ตอนที่ 9 การเดินทางในโลกแห่งจินตนาการครั้งแรก 3

หลังจากที่โรเซ่และซูโฮรอดพ้นจากหมาป่าตัวใหญ่มาได้อย่างหวุดหวิด ทั้งคู่ยังคงมุ่งหน้าเดินลึกเข้าไปในป่าที่เต็มไปด้วยความลึกลับและท้าทาย โรเซ่รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นนางเอกในโลกนิยายอย่างแท้จริง ทุกย่างก้าวที่เธอเดินเคียงข้างซูโฮ ทำให้เธอรู้สึกมั่นใจและกล้าหาญมากยิ่งขึ้น ซูโฮเองก็เริ่มสังเกตเห็นความมั่นใจและความเข้มแข็งที่แฝงอยู่ในตัวเธอมากขึ้นเรื่อย ๆ

ขณะที่พวกเขาเดินผ่านเส้นทางแคบ ๆ ที่มีรากไม้เกาะเกี่ยว โรเซ่ก็หยุดเดินกะทันหันเมื่อเห็นลำธารที่กว้างและน้ำไหลเชี่ยวขวางทางอยู่ น้ำในลำธารนั้นไหลแรงและดูเหมือนจะลึกพอสมควร ซูโฮมองซ้ายขวาเพื่อหาทางข้าม ขณะที่โรเซ่ก็มองหาวิธีด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความกระตือรือร้น

"โอ้โห! งานนี้ท้าทายจริง ๆ คุณว่าเราจะข้ามไปยังไงดีล่ะซูโฮ" โรเซ่เอ่ยขึ้นด้วยรอยยิ้มที่แฝงไปด้วยความท้าทาย

"นี่คุณดูตื่นเต้นมากกว่ากลัวอีกนะ ผมคิดว่าคุณจะกลัวน้ำเชี่ยวเสียอีก" ซูโฮกล่าวด้วยความประหลาดใจ

"ฉันไม่กลัวหรอกนะ! นี่เป็นโอกาสที่ดีที่จะพิสูจน์ว่าเราจะผ่านอะไรไปได้มากขนาดไหน ฉันมั่นใจว่าเราทำได้" โรเซ่ตอบด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความมุ่งมั่น

ซูโฮยิ้มออกมาเมื่อได้ยินคำพูดของโรเซ่ เขารู้สึกประทับใจในความมั่นใจและความกล้าหาญของเธอ เขาเริ่มมองหาทางข้ามลำธาร และพบก้อนหินที่เรียงกันอยู่พอให้ใช้เป็นจุดเหยียบ แต่ก็ต้องระวังไม่ให้ลื่น

"เราลองข้ามไปบนก้อนหินพวกนี้ดีกว่า แต่คุณต้องจับมือฉันไว้แน่น ๆ นะ เผื่อเกิดอะไรขึ้น" ซูโฮเสนอ

"ไม่มีปัญหาเลยซูโฮ นายอย่าห่วงไป ฉันนี่แหละเป็นพวกตั้งมั่นว่าจะข้ามไปให้ได้!" โรเซ่ตอบพร้อมกับยื่นมือไปจับมือซูโฮอย่างมั่นใจ

เมื่อทั้งคู่เริ่มเดินข้ามลำธารไปทีละก้าว โรเซ่ก็พยายามทรงตัวบนก้อนหินและหัวเราะออกมาเป็นระยะ ๆ ทุกครั้งที่เธอรู้สึกเสียหลักเล็กน้อย ซูโฮคอยจับมือของเธอไว้ไม่ให้ล้ม แม้สถานการณ์จะเสี่ยง แต่บรรยากาศกลับเต็มไปด้วยความสนุกสนานและความตื่นเต้นที่ทั้งสองได้แบ่งปันกัน

"นี่สนุกกว่าที่ฉันคิดไว้เยอะเลย! คุณดูเหมือนจะเป็นนักผจญภัยตัวจริงเลยนะ" โรเซ่พูดด้วยเสียงหัวเราะที่สดใส

"คุณนี่ล่ะนักผจญภัยตัวจริง ผมแค่พยายามตามเธอให้ทันเท่านั้นเอง!" ซูโฮหัวเราะตอบ

เมื่อข้ามลำธารไปได้สำเร็จ โรเซ่ก็ยกมือขึ้นเชียร์อย่างดีใจ พลางหัวเราะเสียงดัง เธอหันมองซูโฮและยิ้มกว้างเหมือนเด็กน้อยที่พึงพอใจกับความสำเร็จเล็ก ๆ น้อย ๆ นี้ ซูโฮหัวเราะตอบและรู้สึกดีที่ได้เห็นโรเซ่ในมุมที่เป็นธรรมชาติและมีชีวิตชีวาขนาดนี้

**สะพานเชือก...และการเดิมพัน:**

ทั้งคู่เดินต่อไปจนถึงจุดที่มีต้นไม้ใหญ่ที่มีกิ่งก้านสูงยาว โรเซ่เดินล่วงหน้ามาก่อน แล้วเห็นทางข้างหน้ามีสะพานเชือกเก่า ๆ แขวนอยู่ และท่าทางจะไม่แข็งแรงนัก

"คุณว่าเราจะข้ามสะพานนี้ได้ไหม? หรือว่าเราจะลองหาทางอื่นแทน" โรเซ่หันกลับมาถามซูโฮด้วยแววตาที่สนุกสนาน

"คุณกล้าข้ามสะพานนี้จริง ๆ เหรอ? ดูท่าทางมันจะอันตรายไม่น้อยนะ" ซูโฮกล่าวด้วยความเป็นห่วง

"แน่นอน! นี่ล่ะเป็นการผจญภัยในนิยายที่ฉันฝันไว้เลย เราจะทำให้ได้และข้ามไปด้วยกัน!" โรเซ่ตอบด้วยความมั่นใจ

โรเซ่เริ่มก้าวเดินบนสะพานเชือกอย่างระมัดระวัง ขณะที่ซูโฮตามหลังเธอมาอย่างใกล้ชิด เธอหันมายิ้มให้เขาเป็นระยะ ๆ อย่างมั่นใจ ซูโฮคอยดูแลเธออยู่ไม่ห่างและคอยเตือนให้เธอระวัง แต่ในขณะเดียวกันก็อดชื่นชมในความกล้าหาญของเธอไม่ได้

เมื่อข้ามสะพานมาได้ครึ่งทาง สะพานเกิดโยกแรงขึ้น โรเซ่สูดหายใจลึก ๆ และก้มมองเชือกที่เริ่มขาด

"โรเซ่! เธอต้องระวังหน่อย เชือกดูเหมือนจะขาดเร็ว ๆ นี้นะ!" ซูโฮตะโกนด้วยความเป็นห่วง

"เอาเถอะ ถ้ามันขาดจริง นายรับฉันไหวไหมล่ะ" โรเซ่ตอบด้วยรอยยิ้มที่แฝงไปด้วยความท้าทาย

"แน่นอน ผมจะจับคุณไว้ให้ได้!" ซูโฮตอบด้วยความมั่นใจ

ในที่สุด ทั้งสองก็ข้ามสะพานมาได้สำเร็จ เมื่อเท้าทั้งสองเหยียบพื้นดินอีกฝั่ง โรเซ่ก็หันไปยิ้มให้ซูโฮอย่างภูมิใจ ทั้งคู่รู้สึกได้ว่าการร่วมผจญภัยครั้งนี้ทำให้พวกเขาสนิทกันมากขึ้นและเข้าใจกันมากขึ้นเช่นกัน

"ฉันไม่เคยคิดว่าการผจญภัยนี้จะสนุกขนาดนี้ การที่ได้ทำอะไรท้าทายกับคุณ มันทำให้ฉันรู้สึกมีพลังอย่างบอกไม่ถูก" โรเซ่กล่าวด้วยความตื่นเต้น

"ผมเองก็รู้สึกดีที่ได้ร่วมทางกับคุณ ความกล้าของคุณทำให้ผมกล้าที่จะลองทำอะไรใหม่ ๆ ไปพร้อมกัน" ซูโฮตอบด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน

**สัญญา...แห่งการผจญภัย:**

"ถ้าอย่างนั้นมาทำสัญญากัน เราจะร่วมผจญภัยไปด้วยกันจนกว่าจะถึงจุดหมาย ไม่ว่าอะไรก็ตาม!" โรเซ่กล่าวพร้อมยื่นกำปั้นให้เขา

"ตกลง! ไม่ว่าอุปสรรคข้างหน้าจะเป็นยังไง เราจะเผชิญมันไปด้วยกัน!" ซูโฮตอบพร้อมหัวเราะแล้วแตะกำปั้นตอบ

ทั้งสองมองหน้ากันและหัวเราะให้กัน จากที่เริ่มต้นเดินทางด้วยความระวังและความกังวล ตอนนี้ความสัมพันธ์ของพวกเขากลับแน่นแฟ้นขึ้นทุก ๆ ก้าวที่พวกเขาเดินไปด้วยกัน ความเข้าใจและความไว้วางใจที่พวกเขามีต่อกันเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ราวกับว่าสิ่งที่เผชิญมาด้วยกันทั้งหมดนี้จะทำให้ทั้งสองกลายเป็นทีมที่แข็งแกร่งและไม่มีอะไรสามารถขวางกั้นได้

การผจญภัยนี้ไม่เพียงทำให้พวกเขาได้รู้จักกันมากขึ้น แต่ยังทำให้พวกเขาเริ่มเชื่อมโยงกันในระดับที่ลึกซึ้งมากยิ่งขึ้น ทั้งคู่เริ่มรู้สึกว่าการได้มีเพื่อนร่วมทางที่คอยสนับสนุนและหัวเราะไปด้วยกันในทุกสถานการณ์นั้น เป็นสิ่งที่มีค่าอย่างที่สุด