หน้าหลัก / แฟนตาซี / ป่วนรักยัยตัวร้ายกับนายใสซื่อ / บทที่ 28 สร้างความสัมพันธืที่ดีกับผู้คน

แชร์

บทที่ 28 สร้างความสัมพันธืที่ดีกับผู้คน

ผู้เขียน: เซี่ยหมิงจู
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-05-14 06:00:11

หลินมู่อิงออกมาจากสหกรณ์การตลาดก็เกือบบ่ายโมงแล้ว เธอวางสิ่งของบางส่วนไว้ในพื้นที่มิติ และบางส่วนไว้ในตะกร้าไม้ไผ่สะพายหลัง

ยังมีตลาดมืดที่อยู่ใกล้กับสหกรณ์การตลาดอีกแห่งหนึ่ง ซึ่งหลินมู่อิงเคยไปในชาติก่อนของเธอ หลินมู่อิงตัดสินใจที่จะไปซื้อ ข้าว แป้ง และเนื้อ เธอจึงจัดสินใจเข้าไปในตลาดมืออีกครั้ง  อาจจะเป็นเพราะตอนนี้เป็นเวลาเกือบบ่ายโมงแล้วทำให้มีคนน้อยมาก

หลังจากที่เข้าไปแล้วเธอรีบเดินและมองหาสิ่งที่เธอต้องการซื้อทันที เมื่อเธอพบสิ่งที่เธอต้องการ หลินมู่อิงก็รีบซื้อข้าว แป้ง และเนื้อหมู จากนั้นเธอก็รีบออกจากตลาดมืดไปด้วยความรวดเร็ว

เมื่อเธอเดินผ่านร้านอาหารของรัฐ หลินมู่อิงก็ซื้อซาลาเปาเนื้อเพิ่มอีก 20 ชิ้น จากนั้นก็แบ่งออกเป็น 2 ห่อแต่ละห่อจะถูกห่อด้วยกระดาษซับน้ำมัน โดยเธอใส่ห่อหนึ่งเอาไว้ในพื้นที่มิติ และอีกห่อหนึ่งใส่ไว้ในตะกร้าไม้ไผ่สะพายหลัง วันนี้เธอใช้เงินไปมากกว่า 80 หยวนแล้ว

หลินมู่อิง ยังมีเงินอีกมากกว่า 270 หยวนอยู่ในมือ เมื่อเห็นว่าใกล้จะถึงเวลานัดหมายแล้วหลินมู่อิงจึงรีบเดินกลับไปยังที่เกวียนวัวจอรออยู่ เมื่อเธอ มาถึง ก็มีค
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • ป่วนรักยัยตัวร้ายกับนายใสซื่อ   บทที่ 124 อ้อมกอด

    แน่นอนว่าไม่ใช่ปัญหา หลินมู่อิงหากระดาษมาและรวบรวมส่วนผสมสำหรับอาบน้ำยาของโจวเฉินตงเธอจะเริ่มแช่โจวเฉินตงในยาวันนี้“เราต้องการอ่างแช่เท้าที่ลึกพอคลุมเข่า” หลินมู่อิงบอกกับโจวอี้หมิงโจวอี้หมิงพยักหน้าตกลง เขาสามารถทำอ่างเองได้ เขา ต้องการแค่ไม้และน้ำยาเคลือบกันน้ำพิเศษโจวอี้หมิงตรงดิ่งไปเตรียมของทันทีตอนนั้นแม้แต่สหกรณ์จัดหาและการตลาดก็ยังไม่มีอ่างแบบนี้ การได้ล้างเท้าทุกวันถือเป็นเรื่องดีไม่มีอ่างแช่เท้าที่ลึกถึงเข่าหลินมู่อิงเตรียมยาและบรรจุแยกต่างหาก เพียงพอสำหรับเจ็ดวัน เธอนำไปต้มในครัวก่อนคราวนี้หลินมู่อิงเปลี่ยนน้ำพุจิตวิญญาณอย่างน้อยครึ่งหนึ่ง น้ำพุจิตวิญญาณนี้จำเป็นต่อการเปิดเส้นประสาทที่ขาของโจวเฉินและฟื้นฟูกล้ามเนื้อให้กลับมาแข็งแรงอีกครั้งหลังจากผ่านไปเจ็ดวัน หลินมู่อิงวางแผนที่จะหักขาของโจวเฉินตงและเริ่มการรักษาอย่างเป็นทางการทางด้านโจวอี้หมิง เขายังสร้างถังไม้สูงจากแผ่นไม้ เส้นผ่านศูนย์กลางใหญ่กว่าสองฟุต ทำให้โจวเฉินตงสามารถแช่ขาและเท้าทั้งสองข้างลงไปได้สะดวก"ดื่มน้ำถั่วเขียวก่อน" หลินมู่อิงยื่นชามน้ำถั่วเขียวให้กับโจวอี้หมิง แต่ในมือของเขายังมีขี้เลื่อยเหลืออยู

  • ป่วนรักยัยตัวร้ายกับนายใสซื่อ   บทที่ 123 ทางเลือก

    สีหน้าของหลินมู่อิงดูจริงจังขึ้นเล็กน้อย เธอกำลังคิดหาวิธีฟื้นฟูขาของโจวเฉินตงให้กลับมาเป็นปกติให้ได้มากที่สุดแต่ถึงอย่างนั้น เขาก็ต้องทนทุกข์ทรมานมากขึ้นแต่ถ้าเขาไม่สามารถฟื้นตัวกลับมาเป็นปกติได้ ต้องใช้ไม้ค้ำยัน หรือเดินไม่ได้ หลินมู่อิงก็รู้สึกว่าการรักษานั้นไร้ความหมายทุกอย่างขึ้นอยู่กับว่าโจวเฉินตงจะยอมทนกับความยากลำบากและความทุกข์ทรมานนี้ หรือไม่ เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ สีหน้าของหลินมู่อิงก็ยิ่งจริงจังมากขึ้นไปอีกคนรอบข้างแทบจะกระโดดออกจากที่นั่ง นี่มัน... รักษาไม่หายหรือ?ความหวังของโจวเฉินตงที่ฟื้นคืนมาดูเหมือนจะดับวูบลงเขาทรุดตัวลงพิงพนักเก้าอี้จากการนั่งตัวตรง โจวอี้หมิงอดขมวดคิ้วไม่ได้ หรือขาของพี่ชายเขาสาหัสมากจนหินมู่อิงรักษาไม่หาย?เขาเชื่อมั่นในตัวหลินมู่อิงมาก และรู้ว่าเธอจะทำเต็มที่ ดังนั้นเขาจะไม่โทษเธอ เขาแค่รู้สึกสงสารพี่ชายเล็กน้อย แม่โจวไม่ได้สงบนิ่งเหมือนลูกชายอีกสองคน เมื่อสังเกตเห็นสีหน้าของหลินมู่อิง เธอจึงถาม“มู่อิง...ไม่มีทางรักษาได้หรือ” เสียงของแม่โจวดังไปถึงหูของหลินมู่อิง เธอส่ายหน้าหัวใจของแม่โจวตกตะลึง“ไม่มี ไม่มีวิธีรักษา” เมื่อเห็นปฏิกิริยาของแม่

  • ป่วนรักยัยตัวร้ายกับนายใสซื่อ   บทที่ 122 เจ็บปวดแสนสาหัส

    ในยุคนี้ การแพทย์แผนจีนกำลังเสื่อมถอยลงอย่างมาก แม้ว่าจะมีผู้สูงอายุบางส่วนที่ชื่นชอบการแพทย์แผนจีนมากกว่าการแพทย์แผนตะวันตก แต่ในขณะนั้นมีผู้ประกอบวิชาชีพแพทย์แผนจีนเพียงไม่กี่คนที่ได้รับใบอนุญาต ทำให้เป็นการปฏิบัติที่ไม่เป็นทางการดังนั้น คำถามของโจวฉีซานถึงหลินมู่อิงจึงค่อนข้างกะทันหันอย่างไรก็ตาม อาการป่วยของชายชราผู้นี้เกินเอื้อมสำหรับใครก็ตามในแวดวงของเขาเขาแค่พยายามลองดู แม้ว่าหลินมู่อิงจะดูอ่อนเยาว์ แต่เขารู้สึกว่าเธอมีความสามารถ ยิ่งไปกว่านั้น โจวฉีซานเคยไปเยี่ยมชมหอสมุนไพรจีนหลายครั้งแล้ว และมองว่าเธอเป็นคนดีมาก"ตกลง เมื่อไหร่?" หลินมู่อิงตอบตกลงทันที ซึ่งทำให้โจวฉีซานประหลาดใจ"ฉันต้องคุยกับชายชราก่อน สองวันดีไหม?" ชายชราที่โจวฉีซานพูดถึงมีนิสัยค่อนข้างประหลาดเขาอาจไม่อยากให้เด็กสาวเช่นนี้มาพบเขา เขาจึงให้เวลาเขาโน้มน้าวเขา สองวันดูสมเหตุสมผล และเขาน่าจะโน้มน้าวเขาได้"ตกลง งั้นฉันจะมาที่นี่อีกสองวัน" หลินมู่อิงพยักหน้าเห็นด้วย"ตกลง!" โจวฉีซานรู้สึกว่าหลินมู่อิงแตกต่างจากเด็กสาวคนอื่นๆ เธอเป็นคนเด็ดเดี่ยวและมีบุคลิกที่ดีหากเธอสามารถรักษาชายชราผู้นี้ให้หายได้จริง จะเป็น

  • ป่วนรักยัยตัวร้ายกับนายใสซื่อ   บทที่ 121 เข็มเงิน

    เดิมทีพวกเขาจะกลับหมู่บ้านทันที แต่หลินมู่อิงนึกอะไรขึ้นได้ จึงพูดกับโจวอี้หมิงว่า"คุณตามฉันมาด้วยสิ ฉันจะไปไป๋เฉาถังเพื่อซื้อยาจีน" หลินมู่อิงพูดกับโจวอี้หมิง เขาเองก็ไม่ได้คัดค้านอะไร พยักหน้า แล้วตามจักรยานของหลินมู่อิงไป ไป๋เฉาถังอยู่ไม่ไกลจากร้านอาหารของรัฐทั้งสองมาถึงอย่างรวดเร็ว คนละแถวกัน หลังจากมาถึงไป๋เฉาถัง หลินมู่อิงก็ขอให้โจวอี้หมิงและโจวเฉินตรออยู่ข้างนอกก่อนจะเข้าไปซื้อของ และไม่นานก็ออกมา โจวอี้หมิงพยักหน้าเห็นด้วย หลินมู่อิงเข้าไปในไป๋เฉาถังและพบกับหมอวัยกลางคนที่เขาขอสูตรยาของเธอไว้ก่อนหน้านี้"สวัสดีค่ะ คุณหมอ ฉันต้องการสมุนไพรค่ะ นี่คือรายการสมุนไพรทั้งหมดที่ฉันต้องการ"หลินมู่อิงยื่นรายการสมุนไพรกว่ายี่สิบชนิด ให้หมอดูและบอกว่ามีครบทุกอย่างแล้ว เขาจึงจัดวางยาทีละชนิดตามปริมาณที่หลินมู่อิงต้องการ"คุณหมอคะ มีร้านไหนในเขตเราขายเข็มเงินสำหรับฝังเข็มบ้างไหมคะ" หลินมู่อิงถามพร้อมรอยยิ้มถึงแม้ว่าหลินมู่อิงจะรู้ว่าต้องมีขายในเมือง แต่จะดีกว่านี้ถ้าเธอซื้อตอนนี้"เข็มเงินเหรอครับ คุณฝังเข็มด้วยเหรอครับ" หมอวัยกลางคนรู้ว่าหลินมู่อิงเป็นแพทย์แผนจีน แต่ไม่ใช่ทุกคนที่รู้ศา

  • ป่วนรักยัยตัวร้ายกับนายใสซื่อ   บทที่ 120 โจวเฉินตงเริ่มต้นชีวิตใหม่

    แม้ว่าจะมีความขัดแย้งกันเล็กน้อยก่อนมื้ออาหาร แต่มื้ออาหารก็ยังคงน่าพึงพอใจ ทั้งสามพูดคุยกันเป็นครั้งคราว จากนั้นก็กินอย่างเอร็ดอร่อยเต็มคำแม้ว่าอาหารที่ร้านอาหารของรัฐจะไม่ได้อร่อยเป็นพิเศษ แต่มันก็อร่อยอย่างแน่นอน โดยเฉพาะอาหารประเภทเนื้อ ล้วนปรุงอย่างพิถีพิถันหลินมู่อิงกินผักมากกว่าเนื้อ ทำให้โจวอี้หมิงต้องกินเนื้อเพิ่มมากขึ้นให้ โจวอี้หมิงรู้สึกว่าหลินมู่อิงผอมเกินไปเขากลัวเธอกินไม่อิ่ม แต่หลินมู่อิงก็กินไม่หมดเธอเหลือเอาไว้ในชามเยอะทีเดียว"ฉันจะเก็บใส่กล่องไว้กินทีหลัง" หลินมู่อิงกินต่อไม่ไหวข้าวเต็มแล้ว ตอนนี้โจวอี้หมิงก็เอาเนื้อมาวางทับอีก โดยไม่รอให้หลินมู่อิงเก็บ เขาก็หยิบชามของเธอขึ้นมากินอย่างเอร็ดอร่อย"กินช้าๆ" หลินมู่อิงเตือนโจวอี้หมิงเคยเป็นทหารมาก่อน เขาจึงรีบกินอย่างรวดเร็ว เพราะปกติพวกเขายุ่ง พวกเขาจึงไม่เสียเวลาไปกับเรื่องกิน“กินเร็วเกินไปไม่ดีต่อกระเพาะ” หลินมู่อิงเตือนอีกรอบ โจวอี้หมิงจึงชะลอความเร็วลงเล็กน้อย“พี่ใหญ่ ข้าวพอไหม? รับซาลาเปาหรือปอเปี๊ยะทอดไหม” หลินมู่อิงถามเมื่อเห็นว่าโจวเฉินตงกินหมดชามแล้ว“ผมอิ่มแล้ว” โจวเฉินตงตอบพร้อมรอยยิ้มเมื่อเห็นเช่นน

  • ป่วนรักยัยตัวร้ายกับนายใสซื่อ   บทที่ 119 กินไม่หมด ก็กินไม่หมด

    หลินมู่อิงหันกลับไปเห็นผู้หญิงคนหนึ่งกำลังจับแขนชายวัยกลางคนที่ผมมันเยิ้ม ในยุคนั้น แม้แต่คู่แต่งงานก็ยังไม่จับมือหรือเกี่ยวแขนกันต่อหน้าคนมากมายขนาดนี้เพราะถึงอย่างไร ก็ยังเป็นยุคที่แยกชายหญิงออกจากกันอย่างเคร่งครัด และการแสดงออกที่ใกล้ชิดกันถือเป็นสิ่งต้องห้ามในที่สาธารณะผู้หญิงคนนี้คือจ้าวเฟิงเซีย อดีตพี่สะใภ้ของโจวอี้หมิง ซึ่งมาปรากฏตัวที่บ้านของเขาเมื่อบ่ายวานนี้ เธอแต่งตัวหรูหรายิ่งกว่าเมื่อวาน แม้กระทั่งแต่งหน้าและทาลิปสติกลิปสติกเป็นของหายากในยุคนั้น ปกติจะใช้เฉพาะในวันแต่งงาน และสีลิปสติกก็ค่อนข้างเรียบง่าย ต่างจากรุ่นหลังที่มีเฉดสีนับร้อยเฉดลิปสติกบนริมฝีปากของจ้าวเฟิงเซียทำให้หลินมู่อิงรู้สึกอึดอัด ราวกับเป็นปีศาจที่ชอบกินเด็กที่ตายแล้วหลินมู่อิงหันไปมองโจวเฉินตง พี่ชายคนโตของโจวอี้หมิงเพื่อดูสีหน้าของเขาในที่สุดเขาก็ปล่อยวางจากอดีตภรรยาไปได้แล้วหรือ? คำตอบที่ได้รับนี้ทำให้หลินมู่อิงพอใจมาก โจวเฉินตงไม่รู้สึกอะไรอีกต่อไปเมื่อมองจ้าวเฟิงเซีย เขสามองเธอราวกับกำลังมองคนแปลกหน้าจ้าวเฟิงเซียตอนนี้ดูเหมือนไม่ใช้คนที่โจวเฉินตงเคยรู้จักมาก่อน และเธอก็ไม่คุ้นเคยเอาเสียเลย ในเ

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status