บทที่ 19 เป็นคุณเองที่ขอให้ฉันตี

เมื่อพวกเขาอยู่บนรถไฟหลู่เหวินชิงคิดว่าหลิวอิ๋งเป็นคนดีทีเดียว เมื่อตัดสินใจว่าเขาจะต้องไปชนบทหลู่เหวินชิงกลับไม่พอใจมากพ่อของเขาเห็นได้ชัดว่ามีความสามารถที่จะป้องกันไม่ให้เขาต้องทนทุกข์ แต่พ่อของเขาบอกว่าผู้ชายควรฝึกฝนตัวเอง

เขากล่าวว่าภายในสองปีอย่างมากที่สุด เขาจะหาวิธีเข้าเรียนเป็นนักศึกษากรรมกร-ชาวนา-ทหาร และเข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยกรรมกร-ชาวนา-ทหาร

ถ้าไม่ใช่เพราะสิ่งนี้ ทำไมหลู่เหวินชิงจึงยอมมาอยู่ในสถานที่ห่างไกลแห่งนี้เพื่อเป็นเยาวชนที่มีการศึกษา?

ในระหว่างทางมาที่นี่ เนื่องจากหลู่เหวินชิง และหลิวอิ๋งต่างก็มาจากเซี่ยงไฮ้ทั้งคู่ เขาจึงรู้สึกว่า หลิวอิ๋ง ที่ตัวเล็กและน่ารักที่พูดจาด้วยน้ำเสียงไพเราะนั้นถูกใจเขาเป็นอย่างยิ่ง ชีวิตในชนบทนั้นน่าเบื่อ ดังนั้นหากเขาสามารถมีความสัมพันธ์กับเธอและเล่นกับเธอได้เป็นเวลาสองปี เขาก็สามารถจากไปเมื่อถึงเวลาอันสมควร

แต่ตั้งแต่วินาทีแรกที่เขาได้พบกับหลินมู่อิง หลู่เหวินชิง ก็ไม่ชอบหลิวอิ๋ง อีกต่อไป

ไม่ว่าจะมองจากมุมไหน หลินมู่อิงก็ดีกว่าหลิวอิ๋งมาก หลิวอิ๋งและหานเฟยเซียนจะทำให้ข้าวต้มเละเป็นโจ๊