EP7 : ชานมสูตรใหม่พิเศษใส่ใจ

เช้านี้ก็เป็นอีกวันที่ไข่มุกออกจากหอพักแต่เช้า แล้วมุ่งหน้าตรงไปที่ร้านชานมร้านโปรดที่มหาวิทยาลัย ไข่มุกทำอย่างนี้จนรู้สึกว่าเป็นหนึ่งในกิจวัตรประจำวันไปแล้วที่เขาจะต้องแวะมาทักทายหนุ่มเซอร์หน้าใสเจ้าของร้านชานมก่อนไปเรียน

“ว้า... จัดร้านเสร็จแล้วหรือ เรามาช้าไปหรือนี่”

ไข่มุกทักทายเจ้าของร้าน แต่ก็ไม่มีการตอบรับจากหนุ่มเซอร์หลังเคาน์เตอร์ ซึ่งดูเขากำลังให้ความสนใจง่วนกับการทำอะไรบางอย่างอยู่ ไข่มุกจึงหันไปทักทายพี่ออยผู้ช่วยของต้นน้ำต่อ

“สวัสดีครับพี่ออย วันนี้จัดร้านเร็วจัง ผมเลยไม่ได้ช่วยพี่ออยเลย”

“ไม่เป็นไรค่ะ แค่มาช่วยเปิดประเดิมแก้วแรกเรียกแขกเข้าร้านทุกวัน พี่ก็โอเคแล้วค่ะ เรื่องจัดร้านให้เป็นหน้าที่ของพี่เอง ขืนน้องไข่มุกมาช่วยพี่ทุกวัน เดี๋ยวพี่โดนหักตังขึ้นมา แย่แน่เลย”

“ห๊ะ.. เขาหักตังพี่ด้วยหรือครับ โหดจัง”

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า ไม่หักค่ะ พี่พูดเล่น เห็นคุณน้ำอย่างนั้นนะ เขาใจดีจะตายไป”

“ใจดีกับทุกคน ยกเว้นกับน้องคนเดียว”

ไข่มุกทำหน้าเศร้าไปแป๊บแล้วก็หันมายิ้มให้ และคุยกับออยต่อ

“ไม่เป็นไรครับ ผมก็จะมากินชานมทุกวัน จนกว่าเขาจะใจอ่อน หรือไม่ผมก็เป็นเบาหวานไปเสียก่อน แย่สุดคือผมอาจจะเหนื่อย ท้อ เดินหนีไปเอง”

“จะรีบหนีไปไหนละคะ เขาอาจจะเริ่มใจอ่อนแล้วก็ได้ แต่ยังเก๊กขรึมอยู่”

“แล้วคุณน้ำของพี่ออยเขามีใครหรือยังล่ะครับ”

“นั่นแน่ แอบมาล้วงความลับหัวหน้าพี่หรือคะ”

“ไม่แอบล่ะฮะ ถามตรงๆ เลย”

“ที่เห็นก็ไม่มีนะคะ แต่ที่ไม่เห็นอันนี้พี่ก็ไม่รู้ค่ะ”

“ฮื้อ....”

ไข่มุกถอนหายใจเฮือกใหญ่

“อย่าพึ่งถอดใจสิคะ น้องไข่มุกน่ารักแบบนี้ ไม่นานคุณน้ำเธอต้องใจอ่อนแน่แน่เลยค่ะ พี่เป็นกำลังใจให้นะคะ และก็จะคอยชิปคุณน้ำกับน้องไข่มุกไปจนสิ้นแสงเลยค่ะ สู้สู้นะคะ”

ออยพูดจบยกมือชูสองนิ้วให้ไข่มุก ไข่มุกยิ้มรับแล้วเดินไปเกาะเคาน์เตอร์เอามือท้าวคางมอง ยิ้ม ส่งสายตาหวานให้ ต้นน้ำหันมาเห็นก็ทำเสียงเข้มใส่

“เป็นไร เมื่อคืนนอนไม่พอหรือไง”

“ใช่เมื่อคืนเรานอนไม่หลับ ได้แต่คิดถึงเธอ อยากเจอหน้าเร็วๆ”

“เพี้ยน”

                   “เพี้ยนก็ให้พัก อยากมีความรักให้มองทางนี้”

ต้นน้ำได้ยินคนมาส่งมุขเสี่ยวจีบต่อหน้า เขาถึงกับทำหน้าไม่ถูก จะยิ้ม จะหัวเราะ จะหน้าบึ้ง หรือจะทำหน้าอย่างไรดี

“นั่นแน่ เขินอะดิ เอ.. เวลานายเขินก็น่ารักดีนะ”

“ใครเขิน ไม่มีซะหน่อย”

“ไม่เขิน แต่เลิกลั่กนะ กิ๊วกิ๊ว”

ไข่มุกเอียงคอมอง แล้วยื่นมือไปสะกิดแขนคนเลิ่กลั่กอย่างลืมตัว ต้นน้ำยกมือมาตีมือไข่มุก แล้วยื่นแก้วชาส่งให้

“พูดมาก เอานี่ไปลอง”

“อะไรอ่ะ หน้าตาไม่เหมือนที่เคยกินเลย”

“สูตรใหม่ของร้าน ลองกิน แล้วรีวิวมาหน่อย”

“สูตรใหม่นายคิดเองหรือ”

ไข่มุกมีสีหน้าและแววตาที่ตื่นเต้น ยกแก้วชานมขึ้นดูด แล้วทำคิ้วขมวดไว้ ต้นน้ำที่เห็นอาการแบบนั้นของไข่มุกก็รีบถามทันทีว่า

“มันไม่โอเคเหรอ”

“มันเป็นชานมที่เหมือนของหวานมีกลิ่นหอมมะลิ และกะทิเบาๆ แล้วก็มีเผือกเป็นชิ้นๆ ด้วย”

“แล้วชอบมั้ย”

ต้นน้ำจ้องมองรอคำตอบ ไข่มุกยิ้มตาหยีแล้วตอบกลับ

“อืมม ชอบมาก หล่อ ปากร้าย แต่ใจดี สเปคไข่มุกเลย”

ต้นน้ำเอื้อมมือไปผลักหน้าทะเล้นออกไป โดยที่เขายังคงเก็กหน้าขรึมพยายามไม่หลุดยิ้ม หรือหัวเราะออกมาอยู่

“ถามถึงรสชาติของชา ก็ตอบให้เป็นการเป็นงานหน่อยสิ”

“อืม ก็บอกไปแล้วไง ว่า ชอบมาก รีวิวให้ก็ได้ ชานมที่ไม่ใช่ชานมปกติที่หากินได้ทั่วไป เป็นชานมรสเผือก ที่ไม่หวานมาก มีกลิ่นหอมอ่อนๆ ของดอกมะลิ มีความมันคล้ายกะทิ และที่ชอบมากๆ คือ มีชิ้นเผือก ทำให้มีความรู้สึกว่าเหมือนกำลังกินบัวลอยเผือกเลย สามารถทดแทนของหวานระหว่างวันได้เลยล่ะ แค่นี้ โอเคปะ พอใจหรือยัง”

ต้นน้ำได้ยินก็ยิ้มกรุ้มกริ่มอย่างพอใจ

“นายคิดสูตรนี้เองจริงๆ หรือ เก่งจัง”

“ก็จะได้รู้ว่าเราไม่ได้มีดีแค่หน้าตานะ”

ต้นน้ำยักคิ้วให้

“อุ๊ย มีคนหลงตัวเอง แล้วจะเปิดขายเลยมั้ย”

“ยังก่อน รอปรับสูตรให้นิ่งอีกนิดนึงก่อน”

“แล้วเราโพสต์ลงเฟสได้ปะ”

“อืม ตามใจ ถ้าอยากโพสต์ก็โพสต์”

ไข่มุกยกแก้วขึ้นดูดทำตาโต แก้มป่อง กดเซลฟี่ โดยให้เห็นคนชงชาอยู่เป็นฉากหลังนิดนึง แล้วนั่งอมยิ้ม พิมพ์ข้อความกดโพสต์ลงโซเชียล

“ชานมสูตรใหม่กำลังใกล้จะเปิดตัว แล้วเมื่อไหร่คนชงจะเปิดใจซักทีล่ะคร๊าบบบ”

“ไหนเขียนว่าอะไร ดูหน่อยซิ”

“ไม่เอา ก็ไปดูที่เครื่องนายสิ”

“ทำไม มีความลับละซิ ไม่ดูก็ได้ ไม่เห็นอยากรู้เลย จะไปไหนก็ไป อย่ามายืนขวางเกะกะหน้าร้าน”

“แค่นี้ก็งอนเหรอ อะให้ดูก็ได้ เอาไปดูสิ เราไม่ได้มีความลับอะไรสักหน่อย”

ไข่มุกเปิดหน้าที่โพสต์ ส่งให้ต้นน้ำดู แล้วก็ก้มหน้าเขิน ต้นน้ำคว้าโทรศัพท์แล้วดูข้อความที่ไข่มุกโพสต์

“โพสต์แบบนี้ ไม่กลัว FC หายหรือ”

“FC ใครอ่ะ หมายถึง FC ของเรานะหรือ”

“อืม”

“มีที่ไหน ในใจเรามีแต่นายคนเดียว แล้วก็จะประกาศให้โลกรู้ไปเลยว่า คนนี้ไข่มุกจอง”

ต้นน้ำยื่นมือซ้ายไปจับหัวไข่มุกเขย่า แล้วโน้มตัวไปใกล้ๆ อีกมือก็ยื่นโทรศัพท์ไปเซลฟี่ ซึ่งเป็นจังหวะที่รวดเร็วมากจน ไข่มุกตั้งตัวไม่ทันได้แต่ยืนนิ่งสตั๊นไปแป๊บ

“ถ้าจะจองประกาศให้โลกรู้เขาต้องถ่ายแบบนี้ ไม่ต้องมาแอบถ่าย”

ไข่มุกยังคงอึ้ง อ้าปากค้าง ทำตาโต เหวอหยู่ เขาได้แต่คิดในใจว่า

‘นี่คุณชานมเขาถ่ายรูปเซลฟี่กับเราเหรอ เฮ้ย.. เป็นไปได้งัย’

ต้นน้ำหยิบโทรศัพท์ตัวเองแล้วเปิดหน้าแอพพลิเคชั่นไลน์ แล้วสแกนเพิ่มเป็นเพื่อนกับไข่มุกแล้วยื่นโทรศัพท์ส่งคืนให้

“อย่าลืมส่งรูปเมื่อกี้มาให้ด้วยนะ”

ไข่มุกยังนิ่งแล้วเอามือตบหน้าตัวเองสองสามที แล้วคุยกับตัวเองว่า

“ก็เจ็บนี่นา นี่เราไม่ได้ฝันไปใช่มั้ย ที่คุณชานมถ่ายเซลฟี่กับเรา”