปก่อน