บทที่ 36...เพราะเขาไม่ใช่แฟน

“โหยยยย อร่อยจังเลยค่ะ อันนี้ก็อร่อย อันโน้นก็อร่อย” เธอเคี้ยวข้าวจนเต็มปาก เต็มกระพุ้งแก้ม “ของโปรดของหนูทั้งนั้นเลย”

ทุกคนมองตาปริบๆ โดยเฉพาะตากับยาย เมื่อเธอจับช้อนจะจ้วงตักขาหมู คุณตาก็เลื่อนถ้วยใบนั้นออกไปทันท่วงที คราวนี้เป็นหลานสาวคนโตที่มองตาปริบๆ

“ทำไมล่ะคะตา หนูยังไม่อิ่มเลย”

คุณตาไม่ตอบ แต่ลงมือกินขาหมูนั้นแทนเธอ ส่วนคุณยายที่นั่งข้างกัน เอาแต่ขมวดคิ้วมุ่น หรี่สายตามองหลานสาวด้วยความสงสัย

“กินเข้าไปได้ยังไง ในท้องของแกมีขาหมูตั้งขาหนึ่งแล้วนะ”

“นั่นสิ พี่ฟ้าเล่นกินแบบนี้ เดี๋ยวก็อ้วนตายหรอก”

“สวยก็ไม่สวย นี่ถ้าอ้วนขึ้นมาอีก คงไม่มีใครมอง”

“แค่นี้ก็หาแฟนไม่ได้แล้ว” สามพี่น้องตัวแสบช่วยกันถล่มพี่สาวคนโตสุดของบ้านอย่างไม่หยุดไม่หย่อน เล่นเอาฟ้าอำไพถึงกับต้องทิ้งช้อนด้วยความเคือง

“หยุด พอได้แล้ว พูดออกมาแต่ละคำ ไม่มีเกรงใจกันเลย”

ทุกคนพากันหัวเราะเฮฮา แม้แต่มัสยาที่ร่วมโต๊ะด้วย เธอเองก็สนิทกับน้องๆ ของฟ้าอำไพทุกคน จึงเข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ย มัสยาเข้าข้างสามแสบชนิดไม่รักษาน้ำใจเพื่อนกันเลย แม้แต่มารดาของเธอก็ลงความเห็นว่าฟ้าอำไพควรจะหยุดกินได้แล้ว ก่อนที่เธอจะมีลูกสาวเป็นหมู

“อู