LOGINShare
ความบังเอิญ 1
Last Updated:
2025-08-03 15:56:12ความบังเอิญ
“ดา ยกของว่างไปให้คุณดนย์ที่ออฟฟิศหน่อย เด็กๆ ไม่ว่างกันเลย”
“คุณดนย์ เอ่อ...ใครเหรอคะ”
“อ๋อ ตายจริงพี่ลืมบอก คุณดนย์ หรือชื่อเต็มๆ ว่าธีรดนย์เป็นเจ้าของที่นี่ ปกติเขาจะมากินของว่างตอนบ่ายๆ ที่คาเฟ่ แต่ช่วงนี้คงยุ่ง เลยไม่ได้แวะมา ดาเพิ่งมาทำงานเลยไม่มีโอกาสได้เจอน่ะ”
“อ๋อค่ะ งั้นดายกของว่างไปให้คุณดนย์ที่ออฟฟิศนะคะ” ยอมรับว่าชื่อจริงเจ้าของรีสอร์ตทำให้เธอนึกถึงผู้ชายอีกคน เพราะมีชื่อตัว ‘ธี’ นำหน้าเหมือนกัน และเหมือนอีกคนหนึ่งที่เป็นดั่งแก้วตาดวงใจของเธอด้วย
“จ้า พี่เตรียมไว้ให้แล้ว ที่หน้าเคาน์เตอร์นะจ๊ะ”
“ค่ะ” ดาริณ ซึ่งสวมชุดกันเปื้อนและผ้าคลุมผม ยกถาดของว่างที่เป็นชามะนาวกับเค้กกล้วยฝีมือเธอ ตรงไปยังส่วนของออฟฟิศ ซึ่งอยู่ห่างจากคาเฟ่ไม่มากนัก
เมื่อเข้ามาด้านในเธอก็ถามพนักงานต้อนรับว่าห้องทำงานคุณดนย์อยู่ตรงไหน
“ชั้นสอง ขวามือ ริมสุดค่ะ”
“ขอบคุณค่ะ”
เมื่อเดินมาหยุดหน้าห้องก็ประคองถาดด้วยมือเดียว ก่อนเคาะประตูบานเลื่อนเบาๆ
“เข้ามาเลย” เสียงตอบรับนั้นสั้นๆ ห้วนๆ แต่น้ำเสียงก็ชวนฟัง เพราะมีกังวานทุ้ม
ดาริณเลื่อนประตูกระจกเข้าไป มองเห็นผู้ชายตัวสูง รูปร่างดีกำลังยืนอยู่ข้างหน้าต่าง มองออกไปด้านนอกกระจก
“ของว่างจากคาเฟ่ค่ะ” เธอเอ่ยขึ้นหลังจากวางยกเครื่องดื่มและจานเค้กกล้วยหอมบนโต๊ะหน้าโซฟาเรียบร้อยแล้ว
เจ้าของร่างสูงหันหน้ามาทางเธอ พร้อมส่งยิ้มบาง ดาริณรู้สึกตาพร่าไปชั่วขณะ เพราะใบหน้าของเขามีส่วนละม้ายใครบางคน ไม่เพียงแค่ชื่อเท่านั้น
“หน้าผมมีอะไรติดอยู่เหรอครับ” เสียงทุ้มติดจะเย้าหยอก เพราะเขายิ้มล้อเลียนด้วย ทำให้ดาริณรู้สึกตัว
หญิงสาวจึงยกมือไหว้อย่างอ่อนน้อม ยอมรับว่าอีกฝ่ายนอกจากรูปร่าง บุคลิกดี หน้าตาก็หล่อแล้ว ดูเป็นกันเองอีกต่างหาก ทำให้เธอรู้สึกไม่เกร็งที่จะพูดคุยกับเขา
“เป็นพนักงานใหม่เหรอ ไม่เคยเห็นหน้าเลย” เขาเดินมานั่งบนโซฟาหน้าโต๊ะที่เธอเพิ่งวางของว่างลง
“ค่ะ ดิฉันชื่อดาริณ เพิ่งทำงานที่คาเฟ่ได้ห้าวันแล้วค่ะ อยู่แผนกเบเกอรี่ค่ะ”
“งั้นเมนูนี้ที่คุณแพรเชียร์ให้ผมทาน ฝีมือเด็กใหม่อย่างคุณใช่หรือเปล่า”
“ค่ะ” ตอบรับด้วยรอยยิ้ม
“เห็นว่าแขกหลายคนติดใจ”
“แต่ก็ไม่รู้ว่าจะถูกปากคุณธีรดนย์หรือเปล่า”
“เอ่อ เรียกผม คุณดนย์ก็ได้ครับ แต่ขนมเนี้ย ไม่ถูกปากผมไม่เป็นไรหรอกนะ ขอแค่ถูกปากแขกในร้าน ผมก็พอใจแล้ว” เขาตอบแล้วหัวเราะเบาๆ
“งั้นดิฉันขอตัวนะคะ”
ชายหนุ่มพยักหน้ารับ เธอจึงเดินถือถาดกลับไปยังคาเฟ่
ธีรดนย์ตักเค้กกล้วยหอมเข้าปาก กลืนลงคอแล้วก็ยอมรับว่าสมราคาคุยของแพรไหม
หวานน้อยแต่อร่อยมาก กล้วยกับช็อกโกแลตชิพได้รสชาติกลมกล่อม
แถมคนทำก็...สวย น่ารักดี กิริยาท่าทางก็ดูเรียบร้อย อ่อนหวาน ซึ่งบุคลิกแบบนี้หาได้ยากกับสมัยนี้จะปราดเปรียว ปรูดปราด ยิ่งเก่ง ฉลาด ยิ่งหาความอ่อนหวานไม่เจอ
เสียงโทรศัพท์มือถือของเขาดังขึ้นขัดจังหวะห้วงคิด ยกหน้าจอมาดู ก็เห็นว่าเป็นผู้หญิงอีกคนที่แตกต่างจากผู้หญิงเมื่อครู่อย่างสิ้นเชิง แต่ถึงอย่างนั้นอีกฝ่ายก็เป็นคนที่เขาคบหามานานหลายปี และวางแผนจะใช้ชีวิตคู่ร่วมกันเร็วๆ นี้
“ครับ”
[ตกลงพี่ดนย์จะกลับทันวันเกิดหนิงไหมคะ]
“ก็ต้องทันสิ วันมะรืนพี่ก็กลับแล้วไง ตอนนี้พี่กำลังเคลียร์งานอยู่ไง”
[เดือนที่แล้วก็บอกว่ากำลังเคลียร์ ป่านนี้ยังไม่เสร็จอีกหรือไง!]
“ครั้งนี้เคลียร์จบแน่นอน เพราะอีกไม่กี่วันไอ้ธีก็มาดูแลที่นี่เองแล้ว”
[ค่ะ งั้นหนิงรอนะคะ]
“ครับ ที่รัก”
เมื่อปลายสายวางไปแล้ว เขาก็หันมากินของว่างต่อกระทั่งหมดเกลี้ยง
:::::::::::::::::::::::::::
Latest chapter
พิศวาสหวนคืน จับมือกันต่อไป 3 (NC)
แล้วดาริณก็ครวญครางไม่หยุด แถมร้องเรียกชื่อสามีอย่างวิงวอน ในขณะที่ธีธัสก็กระแทกเข้าหาอย่างดุเดือด พลางครางเสียงแหบพร่า“ดา ที่รักของพี่ อ่าห์ คับแน่นมาก ซี้ดด” แล้วเขาก็กระหน่ำสะโพกเข้าหา เสียงเนื้อกระทบเนื้อ น้ำรักของเธอก็กระเซ็นเปื้อนที่นอนมากมาย บ่งบอกอารมณ์ของหญิงสาวไปกำลังจะไปสุดความรัญจวน“พี่ธีขา ดาจะ...อ๊าย” หญิงสาวตัวเกร็งสะท้าน หอบหายใจหนักๆ ส่วนธีธัสก็โหมสะโพกเข้าหาติดๆ กระทั่งถึงปลายทางสุขสม กอดรัดเธอไว้แน่น“ดีเหลือเกิน” เขาพึมพำข้างหู แล้วจูบแก้มเธอแรงๆดาริณยิ้มกับคำพูดนั้น เธอกอดเขาแน่น แล้วเอ่ยตอบ“พี่ธีสุดยอดมากๆ ค่ะ ดามีความสุขที่สุด” เธอผละออกเพื่อจะมองร่างชื้นเหงื่อของผู้เป็นสามีอย่างชื่นชมแผงอกกว้างกว่าเดิม ซิกแพ็กก็ด้วย กล้ามแขนล่ำน่ากัด และเธอก็กัดเบาๆ“มันเขี้ยวพี่หรือไง” เขาพูดกลั้วหัวเราะ ทว่านาทีต่อมาก็สูดปากครางเมื่อริมฝีปากนุ่มของเธอจูบที่แผงอกของเขา จูบเล็มไล้มายังยอดอก“ดา...อืม ดีจัง...” แล้วลิ้นเล็กๆ ก็ระรัวใส่ยอดอก ส่วนมือก็ลูบไล้ไปทั่วร่างเปลือยเปล่าของเขาริมฝีปากนุ่มจูบไล้ไปทั่วร่างแกร่ง เหมือนอย่างที่เขาสัมผัสเธอ ก่อนจูบเน้นหนักที่ท่อนเนื้อที่ร
พิศวาสหวนคืน จับมือกันต่อไป 2 (NC)
“คุณแพมเป็นดีไซเนอร์ชื่อดัง และเป็นลูกสาวคนเล็กของเจ้าสัววิเชียร์ เรืองตระกูลเกียรติ เจ้าของห้าง...” ธีธัสเอ่ยชื่อห้างสรรพสินค้าชื่อดังที่มีสาขาอยู่ทั่วประเทศ“จริงๆ เขาก็ดูเหมาะกับพี่อย่างที่คุณลิลลี่บอกนะคะ”ดาริณรู้สึกแบบนั้นจริงๆ เพราะธีธัสในวันนี้ไม่เหมือนกับวันที่เคยเป็นคนรักสมัยเรียนมหาวิทยาลัยของเธอเมื่อหลายปีก่อน“พี่ไม่เคยมองเรื่องความเหมาะหรือไม่เหมาะ พี่แค่อยากอยู่กับคนที่พี่รัก และคนนั้นก็คือดาของพี่เท่านั้น รู้ใช่ไหมตั้งหกปี ที่พี่ไม่เคยคบหากับใครจริงจัง เพราะไม่มีใครที่จะทำให้พี่รักได้ เหมือนที่รู้สึกกับดาไง”ฟังความในใจของเขาแล้ว ดาริณก็ปัดเรื่องไม่สบายใจออกไป ในตอนนี้เขารับเธอกับลูกมาอยู่ด้วย จดทะเบียนสมรสกับเธอ ยังจะต้องให้เขาทำอย่างไรอีก ในการแสดงความจริงใจต่อเธอ“ขอบคุณค่ะ” ดาริณจุ๊บแก้มสากเขาเบาๆ“ขอบคุณเหมือนกันที่เชื่อใจพี่”“ถ้าหากวันหนึ่งที่พี่รู้สึกรักและอยากอยู่กับคนอื่นที่มากกว่าดาและลูกก็ขอให้บอกตรงๆ นะคะ ถึงดาจะเสียใจ แต่จะไม่รั้งพี่ ถ้านั่นเป็นความสุขของพี่ธี”“มันไม่มีวันนั้นหรอก และวันนี้พี่จะพาลูกอีกคนมาอยู่กับเราให้ได้”เขาจบถ้อยคำนั้นด้วยการจูบดาริณ
พิศวาสหวนคืน จับมือกันต่อไป 1
จับมือกันต่อไปเป็นอีกค่ำคืนหลังจากลูกชายหลับไปแล้ว ดาริณก็เข้ามาในห้องของผู้เป็นสามี อีกฝ่ายกำลังนอนเขนกบนเตียง พูดคุยโทรศัพท์กับใครบางคน ดาริณเลยเดินไปนั่งรอที่โซฟามุมห้อง แต่ก็ได้ยินเสียงเขาพูด“พรุ่งนี้ตอนบ่ายแล้วกัน แต่บอกก่อนนะ ย้ำครั้งที่ร้อย มึงมาได้คนเดียว ขืนพาใครมาเซอร์ไพรส์กูอีก กูจะเลิกคบกับมึง ไอ้เวร เกือบหาเรื่องให้กูแล้วไหมล่ะ เออ แค่นี้ กูจะนอนแล้ว พรุ่งนี้จะไปส่งลูก บาย”ครู่ต่อมาธีธัสก็เดินมานั่งข้างๆ ภรรยา แล้วเอ่ยบอก“ไอ้รุจน่ะ พรุงนี้มันจะมาพักที่รีสอร์ต”“มาคนเดียวเหรอคะ”“อือ คนเดียว”“สรุปเมื่อคืนไปเจอพี่รุจมาเหรอคะ” ไหนๆ ก็มาเคลียร์เรื่องที่ค้างคาใจ เธอก็เลยถามตรงๆ“ใช่ ดื่มกันเยอะ พี่เลยไม่ได้กลับ”“อยู่กันสองคนเหรอคะ”“สองคน และพี่บอกเรื่องของเราให้มันรู้แล้ว รวมทั้งเรื่องน้องดรีม มันเลยอยากมาเจอดากับน้องดรีมน่ะ”ในเมื่อเขาพูดแบบนั้น ดาริณก็เลยบอกเรื่องที่เธอเพิ่งเจอหญิงสาวที่ชื่อลิลลี่“วันนี้มีคนชื่อลิลลี่มาหาดาที่ร้านค่ะ”“อะไรนะ ลิลลี่นี่นะ!”“ใช่ค่ะ รู้สึกว่าเมื่อวานเขาก็ไปหาพี่ที่ออฟฟิศไม่ใช่เหรอคะ” ดาริณบอกน้ำเสียงเรียบๆ พอๆ กับใบหน้า ทว่าดูเหมือนธี
พิศวาสหวนคืน ไม่มีความลับในความรัก 3
คำพูดของดาริณทำให้อีกฝ่ายนิ่งไปชั่วขณะ ใบหน้าสวยหวานนั้นบึ้งตึงขึ้นมาทันที ทำให้ดาริณรู้ว่าคำพูดของเธอแทงใจดำเข้าแล้ว ที่มาหาเธอวันนี้น่าจะเกิดจากความไม่พอใจที่ถูกธีธัสบอกเลิกความสัมพันธ์ ซึ่งเขาบอกว่าคบหาแค่เรื่องทางกายเท่านั้น“อย่าคิดว่าจะเอาเขาอยู่ เพราะเขาไม่ได้แค่ฉันคนเดียว บางคนเป็นถึงดารา นางแบบ และไฮโซฯ ในขณะที่เธอก็แค่ผู้หญิงธรรมดา จืดๆ สักวันเขาก็เบื่อ และกลับไปกินอาหารรสชาติดีๆ อย่างเก่า”ดาริณนิ่งเงียบ เพราะรู้สึกว่าโต้ตอบไปก็คงไม่มีอะไรดีขึ้น เธอดูออกว่าผู้หญิงคนนี้อาจจะมีใจให้ธีธัสขึ้นมาจริงๆ เพราะหากเจ้าตัวหวังแค่เงินและสิ่งของจากธีธัส สวยขนาดนี้หาคนซัพพอร์ตคนใหม่ก็ไม่ยากอยู่แล้ว“รู้ไหม ผู้หญิงที่น่ากลัวที่สุดในบรรดาที่เขามีความสัมพันธ์ด้วย คือคุณแพม เพราะเขาทั้งสวย รวยระดับเศรษฐีและมีชื่อเสียง เหมาะกับคุณธีมาก และคุณธีให้เกียรติคุณแพมมากกว่าผู้หญิงคนอื่นๆ”“ขอบคุณที่บอกนะคะ ก็อย่างที่ฉันบอก ถ้าเขาจะไปหาใคร ฉันห้ามเขาไม่ได้จริงๆ และวันหนึ่งเขาจะกลับไปหาคุณ ฉันก็รั้งไว้ไม่ได้เหมือนกัน เพราะฉะนั้นคุณไม่ต้องกลัวว่าฉันจะไปมีอิทธิพลอะไรเหนือเขา ฉันไม่มีเพาเวอร์ขนาดนั้นหรอก
พิศวาสหวนคืน ไม่มีความลับในความรัก 2
ความร้อนแรงในค่ำคืนพิเศษที่ทั้งสองผูกมัดกันด้วยสัญญาใจ ในการสร้างครอบครัวด้วยกันหนึ่งสัปดาห์ต่อมาธีธัสกับดาริณก็พาลูกชายมาส่งที่โรงเรียนแห่งใหม่ เด็กชายธีรดาเมื่อเห็นโรงเรียนใหญ่กว่าโรงเรียนเดิมก็รู้สึกตื่นตา แต่เพราะความไม่คุ้นชินก็จะมีสีหน้ากังวล ครั้นได้เจอครูประจำชั้น และครูพี่เลี้ยงที่หน้าตายิ้มแย้มชวนพูดคุย พาไปทำความรู้จักเพื่อนใหม่ สีหน้าก็คลายกังวล ซึ่งในห้องเรียนหนึ่ง มีนักเรียนแค่สิบกว่าคนเท่านั้น เพื่อให้ครูดูแลเด็กได้อย่างทั่วถึงธีธัสกับดาริณกลับรีสอร์ตไปทำงานตามปกติ พอบ่ายสองโมงครึ่งเวลาเลิกเรียนลูก ดาริณเป็นคนไปรับลูก แล้วแวะคาเฟ่เพื่อกินของว่างนิน่า พนักงานสาวเสิร์ฟ ยกของว่างมาให้ดาริณกับลูก จากนั้นก็กระซิบบอกดาริณว่า“เมื่อครึ่งชั่วโมงก่อนมีผู้หญิงคนหนึ่งมาถามหาคุณธี หนูก็เลยบอกออฟฟิศไปค่ะ”“เหรอ อือ คงเป็นเพื่อนคุณธีมั้ง” ดาริณพูดแบบนั้นก็จริง แต่ใจก็นึกถึงบรรดาผู้หญิงที่ธีธัสบอกว่ามีความสัมพันธ์ด้วยหลายคนในช่วงที่เลิกกับเธอไป ผู้หญิงที่นินาบอก อาจเป็นหนึ่งในนั้น“แต่คือ หนูรู้สึกผิดน่ะค่ะที่บอกออฟฟิศคุณธีไป คือถ้าเขาเป็นเพื่อนคุณธี เขาก็ต้องมีเบอร์คุณธีสิคะ จริงไ
พิศวาสหวนคืน ไม่มีความลับในความรัก 1
ไม่มีความลับในความรักเมื่อลูกหลับแล้ว ดาริณก็เดินเข้าไปยังห้องข้างๆ ซึ่งวันนี้อีกฝ่ายปล่อยให้เธอดูแลลูกเองตั้งแต่กินมื้อค่ำจนอิ่มกระทั่งพาเข้านอน ส่วนเขาขอตัวไปเซ็นเอกสารที่กรวิกนำมาให้ตั้งแต่ช่วงบ่ายเมื่อเข้ามาในห้องเห็นอีกฝ่ายนั่งเอนตัวบนเตียง ในมือมีแท็บเล็ต เมื่อเห็นเธอก็วางลงทันที แล้วกางแขนรอ เพื่อให้เธอทิ้งตัวบนเตียงในอ้อมกอดของเขา“เซ็นเอกสารเสร็จแล้วเหรอคะ”“เรียบร้อยแล้ว”“พี่ธีเพิ่งมาทำงานที่นี่ แล้วมีปัญหาอะไรหรือเปล่า”“ไม่มีหรอก พี่ดนย์ทำระบบไว้ดีมากๆ แล้ว พี่แค่สานต่อให้ดีเท่าที่เขาทำไว้ หรือดีมากกว่า”“งั้น ขอถามข้อแรกเลยนะคะ”“ถามเลย”“พี่ธีมาเป็นน้องคุณดนย์ได้ยังไง ในเมื่อพี่เคยบอกว่าเป็นลูกคนเดียว”“พี่ก็เพิ่งรู้ หลังจากเราเลิกกันไป ตอนนั้นพี่ก็...” เขานิ่งไป“ขอโทษอีกครั้งนะคะ” ดาริณยกมือไหว้เขา เพิ่งรู้ว่าสิ่งที่ตัวเองถามจะทำให้เขาต้องย้อนไปในช่วงเวลานั้น“ไม่เป็นไร มันเยียวยาด้วยการที่ดาอยู่กับพี่แล้วไง”“ขอบคุณค่ะ” ดาริณหอมแก้มสากอย่างซาบซึ้งใจ“พี่ดนย์เขาตามหาพี่น่ะ พี่ถึงรู้ว่าตัวเองเป็นลูกอีกคนของคุณพ่อ ตอนนั้นพี่ก็เพิ่งรู้ว่าแม่เป็นเมียน้อย และโดนเมียหลวง
You may also like
ชายายอดเสน่หา
อักษรามณี17.6K viewsกลรัก คุณหมอมาเฟีย Bad Doctor
MaNIE-STORY18.9K viewsคนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง
ลั่วหูโยว234.3K viewsน้องเมีย (Secret)
ลำเจียก22.9K viewsสายใยร้ายรัก[นิยายชุดร้ายรัก]
มณีภัทรสร556 viewsข้ามเส้น มาลุ้นรัก
โอชิม่อน330 viewsAmore โซ่รักซ่อนสายใย
ปลายฟ้า/ไรท์เกว336 viewsเขาคนนั้น
เกศิณีแอดมินสกั้ง206 views
