Beranda / โรแมนติก / พันธะลงทัณฑ์ / ตอนที่ 1 เธอ...คนที่เขาเกลียด

Share

พันธะลงทัณฑ์
พันธะลงทัณฑ์
Penulis: เดลิล

ตอนที่ 1 เธอ...คนที่เขาเกลียด

Penulis: เดลิล
last update Terakhir Diperbarui: 2025-07-26 20:43:49

“ออกไปได้แล้ว” น้ำเสียงราบเรียบเย็นชาถูกส่งมาทำร่างเล็กสะดุ้ง ก่อนจะตอบรับอย่างไว

“ค่ะ”

มือเรียวหยิบเสื้อผ้าที่หล่นกระจายอยู่บนพื้นมาใส่ด้วยความว่องไวเพราะกลัวเขาจะโกรธ ทันทีที่ประตูปิดลงน้ำตาแห่งความน้อยเนื้อต่ำใจก็พลันไหลลงมาอย่างไม่อาจกลั้นได้ แม้นี่ไม่ใช่ครั้งแรกก็จริง แต่ก็ไม่มีครั้งไหนที่เธอไม่ทุกข์ใจ แม้จะเป็นความผิดที่เธอไม่ได้ก่อ แต่หากการทำเช่นนี้ทำให้เขาเลิกอาฆาตแค้นผู้เป็นมารดาของเธอได้ เธอก็ยินดีจะทำโดยไม่เกี่ยงงอน

พลอยหรือพลอยไพลินเดินกลับมาที่ห้องนอนของเธอด้วยความเหนื่อยล้า เรื่องระหว่างเขากับเธอเป็นความลับสุดยอดที่ไม่อาจให้ใครล่วงรู้ได้ เขาย่ำยีความบริสุทธิ์ของเธอจนย่อยยับ แต่เธอกลับทำอะไรเขาไม่ได้เลย

***

อลันคือลูกชายคนโตของคุณอเล็กซานเดอร์ แม่ของเขาเสียชีวิตเพราะแม่ของเธอนั่นคือเรื่องจริงที่เธอต้องทำใจยอมรับ แม่ของเธอและแม่ของเขาเป็นเพื่อนรักกันตั้งแต่สมัยวัยมัธยม วันนั้นเป็นวันเกิดของน้าลิลลี่ แม่ของเธอมาร่วมงานนี้ด้วย เธอไม่ทราบว่าคืนนั้นเกิดอะไรขึ้นบ้าง แต่สิ่งที่เธอรู้คือในตอนเช้าคือน้าลิลลี่เห็นแม่ของเธอนอนเตียงเดียวกับคุณลุง อเล็กซ์ โดยที่แม่ของเธอและคุณลุงต่างก็ยอมรับว่าทำเรื่องนั้นจริง ๆ น้าลิลลี่เสียใจมากจึงตรอมใจอยู่หลายวันและเสียชีวิตลงในที่สุด หลังจากงานศพของน้าลิลลี่ผ่านไปได้เกือบสองเดือน แม่ของเธอก็แต่งงานกับพ่อของเขา ตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้ก็เกือบสองปีได้แล้ว

ส่วนเรื่องของเธอกับเขานั้นเพิ่งจะเกิดขึ้นได้เพียงสองเดือน หลังจากที่เขากลับมาอยู่ที่ประเทศไทยอย่างถาวร เขาบังคับให้พ่อของเขาหย่าขาดกับแม่ของเธอ แต่ด้วยความที่เธอเองรู้ดีอยู่แก่ใจว่าแม่ของเธอนั้นรักคุณลุงอเล็กซ์มาก เธอจึงยื่นข้อเสนอให้เขาโดยที่การเธอยอมทำทุกอย่างแต่เขาต้องเลิกยุ่งกับแม่ของเธอ เขารับข้อเสนอนี้อย่างว่าง่ายและเธอกับเขาก็เป็นอย่างเช่นทุกวันนี้

***

หญิงสาวตื่นขึ้นตามความเคยชินของร่างกาย เธอตื่นแต่เช้าแบบนี้ทุกวันเพราะต้องลงไปใส่บาตรอุทิศบุญให้แก่น้าลิลลี่ผู้ล่วงลับ และเตรียมตัวไปทำงาน เธอเป็นอาจารย์สอนศาสตร์เคมีอยู่ที่มหาลัยรัฐชื่อดังแห่งหนึ่งในตัวเมืองเพราะเธอจบด้านนี้มาโดยตรง

“อ้าว...พลอย ลงมาพอดีเลย ป่ะ...พระคงใกล้มาถึงแล้ว” เสียงแม่ของเธอทักทายขึ้น

“ค่ะแม่”

หลังจากใส่บาตรเสร็จแล้วทั้งสองจึงเดินกลับเข้ามาในบ้าน และพบว่าทุกคนรอทานอาหารเช้าอยู่

“ช้าจัง” คุณเอวา ลูกสาวคนเล็กของตระกูลโคนอฟเอ่ยเสียงเบา

“ขอโทษค่ะ” เธอตอบกลับ

เมื่อไม่มีอะไรจะพูดกันแล้วทุกคนจึงเริ่มลงมือทานอาหารตรงหน้า พลอยไพลินใช้สายตาเหลือบมองเขาเป็นระยะ แต่กลับไร้วี่แววว่าเขาจะสนใจ เธอจึงทำได้แค่แอบน้อยใจเท่านั้น เพราะสิ่งที่เขาเป็นมันไม่เคยเปลี่ยนไปเลย ตั้งแต่วันแรกจนถึงทุกวันนี้เขาไม่เคยเลิกเกลียดเธอ

“คุณพ่อครับ”

“ว่าไงอลัน?” 

“ผมจะแต่งงาน...”

น้ำเสียงทรงพลังหยุดทุกการเคลื่อนไหวบนโต๊ะอาหารทันที ประมุขของบ้านละสายตาจากหนังสือพิมพ์พร้อมกับหันไปมองหน้าลูกชายด้วยความประหลาดใจ

“แกพูดจริงเหรออลัน?”

“ครับ”

แม้จะเป็นการสนทนากับพ่อแต่สายตาคมกลับไม่ได้โฟกัสที่ตัวบิดาแม้แต่น้อย เขากลับสบสายตาร้ายกาจไปให้หญิงสาวที่นั่งฝั่งตรงข้าม

“เมื่อไหร่ แล้วพ่อต้องทำอย่างไรบ้าง?”

“ผมบอกพ่อไว้ก่อน ไว้ผมจะพาแฟนผมมาทานข้าวกับเรา”

“ได้ ๆ ได้สิ” บิดาของเขาตอบเสียงรัว ๆ

ชายหนุ่มรู้อยู่แก่ใจดีว่าเพราะเหตุใดพ่อของเขาจึงยอมอ่อนข้อให้เขาตลอดในทุกเรื่อง เหตุผลเดียวคือพ่อทำให้แม่ของเขาต้องเสียชีวิต และนี่คือการไถ่โทษต่อเขาและน้องสาว

“ดีใจด้วยนะคะพี่อลัน” น้องสาวของเขายิ้มร่าจนแก้มแทบปริ อลันเพียงแค่หันไปยิ้มอบอุ่นพร้อมกับยักคิ้วให้กับน้องสาว โดยไม่ได้ตอบอะไร

“เอ่อ...คุณลุงคะ...”

“ว่าไงหนูพลอย?”

“คือ...พลอยจะขอย้ายไปอยู่หอพักใกล้ ๆ มหาลัยค่ะ พอดีพลอยถูกย้ายให้ไปสอนแทนอาจารย์ท่านที่ลาคลอดของมหาลัยอีกแห่งนึงค่ะ ซึ่งไกลจากที่นี่พอสมควร”

“อ๋อ...มันไกลมากเลยเหรอ ลุงว่าอยู่บ้านเราน่าจะสบายกว่า”

“การเดินทางค่อนข้างลำบากน่ะค่ะ” เธออธิบายเสริม

“จะดีหรือพลอย แม่เป็นห่วงจังเลย” มารดาของเธอพูดขึ้นแทรก

ใคร ๆ ก็รู้ว่าแม่ของเธอนั้นหวงเธอมากเพียงใด เพราะเหตุนี้ไงอลันถึงเลือกที่จะรับข้อเสนอของเธอ

“ไปแล้วไม่ต้องกลับมาเลยก็ดี ไปทั้งแม่ทั้งลูกยิ่งดี” น้องสาวของเขาพูดเบาราวกับกระซิบ แต่เหมือนจงใจให้เธอได้ยิน

ความลำบากใจตกไปอยู่ที่คุณลุง ท่านไม่กล้าดุลูกสาวเพราะท่านกลัวคุณเอวาจะโกรธ ถึงทำได้เพียงแค่ถอนหายใจและหันกลับมาคุยกับเธอต่อ

“แล้วหนูพลอยย้ายไปแถวไหนล่ะ? เผื่อแถวนั้นมีคอนโดเหลือ ๆ ของอลันเขา จะได้ให้หนูไปพัก ยังไงซะคอนโดของอลันก็น่าจะปลอดภัยกว่าที่อื่น ๆ”

“แถว...ค่ะ ให้พลอยไปหาหอพักอยู่ดีกว่านะคะ พลอยเกรงใจคุณอลันค่ะ”

“ฮ่า ๆ ๆ เกรงใจอะไรกันล่ะ อลันแถว...พอจะมีคอนโดเหลือ ๆ ให้น้องไปอยู่บ้างไหมลูก?” ชายชราหันมาคุยกับลูกชาย

“ผมจำไม่ได้ครับ”

“ถ้าอย่างนั้นเรื่องที่พักของหนูพลอยให้ไปคุยกับพี่อลันเขาทีหลังก็แล้วกันนะ”

“ค่ะ” หญิงสาวทำได้เพียงแค่รับปากอย่างจำยอม

***

วันนี้เป็นวันเสาร์ โดยปกติจะมีเพียงคุณลุงเท่านั้นที่เข้าบริษัท และแม่ของเธอก็จะไปปฏิบัติธรรมที่วัด ส่วนคุณเอวาก็มีเรียนวันเสาร์ ดังนั้นบ้านทั้งหลังก็จะเหลือเพียงแค่เธอและชายหนุ่มเท่านั้น

ทุกคนเริ่มแยกย้ายกันออกไปทำหน้าที่ของตัวเอง หญิงสาวนั่งชั่งใจอยู่นานก่อนจะตัดสินใจรวบรวมความกล้าไปหาเขาที่ห้องทำงาน อะไรก็เกิดขึ้นได้เสมอ บางทีคุณอลันอาจจะชอบก็ได้ที่เธอไปพ้นๆ บ้านหลังนี้

ก๊อก ก๊อก

“เข้ามา” เสียงดังจากด้านในส่งสัญญาณอนุญาต เธอจึงกล้าเปิดประตูเข้าไป

“พลอยจะมาขอคุยเรื่องที่พักค่ะ” หญิงสาวทำใจดีสู้เสือ แต่สายตากลับไม่กล้าสบนัยน์ตาดำขลับคู่นั้น

“เข้ามานั่งรอก่อน”

***

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • พันธะลงทัณฑ์   ตอนที่ 31 ผมรักคุณ

    ร่างเพรียวยืนทอดมองผืนน้ำทะเลอยู่บนเรือยอชต์สุดหรูที่เขาเนรมิตขึ้นสำหรับฮันนีมูนของเราทั้งสองคน ชีวิตหลังแต่งงานของเธอมันดีมากๆ เขาปฏิบัติกับเธอดีทุกอย่าง แต่เธอก็ยังเป็นภรรยาที่เกรงกลัวเขาอยู่ตลอดเวลา ทริปฮันนีมูนนี้จริง ๆ แล้วไม่ได้จำเป็นสักเท่าไหร่ แต่เขากลับไม่ยอมอยู่ท่าเดียว อย่างไรก็จะมาให้ได้สุดท้ายเธอก็ต้องยอมจำนน แม้จะบอกว่าเป็นการฮันนีมูนแต่ก็ไม่ได้มีแค่เธอกับเขาเท่านั้นหรอกนะ ยังมีโนอาห์กับรวงข้าว แล้วก็น้องสาวของเขาอีกคน ก็เพื่อนรักของเขาด้วย ทำให้การมาเที่ยวครั้งนี้ไม่ได้น่าเบื่ออย่างที่คิด“มายืนทำอะไรตรงนี้คนเดียวคะพี่พลอย?” เสียงสดใสเรียกความสนใจจากเธอ“เอวา ตรงนี้วิวสวยดีนะ นั่นฝูงโลมา” เธอชี้ให้น้องสาวดู“งุ้ย...น่ารักจังเลย ว่าแต่พี่อลันไปไหนเหรอคะ?”“เห็นว่าจะไปว่ายน้ำนะจ๊ะ”“ค่ะ พี่พลอยคะ”“หื้ม?”จู่ ๆ น้องสาวก็เรียกเธอด้วยน้ำเสียงจริงจัง ชวนให้พลอยไพลินหันไปสนใจอย่างช่วยไม่ได้ ใบหน้าหวานของสาวน้อยปรับเรียบเพื่อให้พี่สะใภ้ทราบว่าเธอไม่ได้กำลังพูดเล่น“ขอบคุณพี่พลอยมากนะคะที่ยอมให้อภัยพี่อลัน ขอบคุณทุก ๆ เรื่อง ขอบคุณที่พี่พลอยรักเอวา ขอบคุณที่ให้อภัยเอวา ขอบคุณพี

  • พันธะลงทัณฑ์   ตอนที่ 30 คำสัญญา

    พลอยไพลินยืนมองตนเองผ่านกระจกที่สะท้อนเห็นเธอทั้งตัว หญิงสาวอยู่ในชุดไทยเจ้าสาวสีเงินปักปิดทองแท้ทั้งชุดลวดลายเดียวกับเครื่องประดับไทยแท้ ผมยาวสลวยถูกเกล้าขึ้นปักปิ่นทองฝังเพชรเผยคอขาวระหง ใบหน้าสวยหวานแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางราคาแพงประณีตจนงามหยดย้อยชวนหลงใหล เรียวปากเคลือบลิปสติกสีชมพูนู้ดระบายยิ้มหวานออกมา แม้จะมีอีกหนึ่งชีวิตในท้องก็ไม่ได้ทำให้ความสวยของเธอลดลงเลยวันนี้เป็นวันแต่งงานของเธอกับเขา ผู้ชายที่เป็นดั่งรักแรกและรักเดียว พิธีการช่วงเช้าจัดขึ้นแบบไทยแท้ตามฝั่งเจ้าสาวและช่วงเย็นจะเป็นการฉลองสมรส ส่วนวิธีทางศาสนาคริสต์จะถูกจัดขึ้นในอีกสองวันหลังจากนี้ งานแต่งงานที่ยิ่งใหญ่สมฐานะนี้ถูกจัดขึ้นที่บ้านของเธอ ญาติฝ่ายหญิงจะเป็นคุณแม่ ส่วนญาติฝ่ายชายจะเป็นบิดาของเธอ แต่ทุกคนรู้จักในนามบิดาของเขาทำให้ไม่เป็นข้อกังขาในสังคมวงกว้าง เพราะบิดาและมารดาของเธออยู่ด้วยกันเงียบ ๆ ไม่ได้ป่าวประกาศออกไป ก๊อก ก๊อกเสียงประตูดังขึ้นดึงเธอออกจากภวังค์ความคิด พลอยไพลินเดินไปเปิดประตูให้ผู้มาเคาะ ก่อนจะพบว่าเป็นมารดาของเธอนั่นเอง“คุณแม่...”“ลูกสาวของแม่สวยมากเลย”“พลอยประหม่าจังเลยค่ะ”“ใจเย็

  • พันธะลงทัณฑ์   ตอนที่ 29 แต่งงานกับพี่นะ

    อลันมองเหม่อไปยังท้องฟ้าสีดำอมน้ำเงินที่มีแสงดาวระยิบระยับประดับอยู่ ตอนนี้เขาค่อนข้างสับสนกับความรู้สึกของตัวเอง สิ่งที่เกิดขึ้นกับเขามันค่อนข้างรวดเร็วเกินไป ทั้งโดนคนรักที่คบกันมานานบอกเลิก ทั้งเรื่องที่พลอยไพลินตั้งครรภ์ เขายอมรับอย่างลูกผู้ชายว่าในตอนแรกที่เขาตกลงรับผิดชอบเธอนั้นก็เพราะมันคือสิ่งที่เขาควรจะทำ แต่พอมานึกถึงว่าถ้าวันหนึ่งเขาต้องเสียเธอไปจริงๆ แบบไม่มีวันได้พบเจอกันอีก เขาจะรู้สึกใจหายอย่างบอกไม่ถูก แต่จะบอกว่าเขารักเธอนั้นก็ยังไม่ใช่ก๊อก ก๊อกเสียงเคาะประตูปลุกเขาจากภวังค์ความคิด ชายหนุ่มลุกขึ้นไปเปิดประตูให้คนมาใหม่ ก่อนจะพบว่าก็คือแม่ของลูกของเขานั่นเอง“พลอยขอคุยอะไรด้วยหน่อยได้ไหมคะ?” เธอเอ่ยเสียงจริงจัง“ครับ”เมื่อได้รับอนุญาตพลอยไพลินจึงแทรกตัวเข้ามาในห้องนอนของเขา พลางเดินออกไปยังระเบียงกว้างที่มีโต๊ะเล็ก ๆ ตั้งอยู่“เรื่องงานแต่งงานน่ะค่ะ พลอยอยากให้คุณอลันตัดสินใจดี ๆ อีกครั้ง”“....”“คุณอลันคะ มันคือเรื่องใหญ่นะคะ”“พลอย...ผมอาจจะยังตอบได้ไม่เต็มปากว่ารักคุณหรือไม่ แต่ผมมั่นใจว่าผมคงขาดใจตายถ้าไม่มีคุณข้าง ๆ”“คุณอาจจะแค่เคยชินกับการมีพลอย หากพลอยจากไ

  • พันธะลงทัณฑ์   ตอนที่ 28 ผมทำพลอยท้อง

    พลอยไพลินกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบากกับเหตุการณ์ตรงหน้า สายตาทุกคู่จ้องมองมาที่เธอกับเขาทันทีที่ชายหนุ่มพูดเรื่องงานแต่งงานของเขากับเธอ“อลัน พลอย พ่อไม่เข้าใจ ไหนลองเล่าเรื่องทั้งหมดให้พ่อฟังได้ไหม ไปรักไปชอบกันตอนไหน และทำไมถึงตกลงแต่งงานกันเร็วขนาดนี้?”บิดาของเธอยิงคำถามรวดเดียวจนเธอเองก็ไม่รู้จะตอบอันไหนก่อน เธอลืมไปเสียสนิทว่าเรื่องที่เธอตั้งครรภ์มีเพียงแค่เธอ เขา โนอาห์และมารดาของเธอเท่านั้น“นั่นสิคะพี่พลอยพี่อลัน” เอวาเอ่ยเสริม“คุณพ่อครับ ผมทำพลอยท้องครับ”วงสนทนาเงียบกริบราวป่าช้าเมื่อชายหนุ่มพูดจบ พลอยไพลินหลับตาลงพร้อมกำมือแน่นด้วยความประหม่า เธอไม่กล้าแม้กระทั่งจะมองว่าต่อไปจะเกิดอะไรขึ้น พ่อของเธออาจจะโกรธจนถึงขั้นเกลียดเราทั้งสองคนเลยก็ได้“ไหนลองเล่าแบบละเอียดซิอลัน ทำไมลูกถึงทำแบบนี้?”“ใจเย็น ๆ นะคะคุณ” มารดาของเธอหันไปยิ้มบางๆ ให้กับผู้เป็นสามี“มันไม่ใช่ความผิดของคุณอลันหรอกนะคะ...”“ผมขอโทษครับคุณพ่อ” ชายหนุ่มเอ่ยแทรกขึ้นก่อนที่เธอจะพูดจบ“....”“ผมรักพลอย ให้ผมแต่งงานกับพลอยนะครับ”“อืม...ในเมื่อเรื่องมันมาถึงขึ้นนี้แล้วมันก็คงจะต้องเป็นอย่างนั้นแหละนะ ยังไงทั้

  • พันธะลงทัณฑ์   ตอนที่ 27 มันจะไม่มีงานแต่งงาน

    พลอยไพลินยืนเหม่อมองดวงดาวบนฟากฟ้าที่เปล่งประกายแสงระยิบระยับ เธอกลับมาถึงบ้านตั้งแต่เย็นแล้ว ทุกคนและทุกอย่างยังคงอยู่ในความปกติ เขาไม่อยู่บ้านเพราะไปทำงานเลยยังไม่ได้เจอหรือพูดคุยกัน มือเรียวลูบท้องแบนราบอย่างแผ่วเบาราวกับว่าต้องการส่งผ่านความอบอุ่นให้ลูกน้อยในท้องก๊อก ก๊อกหญิงสาวเดินไปเปิดประตูให้กับผู้มาใหม่ ก่อนจะพบว่าคือเขา เธอตกใจเล็กน้อยแต่ก็พยายามคุมสติตัวเองให้อยู่พร้อมกับเชิญเขาเข้ามาในห้อง“คุณอลัน คะ...คุณมาได้ยังไง” หมับ!ร่างแกร่งโผล่เข้าหาร่างเล็กของเธอด้วยความโหยหา เขาไม่รู้ว่าตัวเองกำลังรู้สึกอะไร หากแต่หัวใจมันบอกให้ทำเช่นนี้ เนิ่นนานที่ทั้งคู่กอดกันด้วยความเงียบสงบ ก่อนที่เขาจะค่อย ๆ ผละออกจากร่างเธอช้า ๆชายหนุ่มย่อตัวลงใบหน้าเสมอกับหน้าท้องแบนราบของเธอ มือหนายกขึ้นลูบท้องนั่นอย่างแผ่วเบาพร้อมกับยิ้มออกมาอ่อน ๆ“ลูกของเรา”พลอยไพลินยืนนิ่ง เนื่องจากทำอะไรไม่ถูก เขาในหมวดนี้เธอไม่เคยพบเห็นมาก่อน หญิงสาวมองเขาด้วยความอึ้งทึ่ง“พลอยว่าเรามาคุยกันก่อนดีไหมคะคุณอลัน?”ชายหนุ่มลุกขึ้นยืนเต็มความสูง ก่อนจะเดินนำเธอออกไปนอกระเบียงห้อง เขาเงยหน้าขึ้นมองหมู่ดาวชั่วครู่

  • พันธะลงทัณฑ์   ตอนที่ 26 รับผิดชอบ

    มือเรียวกดตัดสายทิ้งไปทันทีด้วยความตกใจ เธอไม่สามารถตอบกลับอะไรเมื่อครู่ได้ ไม่แม้กระทั่งจะสามารถขยับร่างกาย ร่างเล็กยังคงยืนนิ่งอยู่ที่เดิมครืด~ ครืด~~เสียงเรียกเข้าดังขึ้นอีกครั้งเรียกสติเธอให้กลับมา พลอยไพลินสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อสมาร์ทโฟนในมือสั่น แต่ครั้งนี้ไม่ใช่คนเดิมที่โทรเข้ามา แต่เป็นสายเรียกเข้าจากผู้เป็นมารดา เธอจึงกดรับสาย“ค่ะคุณแม่”(พลอย...พลอยอยู่ที่ไหนลูก ให้แม่ไปหาพลอยนะลูก) น้ำเสียงปลายสายที่ฟังดูร้อนรนทำให้เธอรู้สึกเสียใจอย่างบอกไม่ถูก นี่เธอทำให้แม่เป็นห่วงมากขนาดนี้เลยหรือพลอยไพลิน“พะ...พลอย คือพลอย...คุณแม่คะพลอยขอโทษนะคะ พลอยทำตัวไม่น่ารักเลย อึก...พลอย...คือพลอย...พลอยรักแม่นะคะ พลอยเป็นเด็กไม่ดี หากคุณแม่จะไม่รักพลอยก็คงไม่ผิด...”(ไม่ ๆ ๆ ไม่สิลูกรัก แม่รักพลอยมากนะลูก ตอนนี้ทุกคนเป็นห่วงลูกมาก พ่อกับแม่ก็ด้วย พลอยบอกแม่ได้ไหมว่าตอนนี้พลอยอยู่ที่ไหน ให้แม่ไปหาลูกนะ)“ตอนนี้พลอยยังไม่พร้อมจะเจอใคร พลอยขอโทษนะคะคุณแม่”(อังกฤษไม่ได้ใหญ่มากนักหรอกนะพลอย โลกใบนี้ก็ด้วย)“คุณอลัน...” น้ำเสียงของพลอยไพลินแผ่วเบาราวกระซิบยามเรียกชื่อของเขาเรียวปากสวยเม้มเข้าหากั

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status