LOGINShare
6 คืนนี้ผมต้องการคุณ
Last Updated:
2025-07-12 15:45:01ตึก ตึก ตึก
พรึบ!!~~ พอเดินเข้ามาในห้องvip2ก็ต้องแปลกใจ ทั้งราเมศและก็วาคิม รวมถึงพราวฟ้าไม่ได้อยู่ในห้องแล้ว เหลือเพียงภูวินทร์ ที่นั่งดื่มเงียบๆมองดูโซนด้านล่างผ่านกระจกใสในห้องvip “เอ่อ คนอื่นหายไปไหนกันหมดคะ” เธอถามเขาเสียงเบา ก่อนที่สายตาคมเฉียบจะละจากด้านล่าง แล้วหันกลับมามองเธอแทน “ไปห้องน้ำ ทำไม กลัวผมเหรอ” เขาถามเสียงเรียบ มองหน้าสวยของอลิซนิ่งๆ “เปล่าค่ะ แค่แปลกใจที่คนอื่นหายหมด” เธอพูดพร้อมเตรียมจะนั่งอย่างเก้อเขิน เพราะสายตาเขามันเหมือนมีอาวุธทำลายล้าง มันดูน่ากลัวอย่างบอกไม่ถูก ในเวลาเดียวกันมันก็น่าดึงดูดและน่าค้นหาอยู่เหมือนกัน “มานั่งที่เดิมสิ” เขามองหน้าเธอแล้วมองที่ตักตัวเอง อลิซเม้มปากแน่นคิดว่าเกมมันจบไปแล้วซะอีก “ทำไม หรือไม่อยากดูแลผมแล้ว” “เปล่านะคะ คืออลิซคิดว่าเมื่อก่อนหน้ามันเป็นแค่เกม ถ้าคุณต้องการอลิซก็จะทำค่ะ“ ร่างบางเดินเข้าไปนั่งที่ตักเขาเหมือนเดิม แต่ไม่ได้กอดคอ เธอนั่งนิ่งหายใจเบา และเอื้อมไปหยิบเหล้ามาชง ”ยังเรียนอยู่เหรอ “ เขาถามเหมือนกระซิบ แต่เธอก็ได้ยินพร้อมพยักหน้า ”ค่ะ เรียนบริหารปี3” “คุณภูวินทร์ ปล่อยอลิซเถอะค่ะ” มือหนายังคงจับมือนุ่มนิ่มเอาไว้หลวมๆ ขณะรับแก้วเหล้าจากเธอ เขายกขึ้นดื่ม แล้วมองหน้าเธอด้วยสายตานิ่งลึกจนเธอรู้สึกเหมือนถูกอ่านใจได้ “คืนนี้ว่างไหม” เขาถามเสียงเรียบ แต่แฝงด้วยอะไรบางอย่างจนอลิซหายใจไม่ทั่วท้อง เธอกระพริบตาช้าๆ แล้ววางมือกลับลงบนตัก “คุณภูวินทร์หมายถึง…” “ออกไปข้างนอกกัน” เขาพูดต่อทันที ดวงตาไม่ได้ละไปจากใบหน้าหวานของเธอเลย “หาที่เงียบๆ คุยกันต่อโดยไม่มีคนอื่น” อลิซนิ่งไป ความนิ่งของเธอ ไม่ใช่เพราะไม่เข้าใจเจตนา แต่กำลังคิดหาคำปฏิเสธ “ขอบคุณนะคะ ที่คุณอยากอยู่กับอลิซต่อ” เธอเอ่ยขึ้นในที่สุด น้ำเสียงนุ่มนวลแต่มั่นคง “แต่ว่ามันดึกแล้ว และอลิซไม่ชอบสถานที่เงียบๆกับคนที่เพิ่งรู้จักกันไม่นาน” คำตอบของเธอไม่ได้แข็งกระด้าง แต่ชัดเจนพอจะบอกว่าเธอไม่ใช่คนที่ยอมให้ชวนไปไหนง่ายๆ ภูวินทร์ยกมุมปากขึ้นน้อยๆเหมือนคาดไว้แล้ว เขาหัวเราะเบาๆ “แล้วถ้าผมบอกว่าผมพร้อมจ่ายหละ คุณจะตกลงไหม” ไม่พูดเปล่า แต่มือหนายังลูบที่หลังเล็กเบาๆ เพื่อบอกเจตนารมย์ “คือ!! อลิซต้องขอโทษคุณภูวินทร์ด้วยนะคะ อลิซแค่เป็นเด็กชงเหล้า แต่นอกเหนือจากนั้น อลิซไม่ได้รับจริงๆค่ะ” ภูวินทร์มองหน้าสวยเหมือนไม่เชื่อ “ ทำไม หรือกลัวว่าผมจะไม่มีเงินจ่าย บอกได้นะว่าคุณต้องการเท่าไหร่คืนนี้ผมต้องการคุณจริงๆ ” อลิซเม้มปากแน่นอีกครั้ง ภูวินทร์สูดดมที่ไหล่เล็กเบาๆจนเธอขนลุก “ ไม่ใช่แบบนั้นนะคะ อลิซขอบคุณที่ภูวินทร์เอ็นดู แต่อลิซไม่ได้ทำจริงๆค่ะ” เธอยังยืนยันคำเดิม ต่อให้ร้อนเงินมากแค่ไหน เธอก็ไม่คิดจะขายศักดิ์ศรีตัวเอง ไม่คิดจะขายร่างกาย ถึงงานเอนเตอร์เทนจะสุ่มเสี่ยงหน่อย แต่ก็ไม่ได้เสียหายอะไร เธอจึงเลือกที่จะทำเพราะมันได้เงินค่อนข้างเยอะ “หึ” เขาหัวเราะในลำคอเบาๆ ผู้หญิงคนอื่นล้วนแล้วแต่อยากขึ้นเตียงกับเขา ส่วนเธอเอาแต่ปฏิเสธ ช่างน่าขำจริงๆ หลังจากนั้นไม่นาน ทั้งราเมศและวาคิมก็กลับเข้ามา กลิ่นบุหรี่จางๆลอยติดตัวมาด้วย รวมทั้งพราวฟ้าก็เดินตามมาติดๆ ในค่ำคืนนั้นอลิซไม่ได้ลงจากตักเขาเลย ”ขอบคุณนะคะ ที่ไว้ใจให้เราสองคนดูแลในค่ำคืนนี้ ถ้าเราสองคนบริการถูกใจ ครั้งหน้าเรียกตัวเราสองคนได้เลยนะคะ“ หลังเรียกเช็คบิล พราวฟ้าก็รีบกล่าวขอบคุณ เพราะกลุ่มเพื่อนเจ้านายเตรียมตัวกลับแล้ว ”ว่าไงไอ้ภู ถูกใจน้องอลิซรึเปล่า“ ราเมศยิ้มกวน ก่อนถามภูวินทร์ที่เอาแต่ทำหน้านิ่ง เขาปรายตามองอลิซเล็กน้อยก่อนยื่นเงินจำนวนหนึ่งให้ ”ทิปคุณ “ และเดินออกจากห้องไปไม่ตอบคำถามเพื่อน
Latest chapter
ประธานร้ายพ่ายรักยัยเด็กเลี้ยง 44 เตรียมตัว
ในเย็นของวันนี้เลิกงานแล้วฉันก็ไปเลือกชุดตามที่เขาบอก เดินดูไปสักพักก็ได้ตัวที่สวยสุภาพมา2ชุด ราคาก็แพงเอาเรื่องเหมือนกันนะเนี่ย แต่ไม่เป็นไรคุณภูวินทร์ให้งบมาเพียบ เลือกเสร็จฉันก็เดินไปจ่ายเงิน และดูของที่จำเป็นต้องใช้อีกนิดหน่อย ก่อนที่จะกลับคอนโด ”ป้าพรคะวันนี้หนูอยากกินแกงเขียวหวานฝีมือป้าค่ะ หนูซื้อของมาให้ครบหมดแล้วป้าทำให้กินหน่อยนะคะ“ ฉันเดินเข้าไปในครัวแล้ววางวัตถุดิบ และอุปกรณ์ทั้งหมดลงโต๊ะ ”ได้ลูก เดี๋ยวป้าทำให้กินนะจ๊ะ“ ป้าพรยิ้มแล้วเดินไปล้างมือเตรียมที่จะทำอาหาร ”เอ่อ…คือ ป้าคะหนูต้องไปต่างจังหวัดสัก3-4วันนะคะ“ ฉันลังเลที่จะบอกป้า กลัวแกเป็นห่วงไม่อยากให้ไป ”อื้อ ไปสิลูก“ ป้าไม่ว่าอะไรแล้วถามต่อ ”ไปกับบริษัทใช่มั้ย“ ”ใช่ค่ะป้า เดี๋ยวหนูจะทำตัวดีๆแล้วรีบกลับมานะคะ“ ฉันดีใจมากคิดว่าจะไม่ได้ไปแล้วซะอีก เมื่อก่อนป้ากับแม่เป็นห่วงฉันมาก แต่เดี๋ยวนี้แกเริ่มปล่อย เห็นว่าฉันโตแล้วมั้ง ฮ่าๆๆ แล้วฉันก็ไปนั่งดูทีวีที่โซฟาราคาแพง สักพักก็เริ่มได้กลิ่นหอมลอยมาจากในครัว ”โห หอมขนาดนี้ถ้าป้าทำขายคงจะขายดีมากแน่เลยค่ะ“ ฉันแซวป้าไปจากโซนน้่งเล่น ”ป้าก็คิดว่าจะเปิดร้านขายอาหารตาม
ประธานร้ายพ่ายรักยัยเด็กเลี้ยง 43 กินชาบู
17.00น. “อลิซ ขึ้นรถไปกับฉันเลยมั้ย เดี๋ยวเมลล์จะไปรอที่ร้าน” ทับทิมเดินมาถาม หลังจากเลิกงานตึก ตึก ตึก ”จะไปไหนกัน“ ได้ยินเสียงเดินมาจากด้านหลังทั้งสองคนก็หันไปมองพร้อมกัน พรึบ ”ก็ไปกินข้าวไงคะอาภู จะไปด้วยกันมั้ยคะ“ ทับทิมถามอาอย่างกวนๆ ส่วนอลิซหลบหน้าไม่กล้าสบตาเขา”ไร้สาระ“ เขาพูดแล้วเดินไปยังลิฟต์ ติ๊ง ”ป้ะ ฉันไปกับแกนี่แหละ“ อลิซตัดสินใจ แล้วตกลงกับทับทิม”โอเค ไปกัน“ ทับทิมยิ้มสดใสแล้วลากแขนอลิซลงไป อลิซที่วิ่งตามอย่างช้าๆก็ยิ้มออกมาเบาๆณ ร้านชาบู“นั่นไงเมลล์“ อลิซเห็นเพื่อนนั่งอยู่ในร้านเลยบอกทับทิม”โอเคไปกันเถอะ“ ทั้งคู่เดินไปยังโต๊ะที่เมลล์จองไว้ก่อนหน้านี้แล้ว”โอ้ย ไม่เจอพวกแกนานคิดถึงมาก“ เมลล์ยิ้มทักทายขึ้น”วันนี้ใครมีเรื่องจะเล่าป้ะ“ อลิซถามเพื่อนทั้งสองคนอย่างรู้กัน”ฉันมี/ฉันมี!!“ เมลล์และทับทิมพูดขึ้นพร้อมกัน โดยไม่ได้นัดหมาย ”ฮ่า ฮ่า ฮ่า“ ทั้งสามสาวหัวเราะคิกคักอย่างมีความสุขเมื่อชาบูมาเสริฟ ทั้งสามคนก็ได้กลิ่นหอมที่ลอยออกมาจากหม้อชาบู “หื้มม หอมจัง” อลิซสูดดมแล้วหันไปหัวเราะกับเพื่อน“โอ้ย หอมมากแก ไม่ได้กินนานเลยแหละ ช่วงนี้ไม่ว่างเลย” ทับทิมพูดเชิงดราม
ประธานร้ายพ่ายรักยัยเด็กเลี้ยง 42 สบตา
ภูวินทร์ให้เฟยหนูชอบถุงกระโปรงตามตัวเองขึ้นมายังห้องทำงาน ผ่านโต๊ะที่ทำงานของแพรววา “บอสคะ ถุงอะไรหรอคะทำไมมันของเยอะขนาดนั้น ให้พี่ช่วยมั้ย“ ”อ๋อไม่ต้องครับ จะถึงแล้ว“เขาเลี่ยงที่จะตอบคำถามว่าในถุงนั้นคืออะไร ”วางไว้ตรงนี้แหละ เดี๋ยวฉันถือเข้าไปเอง“เขากลัวว่าคนอื่นจะเห็นอลิซในสภาพนั้น เปิดประตูเข้าไปในห้อง ”โห คุณซื้ออะไรมาเยอะแยะขนาดนี้คะ“ อลิซถามด้วยความตกใจ ”ก็ผมไม่รู้นิ่ ว่าคุณให้ซื้อแบบไหน เอาไปให้หมดนี่เลย” เขาวางถุงไว้ที่โซฟาแล้วเดินไปนั่งที่โต๊ะทำงานต่อ -ซื้อมาเยอะขนาดนี้กะจะให้ฉันใส่ถึงปีหน้าเลยหรอ- แล้วเธอก็เปิดถุงออกดู หยิบดูตัวนั้นตัวนี้ “โห ตัวนี้สวยจัง” เธอเลือกดูไปมา “ตัวนี้สวยมาก ตัวนี้คอลเลคชั่นใหม่นิ่ ตัวนี้แพงมาก คุณซื้อหมดกี่บาทเนี่ย“ เธอเลือกไปยิ้มไป ด้วยความตื่นเต้น แล้วหันไปถามเขา ทั้งคู่ก็สบตากันพอดี เธอเห็นเขายิ้มมุมปากเล็กๆ ก่อนจะหุบยิ้มลงเมื่อเธอจับได้ ”อ๋อก็ไม่เท่าไหร่หรอก แค่นี้เองเธอชอบฉันซื้อให้ได้อีกเป็นสิบ“ แล้วหน้าหล่อก็ก้มลงเขียนงานต่อ ”คุณภูวินทร์คะ ตัวนี้สวยมั้ย“ เธอใส่แล้วยืนขึ้นให้เขาดู -โหสวยมาก ตัวนี้เหมาะกับเธอจริงๆ- ”ก็งั้นๆ
ประธานร้ายพ่ายรักยัยเด็กเลี้ยง 41 แค่แก้พิษยา
”รู้สึกยังไง เมื่อวานดื้อนักไม่ใช่หรอ ทำไมต้อนนี้ทำท่าเหมือนคนจะตา-“ ภูวินทร์สะใจที่วันนี้แกล้งเธอสำเร็จ หัวเราะแล้วกำลังหันไปมอง พบว่าเธอกำลังปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตัวเองออกอย่างลุกลี้ลุกลน “เอ้า อย่าทำแบบนี้” เขารีบวิ่งไปห้ามเธอไว้ แต่ก็ห้ามไม่อยู่ เมื่อยาออกฤทธิ์แล้วไม่มีอะไรแก้ได้ นอกจากหาคู่นอนเท่านั้น ”ช่วยฉันแก้พิษยาหน่อยนะคะ คุณภูวินทร์“ เธอทำเสียงออดอ้อน แล้วปลดเสื้อตัวเองออกจนหมด มองเห็นแต่เต้าอวบนั่นที่ล้นทะลักออกมาจากชุดชั้นในราคาแพงตัวสีดำ แล้วอลิซก็โน้มตัวเข้ามาจูบภูวินทร์ ชายหนุ่มตกใจเล็กน้อย ก่อนที่ตัวเองก็เคลิบเคลิ้มตามอารมณ์ แล้วจูบตอบเธออย่างเร่าร้อน อลิซผละเขาออก ”หืมมม~ คุณวางยาอลิซเองนะคะ วันนี้คุณต้องรับผิดชอบ” ก่อนจะจูบต่ออย่างดูดดื่ม ทั้งคู่แลกลิ้นกันครั้งแรก -ทำไมลิ้นของเธอมันหวานจัง- สองมือของชายหนุ่มจับไปที่ท้ายทอยของเธอ ล็อกไว้ไม่ให้ขยับหัวออกไปไหน หลังจากทั้งคู่หลุดจากพันธะแล้ว อลิซก็ถอดกางเกงภูวินทร์ออก แล้วคุกเข่าลงไป รวบผมตัวเองไว้อย่างหลวมๆ แล้วยื่นให้ภูวินทร์เป็นคนจับไว้ “จับไว้ค่ะ” จากนั้นเธอก็อ้าปากเล็ก งับเอาแท่งเอ็นลำใหญ่ แทงลึกลงไปจนสุดลำ
ประธานร้ายพ่ายรักยัยเด็กเลี้ยง 40 บริหารบริษัท บริหารเด็กเอ็น
เช้าวันต่อมา ณ บริษัทภูทัชชัยกรุ๊ป ภูวินทร์ที่ตื่นสายเลยมาช้ากว่าปกติ“สวัสดีค่ะคุณภูวินทร์/สวัสดีครับประธาน” เสียงเอ่ยสวัสดีดังขึ้นตามหลังมาตลอดทางที่เดินเข้าบริษัท ชายหนุ่มที่กำลังเดินไปยังห้องทำงานด้วยความเร่งรีบก็ตกใจมาก“คุณพ่อ!!” เมื่อเห็นว่าชายที่นั่งอยู่บนรถวีลแชร์ในทางที่ไปห้องทำงานคือพ่อของตนเอง ที่มีคนรับใช้หนึ่งคนคอยเข็นให้“ตกใจขนาดนั้นเลยเหรอ ทำไมวันนี้มาสาย ฉันให้แกมาดูแลบริษัทไม่ได้ให้มาทำตัวเหลวไหล” ภูวินทร์ทำหน้าเจื่อนเล็กน้อยก่อนจะกล่าวขอโทษ“ผมขอโทษครับ เมื่อคืนผมแค่…”“ไม่ต้องมาแก้ตัว” ยังไม่ทันที่เขาจะพูดอะไร พ่อของเขาก็พูดตัดบทขึ้นมาซะงั้น “ฉันเป็นพ่อแก รู้หมดนั่นแหละว่าแกทำอะไรลงไปบ้าง ไป!! รีบไปเอาแผนงานของบริษัทในเดือนนี้มาอ่านให้พ่อฟัง”– เหมือนจะดุแต่ก็ไม่ใช่ เพราะคนที่เข้าใจผมมากที่สุดก็คือพ่อ“ครับคุณพ่อ ผมจะรีบรายงานเดี๋ยวนี้เลย” เขายิ้มแล้วรีบเดินไปหยิบแผนงานของบริษัทมาพูดให้พ่อฟังแอ๊ด~ เสียงเปิดประตูดังขึ้น“คุณปู่!! คิดถึงหนูมั้ยยย” ทับทิมรีบวิ่งมาแต่ไกลก่อนจะโผล่เข้ากอดปู่ ซึ่งเธอรักปู่ของเธอมากที่สุด เพราะปู่เป็นคนใจดีแล้วตามใจเธอที่สุด“คิดถึงสิ ห
ประธานร้ายพ่ายรักยัยเด็กเลี้ยง 39 ฉลอง
ณ ร้าน Happy NaNa Club “มึงจัดเด็กมาให้ไอ้ภูดิ้” ศิวาเห็นเพื่อนรักอย่างภูวินทร์ทำหน้าเครียด เลยหาเด็กมาให้ “เด็กๆ” ศิวาปรบมือเป็นสัญญาณให้พีอาร์เข้ามาในห้อง VIP3 แล้วผู้หญิงสวยสี่คนก็เดินเข้ามา ทั้งสี่คนเดินไปชงเหล้าอย่างรู้งาน ก่อนจะมาประกบคู่ของตัวเอง -ผู้หญิงพวกนี้ก็สวยอยู่ แต่สู้อลิซไม่ได้สักคน เห้ย กูคิดอะไรอยู่ ยัยนั่นก็แค่เด็กเลี้ยง จะไปรู้สึกอะไรได้ไงวะเนี่ย- ภูวินทร์เถียงกับความคิดตัวเองอยู่ครู่ ก่อนเอ่ยว่า “คือ…ผมไม่ดื่มครับวันนี้” พีอาร์ที่ยื่นแก้วให้ทำหน้าเจื่อนทันที เธอวางแก้วลงก่อนจะขยับเข้ามาซบอก คลอเคลียเขา ทั้งๆ ที่รู้ว่าตัวเองเพิ่งโดนปฏิเสธ “พี่ภูวินทร์ขา วันนี้ทำไมอารมณ์ไม่ดีคะ” เธอพูดพร้อมลูบไล้หน้าอกแกร่งของเขา “หงุดหงิดนิดหน่อย” เขาตอบแต่สีหน้าไม่เปลี่ยน สายตาจับจ้องโทรศัพท์ ไม่สนใจคนข้างตัวแม้แต่นิดเดียว “โถ่ไอ้ภู มึงจะเครียดอะไรนักหนาวะ สาวงามก็อยู่ตรงนี้ สนใจน้องเขาหน่อยดิวะ” ราเมศแซวเมื่อเห็นเพื่อนซึม -ไอ้พวกนี้นี่ จะอะไรกันนักหนา ก็บอกว่าไม่ได้อยากสนุก มันก็บังคับอยู่นั่นแหละ ถึงยังไงผมก็รู้ว่ามันหวังดี- “มึงว่างั้นมั้ยคิม” นั่นมันยังหาพรร
You may also like
ยั่วรักท่านประธาน
ชะนีติดมันส์56.1K viewsท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน
ป่าดอกท้อ36.2K viewsเล่ห์รักพายุร้าย(20+)
Re-match I รีแมทช์70.1K viewsรวมเรื่องสั้นเสียวๆจบในตอน เล่ม1
เหมือนแพ42.1K viewsเมียจ้างบำเรอสวาท
เฮียกังฟู129 viewsเล่ห์รักกับดักลวง
เฮียกังฟู91 viewsเพื่อนร้ายกลายเป็นรัก
ดอกอ้อลู่ลม1.6K viewsคัพเค้กในมือซาตาน
พริมริน103 views
