บทที่ 46 หึงหวง

หลี่เอ้อร์โกวรู้สึกหึงหวงรู้ขึ้นมาโดยไม่ทราบสาเหตุเขารู้สึกว่าด้วยบุคลิกของโจวอี้หมิงพี่ชายของเขา เขาน่าจะคงอยู่เป็นโสดไปจนตาย

ในไม่ช้าพวกเขาทั้งสามคนก็มาถึงบ้านพักเยาวชนที่มีการศึกษา หลี่เอ้อร์โกวจอดเหวียนลาไว้ที่ลานด้านของบ้านพัก จากนั้นเขาและโจวอี้หมิงก็ย้ายตู้ทั้งสองใบไปยังห้องที่หลินมู่อิงพักอยู่

“เสร็จแล้วเหรอ” เซี่ยฮุ่ยเหม่ยเห็นหลินมู่อิงกลับมาพร้อมกับตู้อีกสองใบ

“เสร็จแล้ว ฝีมือก็ดีมากด้วย” หลินมู่อิงตอบกลับด้วยรอยยิ้ม

เธอให้ความชื่นชมโจวอี้หมิงถึงความเป็นเลิศของเขามาโดยตลอด หากโจวอี้หมิงไม่ต้องการเปิดเผยความสัมพันธ์ของพวกเขาเร็วขนาดนี้เธอก็คงอยากให้คนทั้งโลกได้รู้ว่าผู้ชายที่โดดเด่นเช่นนี้คือผู้ชายของเธอ

ขณะที่โจวอี้หมิงกำลังย้ายตู้เข้าไปในห้องของหลินมู่อิง หลิวอิ๋งออกมาเห็นพอดีเธอรู้สึกหงุดหงิดและโกรธแค้น หลิวอิ๋งยืนกัดฟันแน่นและถลึงตามองพวกเขา หลิวอิ๋งกำมือแน่นจนเกือบทำดินสอในมือหัก

แม้ว่าเธอจะโกรธมาก แต่เธอก็แสดงมันออกมาไม่ได้ เธอรีบเทน้ำใส่แก้วแล้วนำไปให้โจวอี้หมิง

&ldqu