Share

บทที่ 305

last update Last Updated: 2025-11-03 18:00:02

“อะไรรึ?” สามฮูหยินเอียงตัวเข้าหานางในทันใด เพื่อที่จะฟังว่าความลับสุดพิเศษนั้นคือสิ่งใด

หลี่ชิงหงย่อตัวลงต่ำ กระซิบเสียงไม่ดังมากนัก “เถ้าแก่โรงน้ำชากล่าวว่า ไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้ว ขอส่วนลดพิเศษเพิ่มให้แก่คนที่ชอบทานชาบูเหมือนกันได้หรือไม่? เถ้าแก่ร้านเยว่หรงจึงบอกว่า...”

“ในวันพรุ่งนี้ที่ร้านเยว่หรงเปิดขายน้ำยาทาเล็บเป็นครั้งแรกนี้ หากลูกค้าคนใดทาเล็บนิ้วเช่นนี้ไป พร้อมแสดงบัตรสมาชิกของร้าน เถ้าแก่ร้านเยว่หรงจะให้ลูกค้าท่านนั้นสามารถเลือกเครื่องประทินโฉมกลับจวนได้เลยหนึ่งชิ้น โดยที่ไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายใด ๆ เลยเจ้าค่ะ!!”

สามฮูหยิน “!!!”

ต้องกล่าวก่อนว่า ตามปกติแล้ว ร้านเยว่หรงเองก็จะมีนโยบายในการซื้อของที่แตกต่างกันไปในแต่ละเดือน เพื่อให้ลูกค้าได้รู้สึกสนุกไปกับการใช้จ่าย ไม่เบื่อที่จะแวะเวียนเข้ามาในร้าน แม้ว่าจะยังไม่ได้ต้องการซื้อสิ่งใด

ตั้งแต่ร้านเยว่หรงเปิดใหม่ ๆ ในเดือนแรก ลูกค้าทุกคนจะได้รับเครื่องประทินโฉมหลากหลายประเภทในขนาดเล็ก หรือที่เรียกว่าชุดทดลองให้กลับมาลองใช้ โดยไม่เสียค่าใช้จ่าย

แต่เมื่อเข้าสู่เดือนที่สอง ร้านเยว่หรงเปิดบริกา

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC   บทที่ 306

    “แม่นางหลี่ ช่างแสดงได้สมบทบาทยิ่งนัก” เซียวชิงฉีเอ่ยชม เมื่อเห็นหลี่ชิงหงโยนถุงเงินในมือขึ้นลงอย่างร่าเริงหลี่ชิงหงคว้าถุงเงินที่หล่นลงมาแล้วเก็บไว้ในแขนเสื้ออย่างหวงแหน “ขอบคุณที่ชมเพคะ ท่านอ๋อง”“ค่าติดสินบนแม่นางหลี่เพียงครั้งเดียวมากกว่าค่าชาบูและขนมน้ำชาที่พวกนางสามคนกินหนึ่งมื้อเลยทีเดียว”ใช่แล้ว หลังจากที่หลี่ชิงหงเอ่ยส่งท้าย สามฮูหยินก็หันมาสบตากัน ก่อนที่พี่ใหญ่จะล้วงเงินมาวางหนึ่งตำลึงเป็นค่าอาหารและขนมในมื้อวันนั้น แล้ววางเพิ่มอีกหนึ่งตำลึง เพื่อเป็นค่าติดสินบน ห้ามไม่ให้หลี่ชิงหงทาน้ำยาทาเล็บให้แก่ลูกค้าคนอื่นอีกแต่หลี่ชิงหงก็ก้มหน้าอึกอัก อ้างว่าเป็นคำสั่งของเถ้าแก่โรงน้ำชา หากนางไม่ทำ แล้วเถ้าแก่รู้เข้า นางก็อาจจะถูกไล่ออกได้ บรรดาฮูหยินจึงช่วยกันเกลี้ยกล่อมและวางเงินให้นางเพิ่มอีกคนละหนึ่งตำลึงจนสุดท้าย หลี่ชิงหงแสร้งอิดออดรับไว้อย่างฝืนใจ ก่อนจะบอกทั้งสามนางว่า ห้ามให้ผู้ใดรู้โดยเด็ดขาด มิฉะนั้น นางจะถูกไล่ออก สามคนนั้นจึงได้จากไปด้วยความพอใจ ชูไม้ชูมืออวดความงามบนเล็บอย่างลำพองที่ได้เป็นคนแรกที่มีสินค้าของร้านเยว่หรงบนนิ้วมือ

  • พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC   บทที่ 305

    “อะไรรึ?” สามฮูหยินเอียงตัวเข้าหานางในทันใด เพื่อที่จะฟังว่าความลับสุดพิเศษนั้นคือสิ่งใดหลี่ชิงหงย่อตัวลงต่ำ กระซิบเสียงไม่ดังมากนัก “เถ้าแก่โรงน้ำชากล่าวว่า ไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้ว ขอส่วนลดพิเศษเพิ่มให้แก่คนที่ชอบทานชาบูเหมือนกันได้หรือไม่? เถ้าแก่ร้านเยว่หรงจึงบอกว่า...”“ในวันพรุ่งนี้ที่ร้านเยว่หรงเปิดขายน้ำยาทาเล็บเป็นครั้งแรกนี้ หากลูกค้าคนใดทาเล็บนิ้วเช่นนี้ไป พร้อมแสดงบัตรสมาชิกของร้าน เถ้าแก่ร้านเยว่หรงจะให้ลูกค้าท่านนั้นสามารถเลือกเครื่องประทินโฉมกลับจวนได้เลยหนึ่งชิ้น โดยที่ไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายใด ๆ เลยเจ้าค่ะ!!”สามฮูหยิน “!!!”ต้องกล่าวก่อนว่า ตามปกติแล้ว ร้านเยว่หรงเองก็จะมีนโยบายในการซื้อของที่แตกต่างกันไปในแต่ละเดือน เพื่อให้ลูกค้าได้รู้สึกสนุกไปกับการใช้จ่าย ไม่เบื่อที่จะแวะเวียนเข้ามาในร้าน แม้ว่าจะยังไม่ได้ต้องการซื้อสิ่งใดตั้งแต่ร้านเยว่หรงเปิดใหม่ ๆ ในเดือนแรก ลูกค้าทุกคนจะได้รับเครื่องประทินโฉมหลากหลายประเภทในขนาดเล็ก หรือที่เรียกว่าชุดทดลองให้กลับมาลองใช้ โดยไม่เสียค่าใช้จ่ายแต่เมื่อเข้าสู่เดือนที่สอง ร้านเยว่หรงเปิดบริกา

  • พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC   บทที่ 304

    “สิ่งนี้คืออะไรรึ?” พี่ใหญ่โน้มตัวเข้ามาใกล้ พลางหยิบขวดแก้วแต่ละขวดขึ้นมาดู “ข้าไม่เคยเห็นมาก่อนเลย”“ฮูหยินท่านนี้ช่างตาแหลมเป็นยิ่งนักเจ้าค่ะ” หลี่ชิงหงชมอย่างเอาใจ ทำให้พี่ใหญ่เชิดหน้าขึ้นสูงอย่างลำพอง“แน่นอนสิ ข้าเป็นลูกค้าประจำของร้านเยว่หรงเชียวนะ” พี่ใหญ่กล่าวอย่างเย่อหยิ่ง “ใช่เครื่องประทินโฉมของร้านเยว่หรงหรือไม่ ข้ามองเพียงแวบเดียวก็รู้แล้ว”หลี่ชิงหงพยักหน้าหงึกหงัก แววตาเปล่งประกายด้วยความชื่นชม “เช่นนั้น ฮูหยินจะต้องร่ำรวยเป็นแน่เจ้าค่ะ เครื่องประทินโฉมของร้านเยว่หรงแต่ละชิ้นนั้นราคาสูงยิ่งนัก ข้าทำงานเก็บเงินอยู่หลายเดือนก็ยังซื้อได้เพียงชิ้นเดียวเองเจ้าค่ะ”น้องสามแค่นเสียง “คนโรงน้ำชาอย่างเจ้าน่ะหรือ ยังอุตส่าห์ได้ใช้เครื่องประทินโฉมของร้านเยว่หรงด้วย”“ก็เครื่องประทินโฉมของร้านเยว่หรงล้วนแต่เป็นของดีนี่เจ้าค่ะ สตรีทุกนางย่อมหมายใจอยากได้มาครอบครองกันทั้งสิ้น” หลี่ชิงหงก้มหน้าก้มตากล่าวอย่างน้อยอกน้อยใจ“เอาล่ะ เอาล่ะ เจ้าก็อย่าเพิ่งกล่าวให้มากความ” พี่ใหญ่หันไปดุน้องสาม พลางส่งสายตาเตือนว่าอย่าเพิ่งดุด่าสาวใช้ตรงหน้าให้มาก

  • พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC   บทที่ 303

    ‘เจ้าจะเอาของเหล่านี้ไปทำสิ่งใดกัน?’ หลี่ชิงหงถามฉินเจียวเยี่ยนในขณะที่ล้วงหยิบเครื่องประทินโฉมประเภทหนึ่งออกมาจากแขนเสื้อ‘เพราะเฟิงอ๋องต้องไปรบกับหมิงอ๋องถึงเมืองชางหลินนี่น่า ข้าเองก็อดเป็นห่วงมิได้’ ฉินเจียวเยี่ยนถอนหายใจ ‘อายไลน์เนอร์ไว้สำหรับเขียนจดหมายลับโต้ตอบกัน แล้วเฟิงอ๋องจะรู้ได้อย่างไรว่าคนที่อยู่ใกล้ตัวเป็นตัวจริงหรือตัวปลอม?’‘เจ้าเลยจะเอาน้ำยาทาเล็บนี้ไปใช้’ เมื่อเห็นฉินเจียวเยี่ยนพยักหน้ารัว ๆ ขณะที่หยิบน้ำยาทาเล็บสีดำเก็บลงในกระเป๋า หลี่ชิงหงก็แค่นเสียงในลำคออย่างเยาะเย้ย ‘ข้าขอพนันว่าให้ตาย สามีเจ้าก็ไม่มีทางใช้ อีกอย่างหากเขาซื่อขนาดที่ไม่รู้ว่าคนใกล้ตัวเป็นตัวจริงหรือตัวปลอม เขาก็ไม่น่าจะเป็นแม่ทัพหน้ากากเหล็กแล้วล่ะ’ฉินเจียวเยี่ยน ‘...’ ทำไมเจ้าชอบว่าสามีข้านักนะ...ความทรงจำในวันนั้นย้อนกลับเข้ามา ทำให้ดวงตาของหลี่ชิงหงเปล่งประกายขึ้นมาทันที จนแม้แต่เซียวชิงฉียังแปลกใจ“แม่นางหลี่?”“หม่อมฉันรู้แล้วว่าเราจะระบุตัวตนของพวกนางได้อย

  • พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC   บทที่ 302

    เซียวชิงฉีเดินหน้าถมึงทึงเข้ามาหาหลี่ชิงหงอย่างฉุนเฉียว พลางบ่นเสียงไม่ดังนัก “พวกนางช่างไม่รักนวลสงวนตัวเลย แม้แต่น้อย กล้าดีอย่างไรมาบังคับให้ข้าคีบเนื้อให้นาง...”หลี่ชิงหงเลิกคิ้วขึ้นสูง แต่เมื่อครู่ท่านก็คีบเนื้อใส่ถ้วยข้านะ...“อีกทั้งยังให้ข้าป้อนชาให้นางอีกด้วย มือพิการ อ่อนแรงหรืออย่างไร ข้าไม่เข้าไปแล้วนะ เจ้าให้เสี่ยวเอ้อร์คนอื่นนำน้ำซุปเข้าไปให้พวกนางด้วย”หลี่ชิงหงพยักหน้าอย่างเข้าใจ อ่อ... ท่านอ้างว่าน้ำซุปหมดสินะ จึงได้ออกมาได้...“ไม่เห็นจะได้ความอย่างไรเลย พวกนางเอาแต่เรียกว่าพี่ใหญ่ พี่สาม น้องสาม น้องเล็กอยู่เช่นนั้น ผู้ใดจะไปรู้เล่าว่าพวกนางคือใคร?”หลี่ชิงหงเลิกคิ้วสูงขึ้นไปอีกนี่ระวังกันจนไม่เรียกชื่อจริง หรือแม้แต่หลุดตำแหน่งของสามีมาบ้างเชียวหรือ?“แล้วพวกนางสนทนาสิ่งใดกันบ้างหรือเพคะ?” หลี่ชิงหงตัดบทขี้บ่นของอ๋องสูงศักดิ์ตรงหน้า แท้จริงแล้วนางก็พอได้ยินบทสนทนาของพวกนางดังลอดมาบ้างเซียวชิงฉีส่ายหน้า “พวกนางสนทนาแต่เรื่องเรือนหลังของฮูหยินท่านนั้น คุ

  • พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC   บทที่ 301

    หลี่ชิงหง เซียวชิงฉี และเสี่ยวเอ้อร์คนอื่น ๆ ช่วยกันยกอุปกรณ์ต่าง ๆ เข้าไปในห้องรับรองเซียวชิงฉีจึงได้เห็นหน้าฮูหยินทั้งสามที่นั่งคนละฟากโต๊ะ คิ้วหนาขมวดมุ่น นึกทบทวนความทรงจำว่าเขาเคยเจอพวกนางมาก่อนหรือไม่? หากแต่เขากลับไม่คุ้นหน้าพวกนางเลยแม้แต่น้อยหรือพวกนางจะไม่ใช่แม้แต่ภรรยาเอกของเหล่าขุนนางใหญ่...ในราชสำนักของแคว้นต้าเซี่ย มีขุนนางที่ทำงานอยู่มากมาย แต่มีขุนนางเพียงหยิบมือเดียวเท่านั้นที่ได้มีโอกาสเข้าเฝ้าและร่วมประชุมในการออกราชการร่วมกับฮ่องเต้ ซึ่งล้วนแต่เป็นขุนนางใหญ่ที่มีตำแหน่งและอำนาจมากขุนนางชั้นผู้น้อยจึงได้แต่ก้มหน้าก้มตาทำงานอยู่ที่กรม ยิ่งมิต้องกล่าวถึงบรรดาฮูหยินของขุนนางเหล่านี้เลย ยิ่งไม่มีโอกาสที่จะได้เข้าเฝ้าราชวงศ์ หรือเข้าวังหลังเลยแม้แต่น้อยเซียวชิงฉีลอบส่ายหน้าเล็กน้อยบอกแก่หลี่ชิงหงว่าเขาเองก็ไม่รู้จัก นางพยักหน้าเล็กน้อยเหลาชิวและเสี่ยวเอ้อร์ต่างจัดชุดถ้วยและตะเกียบให้แต่ละฮูหยิน วางหม้อทองแดงที่น้ำซุปกำลังเดือดปุด ๆ ส่งกลิ่นหอมของเนื้อและผักหวาน ๆ ไปทั่วห้องหลี่ชิงหงตรวจสอบความเรียบร้อยอีกครั้ง ก่อ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status