บทที่ 3

หลังจากหนีงานไปเมื่อคืน วันต่อมาพลอยใสตัดสินใจ เดินไปหากีกี้ที่ห้องผู้จัดการ

" พลอยมาขอลาออกค่ะ" เธอยื่นใบลาออกกับผู้จัดการและหวังว่าจะนำไปให้เจ้านาย แต่ผิดคาด เมื่อกีกี้ตอบกลับมาว่า

"พี่คงให้พลอยลาออกไม่ได้หรอกค่ะ ตอนนี้ทางร้านเปลี่ยนเจ้านายใหม่แล้ว กฎทุกอย่างก็เปลี่ยนไปหมดเหมือนกัน ถ้าพลอยอยากจะลาออก ไปคุยกับเจ้านายใหม่ก็แล้วกันนะคะ"

พลอยใสออกจะตกใจเล็กน้อย เธอไม่รู้เรื่องการขายกิจการของไนท์คลับแแห่งนี้ มิน่าหละ เธอหนีงานถึงได้ไม่มีใครโทรตาม

" แล้วห้องเจ้านายอยู่ทางไหนคะ"

"ชั้นสี่ เป็นส่วนของผู้บริหาร อยู่ทางด้านขวามือค่ะ" กีกี้บอกเธอ หญิงสาวจึงเดินไปขึ้นลิฟต์และกดชั้นตามที่กีกี้บอก แต่พอประตูลิฟต์เปิดอกมาหญิงสาวก็ต้องตกใจ เพราะคนของคริสเตียนโน่ อยู่ตรงนั้นจนเต็มหน้าห้องไปหมด

"เชิญครับ นายรออยู่ด้านใน" มาโนชและบอดี้การ์ดของเขา เดินมากดดันเธอ พลอยใสจึงเปิดประตูเข้าไปในห้องผู้บริหารอย่างเสียไม่ได้

ไนท์คลับแห่งนี้เป็นทั้งสถานที่นั่งดริ้งและบ่อนคาสิโน จึงมีบอดี้การ์ดทำงานอยู่มากมาย และเมื่อเปิดประตูเข้าไปพลอยใสต้องตกใจเป็นครั้งที่สอง เพราะคนที่นั่งหมุนปากกาสบายใจอยู่ตรงนั้น คือเขานั่นเอง

"คุณ!" พลอยใสตกใจจนอยากจะเดินหนีไป แต่ทว่าเสียงของเจ้านายคนใหม่เรียกเธอเอาไว้

"นั่งลงก่อนสิ จะรีบไไหน" เขาบอกให้เธอนั่งลงฝั่งตรงข้ามกัน ก่อนจะหมุนปากกาในมืออย่างใช้ความคิด เมื่อคืนเขาไม่ได้รั้งเธอเอาไว้ เพราะคิดว่ายังไง พลอยใสก็ต้องกลับมาทำงาน

"ฉันมาลาออกค่ะ" เธอวางกระดาษลงที่โต๊ะทำงานและพูดถึงเรื่องการลาออกทันที ยิ่งรู้ว่าเขาเป็นเจ้าของไนท์คลับแห่งนี้ยิ่งอยากจะหนีไปใไกล

"ลาอออก! หมายความว่ายังไง" เขาถามเสียงดัง ตามสไตล์มาเฟีย ปกติคริสเตียนโน่ก็น่ากลัวอยู่แล้ว ยิ่งเวลาโมโห เขายิ่งน่ากลัวเข้าไปใหญ่ แต่พลอยใสจะไม่แคร์ เธอไม่ใช่พลอยใส คนเดิมที่คอยรองรับอารมณ์ของเขาอีกแล้ว หน้าที่นั้นมันจบลง ตั้งแต่เธอตัดสินใจเดินจากไป

"ค่ะ ฉันมายื่นใบลาออก" เธอบอกเสียงดังฟังชัด พร้อมเมินหน้าไปทางอื่น เพราะไม่อยากจะมองเห็นใบหน้าหล่อๆ ที่ครั้งหนึ่งมันทำให้ต้องช้ำใจ

"เหตุผลการลาออกคืออะไร" เขาลุกขึ้นเต็มความสูง ก่อนจะเดินอ้อมมานั่งที่ขอบโต๊ะ อยู่ตรงหน้าเธอ

พลอยใสจึงหันมาลอบสำรวจท่าทางของคนตรงหน้าหนึ่งวินาที เขายังคงมีลักษณะที่สง่างามและน่าเกรงขามเหมือนเดิม รูปลักษณ์ที่มีเสน่ห์ของเขา ทำให้เธอเจ็บปางตายมาแล้วครั้งหนึ่ง แต่คราวนี้หญิงสาวจะไม่สนใจมัน

"ฉันคิดว่าตัวเองไม่เหมาะกับงานนี้ค่ะ"เธอตอบสั้นๆพลางเมินหน้าหนีไปทางอื่นอีกครั้ง อาการเมินเฉยของคนตรงหน้า มันกลับทำให้มาเฟียหนุ่ม รู้สึกหัวร้อนขึ้นมาแปลกๆ ทั้งๆที่ตอนนั้นมันเป็นตัวเขาเองที่ตัดเธอออกจากชีวิต มันเป็นตัวเขาเองที่บอกให้พลอยใสไปเอาลูกออก เพราะไม่อยากจะเกี่ยวข้องกับเธอ

"คิดว่าไม่เหมาะ แต่เซ็นสัญญาเป็นปีนี่นะ แถมยังเรียกร้องประกันรายวันอีกต่างหาก" เขาตรวจสอบสัญญาจ้างของเธอหมดแล้ว และรู้ด้วยว่าหญิงสาวเรียกร้องเงินประกันรายวัน ถึงวันละสองพันบาทเลยทีเดียว

พลอยใสยอมรับว่า ตอนมาสมัครงาน เธอขอสัญญาจ้างแบบหนึ่งปี เพื่อความมั่นคงทางด้านการเงิน และขอเงินประกันรายได้วันละสองหนึ่งพันบาท ถ้าไม่อย่างนั้น เธอก็จะไม่เซ็นสัญญา

ซึ่งลูคัสผู้บริหารคนเก่าก็ตอบตกลงทันที เพราะดูจากรูปร่างหน้าตาของพลอยใสแล้ว เธอทำเงินให้ไนท์คลับ ได้มากกว่าสองพันบาทอย่างแน่นอน

"เธอรู้ไหมลาออกก่อนสัญญาต้องเสียค่าปรับ"มาเฟียหนุ่มเริ่มใช้เล่ห์เหลี่ยมกับเธอ คราวนี้พลอยใสตกใจ ทำไมลูคัสไม่เคยบอกเรื่องนี้ ในตอนที่ตกลงกัน

"ตอนมาสมัครงาน คุณลูคัสไม่ได้บอกฉันอย่างนี้ เขาบอกเพียงว่าจะประกันรายได้ ให้ฉันวันละสองพัน เท่านั้นเอง " เธอพูดไปตามความจริง เอาคำพูดของลูคัสขึ้นมาอ้าง เพราะตอนนั้น เหมือนกับว่าลูคัสอยากให้พลอยใสมาทำงานมาก เธอเรียกร้องอะไรเขาก็ยอมทุกอย่าง แต่คริสเตียนโน่กลับบอกว่า

"ตอนนี้ เจ้านายใหม่ กฎใหม่ พี่จะเป็นคนตัดสินใจทุกอย่างเอง" เขายังใช้คำว่าพี่กับเธอ แต่พลอยใสไม่ได้ปลื้มใจนัก หากค่าปรับฉีกสัญญาไม่แพงมาก เธอก็จะยอมจ่ายให้มันจบๆไป

"แล้วฉันต้องจ่ายเท่าไหร่คะ" เธอถามเขา และหวังว่ามันจะไม่มากมายนัก

"เท่ากับค่าประกันรายวันคูณหนึ่งปีตามสัญญา" ประกันรายวัน วันละสองพันบาท คูณหนึ่งปีมันก็เจ็ดแสนสามหมื่นบาทเลยทีเดียว

"คุณบ้าหรือเปล่า งานฉันก็ยังไม่ได้ทำ ใครจะไปจ่ายค่าปรับขนาดนั้น" เธอลุกขึ้นต่อว่าผู้ชายตรงหน้าอย่างไม่พอใจ เขามันเป็นคนร้ายกาจ เธอรู้ดี แต่ไม่น่าทำกันขนาดนี้ เงินตั้งเกือบล้านพลอยใสจะไปหามาจากที่ไหน แต่เขายังพูดสำทับมาอีกว่า

"นี่ยังไม่รวมค่าหนีงานไปเมื่อคืนนี้ด้วยนะ" ร้ายกาจมาก นี่มันมาเฟียชัดๆ พลอยใสคิดในใจ

แต่คริสเตียนโน่เป็นมาเฟียจริงๆนั่นแหละ มาเฟียที่แสนเลวด้วยนะ พลอยใสจะทำยังไงดี จะหนีก็หนีไม่ได้ แค่พวกที่ยืนเฝ้าอยู่หน้าห้อง ก็น่ากลัวมากพออยู่แล้ว ถ้าเกิดเจอลูกสมุนของเขาแบบครบเซ็ต เธอต้องกลายเป็นปุ๋ยอย่างแน่นอน

"แต่ตอนเซ็นสัญญา ฉันเซ็นกับคุณลูคัส ไม่ได้เซ็นกับคุณเสียหน่อย" เหลี่ยมมาเธอก็เหลี่ยมกลับเหมือนกัน

"ก็บอกแล้วไง กฏใหม่เจ้านายใหม่ หรือเธออยากจะดูสัญญาการถ่ายโอนกิจการและพนักงาน" อันที่จริงเขาไม่ต้องให้เธอดูก็ได้ แค่เขาสั่งพวกข้างนอก พลอยใสก็กลายเป็นปุ๋ยไปแล้ว ที่อธิบายขนาดนี้ ก็เพราะเห็นแก่อดีต ที่เป็นคนคุ้นเคยกัน

"แต่ค่าปรับขนาดนั้นฉันไม่มีเงินจ่ายหรอก ฉันจะไปฟ้องตำรวจ ฉันจะไปฟ้องกรมแรงงาน" คำพูดของพลอยใส ทำให้คริสเตียนโน่เลิกคิ้วทันที นี่เธอคงลืมไปว่าเขาเป็นมาเฟีย

"ก็ลองไปฟ้องดูสิ เดี๋ยวให้มาโนชพาไป" พอได้ยินชื่อมาโนช บอดี้การ์ดร้อยศพของเขา พลอยใสขนลุกซู่ไปทั้งตัว

เพราะเมื่อก่อนตอนอยู่ด้วยกัน เธอเห็นเขาสั่งมาโนชไปฆ่าคนอยู่บ่อยๆ นี่อย่าบอกว่าจะสั่งฆ่าเธอนะ พลอยใสยังไม่อยากตาย เธอยังมีลูกและแม่ที่ต้องดูแล

"ถ้าอย่างนั้นฉันทำต่อก็ได้" เอาวะ มีงานทำดีกว่าไปนอนคุยกับรากมะม่วงก็แล้วกัน เมื่อคิดได้อย่างนี้หญิงสาวจึงตกลงที่จะทำงาน

"แค่นี้ใช่ไหม ฉันขอตัวไปทำงาน" เธอเดินอออกจากห้องของเขาอย่างรีบร้อน แต่เสียงทุ้มกลับเรียกเธอเอาไว้

"เดี๋ยว"

"มีอะไรคะ " คิ้วเรียวขมวดมุ่น เมื่อคนตัวโตเดินเข้ามาใกล้ๆเธอ

"เธอไม่ต้องคอยเอ็นเทอร์เทนลูกค้าแล้วนะ พี่จะให้ขึ้นมาช่วยตรวจบัญชีข้างบนนี้แทน"

"ฉันทำไม่ได้หรอกค่ะ ฉันไม่เคยทำบัญชี" เธอบอกกับเขา คำพูดของคนตัวล็กทำให้มาเฟียหนุ่มคิ้วขมวดมุ่นอีกครั้ง และดูเหมือนจะนึกขึ้นได้ ว่าพลอยใสเรียนไม่จบ จึงบอกเธอว่า

"เดี๋ยวพี่จะให้มาโนชสอนให้ก็แล้วกัน" พอคิดถึงเด็กที่พลอยใสอาจจะเก็บเอาไว้ เขาจึงพยายามพูดดีกับธอ อยากจะให้หญิงสาวมาอยู่ใกล้ๆเพื่อจะได้สืบหาตัวเด็กคนนั้น

"ฉันบอกแล้วไงคะ ว่าทำบัญชีไม่เป็น" เธอยืนกรานคำเดิม เพราะไม่อยากจะขึ้นมานั่งทำงานอยู่ข้างๆผู้ชายคนนี้จริงๆ แต่เขาบอกว่า

"มันไม่ยากหรอก พลอยก็แค่ ตรวจงานตามที่มาโนชสั่งมันก็เท่านั้น"

เขาหมายถึงให้พลอยใสช่วยงานของมาโนช ลูกน้องที่ไว้ใจ แต่พลอยใสไม่สะดวกใจที่จะทำอย่างนั้น แค่ตกมาเป็นลูกน้องของคริสเตียนโน่ พลอยใสก็รู้สึกแย่มากพออยู่แล้ว ถ้าต้องให้มาทำงานใกล้กัน เธอขอไปล้างจานดีกว่า

"ฉันขอลงไปทำงานข้างล่างดีกว่าค่ะ ไม่สะดวกใจที่จะขึ้นมาทำบนนี้จริงๆ"

เธอบอกไปอย่างไม่เกรงใจ พลอยใสไม่ต้องการยุ่งเกี่ยวกับเขาอีก

"แต่พี่ต้องการให้เธอขึ้นมาทำงานบนนี้ นี่คือคำสั่ง" คนบ้าอำนาจตวาดเสียงดุ ทำให้อีกฝ่ายกำมือแน่น ข่มขู่กันดีนักใช่ไหม ในเมื่ออยากให้เธอขึ้นมาทำงานบนนี้นัก พลอยใสจะเรียกราคาให้คุ้มค่าเลยคอยดู

"ถ้าอย่างนั้น ฉันขอประกันรายวันเพิ่มเป็นห้าพัน เพราะคุณเปลี่ยนหน้าที่ของฉัน ถ้าหากไปรับแขกข้างล่าง ฉันอาจจะได้ทิป และมีรายได้มากกว่าสองพัน "

ในเมื่อเขาใช้อำนาจข่มขู่ พลอยใสปกป้องผลประโยชน์ตัวเองเหมือนกัน วันละห้าพัน มันไม่มีใครกล้าจ่ายอย่างแน่นอน แต่..ทว่า

"ได้ แต่ถ้าเธอลาออกก่อนสัญญา เธอก็จะโดนปรับวันละห้าพันเหมือนกัน" คราวนี้ใบหน้าของพลอยใสซีดเผือดไปทันที ปรับวันละห้าพันนี่มันนับไม่ถ้วนเลยนะ แต่ก็ยังถือดี เอาวะมาสู้กันสักตั้งจะเป็นไร

"แค่นี้ใช่ไหมคะ ฉันจะลงไปเก็บของ" เธอบอกกับเขาก่อนจะเปิดประตูออกไป ชายหนุ่มมองตามพลอยใสที่เปิดประตูออกไปอย่างใช้ความคิด

เขาแค่อยากให้พลอยใสมาอยู่ใกล้ๆเพราะเหตุผลบางอย่างเท่านั้น สาเหตุน่ะเหรอ มันเป็นเพราะว่า...

+++++++++

นอกจากเลว ยังเหลี่ยมจัดอีกค่ะ พี่คริสเตียนโน่ สนุกไหมเอ่ย ถ้าสนุกก็เก็บเข้าคลังเอาไว้นะคะ อีบุ๊คไม่เกินวันที่ 6 ก.พ ค่ะ😁😁