LOGINShare
บทที่ 56 ช่วยชีวิต
Last Updated:
2025-06-12 23:51:08
Latest chapter
ป่วนรักยัยตัวร้ายกับนายใสซื่อ บทที่ 58 ขาที่แสนบอบบาง
หลินมู่อิงมีผิวที่บอบบางมาก ทำให้หัวเข่าที่แดงและบวมดูเด่นชัดขึ้น จริงๆ แล้วมันไม่ได้ร้ายแรงขนาดนั้นก่อนที่หลินมู่อิงจะได้เกิดใหม่ เธอมีรอยแผลเป็นมากมายหลายขนาดบนร่างกาย แต่ภายใต้การบำรุงรักษาของน้ำพุจิตวิญญาณ ก็ไม่มีรอยแผลเป็นแม้แต่น้อยโจวอี้หมิงเห็นหัวเข่าที่แดงและบวม ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความเจ็บปวด ขมวดคิ้วและหันไปที่ห้องหลักแม่โจวและโจวหนิงหนิงที่อยู่ข้างๆ เขาก็แสดงความเจ็บปวดเช่นกัน"มู่อิง มันเจ็บไหม หัวเข่านี่..." แม่โจวรู้สึกสงสารหลินมู่อิงเธอดูผอมและอ่อนแอ มีแขนและขาที่ผอมแห้ง และเธอไม่สามารถกินอะไรได้มาก มิฉะนั้น หากเธอมีเนื้อบนร่างกายมากกว่านี้ หัวเข่าของเธอจะไม่เป็นแบบนี้แม้ว่าแม่โจวจะคิดเช่นนั้น แต่เธอก็เห็นว่าหลินมู่อิงยังคงมีเนื้ออยู่มากตรงที่เธอควรอยู่...เมื่อความคิดของแม่โจวล่องลอยไปเล็กน้อย โจวอี้หมิงก็กลับมาเขาถือน้ำมันยาอยู่ในมือ แต่ตอนนี้แม่และน้องสาวของเขายังอยู่ที่นี่ ดังนั้นจึงไม่สะดวกที่เขาจะทายาให้กับหลินมู่อิงแม่โจวมองไปที่ลูกชายที่ยืนอยู่ในสนามพร้อมกับน้ำมันยาด้วยท่าทางสับสน ขณะที่เธอกำลังจะพูด โจวหนิงหนิงก็พูดขึ้นมาว่า“แม่ ไปทำอาหารกันเถอะ แล้วให้พ
ป่วนรักยัยตัวร้ายกับนายใสซื่อ บทที่ 57 ความรู้สึกของครอบครัว
ป้าโจวมีลูกชายคนเดียวและลูกสาวหนึ่งคน และหลานชายของเธอชื่อฮู่จื่อ แม้ว่าชีวิตจะยากลำบาก แต่ทั้งครอบครัวก็อยู่ด้วยกันและมีความสุขหากหลานชายของเธอจากไป เธอรู้สึกว่าชีวิตสูญเสียความหวังไป ทั้งหมดนี้เป็นเพราะหญิงสาวที่ได้รับการศึกษาหลินจื้อชิง และเป็นเธอเองที่ช่วยหลานชายของเธอเอาไว้ ในเวลานี้ แม่ของฮู่จื่อก็ฟื้นตัวขึ้นเล็กน้อยเช่นกัน เธอจับลูกชายและคุกเข่าลง“คุณ...” หลินมู่อิงช่วยเหลือทั้งคนแก่และคนหนุ่มจริงๆถ้าเธอไม่ใช้เวลากลืนน้ำพุจิตวิญญาณสองคำเข้าไป เธอคงช่วยใครไม่ได้จริงๆ ด้วยร่างกายที่ดูอ่อนล้าของเธอ“คุณเป็นผู้ช่วยชีวิตของครอบครัวเรา ขอบคุณ ขอบคุณมาก”แม่ของฮู่จื่อยังแสดงความขอบคุณหลินมู่อิง เด็กคือเลือดเนื้อของแม่“ไม่เป็นไร คุณไม่จำเป็นต้องสุภาพขนาดนั้น”ในฐานะแพทย์ชาวจีน หลินมู่อิงเป็นสิ่งที่เธอควรทำจริงๆแต่สำหรับคนนอก หลินมู่อิงก็เหมือนนางฟ้าจริงๆ ดึงเด็กที่หายใจไม่ออกกลับมาจากด้านของความตาย เธอเป่าลมเจ้าปากของเด็กที่ไม่หายใจแล้ว ไม่มีการดูถูก ไม่ยอม
ป่วนรักยัยตัวร้ายกับนายใสซื่อ บทที่ 56 ช่วยชีวิต
ที่ริมแม่น้ำเด็กสาววัยยี่สิบกว่าตัวเปียกโชกในเวลานี้ เด็กสาวคนนี้คือคนที่เพิ่งช่วยเด็กขึ้นมาจากแม่น้ำ เสื้อผ้าในฤดูกาลนี้บางไปหน่อย และเมื่อปียกน้ำแล้วก็จะเผยให้เห็นเนื้อหนัง หญิงชราคนหนึ่งยืมผ้าเนื้อหยาบที่ยังไม่ได้ซักให้เธอสวมใส่ เมื่อเห็นเช่นนี้ หลินมู่อิงก็รีบคุกเข่าลงข้างๆ เด็กที่จมน้ำและเอาหูแนบกับจมูกของเด็ก จริงๆ แล้วไม่มีการหายใจแต่ดูเหมือนเด็กน้อยจะอายุไม่เกินหกหรือเจ็ดขวบ และหลินมู่อิงก็ไม่ยอมหมดหวังแม้แต่น้อยเธอคุกเข่าลงบนพื้นและกดหน้าอกของเด็กชายด้วยมือพับไว้ ทุกครั้งที่กด หน้าอกของเด็กชายจะยุบลงอย่างเห็นได้ชัด และหญิงชราและป้าที่อยู่ข้างๆ ก็อุทานซ้ำแล้วซ้ำเล่า“โอ๊ย เด็กตระกูลโจวตายแล้ว ทำไมคุณยังทรมานเขาแบบนี้อีก”“คุณใช้กำลังมากขนาดนี้ ฉันกลัวว่าคุณจะหักซี่โครงเด็กใช่ไหม”“ตระกูลโจวอยู่ที่ไหน พวกเขายังไม่มาถึงอีกเหรอ”ป้าและพี่สาวพูดคุยกัน แต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่มีใครขึ้นไปหยุดหลินมู่อิง พวกเขารู้ดีว่าหลินมู่อิงใช้วิธีที่ไม่เคยเห็นมาก่อนเพื่อช่วยหลี่เป่าเป้ยในลานนวดข้าวแล้วจะเกิดอะไรขึ้นถ้า? พวกเขายังกลัวที่จะรับผิดชอบด้วย จึงปล่อยให้หลินมู่อิงทำการเคลื่อนไหวที่พวกเขา
ป่วนรักยัยตัวร้ายกับนายใสซื่อ บทที่ 55 เจ้าเสือน้อยถูกทอดทิ้ง
หลินมู่อิงเดินขึ้นภูเขาไปตรงๆ แน่นอนว่าเธอไม่เห็นสถานการณ์ที่นี่ ทันทีที่เธอเข้าไปในภูเขา หลินมู่อิงก็ตรงไปที่ภูเขาที่ลึกในเวลากลางวันแสกๆ ถ้าไม่มีอะไรที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้น ก็ไม่มีสัตว์ใหญ่ๆ ปรากฏตัว หลินมู่อิงเดินไปประมาณหนึ่งชั่วโมงและเห็นร่างของเจ้าเสือน้อยในเวลานี้ เจ้าเสือน้อยนอนอยู่บนหินก้อนใหญ่ที่เห็นได้ชัด เมื่อเจ้าเสือน้อยเห็นหลินมู่อิง ดวงตาทั้งสองข้างของมันก็สดใสอย่างเห็นได้ชัด แต่มันไม่ได้ลุกขึ้นและวิ่งไปหาหลินมู่อิง มันเพียงยกอุ้งเท้าขึ้น เกาหน้าสองครั้ง หันศีรษะ และนอนลงต่อไป"เฮ้ แกโกรธเหรอ"หลินมู่อิงก้าวเท้าอย่างรวดเร็วและมาหาเจ้าเสือน้อย ดูเหมือนว่าเจ้าเสือน้อยเสือจะโกรธตัวเอง หลินมู่อิงหยิบซี่โครงชิ้นหนึ่งจากพื้นที่มิติของเธอและเขย่ามันต่อหน้าเจ้าเสือน้อย"ฉันซื้อกระดูกมาให้แกกิน แต่ดูเหมือนว่าแกไม่อยากกินมัน"หลินมู่อิงทำท่ามองซี่โครงในมือด้วยแววตาสงสาร เจ้าเสือน้อยเงยหน้าขึ้นและนอนลงต่อไป“ตกลง เดิมทีแกควรอยู่ที่นี่ ดูเหมือนว่าแกไม่อยากกลับไปในพื้นที่มิติกับฉันแล้วใช่ไหม อย่างนั้นฉันจะกลับไปคนเดียว” หลินมู่อิงพูดและหันหลังจะจากไปเจ้าเสือน้อยสับสน นายของเขาหมดควา
ป่วนรักยัยตัวร้ายกับนายใสซื่อ บทที่ 54 เช่าบ้าน
อย่าประมาทน้ำพุจิตวิญญาณเพียงแค่หนึ่งหรือสองหยด ซึ่งสามารถยกระดับรสชาติของอาหารไปสู่อีกระดับหนึ่งได้“ตกลง ถ้าอย่างนั้นก็จัดการได้แล้ว วันนี้ฉันทำหมูตุ๋นชุดนี้ได้”หลิ่วหงเหลียงรับเอาเครื่องปรุงและซอสจากหลินมู่อิงอย่างมีความสุขหลังจากที่จัดการธุรกิจเครื่องในหมูตุ๋นเรียบร้อยแล้ว หลินมู่อิงก็ถามหลิ่วหงเหลียงว่ามีใครต้องการซื้อผักและธัญพืชบ้าง หลินมู่อิงไม่ได้วางแผนที่จะขายมันในตลาดมืดด้วยตัวเอง เพราะจะเสียเวลาและปริมาณที่เธอขายก็มีน้อยจะดีกว่าถ้าหาคนมาซื้อในปริมาณมาก แม้ว่าวิธีนี้อาจทำให้ได้เงินน้อยลง แต่ก็จะช่วยประหยัดเวลาและปลอดภัยมากกว่า“เด็กสาวคนนี้ไม่ง่ายเลย นอกจากทักษะในการตุ๋นเนื้อแล้ว เธอยังมีผักและธัญพืชอีกด้วย”“ราคาเท่าไหร่ เท่าไหร่ ฉันมีวิธีจริงๆ”หลิ่วหงเหลียงรู้สึกจริงๆ ว่าลูกชายของเขายังเด็กเกินไป หากลูกชายของเขาอายุมากกว่าเขาสองสามปี... ลืมมันไปเถอะ เด็กผู้หญิงคนนี้มีพลังมาก แม้ว่าเธอจะอายุเท่ากับลูกชายของเขา เธอก็คงจะไม่พึงพอใจลูกชายของเขา“ข้าว ข้าวสาลี ข้าวฟ่าง ข้าวโพด ยังไม่ได้ขัดสี แต่ละอย่างมีน้ำหนัก 1,000 จิน”“ผักได้แก่ พริกหยวก แตงกวา มะเขือเทศ ถั่ว มันฝรั่ง แ
ป่วนรักยัยตัวร้ายกับนายใสซื่อ บทที่ 53 ข้อตกลงในการร่วมมือ
“เยี่ยมมากพวกเรามาพูดคุยถึงรายละเอียดข้อตกลงกันดีกว่า”พ่อค้าเนื้อตกลงทันที ในโลกนี้ ใครบ้างที่ไม่อยากทำธุรกิจที่ทำเงินได้ พ่อค้าเนื้อมองไปที่เนื้อไม่ติดมันและซี่โครงที่ยังไม่ได้ขาย และมอบมันให้กับหลินมู่อิงอย่างในจกว้างหลินมู่อิงรับมันไปพร้อมรอยยิ้ม แต่ก็ยังให้เงินพ่อค้าเนื้อ 20 หยวน เงิน 20 หยวนก็เพียงพอสำหรับสิ่งเหล่านี้ ทั้งสองคนไม่ต้องการเอาเปรียบอีกฝ่ายนี่คือสาเหตุที่หลินมู่อิงต้องการหาพ่อค้าเนื้อเพื่อร่วมมือกัน ทั้งสองเดินไปที่ตรอกที่มีคนน้อยกว่าจากนั้นหลินมู่อิงก็บอกพ่อค้าเนื้อถึงวิธีที่เธอต้องการร่วมมือกันพ่อค้าเนื้อชื่อหลิวหงเหลียง และเขามีบุคลิกที่ร่าเริงมาก หลังจากฟังคำพูดของหลินมู่อิงแล้ว เขาก็ตกตะลึงเล็กน้อย“สาวน้อย เจ้าไว้ใจพี่ชายของเจ้ามากขนาดนั้นเลยเหรอ”วิธีการร่วมมือที่หลินมู่อิงมอบให้กับหลิ่วหงเหลียงก็คือหลินมู่อิงจะมอบสูตรและเครื่องปรุงสำหรับทำเนื้อตุ๋นให้ หลิ่งหงเหลี่ยงหลังจากนั้นเธอแค่รอรับส่วนแบ่งจากการขายก็พอหลิ่วหงเหลียงรู้สึกว่าวิธีการร่วมมือแบบนี้เป็นการไว้วางใจเขาอย่างมาก ไม่เช่นนั้น หลินมู่อิงก็คงจะไม่ใหสูตรและเครื่องปรุงในการทำหมูตุ๋นให้เขาได้ด้วยว
