Home / แฟนตาซี / ป่วนรักยัยตัวร้ายกับนายใสซื่อ / บทที่ 28 สร้างความสัมพันธืที่ดีกับผู้คน

Share

บทที่ 28 สร้างความสัมพันธืที่ดีกับผู้คน

last update Last Updated: 2025-05-14 06:00:11

หลินมู่อิงออกมาจากสหกรณ์การตลาดก็เกือบบ่ายโมงแล้ว เธอวางสิ่งของบางส่วนไว้ในพื้นที่มิติ และบางส่วนไว้ในตะกร้าไม้ไผ่สะพายหลัง

ยังมีตลาดมืดที่อยู่ใกล้กับสหกรณ์การตลาดอีกแห่งหนึ่ง ซึ่งหลินมู่อิงเคยไปในชาติก่อนของเธอ หลินมู่อิงตัดสินใจที่จะไปซื้อ ข้าว แป้ง และเนื้อ เธอจึงจัดสินใจเข้าไปในตลาดมืออีกครั้ง  อาจจะเป็นเพราะตอนนี้เป็นเวลาเกือบบ่ายโมงแล้วทำให้มีคนน้อยมาก

หลังจากที่เข้าไปแล้วเธอรีบเดินและมองหาสิ่งที่เธอต้องการซื้อทันที เมื่อเธอพบสิ่งที่เธอต้องการ หลินมู่อิงก็รีบซื้อข้าว แป้ง และเนื้อหมู จากนั้นเธอก็รีบออกจากตลาดมืดไปด้วยความรวดเร็ว

เมื่อเธอเดินผ่านร้านอาหารของรัฐ หลินมู่อิงก็ซื้อซาลาเปาเนื้อเพิ่มอีก 20 ชิ้น จากนั้นก็แบ่งออกเป็น 2 ห่อแต่ละห่อจะถูกห่อด้วยกระดาษซับน้ำมัน โดยเธอใส่ห่อหนึ่งเอาไว้ในพื้นที่มิติ และอีกห่อหนึ่งใส่ไว้ในตะกร้าไม้ไผ่สะพายหลัง วันนี้เธอใช้เงินไปมากกว่า 80 หยวนแล้ว

หลินมู่อิง ยังมีเงินอีกมากกว่า 270 หยวนอยู่ในมือ เมื่อเห็นว่าใกล้จะถึงเวลานัดหมายแล้วหลินมู่อิงจึงรีบเดินกลับไปยังที่เกวียนวัวจอรออยู่ เมื่อเธอ มาถึง ก็มีค
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ป่วนรักยัยตัวร้ายกับนายใสซื่อ   บทที่ 29 พี่ไปทำอะไรให้เธอไม่พอใจหรือเปล่า?

    “พุทราเป็นอาหารบำรุงเลือดชั้นดี เพียงแค่กินวันละสองหรือสามเม็ดก็พอ” หลินมู่อิงพูดออกมาด้วยรอยยิ้ม ตั้งแต่ที่หลินมู่อิงเข้ามาในลานบ้าน เธอก็ไม่ได้มองไปที่โจวอี้หมิงเลยสักครั้ง วันนี้โจวอี้หมิง สวมกางเกงขายาวและเสื้อกล้ามสีเทาเพื่อความสะดวกในการทำงาน แขนของเขาเต็มไปด้วยมัดกล้าม เสื้อกล้ามของเขาเปียกและเต็มไปด้วยเหงื่อ นอกจากนี้ยังสามารถมองเห็นกล้ามเนื้อบริเวณหน้าท้องและเอวได้ ด้วยโครงหน้าที่สมบูรณ์แบบ และเหงื่อที่ไหลหยดลงมาเป็นครั้งคราว หลินมู่อิงไม่สามารถทนมองดูมันอีกต่อไป เธอเกรงว่าน้ำลายของเธอจะไหลออกมา โจวอี้หมิงเอง ได้เหลือบมองหลินมู่อิงอยู่หลายครั้งตั้งแต่เธอเดินเข้ามาในบ้านของเขา เมื่อเห็นว่าเธอ ไม่ได้มองเขาเลยโจวอี้หมิงก็รู้สึกถึงความสูญเสียที่อธิบายไม่ได้ในใจของเขา โจวอี้หมิงเหลือบมองเธออีกครั้งเขาเห็นหลินมู่อิงหยิบห่อยาจีนออกมาจากตะกร้าสะพายหลัง “ป้าคะนี่เป็นยา มีด้วยกันทั้งหมด 5 ห่อ ห่อหนึ่งต้มดื่มได้ 2 วันนะคะ” “วันนี้ฉันจะต้มห่อหนึ่งให้ป้าก่อน และสามารถดื่มได้ทันทีหลังอาหารเย็น” หลังจากที่หลินมู่อิงหยิบห่อย

  • ป่วนรักยัยตัวร้ายกับนายใสซื่อ   บทที่ 28 สร้างความสัมพันธืที่ดีกับผู้คน

    หลินมู่อิงออกมาจากสหกรณ์การตลาดก็เกือบบ่ายโมงแล้ว เธอวางสิ่งของบางส่วนไว้ในพื้นที่มิติ และบางส่วนไว้ในตะกร้าไม้ไผ่สะพายหลัง ยังมีตลาดมืดที่อยู่ใกล้กับสหกรณ์การตลาดอีกแห่งหนึ่ง ซึ่งหลินมู่อิงเคยไปในชาติก่อนของเธอ หลินมู่อิงตัดสินใจที่จะไปซื้อ ข้าว แป้ง และเนื้อ เธอจึงจัดสินใจเข้าไปในตลาดมืออีกครั้ง อาจจะเป็นเพราะตอนนี้เป็นเวลาเกือบบ่ายโมงแล้วทำให้มีคนน้อยมาก หลังจากที่เข้าไปแล้วเธอรีบเดินและมองหาสิ่งที่เธอต้องการซื้อทันที เมื่อเธอพบสิ่งที่เธอต้องการ หลินมู่อิงก็รีบซื้อข้าว แป้ง และเนื้อหมู จากนั้นเธอก็รีบออกจากตลาดมืดไปด้วยความรวดเร็ว เมื่อเธอเดินผ่านร้านอาหารของรัฐ หลินมู่อิงก็ซื้อซาลาเปาเนื้อเพิ่มอีก 20 ชิ้น จากนั้นก็แบ่งออกเป็น 2 ห่อแต่ละห่อจะถูกห่อด้วยกระดาษซับน้ำมัน โดยเธอใส่ห่อหนึ่งเอาไว้ในพื้นที่มิติ และอีกห่อหนึ่งใส่ไว้ในตะกร้าไม้ไผ่สะพายหลัง วันนี้เธอใช้เงินไปมากกว่า 80 หยวนแล้ว หลินมู่อิง ยังมีเงินอีกมากกว่า 270 หยวนอยู่ในมือ เมื่อเห็นว่าใกล้จะถึงเวลานัดหมายแล้วหลินมู่อิงจึงรีบเดินกลับไปยังที่เกวียนวัวจอรออยู่ เมื่อเธอ มาถึง ก็มีค

  • ป่วนรักยัยตัวร้ายกับนายใสซื่อ   บทที่ 27 สาวน้อยใครคืออาจารย์ของคุณ

    หลินมู่อิงรู้ดีว่าใบสั่งยาของเธอไม่มีอะไรผิดปกติ ยิ่งไปกว่านั้น เมื่อพิจารณาถึงยุคปัจจุบัน ยาที่สั่งโดยหลินมู่อิงนั้นเป็นเพียงสมุนไพรขันพื้นฐานและยาสามัญบางชนิดเท่านั้น ทั้งหมดมีประสิทธิผลในการรักษาภาวะชี่คั่งและเลือดคั่ง“ฉันเขียนมันขึ้นมาเองค่ะ” หลินมู่อิง ตอบพร้อมกับรอยยิ้มหมอยาจีนเป็นชายชรา ดูเหมือนว่าจะอายุราวๆ หกสิบปี เขาปรับแว่นของเขาแล้วอดไม่ได้ที่จะมองหญิงสาวตรงหน้าเขา“ใบสั่งยาที่คุณเขียนดีมาก เป็นยารักษาโรคปอดใช่ไหมครับ คุณยังเด็กมากแต่สามารถเขียนใบสั่งยาได้ ฉันอยากรู้ว่าใครเป็นอาจารย์ของคุณ”หลินมู่อิง ยังจำญาติๆ ของเธอไม่ได้ และไม่สามารถบอกชื่อปู่ทางสายเลือดของเธอได้ "ฉันได้เรียนรู้บางอย่างจากหมอเท้าเปล่าคนหนึ่งเมื่อนานมาแล้ว นอกจากนี้ฉันยังได้อ่านหนังสือทางการแพทย์หลายเล่มและเรียนรู้ด้วยตัวเองค่ะ" นี่คือสิ่งทั้งหมดที่หลินมู่อิงสามารถพูดได้ในตอนนี้“สาวน้อยคุณมีความสามารถจริงๆ ” หมอชราพูดด้วยสีหน้าสับสน ลังเลว่าจะพูดต่อไปดีหรือไม่หลังจากเขา

  • ป่วนรักยัยตัวร้ายกับนายใสซื่อ   บทที่ 26 ใบสั่งยาที่น่าตกตะลึง

    เจ้าเสือตัวนี้ดีใจมากที่ได้เห็นหลินมู่อิง มันวิ่งเล่นไปรอบๆ ตัวเธออย่างมีความสุขอาจจะเพราะว่ามันได้ดื่มพุจิตวิญญาณเข้าไปเป็นจำนวนมาก ทำให้มันฉลาดและสามารถเข้าใจคำพูดของเธอได้ อีกทั้งยังทำให้มันโตเร็ว และร่างกายก็แข็งแรงมากขึ้นแม้ว่าหลินมู่อิงจะสับสนเล็กน้อยกับความจริงที่ว่าเธอคิดว่าเธอเก็บลูกหมาขึ้นมา แต่มันกลับกลายเป็นว่าเธอได้ลูกเสือมาแทน ในเมื่อเธอเก็บมันมาแล้วก็ไม่จำเป็นต้องเอามันกลับไปทิ้งเอาไว้ที่ภูเขาอีก เธอตัดสินใจที่จะเลี้ยงมันเอาไว้ เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ หลินมู่อิงจึงตัดสินใจหาเนื้อมาทำเป็นอาหารไม่ว่าจะมองยังไงก็ไม่สำคัญ จริงๆ แล้วเจ้าตัวน้อยนี้สามารถหาอาหารกินเองได้ เธอสังเกตว่ามีเนื้อชิ้นหนึ่งหายไป จากเนื้อที่เธอซื้อเอาไว้ก่อนหน้านี้ และชิ้นที่หายไปมันเป็นชิ้นที่ใหญ่มากหลินมู่อิงหันกลับไปมองลูกเสือที่กำลังเล่นซุกซนอยู่บนพื้น เสือตัวน้อยหยุดชะงักกะทันหัน ราวกับว่ามันรู้สึกว่าตัวเองอาจทำอะไรผิดไป มันหยุดเล่น และนั่งนิ่งเหมือนสุนัขมันยกอุ้งเท้าหน้าขึ้นมาเกาจมูกสองครั้ง ด้วยท่าทางสำนึกผิดหลินมู่อิงก็คิดว่

  • ป่วนรักยัยตัวร้ายกับนายใสซื่อ   บทที่ 25 นี่แกไม่ใช่สุนัขเหรอ

    เท่าที่หลินมู่อิงจำได้ หลิวอิ๋งในชีวิตก่อนของเธอไม่ได้เข้ามหาวิทยาลัย อย่างไรก็ตามหลู่เหวินชิงได้รับการตอบรับเข้าศึกษาในมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในปักกิ่ง และพวกเขาได้รับใบทะเบียนสมรสไปแล้วในตอนนั้น หลิวอิ๋ง ใช้ประโยชน์จากโอกาสของหลู่เหวินชิงที่เขาได้การรับเข้ามหาวิทยาลัยและเธอได้เดินทางยังไปปักกิ่งด้วย แต่หลินมู่อิงไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นหลังจากนั้น และไม่มีใครบอกเธอ ในเวลานั้น เธอถูกแม่เลี้ยงของเธอขายให้กับอันธพาลไปแล้ว ตอนนี้เหลือเวลาอีกกว่าหนึ่งปีก่อนที่การสอบเข้ามหาวิทยาลัยจะกลับมาเปิดให้สอบอีกครั้งในปี 1977 แต่ตอนนี้หลิวอิ๋งกำลังตั้งใจอ่านหนังสืออยู่ หรือว่าเธอรู้อะไรมายังงั้นเหรอ หลิวอิ๋งยังคงอ่านหนังสือของเธอต่อไปอย่างตั้งใจ แต่เมื่อเธอสังเกตเห็นสายตาของหลินมู่อิง เธอก็อดไม่ได้ที่เงยหน้าขึ้นมอง "คุณดูเหมือนจะชอบการอ่านหนังสือมาก" หลินมู่อิงพูดย่างไม่ใส่ใจเมื่อเธอเห็นหลิวอิ๋งมองมาที่เธอ “ฉันชอบอ่านหนังสืออยู่ที่บ้านมาก และฉันก็พกหนังสือบางเล่มติดตัวมาด้วยในตอนที่ฉันเดิทางมาที่นี่” หลิวอิ๋งพูดกับหลินมู่อิงด้วยรอยยิ้มใจดี เธอไม่สาม

  • ป่วนรักยัยตัวร้ายกับนายใสซื่อ   บทที่ 24 เหตุผลของคนปวดใจ

    น้ำเสียงที่ดูโศกเศร้าของหลินมู่อิงเปรียบเสมือนหมัดหนักๆที่ชกเข้าที่หัวใจของโจวอี้หมิง เกลียดเธอเหรอ เขาจะไปเกลียดเธอได้ยังไงกัน เขาที่ชอบเธอมากมายขนาดนี้จะไปเกลียดเธอได้ยังไง เธอเข้าใจเขาผิด โจวอี้หมิง อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเล็กน้อยแต่เมื่อหลินมู่อิงเห็นสีหน้าและท่าทางของโจวอี้หมิง เธอก็รู้สึกเสียใจมากขึ้นและดวงตาของเธอยังแดงเล็กน้อยด้วย หลินมู่อิงไม่ได้โง่และเธอเองก็รู้ว่าโจวอี้หมิงชอบเธอเหมือนกันหลังจากที่พวกเขาพบกันมาสองครั้งแล้วแล้วหลินมู่อิงก็รู้เช่นกันว่าด้วยสถานการณ์ปัจจุบันของครอบครัวของโจวอี้หมิง เขาต้องมีเรื่องกังวลมากมายและไม่กล้าอยู่กับเธอหรือดึงเธอให้ตกต่ำโจวอี้หมิงเป็นคนที่ไม่ว่าเมื่อไหร่เขาจะคิดถึงผู้อื่นก่อนเสมอไม่เคยคิดถึงตัวเองก่อนเลยสักครั้ง ถึงแม้ว่าเขาจะไม่พูดแต่การกระทำของเขาหลายๆอย่างที่ลงมือทำอย่างเงียบๆ หลินมู่อิงย่อมรู้อยู่แก่ใจของเธอในตะกร้าสะพายหลังของเขามีหมูสามชั้นที่เขาได้รับวันนี้ ในตอนที่หลินมู่อิงอยู่ที่บ้านของเขา เธอเองก็เห็นว่ามีหมูสามชั้นอยู่ในตะกร้าเหตุผลที่หลินมู่อิงถามเช่นนี้ก็

  • ป่วนรักยัยตัวร้ายกับนายใสซื่อ   บทที่ 23 คุณไม่ฉันเหรอ?

    โจวอี้หมิงรู้สึกตกตะลึงในตอนนี้ ในครอบครัวนี้ไม่มีใครรู้เรื่องความเจ็บป่วยของแม่มากกว่าเขาเมื่อก่อนนี้เมื่อแม่ของเขามีอาการไอโจวอี้หมิงก็ซื้อยาให้และพาเธอไปที่เมืองเพื่อรับการรักษาอย่างไรก็ตาม สิ่งอำนวยความสะดวกทางการแพทย์ในมณฑลยังมีจำกัด หมอบอกแค่ว่าอาจจะมีปัญหาที่ปอด และแนะนำให้ไปโรงพยาบาลใหญ่ๆ ในเมืองที่เครื่องเอกซเรย์ เพื่อที่จะสามารถเห็นสภาพปอดได้แม่ของเขาไม่อยากไป เธอจึงกินยาที่บ้านสักพักหนึ่งและกินยาจีนเพื่อปรับสภาพร่างกาย แต่อาการก็ไม่ดีขึ้นเลยต่อมา โจวอี้หมิงได้พบกับเพื่อนคนหนึ่งที่มีอำนาจในโรงพยาบาลของเมือง โจวอี้หมิงได้ขอให้กองพลเขียนจดหมายแนะนำตัว และพาแม่ของเขาไปที่โรงพยาบาลขนาดใหญ่ในเมืองเพื่อรับการรักษาผลลัพธ์คือมะเร็งปอดระยะกลางถึงระยะลุกลาม ไม่มีโอกาสที่จะรักษาให้หายขาดได้ วันนั้นโจวอี้หมิงเดินออกจากโรงพยาบาลด้วยดวงตาที่แดงก่ำ เขาไม่กล้าบอกกับครอบครัวของเขา แม้กระทั่งแม่ของเขาเองถึงอาหารป่วยของเธอถึงแม้ว่าแม่โจวจะกินยาและกินอาหารที่มีประโยชน์ แต่คุณหมอก็บอกว่าจะสามารถมีชีวิตอยู่ได้แค่ครึ่งปีเท่า

  • ป่วนรักยัยตัวร้ายกับนายใสซื่อ   บทที่ 22 ความกังวลใจของโจวอี้หมิง

    โจวอี้หมิงยังคงยืนรอหลินมู่อิงอยู่ระหว่างทาง เส้นทางนี้เป็นเส้นทางที่เดินจากภูเขาไปยังบ้านพักของเยาวชนที่มีการศึกษา เขายังคงรอเธออยู่ เพื่อนำหมูสามชั้นที่เขาได้รับส่วนแบ่งมาให้กับหลินมู่อิงอย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้ฆ่าหมูป่าด้วยตัวเอง ดังนั้นเนื้อหมูจึงตกเป็นของหลินมู่อิงด้วยความชอบธรรม แต่ทำไมเธอถึงใช้เวลานานมาก ในการไปส่งโจวหนิงหนิงกลับบ้าน ตามหลักแล้วหากใช้เวลานานขนาดนี้เธอสามารถเดินไปกลับได้ถึงสามรอบหรือว่าจะเกิดเรื่องอะไรกับเธอยิ่งคิดโจวอี้หมิงก็ยิ่งร้อนใจ เขากลัวว่าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้นกับหลินมู่อิงและน้องสาวของเขา ตอนนี้โจวอี้หมิงรู้สึกไม่สบายใจ เขาตื่นตระหนกจากนั้นเขาก็หันหลังรีบเดินหลับบ้านไปด้วยความรวดเร็วโจวอี้หมิงเดินกลับบ้านด้วยความรู้สึกไม่สบายใจ ยิ่งเขาคิดว่าอาจจะมีเรื่องมี่เกิดขึ้นกับหลินมู่อิง เขารู้สึกว่าเหมือนมีหินก้อนใหญ่มากดทับอยู่ภายในใจเขาเมื่อเขาสิ่งกลับไปถึงบ้านเขาเห็นแม่และน้องสาวกำลังคุยกันอย่างมีความสุขอยู่ในสนามหญ้าแต่เขากลับไม่เห็นหลินมู่อิงอยู่ในสนามกับแม่และน้องสาวของเขา เมื่อเป็นแบบนี้โจวอี้หมิงก

  • ป่วนรักยัยตัวร้ายกับนายใสซื่อ   บทที่ 21 อาการป่วยของแม่โจว

    ตั้งแต่ครอบครัวเกิดเรื่องแม่โจวคิดว่ามันไม่เป็นไรหากจะต้องอยู่ที่ชนบทอีกสักสี่หรือห้าปี แต่ครั้งนี้ครอบครัวของเธอถูกส่งกลับบมาที่ชนบาทและถูกผู้คนตราหน้าว่ามีภูมิหลิงที่ไม่ดี เป็นพวกคนดำห้าหมวดหมู่หลังจากถูกส่งกลับมาที่ชยบทครอบครัวของเธอก็ถูกผู้คนดูถูกเหยียดหยาม ลูกชายคนโตไม่สามารถออกไปทำงานได้เนื่องจากได้รับบาดเจ็บที่ขา ส่วนลูกชายคนที่สองก็มีนิสัยอารมณ์ร้าย จึงไม่มีใครกล้าพูดอะไรต่อหน้าเขา ซึ่งนับว่าเป็นผลดีที่ไม่มีใครพูดจาไม่ดีหรือประณามหยามเหยียดครอบครัวของเธอ โจวหนิงหนิง ลูกสาวคนเล็กมีสุขภาพไม่ดีและผอมมาก จึงมักโดนแกล้งอยู่เสมอ แต่เธอไม่สามารถที่จะทำอะไรได้มากนัก หนิงหนิงเป็นคนมีเหตุผลและสามารถเข้าใจเรื่องราวต่างๆ ได้ด้วยตัวเอง เธอรู้ว่าลูกสาวไม่อยากให้เธอเป็นกังวล ดังนั้นแม่โจวจึงไม่รู้ว่าที่ผ่านมาลูกสาวของเธอถูกรังแกมากมายแค่ไหน "หลินจื้อชิง เข้ามา เข้ามานั่งลงก่อน" แม่โจว รู้ว่าหลินมู่อิง ได้ช่วยเหลือลูกสาวตัวน้อยของเธอ และเธอก็รู้สึกขอบคุณมาก เธอยังอยากจะดึงหลินมู่อิงเข้ามาข้างใน แต่มือของเธอสกปรกเล็กน้อย เธอยกมือขึ้นมาครึ

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status