ฝังใจรักชั่วนิรันดร์

"แก้ววันนี้เธอว่างไหม "

"มีอะไรเหรอชล"

"ไปนั่งรถเที่ยวเป็นเพื่อนหน่อยสิ "

"มีอะไรก็พูดมาทำไมต้องออกไปข้างนอก "

"เหอะน่ามีเรื่องอยากจะคุยด้วย"

ได้ยินคำตอบลูกแก้วกลอกตามองบนชนสวัสดิ์เขาเป็นเพื่อนสนิทของเธอชอบชวนเธอเที่ยวเล่นไม่เว้นวัน

"อื้อ แบบนั้นก็ได้แต่ว่าฉันต้องทำงานบ้านเสร็จก่อนนะ "

"ได้สิ เดี๋ยวอีกชั่วโมงครึ่งฉันไปรับนะ"

" โอเคๆ"

ลูกแก้วตกปากรับคำของชนสวัสดิ์ในท้ายที่สุด

ช่วงบ่ายของวันเสาร์ที่เหล่านักเรียนนักศึกษาต่างได้หยุดพักผ่อนเพราะเป็นวันหยุดเสาร์อาทิตย์

ชนสวัสดิ์ได้โทรหาลูกแก้ว เพื่อนเรียนห้องเดียวกัน เขากับเธอค่อนข้างสนิทกัน

วันนี้เขามีเรื่องจะคุยกับเธอ เพราะสิ่งที่เขาคิดจะสารภาพในวันนี้ มันฝั่งอยู่ในใจมันอึดอัดมารับปีแล้ว

คิดดีแล้วว่าวันนี้เขาจะต้องบอกเธอให้ได้ ก่อนที่จะจบการศึกษาชั้นมัธยม 6

เวลาล่วงเลยจนถึง 5 โมงเย็น ชนสวัสดิ์ขับรถมอเตอร์ไซค์คันหรู มาหาลูกแก้วที่บ้าน

ซึ่งเป็นเรื่องปกติ เพราะเขามักจะมาชวนลูกแก้วออกไปเที่ยวเล่นข้างนอก ในยามว่าง ที่ทำงานบ้านเสร็จแล้ว

ทั้งพ่อแม่พี่น้องของฝ่ายลูกแก้วและพ่อแม่พี่น้องทางเขา ก็รู้กันดีว่า ชนสวัสดิ์และลูกแก้วนั้นสนิทกัน

ทั้งสองคบกันโดยอยู่ในสายตาของผู้ใหญ่ ทำให้ไม่มีอะไรเสียหาย ผู้ใหญ่ไว้วางใจให้ทั้งสองไปไหนมาไหนด้วยกัน

" นี่นาย จะพาฉันไปไหนกันแน่"

ลูกแก้วที่ซ้อนท้ายมอเตอร์ไซค์ บิ๊กไบค์ของชนสวัสดิ์ ชะโงกหน้าไปถามเขาที่ข้างหู

"ฉันอยากพาเธอไปที่หนึ่ง ตรงนั้นสวยมากเลยนะ"

พูดจบเขาก็ตั้งหน้าตั้งตาขับรถไปประมาณ 40 นาทีก็ถึงที่หมาย ตรงนี้เป็นเนินเขา ด้านล่างมีแม่น้ำกว้างใหญ่ บรรยากาศตอนเย็นร่มรื่นสดชื่น

สถานที่ตรงนี้ไม่ได้เป็นแหล่งท่องเที่ยวพิเศษอะไรจึงมีแค่เขา กับลูกแก้วแค่สองคนเท่านั้น

" แล้วมีอะไรต้องพามาคุยอะไรถึงเนินเขาเนี่ย"

ลูกแก้วซักไซ้

"ฉันอยากให้เธอมาประทับใจไง"

"ที่ผ่านมาฉันก็ประทับใจจะแย่อยู่แล้ว นายจะให้ฉันประทับใจไปถึงไหน"

"มานี่สิ"

วันนี้ลูกแก้วไม่รู้ว่าชนสวัสดิ์จะพาเธอมาไกลขนาดนี้ การแต่งตัวของเธอคือกางเกงยีนขาสั้นกับเสื้อยืดและมีเสื้อคลุม ตัวบางแค่นั้น แต่ก็ดูน่ารักสมวัย เธอเดินตามจนสวัสดิ์ต้อยๆ เพราะเขากำลังจูงมือเธอไปตรงจุดหนึ่ง ตรงนี้แดดร่มลมตก

"มีอะไรเป็นความลับนักเหรอถึงต้องมาคุยที่ห่างไกลคนขนาดนี้"

" ไม่ใช่ความลับแต่ฉันเขินน่ะ"

"นายเขินอะไร"

ลูกแก้วถามกลับแบบขำๆ อมยิ้มและมองส่งสายตาเจ้าเล่ห์มองชนสวัสดิ์อย่างอยากรู้คำตอบ

"แก้ว เธออย่าเล่นสัก 3 นาทีได้ไหม"

ได้ยินแบบนั้นลูกแก้วก็ต้องอมยิ้มมองหน้าชนสวัสดิ์อย่างรอคำตอบ คงเป็นเรื่องที่เขาพูดยากจริงๆ เพราะเขากับเธอไม่เคยต้องมีพิธีรีตองอะไรให้ต้องเขินจนพูดไม่ออกขนาดนี่

"เอาสิ ฉันไม่เล่นแล้วมีอะไรก็พูดมา "

หลังจากที่ใจจดใจจ่อรอคำพูดของคนที่บอกว่าอยากจะพูดแต่ก็ไม่ได้ยินสักคำ

เห็นแค่แววตาประหม่าน้อยๆ กับท่าทีบีบมือบีบไม้จนลูกแก้วนึกหมั่นไส้

แต่ในที่สุดชนสวัสดิ์ก็รวบรวมความกล้า เขายื่นมือหนาจับเรียวทั้งสองข้างของลูกแก้วขึ้นมากุมไว้

" แก้วฉันชอบเธอ ชอบมาตั้งนานแล้ว เราเป็นแฟนกันไหม"

ชนสวัสดิ์พูดไปหน้าแดงไป แต่มากไปกว่านั้นก็คือลูกแก้ว เธอไม่เคยคิดเลยว่าชนสวัสดิ์จะขอเธอเป็นแฟน

เพราะอะไรนะหรือ เพราะชนสวัสดิ์เขาเป็นหนุ่มฮอตของโรงเรียน รุ่นเพื่อนรุ่นน้องรุ่นพี่ต่างก็รุมจีบเขาเกรียว

"นายแน่ใจเหรอว่าจะเลือกฉัน สาวๆ ชอบนายเยอะมากเลยนะ"

" ฉันชอบเธอจริงๆ ฉันอยากให้เธออยู่กับฉันตลอดไป"

ได้ยินแบบนั้นลูกแก้วก็ยิ้มแฉ่ง

" มีอะไรรับประกันว่านายจะไม่ทิ้งฉัน เพราะนายมันฮอตมากรู้ไหม เดี๋ยวพอเข้ามหาวิทยาลัยก็เจอสาวๆ อีกเยอะเลย"

" เธอต้องเชื่อใจฉันนะ ฉันจะรักเธอคนเดียวตลอดไป"

กล่าวสัญญาด้วยคำหวานเสียงทุ้มอ่อนโยนกว่าครั้งไหนๆ เพียงได้ยินแค่แผ่วเบาก็ทำใจสาวเต้นระส่ำ

เขาเป็นคนแรกที่สารภาพรักเธอ เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมา เธอก็ไม่เคยสนิทกับใครนอกจากเขาอยู่แล้ว

แน่อยู่แล้วว่าเธอต้องตอบรับ เพราะจริงๆ ในใจลึกๆ ของเธอก็แอบรักชนสวัสดิ์อยู่เช่นกัน

เพียงแต่ไม่อยากจะเปิดเผยความในใจ เพราะกลัวว่าความรักที่เกินเพื่อน จะทำให้ไม่ได้อยู่ใกล้ชิดกับชนสวัสดิ์

แต่วันนี้เขาเป็นคนมาสารภาพว่าเขามีใจให้เธอเอง และนี่เป็นโอกาสดีที่เธอควรรีบรับไว้ โอกาสแบบนี้ไม่ใช่มีได้ง่ายๆ

" ตกลงนะเราเป็นแฟนกันนะ"

ชนสวัสดิ์ย้ำคำอีกครั้ง ลูกแก้วยิ้ม พยักหน้าเงอะงะ ด้วยความเขินอายจึงก้มหน้าลงหลบสายตาคม แก้มเธอแดงระเรื่อขึ้น น่ารักน่ามองมากแค่ไหนเธอคงไม่รู้ตัว

แค่นี้ก็ทำให้ชนสวัสดิ์รู้แล้วว่าเธอตอบตกลงเขา ชายหนุ่มไม่รอช้า โผเข้ากอดรัดเธอทันที ยกมือหนาโอบที่เอวบางยกเธอขึ้นแล้วหมุนรอบตัวไปหนึ่งรอบ

"จริงๆ นะเราเป็นแฟนกันแล้วนะ"

เมื่อวางลูกแก้วลงชนสวัสดิ์ย้ำคำอีกรอบด้วยความดีใจ แววตาแห่งความยินดีมองที่ลูกแก้วด้วยความรัก

"จะบ้าหรือไง ให้ฉันตอบอีกกี่ครั้งล่ะ ฉันเขินหมดแล้ว"

ลูกแก้วพูดให้เขาฟังน้ำเสียงแผ่วเบา ยิ่งเธอมีอาการและท่าทางเขินอาย ยิ่งทำชนสวัสดิ์ หลงใหลในตัวเธอ

มือหนากระชับเอวบางของลูกแก้วเข้าหาลำตัวของตัวเอง มือข้างหนึ่งสอดใต้กกหู ช้อนใบหน้าสวยให้เงยขึ้นมองเขา

เขาส่งสายตาเว้าวอนให้คนตัวเล็กตรงก้มลงประทับริมฝีปากหนากับริมฝีปากบางด้วยความรู้สึกที่สุขเหลือล้น

เขาจูบเธออยู่เนิ่นนานกว่าจะยอมปล่อยปากเรียวให้เป็นอิสระ

" ฉันเป็นจูบแรกของเธอใช่ไหม"

ลูกแก้วพยักหน้า เธอก็เป็นจูบแรกของฉันนะ รู้หรือเปล่า ลูกแก้วส่ายหน้าไม่อยากจะเชื่อ

"เธอต้องเชื่อฉัน ฉันชอบเธอมาตั้งนานแล้ว แต่ก่อนคิดว่าอาจจะไม่ใช่ แต่นับวันฉันยิ่งเข้าใจตัวเอง"

พูดจบเขาก้มลงจูบปากลูกแก้วอีกครั้งโดยที่เธอไม่ได้ทันตั้งตัว

ความไร้เดียงสาของลูกแก้วหรือจะทัน ความเจ้าเล่ห์ของชนสวัสดิ์

เมื่อตกลงกันดีแล้ว ก็พากันนั่งดูตะวันตกดินอยู่ครู่หนึ่ง จึงพากันขับรถกลับบ้าน ด้วยหัวใจที่สุขล้น

👉ฝากกดหัวใจ+กดติดตามเป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ