LOGINShare
บทที่ 1
Last Updated:
2025-04-23 15:33:14กลิ่นหอมหวานฟุ้งกระจายไปทั่วห้อง ควันสีขาวลอยอบอวลอยู่เหนือกระถางกำยานรูปสัตว์มงคลสีทองบนโต๊ะกลมอย่างดีในเรือนชุยจู ซึ่งเป็นเรือนรับรองแขกที่เงียบสงบท่ามกลางสวนไผ่ของจวนซ่านเต๋อโหว
“เฮือก!!”
ร่างหญิงสาวในชุดเสื้อในสีขาวพิสุทธิ์กำลังหอบหายใจถี่ ราวกับเพิ่งได้มีโอกาสหายใจ ทั่วร่างสั่นเทิ้มด้วยความหวาดกลัว ใบหน้าหวานซีดเผือด ดวงตาจิ้งจอกเบิกกว้าง พลางกวาดสายตาสำรวจไปทั่วเรือน
ที่นี่ที่ไหน เมื่อกี้ เรากำลังจมน้ำในกองถ่ายละครไปนี่...
“โอ๊ย” มือเรียวยกขึ้นกุมขมับทั้งสองข้าง เจ็บปวดราวกับถูกค้อนหนักทุบตี
ภาพความทรงจำในอดีตหลั่งไหลเข้ามาไม่ขาดสาย ทำให้เธอเข้าใจสถานการณ์ที่กำลังเกิดขึ้นได้อย่างทันที
ตัวเธอในตอนนี้ คือ ฉินเจียวเยี่ยน คุณหนูรองแห่งจวนซ่านเต๋อโหว
ฉินเจียวเยี่ยน...
นี่มันนางร้ายในละครสั้นแพลตฟอร์มออนไลน์ที่เธอกำลังเล่นอยู่นี่น่า
แต่บทที่ตัวเธอเล่นนั้น เป็นบทนางเอกที่ชื่อว่า ฉินเยี่ยนฟาง ซึ่งเป็นคุณหนูใหญ่แห่งจวนโหว
“เหอะ ถ้ารู้ว่า จะได้มาเกิดเป็นตัวละครที่มีชื่อเหมือนกับตัวเอง จะได้ชิงไปเปลี่ยนชื่อที่สำนักงานเสียก่อน” ฉินเจียวเยี่ยนพึมพำอย่างเสียดาย
เพราะการที่ได้เกิดมาเป็นนางเอกหรือนางร้ายนั้น ชะตากรรมในเรื่องย่อมต่างกันอย่างลิบลับ
นางเอกแสนดีที่มีแต่คนรุมล้อม พร้อมเอาอกเอาใจ มีอายุขัยยาวนานด้วยความรักที่มากล้นของพระเอก
ขณะที่นางร้ายเกิดมาก็มีแต่ความอิจฉาเต็มอก โง่เขลาเบาปัญญา ไร้ความสามารถ และคุณธรรม กลายเป็นที่นินทาของทุกคนในเมืองหลวง อีกทั้งยังจบชีวิตได้อย่างน่าอนาถอีกต่างหาก
“กลิ่นนี้ มัน...” จมูกโด่งฟุดฟิด เมื่อได้กลิ่นกำยานเหมยเซียงซาน
ฉินเจียวเยี่ยนรำพึงด้วยความตกใจ “กำยานปลุกกำหนัดนี่”
ฉินเจียวเยี่ยนเพิ่งจะสังเกตเห็นว่า ตัวเองนั้น กำลังนั่งคร่อมอยู่บนร่างของชายหนุ่ม บุรุษผู้มีเรือนร่างกำยำในชุดอาภรณ์สีดำสนิททั่วร่าง ใบหน้าหล่อเหลาคมคายกำลังหลับสนิท ลมหายใจเข้าออกอย่างสม่ำเสมอ
ผู้ชายคนนี้...
หญิงสาวหลับตานึกถึงเรื่องราวในละครอย่างเร่งด่วน เพื่อตามหาช่วงเวลาที่กำลังเกิดขึ้นในตอนนี้
“นี่ เราข้ามมิติมาตั้งแต่ตอนต้นเรื่องเลยหรือ?”
ละครเรื่องนี้ เปิดฉากในงานวันเกิดของซ่านเต๋อโหว บิดาบังเกิดเกล้าของฉินเจียวเยี่ยน ซึ่งได้จัดงานเลี้ยงร่ำสุรา เชิญบรรดาขุนนางบุ๋นบู๊มามากมาย รวมถึงบรรดาท่านอ๋องต่าง ๆ ก็มาร่วมงาน เพื่อสร้างสายสัมพันธ์อันดีในสังคม
โดยเฉพาะ เซียวชิงเฟิง หรือ เฟิงอ๋อง ผู้เป็นพระเอกของเรื่องที่ฉินเจียวเยี่ยนเฝ้าตกหลุมรักมานาน เพราะเฟิงอ๋องเคยช่วยชีวิตนางไว้ในวัยเด็ก แม้ว่าจะเป็นความบังเอิญ แต่ฉินเจียวเยี่ยนก็ได้สลักความรู้สึกดีนั้นไว้ในใจเรียบร้อยแล้ว
ถึงแม้ว่า ในสายตาของทุกคนในเมืองหลวง เฟิงอ๋องจะเป็นเพียงท่านอ๋องเจ้าสำราญ ใช้ชีวิตสนุกสนานไปวัน ๆ แต่ด้วยรูปโฉมดุจหยก หล่อเหลาราวกับเทพบุตร ก็สามารถล่อลวงแม่นางทั่วทั้งเมืองหลวงให้หลงใหลคลั่งไคล้ได้ไม่ยาก
วันนี้ จึงเป็นโอกาสดี
ฉินเจียวเยี่ยนอาศัยฐานะเจ้าของจวน คิดแผนการวางยาฤทธิ์แรงลงในสุราของท่านอ๋อง ก่อนที่จะกล่อมบิดาให้ดูแลท่านอ๋อง โดยให้พามาพักที่เรือนชุยจูเสียก่อน เพื่อรักษาชื่อเสียงในฐานะเจ้าบ้านที่ดี
ก่อนที่ฉินเจียวเยี่ยนจะลอบเข้ามาในเรือนชุยจู จุดกำยานเหมยเซียงซานหรือผงเสน่ห์หอม แล้วปลดเปลื้องอาภรณ์ สร้างสถานการณ์ว่า นางถูกท่านอ๋องทำมิดีมิร้าย หวังบังคับให้ท่านอ๋องสู่ขอตนเป็นพระชายาเอก
หากแต่สิ่งที่ฉินเจียวเยี่ยนและทุกคนในเมืองหลวงไม่รู้ คือ เฟิงอ๋องเพียงแสร้งเป็นอ๋องเจ้าสำราญเท่านั้น
แท้จริง เซียวชิงเฟิงเป็นแม่ทัพหน้ากากเหล็ก ผู้ครอบครองกองทัพธงดำ ผู้เป็นตำนานไร้พ่ายของแคว้นต้าเซี่ยที่จะปรากฏตัวเฉพาะยามที่แคว้นกำลังมีภัยสงครามเท่านั้น
กำยานเพียงเท่านี้ หาได้มีผลต่อเขาไม่
หลังจากฉินเจียวเยี่ยน ซึ่งกำลังมึนเมาด้วยฤทธิ์กำยานได้ที่ เฟิงอ๋องก็ลุกขึ้นแต่งตัวแล้วเดินจากไป สั่งองครักษ์ลับให้โยนขอทานสองคนที่จับตัวได้ริมถนนให้เข้ามาในเรือนแทนที่ตน ก่อนจะสะบัดเสื้อคลุมจากไปอย่างไม่ไยดี
ขณะที่ชุนเถา สาวใช้คนสนิทของฉินเจียวเยี่ยนกำลังดำเนินการตามแผนการ โดยไปพาทุกคนในงานเลี้ยงมาที่เรือนชุยจู เพื่อเห็นสถานการณ์ดังกล่าว
จากที่นางจะได้เป็นพระชายาเอกของเฟิงอ๋อง แต่ต้องกลับกลายเป็นการสร้างความอัปยศให้แก่ตนเองและตระกูล
ส่วนต่อจากนั้น...
ฉินเจียวเยี่ยนสะบัดศีรษะอย่างแรง เพื่อควบคุมสติที่ค่อย ๆ จางหายไปทีละน้อย ร่างกายทวีความร้อนรุ่มขึ้นเรื่อย ๆ ตามฤทธิ์ของกำยาน “ช่างเถอะ ๆ ช่างมันก่อน เดี๋ยวจะไม่ทันกาลเอา”
ฉินเจียวเยี่ยนเลิกระลึกถึงเนื้อหาในละครต่อจากนี้
นางต้องหาทางจัดการปัญหาที่กำลังนอนอยู่ใต้ตัวนางในตอนนี้เสียก่อน
Related chapters
พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC บทที่ 2
“ชุนเถา ชุนหลิ่ว”สองสาวใช้คนสนิทแง้มประตูเรือน โผล่เพียงศีรษะเข้ามาถามอย่างระแวดระวังและใส่ใจ“เรียบร้อยแล้วหรือเจ้าคะ? คุณหนู”เรียบร้อยกับผีน่ะสิ!!ข้าน่ะสิที่จะได้โดนเฟิงอ๋องใช้ขอทานจัดการจนเรียบร้อยฉินเจียวเยี่ยนกลอกตาหนึ่งที ก่อนจะเอ่ยสั่งเสียงเข้มอย่างรวดเร็ว “ชุนเถา เจ้าเฝ้าเรือนไว้ อย่าให้ผู้ใดเข้ามาในเรือนนี้อย่างเด็ดขาด ส่วนชุนหลิ่ว เจ้าจงไปต้มยาห้ามครรภ์เตรียมไว้”ชุนเถาเอียงศีรษะถามด้วยความสงสัย “อ้าว แล้วข้าไม่ต้องไปแจ้งท่านโหวแล้วหรือเจ้าคะ?”ฉินเจียวเยี่ยน “ไม่ต้องแล้ว แผนเดิมยกเลิก ไปทำตามที่ข้าสั่ง เร็วเข้า!”“เจ้าค่ะ!!”ฉินเจียวเยี่ยนหันกลับมามองเหยื่อใต้ร่างที่วางท่าทีกำลังนอนสลบไสล ลมหายใจสม่ำเสมอ ราวกับไม่รู้เรื่องราวใด ๆแต่นางรู้ดีว่า ทันทีที่ลงมือถอดเสื้อคลุมตัวนอกของเซียวชิงเฟิง เขาจะลืมตา ลุกขึ้นมาจัดการนางในทันทีแท้จริง แม้ฉินเจียวเยี่ยนจะโง่เขลา แต่การลงมืออย่างอุกอาจในค่ำคืนนี้ นางใช้สมองมากมายในการวางแผนไว้หลายชั้น เพื่อป้องกันการผิดพลาดที่อาจจะเกิดขึ้นได้ทุกเมื่อแผนสำรองของฉินเจียวเยี่ยน คือ ยาลูกกลอนปลุกกำหนัดชนิดที่ออกฤทธิ์แรง เพียงแต่นางใจร้อนรีบถ
Last Updated : 2025-04-23พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC บทที่ 3
“นี่ เจ้า!!”สตรีนางนี้เสียสติไปแล้ว!?ฉินเจียวเยี่ยนยิ้มเย็นยักไหล่ พลางสะกดความร้อนรุ่มภายในตัวที่ปะทุขึ้นมาอีกครั้ง “ว่าอย่างไรเล่า? ท่านอ๋อง”เซียวชิงเฟิงกัดฟันอย่างไร้ทางเลือก “หยางเซิง เตรียมยา!!”“พ่ะย่ะค่ะ” เสียงตอบรับดังขึ้นที่นอกเรือน ก่อนจะเงียบหายไป“ถ้าเช่นนั้น ก็มาเริ่มถอนยากันเลยนะเพคะ”เซียวชิงเฟิงสะบัดหน้าหนีไปอีกทาง “ข้าไม่ทำหรอกนะ หากเจ้าอยากทำ ก็จงทำเอง”ฉินเจียวเยี่ยนถอนหายใจ แล้วกลอกตาอีกหน “เพคะ เพคะ ขอท่านอ๋องคนดี โปรดนอนเฉย ๆ ให้หม่อมฉันได้เชยชมพระองค์ก็พอเพคะ เพียงเท่านี้ ก็นับว่า เป็นวาสนาสิบชาติที่หม่อมฉันได้สะสมมาแล้วเพคะ”เซียวชิงเฟิงพ่นลมหายใจอย่างรำคาญกับวาจาประชดประชันของอีกฝ่าย มองเห็นฉินเจียวเยี่ยนที่กำลังก้าวขาขึ้นคร่อมร่างเขาอีกหน “นี่ เจ้า...”ให้ตายเถอะ!เขาไม่เคยเจอแม่นางในห้องหอนางใด อาจหาญในเรื่องเช่นนี้มาก่อนเลยดูเชี่ยวชาญยิ่งกว่านางคณิกาในหอนางโลมเสียอีก…“อย่าเสียเวลาอีกเลยเพคะ หม่อมฉันอยากถอนยาแล้ว”ฉินเจียวเยี่ยนรีบใช้สองมือถอดเข็มขัด รั้งเสื้อคลุมตัวนอกและตัวในของชายหนุ่มออก จับโยนลงจากเตียงอย่างไม่ไยดี จนกระทั่งนางได้เห็นเรือนร่างกำยำท
Last Updated : 2025-04-23พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC บทที่ 4
ในขณะที่เซียวชิงเฟิงกำลังนึกสงสัยในคำพูดของฉินเจียวเยี่ยน เขาก็รู้สึกถึงความอ่อนนุ่มที่สัมผัสกับจุดอ่อนไหวของเขา“หยุดนะ” เฟิงอ๋องพยายามยันกายลุกขึ้นห้าม ก่อนจะจับมือเล็กที่ลูบไล้แท่งทองของเขาไม่หยุดแต่เชื่อหรือไม่ว่า มือเล็กนั้น เอื้อมมาสะบัดตีมือของเขา แล้วใช้อีกมือรูดขึ้นลงราวกับเป็นการลงโทษที่เขาขัดขืนนาง“อึก นี่ เจ้า อา”เซียวชิงเฟิงแทบไม่อยากจะเชื่อว่า แม่นางน้อยในห้องหออย่างฉินเจียวเยี่ยนจะมีฝีมือร้ายกาจถึงเพียงนี้ฉินเจียวเยี่ยนใช้เวลาไม่นานก็สามารถจับจุดอ่อนของเขา ลูบไล้ หยอกล้อจนอยู่มือ ทำเอาร่างกำยำเกร็งกระตุก ไม่มีแรงจะต่อต้านความอ่อนนุ่มที่โอบล้อมได้เลย“ไส้กรอกของท่านอ๋องนี่ น่ากินจริง ๆ เลย” เสียงหวานพึมพำแผ่วเบา หากแต่เซียวชิงเฟิงกลับได้ยินคำพูดนั้นอย่างชัดเจน “จะกินล่ะนะ”สิ้นเสียงพูด ดวงหน้าเล็กก็โน้มลงต่ำ ริมฝีปากบางอ้าออกกว้าง ก่อนจะรูดแกนกายของชายหนุ่มหายเข้าไปในโพรงปากจนสุดโคน“อื้อ” เซียวชิงเฟิงได้แต่ครางด้วยใบหน้าแดงก่ำเขาออกรบมานักต่อนัก ไม่เคยพ่ายแพ้หมดท่าอย่างครานี้เลยเสียงดูดกลืน รูดขึ้นลงดังขึ้นท่ามกลางความเงียบ ผสานไปกับความเปียกชื้นและสัมผัสอ่อนนุ่มท
Last Updated : 2025-04-23พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC บทที่ 5
เสียงนั้น ทำให้กิจกรรมในเรือนจึงต้องหยุดชะงักเซียวชิงเฟิงถลึงตามอง เขาไม่น่าเชื่อคารมคนตรงหน้าเลย “ไหนเจ้าบอกว่า...”ฉินเจียวเยี่ยนตัดบทอย่างรวดเร็ว ก่อนที่อีกฝ่ายจะพูดมากไปกว่านี้ “หม่อมฉันก็ไม่รู้ ท่านก็ได้ยินที่หม่อมฉันสั่งสาวใช้แล้วนี่เพคะ ว่า ยกเลิกแผนน่ะ”ฉินเจียวเยี่ยนรีบก้าวลงจากเตียง แล้วหยิบเสื้อคลุมสีขาวตัวบนสุดโยนใส่ชายหนุ่มบนเตียง “ท่านก็รีบสวมซะ”ส่วนตัวเองก็คว้าเสื้อคลุมอีกผืนบนพื้นมาสวมใส่อย่างลวก ๆ แล้วเอาเสื้อชั้นในผืนใหญ่มาห่อกองผ้าที่เหลือ กอดไว้กับตัว ใช้ปลายเท้าเตะรองเท้าสองคู่เข้าไปซ่อนลึกที่ใต้เตียง ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองคนบนเตียงที่ยังคงนั่งนิ่ง ทำหน้าไม่สบอารมณ์ฉินเจียวเยี่ยนขมวดคิ้วพลางส่งเสียงดุ “รีบแต่งตัวสิ ท่านจะนั่งรอให้ท่านพ่อท่านแม่หม่อมฉันมาเจอรึ?”“เจ้าโยนเสื้อของเจ้ามาให้ข้า!!”ว้าย โยนผิด!! ฉินเจียวเยี่ยนตื่นตระหนกในใจ หากแต่แสร้งทำหน้านิ่ง ข่มเสียงเข้มตอบ “ก็เสื้อเหมือน ๆ กัน ท่านอย่าเพิ่งมาเรื่องมากน่า” เอ่ยเสร็จ นางก็กระชับเสื้อคลุมสีดำตัวหนาที่ตัวเองสวมใส่อยู่อย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาว ก่อนจะรีบสาวเท้าไปทางหน้าต่างด้านหลังของเรือน ราวกับตัดบท ไม่
Last Updated : 2025-04-23พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC บทที่ 6
บานประตูเรือนชุยจูถูกฉีอ๋องผลักเล็กน้อย ก็เปิดกว้างอย่างง่ายดาย เมื่อลองกวาดสายตาเพียงครั้งเดียวก็สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจนว่า ไม่มีผู้ใดอยู่ในเรือน มีเพียงผ้าปูเตียงที่ยับยู่ยี่ บ่งบอกว่า เคยมีคนนอนบนนี้มาก่อนก่อนที่ฉีอ๋องและคนอื่น ๆ จะได้ก้าวเข้าไปตรวจสอบภายในเรือนตงไฮ่ องครักษ์คนสนิทของเฟิงอ๋องก็เดินออกมาจากทางด้านข้างเรือน ยืนทำความเคารพอยู่ที่หน้าประตู“กระหม่อมขอคารวะฉีอ๋องพ่ะย่ะค่ะ”“อ้าว ตงไฮ่นี่เอง แล้วเสด็จพี่เล่า?” ฉีอ๋องเลิกคิ้วถาม“เฟิงอ๋องพักที่นี่อยู่ชั่วครู่ก็รู้สึกดีขึ้น จึงเสด็จกลับไปแล้วพ่ะย่ะค่ะ” ตงไฮ่หันไปทำความเคารพซ่านเต๋อโหวพลางเอ่ย “ท่านอ๋องฝากขอบคุณท่านโหวที่ให้ยืมเรือนพักผ่อน และจะเข้ามาขอบคุณด้วยตนเองในโอกาสหน้าขอรับ”“อ่อ ไม่เป็นไร ๆ แค่ท่านอ๋องมาแสดงความยินดีในวันเกิดของข้า ข้าก็ยินดีมากแล้ว” ซ่านเต๋อโหวยิ้มแย้ม ก่อนจะเอ่ยชวนทุกคนให้กลับไปร่ำสุราที่งานเลี้ยงกันต่อ “เชิญฉีอ๋องพ่ะย่ะค่ะ”ฉีอ๋องยกยิ้มเล็กน้อย “เชิญท่านโหว&rdquo
Last Updated : 2025-04-28พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC บทที่ 7
สองปลายลิ้นเกี่ยวกระหวัดกันอยู่ภายใน ลิ้นสากสอดแทรกบุกรุกเข้าไปยึดครองอย่างเป็นเจ้าของ สลับกันรุกสลับกันรับจนเกิดเสียงสัมผัสดังก้องภายในหูฉินเจียวเยี่ยนยกแขนเรียวขึ้นโอบ รั้งอีกฝ่ายให้ลงมาแนบชิดมากยิ่งขึ้น เช่นเดียวกับฝ่ามือสากที่ลูบไล้ไปตามเนื้อนวลเนียนใต้ร่างอาภรณ์สีขาวถูกสะบัดโยนลงจากเตียงอย่างไม่ไยดี ในขณะที่ชุดคลุมสีดำถูกกางออกกลายเป็นผ้าปูเตียงอีกชั้นหนึ่งเซียวชิงเฟิงแยกสองขาเรียวออกกว้าง เพื่อแทรกตัวเข้าไปตรงกลางหว่างขา หน้าท้องของเขาสัมผัสได้ถึงความเปียกแฉะที่เจิ่งนองเซียวชิงเฟิงหอบหายใจหนัก ก่อนจะผละริมฝีปาก กดจูบไปตามซอกคอชื้นเหงื่อ “นี่ เจ้ายังไม่เคยจริงหรือ?”“อ๊ะ อา อ่า” เสียงครางกระเส่าดังขึ้นเป็นจังหวะ โดยเฉพาะยามที่ปลายลิ้นร้อนแตะลงบนจุดอ่อนไหวทีละจุดยิ่งออกแรงมากเท่าใด หยาดเหงื่อที่เจือกลิ่นดอกเหมยประจำตัวนางก็ยิ่งลอยอบอวล ชวนให้เขาสูดดมเข้าเต็มปอดปลายเล็บจิกลงบนบ่าหนา ร่างบางแอ่นตัวไปด้านหน้าตามการเล้าโลมของชายหนุ่มฉินเจียวเยี่ยนตอบเสียงกระเส่า “ยะ ยังไม่เคย”“แต่เจ้าดูไม่เหมือนแม่นางในห้องหอเลยน
Last Updated : 2025-04-29พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC บบที่ 8
ฉินเจียวเยี่ยนนอนแผ่หลาหอบหายใจด้วยความเหนื่อยอ่อน ในขณะที่เซียวชิงเฟิงยังคงเต็มเปี่ยมไปด้วยพละกำลัง กลิ่นอายบุรุษเพศลอยอบอวลไปทั่วห้องหญิงสาวมองร่างกำยำที่ลุกขึ้นจากเตียง อวดโฉมแผ่นหลังที่เต็มไปด้วยร่องรอยการสู้รบ ทั้งจากสนามรบและบนเตียงเมื่อครู่ รอยเล็บทั้งจิกและข่วนปรากฏไปทั่ว ทำให้ฉินเจียวเยี่ยนอดไม่ได้ที่จะเม้มริมฝีปากด้วยความเขินอาย ก่อนจะดึงผ้าห่มมาปิดหน้าทำไปได้นะเรา...มุมปากเซียวชิงเฟิงวาดโค้งขึ้นน้อย ๆ เมื่อได้ยินเสียงความคิดของแม่นางน้อยบนเตียงที่มีต่อเขา พลางสวมเสื้อผ้าสีดำของเขาที่กองอยู่ที่พื้น“ฉินเจียวเยี่ยน”“เพคะ?” ฉินเจียวเยี่ยนโผล่หน้าออกจากผ้าห่ม ให้เห็นเพียงแค่ดวงตาจิ้งจอกที่กำลังวาววับเป็นประกายด้วยความอิ่มเอมระคนเขินอาย“เจ้ากำลังนอนทับเสื้อคลุมข้า”นอนทับเสื้อคลุม?ฉินเจียวเยี่ยนรีบยันกายลุกขึ้น ก่อนจะเหลือบเห็นว่า เสื้อคลุมสีดำขลิบทองของเขาถูกใช้เป็นผ้าปูเตียงยับยู่ยี่เรียบร้อยแล้ว “ขออภัยเพคะ”นางรีบลุกไปอีกด้าน แล้วหยิบเสื้อคลุมส่งให้ เช่นเดียวกับเซียวชิงเฟิงที่หยิบเสื้อชั
Last Updated : 2025-04-29พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC บทที่ 9
“อึก อื้อ” เสียงครางในลำคออย่างอ่อนแรงดังขึ้น ทั่วร่างกายมีแต่ความเมื่อยล้าเข้าจู่โจมในทุกครั้งที่ฉินเจียวเยี่ยนขยับตัวดวงตาจิ้งจอกกะพริบถี่ขึ้น ก่อนจะมองเห็นเพดานห้องที่คุ้นตานางหลับตาลงอีกครั้ง พลางนึกถึงเหตุการณ์น่าอภิรมย์ที่เกิดขึ้นเมื่อคืนมาถึง ก็ได้กินพระเอกของเรื่องเลยรึ...เฮ้อ... แต่ก็เป็นเนื้อที่อร่อยมากจริง ๆฉินเจียวเยี่ยนถอนหายใจอย่างอิ่มเอม แล้วจึงลุกขึ้นนั่งบนเตียง ก่อนจะส่งเสียงเรียกสาวใช้คนสนิทที่ยืนรออยู่หน้าเรือน“ชุนเถา ชุนหลิ่ว”“เจ้าคะ คุณหนู” ชุนเถารีบประตูเรือน เดินเข้ามาทันทีที่ได้ยินเสียงเรียกสาวใช้คนสนิทมาคุกเข่าที่ข้างเตียง ถามขึ้นด้วยเป็นความเป็นห่วง “คุณหนูเป็นอย่างไรบ้างเจ้าคะ?”เมื่อคืน พวกนางกลัวกันแทบตาย ไม่ว่าจะเป็นเฟิงอ๋องที่อยู่ในเรือนกับคุณหนู หรือองครักษ์ลับหน้าตายสองคนของเฟิงอ๋องที่ยืนขวางอยู่หน้าประตูชุนหลิ่วยกเท้าข้ามธรณีประตู ก้าวตามเข้ามาในห้องรีบถามต่อ “คุณหนูหิวแล้วใช่หรือไม่เจ้าคะ?”ฉินเจียวเยี่ยนไม่ตอบ หากแต่ถามทั้งสองคนกลับไป “ยามใดแล้ว?”ชุนเถา “
Last Updated : 2025-04-30
Latest chapter
พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC บทที่ 10
“...” ฉินเจียวเยี่ยนเลิกคิ้วบางดั่งกิ่งหลิวขึ้นอย่างแปลกใจเกิดอะไรขึ้น?ตามเนื้อเรื่องเดิม ชุนเถา คือ ผู้ที่ไปตามทุกคนในโถงด้านหน้า ให้มาที่เรือนชุยจูหากแต่เมื่อคืน นางก็ได้สั่งห้ามชุนเถาไปแล้ว แล้วใครกันที่จะรู้เรื่องราวลับ ๆ ในเรือนชุยจูระหว่างนางกับเฟิงอ๋อง?“แล้วเมื่อคืน เสียงของข้ากับท่านอ๋อง มันดังออกมานอกเรือนเลยรึ?”ชุนเถาส่ายหน้าราวกับกลองป๋องแป๋งด้วยใบหน้าที่แดงก่ำ “ข้ายืนเฝ้าอยู่หน้าเรือน แทบจะไม่ได้ยินเสียงใดเล็ดลอดออกมาเลยเจ้าค่ะ”“ถ้าเช่นนั้น จะมาอ้างว่า ได้ยินเสียงก็คงไม่ได้สินะ”แสดงว่า ต้องมีคนเห็นนางลอบเข้าเรือนท่านอ๋อง หรือว่า รู้อยู่แล้วว่าจะเกิดสิ่งใดขึ้นที่เรือนชุยจู...ฉินเจียวเยี่ยนหรี่ตาลงอย่างใช้ความคิด พลางกดมือนวดเอวเบา ๆชุนเถาถามขึ้น “คุณหนูปวดเมื่อยส่วนใดหรือเจ้าคะ?”“ก็เมื่อยเอวอยู่นะ เมื่อคืน เฟิงอ๋องไม่รักหยกถนอมบุปผาแล้วเสียเลย” ฉินเจียวเยี่ยนบ่นอุบอิบ วาจาที่ใช้ทำให้สองสาวใช้มีใบหน้าแดงก่ำยิ่งขึ้นค
พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC บทที่ 9
“อึก อื้อ” เสียงครางในลำคออย่างอ่อนแรงดังขึ้น ทั่วร่างกายมีแต่ความเมื่อยล้าเข้าจู่โจมในทุกครั้งที่ฉินเจียวเยี่ยนขยับตัวดวงตาจิ้งจอกกะพริบถี่ขึ้น ก่อนจะมองเห็นเพดานห้องที่คุ้นตานางหลับตาลงอีกครั้ง พลางนึกถึงเหตุการณ์น่าอภิรมย์ที่เกิดขึ้นเมื่อคืนมาถึง ก็ได้กินพระเอกของเรื่องเลยรึ...เฮ้อ... แต่ก็เป็นเนื้อที่อร่อยมากจริง ๆฉินเจียวเยี่ยนถอนหายใจอย่างอิ่มเอม แล้วจึงลุกขึ้นนั่งบนเตียง ก่อนจะส่งเสียงเรียกสาวใช้คนสนิทที่ยืนรออยู่หน้าเรือน“ชุนเถา ชุนหลิ่ว”“เจ้าคะ คุณหนู” ชุนเถารีบประตูเรือน เดินเข้ามาทันทีที่ได้ยินเสียงเรียกสาวใช้คนสนิทมาคุกเข่าที่ข้างเตียง ถามขึ้นด้วยเป็นความเป็นห่วง “คุณหนูเป็นอย่างไรบ้างเจ้าคะ?”เมื่อคืน พวกนางกลัวกันแทบตาย ไม่ว่าจะเป็นเฟิงอ๋องที่อยู่ในเรือนกับคุณหนู หรือองครักษ์ลับหน้าตายสองคนของเฟิงอ๋องที่ยืนขวางอยู่หน้าประตูชุนหลิ่วยกเท้าข้ามธรณีประตู ก้าวตามเข้ามาในห้องรีบถามต่อ “คุณหนูหิวแล้วใช่หรือไม่เจ้าคะ?”ฉินเจียวเยี่ยนไม่ตอบ หากแต่ถามทั้งสองคนกลับไป “ยามใดแล้ว?”ชุนเถา “
พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC บบที่ 8
ฉินเจียวเยี่ยนนอนแผ่หลาหอบหายใจด้วยความเหนื่อยอ่อน ในขณะที่เซียวชิงเฟิงยังคงเต็มเปี่ยมไปด้วยพละกำลัง กลิ่นอายบุรุษเพศลอยอบอวลไปทั่วห้องหญิงสาวมองร่างกำยำที่ลุกขึ้นจากเตียง อวดโฉมแผ่นหลังที่เต็มไปด้วยร่องรอยการสู้รบ ทั้งจากสนามรบและบนเตียงเมื่อครู่ รอยเล็บทั้งจิกและข่วนปรากฏไปทั่ว ทำให้ฉินเจียวเยี่ยนอดไม่ได้ที่จะเม้มริมฝีปากด้วยความเขินอาย ก่อนจะดึงผ้าห่มมาปิดหน้าทำไปได้นะเรา...มุมปากเซียวชิงเฟิงวาดโค้งขึ้นน้อย ๆ เมื่อได้ยินเสียงความคิดของแม่นางน้อยบนเตียงที่มีต่อเขา พลางสวมเสื้อผ้าสีดำของเขาที่กองอยู่ที่พื้น“ฉินเจียวเยี่ยน”“เพคะ?” ฉินเจียวเยี่ยนโผล่หน้าออกจากผ้าห่ม ให้เห็นเพียงแค่ดวงตาจิ้งจอกที่กำลังวาววับเป็นประกายด้วยความอิ่มเอมระคนเขินอาย“เจ้ากำลังนอนทับเสื้อคลุมข้า”นอนทับเสื้อคลุม?ฉินเจียวเยี่ยนรีบยันกายลุกขึ้น ก่อนจะเหลือบเห็นว่า เสื้อคลุมสีดำขลิบทองของเขาถูกใช้เป็นผ้าปูเตียงยับยู่ยี่เรียบร้อยแล้ว “ขออภัยเพคะ”นางรีบลุกไปอีกด้าน แล้วหยิบเสื้อคลุมส่งให้ เช่นเดียวกับเซียวชิงเฟิงที่หยิบเสื้อชั
พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC บทที่ 7
สองปลายลิ้นเกี่ยวกระหวัดกันอยู่ภายใน ลิ้นสากสอดแทรกบุกรุกเข้าไปยึดครองอย่างเป็นเจ้าของ สลับกันรุกสลับกันรับจนเกิดเสียงสัมผัสดังก้องภายในหูฉินเจียวเยี่ยนยกแขนเรียวขึ้นโอบ รั้งอีกฝ่ายให้ลงมาแนบชิดมากยิ่งขึ้น เช่นเดียวกับฝ่ามือสากที่ลูบไล้ไปตามเนื้อนวลเนียนใต้ร่างอาภรณ์สีขาวถูกสะบัดโยนลงจากเตียงอย่างไม่ไยดี ในขณะที่ชุดคลุมสีดำถูกกางออกกลายเป็นผ้าปูเตียงอีกชั้นหนึ่งเซียวชิงเฟิงแยกสองขาเรียวออกกว้าง เพื่อแทรกตัวเข้าไปตรงกลางหว่างขา หน้าท้องของเขาสัมผัสได้ถึงความเปียกแฉะที่เจิ่งนองเซียวชิงเฟิงหอบหายใจหนัก ก่อนจะผละริมฝีปาก กดจูบไปตามซอกคอชื้นเหงื่อ “นี่ เจ้ายังไม่เคยจริงหรือ?”“อ๊ะ อา อ่า” เสียงครางกระเส่าดังขึ้นเป็นจังหวะ โดยเฉพาะยามที่ปลายลิ้นร้อนแตะลงบนจุดอ่อนไหวทีละจุดยิ่งออกแรงมากเท่าใด หยาดเหงื่อที่เจือกลิ่นดอกเหมยประจำตัวนางก็ยิ่งลอยอบอวล ชวนให้เขาสูดดมเข้าเต็มปอดปลายเล็บจิกลงบนบ่าหนา ร่างบางแอ่นตัวไปด้านหน้าตามการเล้าโลมของชายหนุ่มฉินเจียวเยี่ยนตอบเสียงกระเส่า “ยะ ยังไม่เคย”“แต่เจ้าดูไม่เหมือนแม่นางในห้องหอเลยน
พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC บทที่ 6
บานประตูเรือนชุยจูถูกฉีอ๋องผลักเล็กน้อย ก็เปิดกว้างอย่างง่ายดาย เมื่อลองกวาดสายตาเพียงครั้งเดียวก็สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจนว่า ไม่มีผู้ใดอยู่ในเรือน มีเพียงผ้าปูเตียงที่ยับยู่ยี่ บ่งบอกว่า เคยมีคนนอนบนนี้มาก่อนก่อนที่ฉีอ๋องและคนอื่น ๆ จะได้ก้าวเข้าไปตรวจสอบภายในเรือนตงไฮ่ องครักษ์คนสนิทของเฟิงอ๋องก็เดินออกมาจากทางด้านข้างเรือน ยืนทำความเคารพอยู่ที่หน้าประตู“กระหม่อมขอคารวะฉีอ๋องพ่ะย่ะค่ะ”“อ้าว ตงไฮ่นี่เอง แล้วเสด็จพี่เล่า?” ฉีอ๋องเลิกคิ้วถาม“เฟิงอ๋องพักที่นี่อยู่ชั่วครู่ก็รู้สึกดีขึ้น จึงเสด็จกลับไปแล้วพ่ะย่ะค่ะ” ตงไฮ่หันไปทำความเคารพซ่านเต๋อโหวพลางเอ่ย “ท่านอ๋องฝากขอบคุณท่านโหวที่ให้ยืมเรือนพักผ่อน และจะเข้ามาขอบคุณด้วยตนเองในโอกาสหน้าขอรับ”“อ่อ ไม่เป็นไร ๆ แค่ท่านอ๋องมาแสดงความยินดีในวันเกิดของข้า ข้าก็ยินดีมากแล้ว” ซ่านเต๋อโหวยิ้มแย้ม ก่อนจะเอ่ยชวนทุกคนให้กลับไปร่ำสุราที่งานเลี้ยงกันต่อ “เชิญฉีอ๋องพ่ะย่ะค่ะ”ฉีอ๋องยกยิ้มเล็กน้อย “เชิญท่านโหว&rdquo
พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC บทที่ 5
เสียงนั้น ทำให้กิจกรรมในเรือนจึงต้องหยุดชะงักเซียวชิงเฟิงถลึงตามอง เขาไม่น่าเชื่อคารมคนตรงหน้าเลย “ไหนเจ้าบอกว่า...”ฉินเจียวเยี่ยนตัดบทอย่างรวดเร็ว ก่อนที่อีกฝ่ายจะพูดมากไปกว่านี้ “หม่อมฉันก็ไม่รู้ ท่านก็ได้ยินที่หม่อมฉันสั่งสาวใช้แล้วนี่เพคะ ว่า ยกเลิกแผนน่ะ”ฉินเจียวเยี่ยนรีบก้าวลงจากเตียง แล้วหยิบเสื้อคลุมสีขาวตัวบนสุดโยนใส่ชายหนุ่มบนเตียง “ท่านก็รีบสวมซะ”ส่วนตัวเองก็คว้าเสื้อคลุมอีกผืนบนพื้นมาสวมใส่อย่างลวก ๆ แล้วเอาเสื้อชั้นในผืนใหญ่มาห่อกองผ้าที่เหลือ กอดไว้กับตัว ใช้ปลายเท้าเตะรองเท้าสองคู่เข้าไปซ่อนลึกที่ใต้เตียง ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองคนบนเตียงที่ยังคงนั่งนิ่ง ทำหน้าไม่สบอารมณ์ฉินเจียวเยี่ยนขมวดคิ้วพลางส่งเสียงดุ “รีบแต่งตัวสิ ท่านจะนั่งรอให้ท่านพ่อท่านแม่หม่อมฉันมาเจอรึ?”“เจ้าโยนเสื้อของเจ้ามาให้ข้า!!”ว้าย โยนผิด!! ฉินเจียวเยี่ยนตื่นตระหนกในใจ หากแต่แสร้งทำหน้านิ่ง ข่มเสียงเข้มตอบ “ก็เสื้อเหมือน ๆ กัน ท่านอย่าเพิ่งมาเรื่องมากน่า” เอ่ยเสร็จ นางก็กระชับเสื้อคลุมสีดำตัวหนาที่ตัวเองสวมใส่อยู่อย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาว ก่อนจะรีบสาวเท้าไปทางหน้าต่างด้านหลังของเรือน ราวกับตัดบท ไม่
พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC บทที่ 4
ในขณะที่เซียวชิงเฟิงกำลังนึกสงสัยในคำพูดของฉินเจียวเยี่ยน เขาก็รู้สึกถึงความอ่อนนุ่มที่สัมผัสกับจุดอ่อนไหวของเขา“หยุดนะ” เฟิงอ๋องพยายามยันกายลุกขึ้นห้าม ก่อนจะจับมือเล็กที่ลูบไล้แท่งทองของเขาไม่หยุดแต่เชื่อหรือไม่ว่า มือเล็กนั้น เอื้อมมาสะบัดตีมือของเขา แล้วใช้อีกมือรูดขึ้นลงราวกับเป็นการลงโทษที่เขาขัดขืนนาง“อึก นี่ เจ้า อา”เซียวชิงเฟิงแทบไม่อยากจะเชื่อว่า แม่นางน้อยในห้องหออย่างฉินเจียวเยี่ยนจะมีฝีมือร้ายกาจถึงเพียงนี้ฉินเจียวเยี่ยนใช้เวลาไม่นานก็สามารถจับจุดอ่อนของเขา ลูบไล้ หยอกล้อจนอยู่มือ ทำเอาร่างกำยำเกร็งกระตุก ไม่มีแรงจะต่อต้านความอ่อนนุ่มที่โอบล้อมได้เลย“ไส้กรอกของท่านอ๋องนี่ น่ากินจริง ๆ เลย” เสียงหวานพึมพำแผ่วเบา หากแต่เซียวชิงเฟิงกลับได้ยินคำพูดนั้นอย่างชัดเจน “จะกินล่ะนะ”สิ้นเสียงพูด ดวงหน้าเล็กก็โน้มลงต่ำ ริมฝีปากบางอ้าออกกว้าง ก่อนจะรูดแกนกายของชายหนุ่มหายเข้าไปในโพรงปากจนสุดโคน“อื้อ” เซียวชิงเฟิงได้แต่ครางด้วยใบหน้าแดงก่ำเขาออกรบมานักต่อนัก ไม่เคยพ่ายแพ้หมดท่าอย่างครานี้เลยเสียงดูดกลืน รูดขึ้นลงดังขึ้นท่ามกลางความเงียบ ผสานไปกับความเปียกชื้นและสัมผัสอ่อนนุ่มท
พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC บทที่ 3
“นี่ เจ้า!!”สตรีนางนี้เสียสติไปแล้ว!?ฉินเจียวเยี่ยนยิ้มเย็นยักไหล่ พลางสะกดความร้อนรุ่มภายในตัวที่ปะทุขึ้นมาอีกครั้ง “ว่าอย่างไรเล่า? ท่านอ๋อง”เซียวชิงเฟิงกัดฟันอย่างไร้ทางเลือก “หยางเซิง เตรียมยา!!”“พ่ะย่ะค่ะ” เสียงตอบรับดังขึ้นที่นอกเรือน ก่อนจะเงียบหายไป“ถ้าเช่นนั้น ก็มาเริ่มถอนยากันเลยนะเพคะ”เซียวชิงเฟิงสะบัดหน้าหนีไปอีกทาง “ข้าไม่ทำหรอกนะ หากเจ้าอยากทำ ก็จงทำเอง”ฉินเจียวเยี่ยนถอนหายใจ แล้วกลอกตาอีกหน “เพคะ เพคะ ขอท่านอ๋องคนดี โปรดนอนเฉย ๆ ให้หม่อมฉันได้เชยชมพระองค์ก็พอเพคะ เพียงเท่านี้ ก็นับว่า เป็นวาสนาสิบชาติที่หม่อมฉันได้สะสมมาแล้วเพคะ”เซียวชิงเฟิงพ่นลมหายใจอย่างรำคาญกับวาจาประชดประชันของอีกฝ่าย มองเห็นฉินเจียวเยี่ยนที่กำลังก้าวขาขึ้นคร่อมร่างเขาอีกหน “นี่ เจ้า...”ให้ตายเถอะ!เขาไม่เคยเจอแม่นางในห้องหอนางใด อาจหาญในเรื่องเช่นนี้มาก่อนเลยดูเชี่ยวชาญยิ่งกว่านางคณิกาในหอนางโลมเสียอีก…“อย่าเสียเวลาอีกเลยเพคะ หม่อมฉันอยากถอนยาแล้ว”ฉินเจียวเยี่ยนรีบใช้สองมือถอดเข็มขัด รั้งเสื้อคลุมตัวนอกและตัวในของชายหนุ่มออก จับโยนลงจากเตียงอย่างไม่ไยดี จนกระทั่งนางได้เห็นเรือนร่างกำยำท
พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC บทที่ 2
“ชุนเถา ชุนหลิ่ว”สองสาวใช้คนสนิทแง้มประตูเรือน โผล่เพียงศีรษะเข้ามาถามอย่างระแวดระวังและใส่ใจ“เรียบร้อยแล้วหรือเจ้าคะ? คุณหนู”เรียบร้อยกับผีน่ะสิ!!ข้าน่ะสิที่จะได้โดนเฟิงอ๋องใช้ขอทานจัดการจนเรียบร้อยฉินเจียวเยี่ยนกลอกตาหนึ่งที ก่อนจะเอ่ยสั่งเสียงเข้มอย่างรวดเร็ว “ชุนเถา เจ้าเฝ้าเรือนไว้ อย่าให้ผู้ใดเข้ามาในเรือนนี้อย่างเด็ดขาด ส่วนชุนหลิ่ว เจ้าจงไปต้มยาห้ามครรภ์เตรียมไว้”ชุนเถาเอียงศีรษะถามด้วยความสงสัย “อ้าว แล้วข้าไม่ต้องไปแจ้งท่านโหวแล้วหรือเจ้าคะ?”ฉินเจียวเยี่ยน “ไม่ต้องแล้ว แผนเดิมยกเลิก ไปทำตามที่ข้าสั่ง เร็วเข้า!”“เจ้าค่ะ!!”ฉินเจียวเยี่ยนหันกลับมามองเหยื่อใต้ร่างที่วางท่าทีกำลังนอนสลบไสล ลมหายใจสม่ำเสมอ ราวกับไม่รู้เรื่องราวใด ๆแต่นางรู้ดีว่า ทันทีที่ลงมือถอดเสื้อคลุมตัวนอกของเซียวชิงเฟิง เขาจะลืมตา ลุกขึ้นมาจัดการนางในทันทีแท้จริง แม้ฉินเจียวเยี่ยนจะโง่เขลา แต่การลงมืออย่างอุกอาจในค่ำคืนนี้ นางใช้สมองมากมายในการวางแผนไว้หลายชั้น เพื่อป้องกันการผิดพลาดที่อาจจะเกิดขึ้นได้ทุกเมื่อแผนสำรองของฉินเจียวเยี่ยน คือ ยาลูกกลอนปลุกกำหนัดชนิดที่ออกฤทธิ์แรง เพียงแต่นางใจร้อนรีบถ
