อยากที่ยวโฮส



 

หลายวันผ่านไป

สองเพื่อนซี้ตัวบางนั่งจิบกาแฟยามบ่ายในคาเฟ่หรูบนโรงแรมสูงเห็นวิวหาดพัทยาร้อยแปดสิบองศาสีครามเจิดจ้าในมุมส่วนตัว

ปลาซิวนั่งไขว่ห้างเชิดหน้าสูงกรีดกรายนิ้วเรียวจีบนิ้วจับแก้วกาแฟขึ้นซดด้วยมาดคุณนาย

ซู้ดดดด ~

"แค่ก!ๆๆ ค่อกก แอ่กกก ร้อนนน!"

"อี๋หยะแหย๋งว่ะปลาซิวพ่นออกมาได้เปื้อนเสื้อราคาแพงหมด" เพื่อนตัวเล็กยื่นทิชชู่ให้คุณนายมาเฟียหมาดๆเดินไปไหนก็ต้องมีคนคอยคุ้มกันหนึ่งในนั้นคือพี่โดมที่นั่งหน้านิ่งอยู่อีกโต๊ะหนึ่ง

พี่แกไม่ได้เต็มใจมาแค่ไม่อยากต่อกรกับสามีเสี่ยของปลาซิวเพราะรายนั้นเจ้าเล่ห์ที่สุด

"ช่างเสื้อนี่เหอะกูซื้อของก๊อปมากูเสียดายตังไหนบอกมาสิว่าทำไมไม่อยากไปหากูที่บ้านนัดกูออกมานอกบ้านทำไมไม่ทราบ?"

"ก็..คือ..ปลาซิวช่วงนี้กูรู้สึกไม่ค่อยดีเลยว่ะ"

"อ้าว? เป็นไรวะปวดหัวตัวร้อนขี้ไม่ออกหรือว่า ...โควิด!!"

"ไม่ใช่แบบนั้นคือมันครั่นเนื้อครั่นตัวแต่ไม่ได้ป่วยกูไปหาหมอแล้วหมอบอกให้ไปพบจิตแพทย์"

"มึงเป็นโรคจิตเหรอวะไอ้รุ่งอาการมันเป็นยังไงไหนบอกอาจารย์หมอสิคะ?"

ฝ่ามือขาวเปรอะน้ำกาแฟยื่นเกาะกุมแก้มขาวสองข้างถูไปถูมาด้วยความมันเขี้ยว?

"กู..เดี๋ยวกูบอก..กูขอถามมึงก่อน" ตาดวงโตหม่นแสงหลุบลงต่ำมองน้ำสีเข้มในแก้วตนไปมา

"ว่ามา~"

ปลาซิวยื่นหน้าเข้าใกล้ปากเล็กเอามือป้องหูดูมีพิรุจ มือเล็กของเพื่อนผลักคนหัวดำออกจากใบหน้าเริ่มเล่าสิ่งผิดปกติของตนเองให้เพื่อนรักฟัง

 

"ตอนมึงโดนเสี่ยเข้เปิดซิงรู้สึกยังไงวะ?"

คนถามหน้าแดงก่ำก้มหน้างุดแต่คนถูกถามสวนตอบมาทันควันโดยไม่ต้องคิด

"มันสสสส์ม้ากกกกน้ำลายยืดรูตูดร้อนฉ่า ฟิน~"

เมียมาเฟียที่ดูดีแต่รูปร่างหน้าตาเนื้อในสุดแสนจะพิเรนยืดอกภาคภูมิใจนักหนา

"มึงสนิทกับกูมากไปสินะปลาซิวกูว่ามึงไม่น่าจะชื่อปลาซิวควรชื่อปลาสลิดมากกว่า"

ดาวรุ่งเบะปากส่ายหัวให้เพื่อนน้อยๆ ลืมไปแล้วว่าคบกันเป็นเพื่อนได้อย่างไรทั้งที่แตกต่างถึงเพียงนี้

"กูคนจริงกระทิงเรียกพี่ไงมึงถามทำไมขี้เสือก หรือว่าใจแตกแค่โดนโฮสแฝดออดอ้อนป้อนข้าวป้อนน้ำถึงกับเคลิ้มเลยเหรอ?"

ดาวรุ่งชะงักกับคำพูดเรื่อยเปื่อยไร้แก่นสารแต่ดันจี้จุดปัญหาหนักอกในตอนนี้ได้เป็นอย่างดี

 

(ดาวรุ่ง) ไอ้ตัวดีไม่ล้อว่าหลังวันกินเลี้ยงเดืนออกมาขาถ่างแสดงว่าปลาซิวไม่น่าจะรู้เรื่องคืนนั้นเพราะแม้แต่พี่เรืองก็ยังไม่รู้ ในเมื่อเป็นเซ็กส์คืนเดียวไร้สถานะเรื่องที่ทำกับคนใกล้ตัวของทั้งสองฝ่ายก็ไม่สมควรนำมาพูดให้มีปัญหากัน

พอลองได้มีเซ็กส์แล้วจึงทำให้รู้ว่า..ปัญหาทำให้ฉันเติบโตจนจำวันที่เสียซิงไม่ได้ ไอแอมดาวรุ่งเพื่อนปลาซิวคนแรดไง...จู่ๆก็อยากร้องเพลง passion?

 

แต่มันไม่ใช่คืนเดียวเนี่ยน่ะสิ..

เราสามคนลักลอบมีอะไรกันลับตาคนอื่นมาหลายวันแล้วไม่มีใครรู้เพราะสองแฝดเข้ามาดักหน้าดักหลังเอาแต่บอกว่าโกรธเรื่องวันนั้นมาถึงก็พาทำเรื่องทะลึ่งพิลึกพิลั่นเสียจนร่างกายคุ้นชินกับงูพิษแฝดสองตัวที่มีอายุมากหน่อย?

ชอบบ่นปวดเอวปวดขาแต่มีอาวุธทำลายล้างถึงสองอันไม่ปล่อยคนหนุ่มแน่นหิวกระหายเพราะมีเครื่องช่วยสุมไฟสวาทไม่ให้มอดดับลงโดยง่ายจนกว่าจะอิ่มหนำสำราญ

ไม่เคยเข้าใจคำว่าแค่คืนเดียวของสองโฮสตัวท็อปที่ลากไปฉีดน้ำกามใส่ทุกวันปากก็เอาแต่บ่นว่าเสียหน้าและขาดทุนแต่ก็ยิ่งทำ

ร่างกายวัยหนุ่มแน่นเมื่อถูกกระตุ้นให้เคยชินกับความสุขสมของกามารมมันยากเหลือเกินที่จะกลับไปปล่อยให้รูแห้งเหี่ยวเช่นเดิมเหมือนกับว่า..

ขาดของพวกนั้นไม่ได้

แต่ไม่อยากบอกพี่ฝาแฝดที่พักนี้หายหน้าหายตาไปจนร่างกายเรียกร้องของเคยชินไม่ว่าจะช่วยตัวเองหรือใช้ของเล่นหลายชิ้นก็ไม่สามารถทำให้หายจากอาการที่เป็นได้เลยจนต้องมาปรึกษาผู้เชี่ยวชาญ?

".."

"หึ้? อะไรวะจั่วหัวมาแล้วนิ่งต้องเชื่อมจิตเข้าไปดูไหม? ไอ้รุ่งริ่ง!" มือขาวยังหลงเหลือคราบกาแฟยื่นมายีหัวฟูนุ่มอีกหนทำเพื่อนตัวเล็กกรอกตามองบนในความขี้แกล้ง

" อะ..เออ เออ กูคิดว่ากูติดเชื้อแรดมาจากมึงว่ะปลาซิว ..คือ..คือคืนวันนั้นพี่แฝดเขาบริการกูดีมากแล้วกู..อยากลองไปเที่ยวบาร์โฮสจริงๆ สักครั้งว่ะ.."

ไหนๆ ได้ลองแล้วติดใจก็ใจแตกให้มันรู้แล้วรู้รอดไปเลย อยากรู้ว่าคนอื่นจะทำดีทำได้เท่าสองชายโฮสตัวท็อปวัยใกล้ชราได้ไหม

"อ้อ~ติดเชื้อโรคแรด...พ่อง! อย่างกูเขาเรียกบริหารสเน่ห์อ่อยเหยื่อเพื่ออนาคตเว่ยใครเขาเรียกแรดตบปากแปดล้านทีเดี๋ยวนี้นะนังปลาทอง!"

"..กูชื่อดาวรุ่ง" 

การมีเพื่อนเป็นคนอย่างปลาซิวมันคือความจังไรผสมความบรรที่แท้ทรู..ไม่รู้หรอกว่ามาเฟียแก๊งเห้โหดระดับไหนแต่จะปล่อยให้ร่างกายร่ำร้องอดอยากไปเพื่ออะไรในเมื่อตนโสดไร้พันทะ

ยกเว้นอีตัวข้างหน้าเมียมาเฟียใหญ่ที่มันไม่เคยสำเหนียกตัวเอง...ถ้าผัวตีกูก็ช่วยไม่ได้จ้ะ

 

"นั่นแหละช่างแม่งก่อนแต่มึงบอกว่าอยากเที่ยวโฮสอย่างนั้นเหรอ? อุ้ยกูก็อยากไปเที่ยวกันมะ?"

"มึงจะไปยังไงแค่พี่โดมคนเดียวก็เตะมึงตัวขาดแล้วถ้าหนีเสี่ยเที่ยวอะไรแบบนั้น"

"ผัวกูไม่ว่าอะไรร้อกเขาตามใจกูจะตายผัวรักผัวหลงกราบเช้ากราบเย็น"

"มึงเหรอที่กราบ?"

"ใช่กูเอง...'มึงรู้ได้ไงกูยังไม่เคยบอกเลย"

ปลาซิวเชิดหน้าว่าข้าแน่แต่คงลืมไปว่าคบกันมากี่ปีสนิทกันแค่ไหน

"กูรู้สันดานปลาไหลของมึงดีจ้ะอีวอก!"

"จ้ะอีเตี้ย..ว่าเเต่มึงจะเอากับกูไหม.."

"กูไม่เอากับมึงกูจะอ้วก"

"สัตว์! กูหมายถึงหนีเที่ยวผู้ชายกับกูไหม?"

"ถ้าเสี่ยเข้จับได้ล่ะกูไม่อยากไปอยู่ในท้องของลิลลี่ลูกเลี้ยงมึงนะ"

"กูมีแผน~เอาหูมา"

..

.