บทที่ 103 หวังว่าจะไไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ทุกคนคิดว่าหญิงสาวผู้มีการศึกษาคนนั้นไม่โง่ แล้วเธอจะริเริ่มกินยาปลุกอารมณ์ให้แม่หมูได้ยังไง

เรื่องนี้ก็เหมือนกับที่ชายหนุ่มผู้มีการศึกษาหลู่จื้อชิงให้ยากับหญิงสาวผู้มีการศึกษาหานจื้อชิง

ดูจากปฏิกิริยาของหญิงสาวผู้มีการศึกษาแล้ว ปริมาณยาก็ไม่น้อยเลย ในเวลานี้ ทุกคนต่างพากันแสดงความเห็นอกเห็นใจหญิงสาวผู้มีการศึกษา และความคิดเห็นของพวกเขาที่มีต่อชายหนุ่มผู้มีการศึกษาหลู่จื้อชิงก็ลดลงฮวบฮาบ

"ถึงอย่างนั้น หญิงสาวผู้มีการศึกษาก็ยังต้องการจดทะเบียนสมรสกับชายหนุ่มผู้มีการศึกษาอยู่ดี จริงๆ แล้ว..."

"แต่พวกเขาฉลาดมาก ชายหนุ่มผู้มีการศึกษาหลู่จื้อชิงก็ไม่ต้องก่ออาชญากรรมและต้องผ่านกระบวนการปฏิรูปแรงงานงั้นเหรอ?"

"แต่หานจื้อชิงต้องแต่งงานกับชายที่ข่มขืนเธอ ฉันว่ามันน่าเสียดายนะ?"

"ไม่จำเป็นหรอก บางทีหานจื้อชิงอาจจะมีความสุข ครอบครัวของหนุ่มผู้มีการศึกษาหลู่จื้อชิงก็รวยไม่ใช่หรือ? ฉันกลัวว่าพวกเขาจะให้ของขวัญมากมายสำหรับการแต่งงานครั้งนี้?"

ใช่ ในยุคสมัยที่หลายคนกินไม่อิ่ม การแต่งงานกับผู้ชายที่มีครอบครัวร่ำรวยก็ไม่เลวทีเดียว

"เอาล่ะ เอาล่ะ หยุดพูดได้แล้ว สองวันมานี้เรื่องเยอะเกินไปแล้ว ท